• ลูกสาวริน่าจัง
• เพลงประทัปใจ
• ไดอารี่ (ลอคเจ้าค่ะ)
• my life
• อะไร อร่อย
• คันจิ ในชีวิตประจำวัน
• Michael Jackson
• เรื่องของฉัน ตามฝันให้เจอ
• ไวยากรณ์ระดับสอง
• คำศัพย์ สำหรับการขับขี่จราจรในญี่ปุ่น
• ได้อดกะเค้าบ๊างง

shirakawa-go trip สวัสดีค่ะ ชาวบลอ้กเก้อร์ ทุกท่าน ทริปนี้ต้องมานั่งย้อนอดีตกัน ให้วุ่นวายคือไปตั้งแต่เดือนห้าโน้นแน่ะค่ะ คุณศะมีเค้าเห็นเราเครียดเรื่องเรียนขับรถเลยพาไปปลดปล่อยสักหน่อย ชิรากาว่า เป็นหมู่บ้านมรดกโลก อยู่จังหวัดกิฟุค่ะ เราอยู่นาโงย่าก็เดินทางไปแป้บเดียว ขึ้นทางด่วนสามชม ถึง ทริปนี้เราไปค้างคืนค่ะ เอ๊าออกเดินทางกัน ผ่านเซอร์วิสแอเรีย ที่มีชิงช้าสวรรค์ข้างทาง แวะที่นี่ค่ะ ใกล้ๆกิฟุ ซื้อขนมมาแย่งกันกิน อิอิ ตายๆค่ะเจอบรรยากาสแบบนี้อยากมานั่งนอนริมน้ำจริงๆ อีกรูป ออกเดินทางต่อ วิวข้างทางค่ะ แวะทานข้างกันที่นี่ค่ะ อากาศตอนนั้นยังหนาวอยู่เลย ราเมงอร่อยมาก คาเรค่ะอร่อยเหมือนกัน วิวบนยอดเขาค่ะ ถึงแล้วว บรรยากาศมันเก๋กู๊ดมากๆ ดอกไยซากุระที่ยังหลงเหลืออยู่ กินหนมกันค่ะกองทัพเดินด้วยท้องจริงๆ หน้าร้านกาแฟ น่ารักๆ ยังไม่จบค่ะ เดวมาต่อรอบต่อไปอีก อิอิ ขอบคุณที่เข้ามาชมบล้อกทุกท่านค่ะ   Create Date : 13 กันยายน 2554     Last Update : 13 กันยายน 2554 14:14:45 น. Counter : 1824 Pageviews.   17 comment Share Tweet

ทำชีวิตให้มันง่ายขึ้น อัพเดทกันบ้างค่ะ หลังจากสอบใบขับขี่ได้แล้ว ชีวิตก็ดำเนินไปเรื่อยๆ พอสอบได้ใบขับขี่แล้ว ก็เล่นเฟสบุค แบบเอาเป็นเอาตาย จนโดนคุณศะมี ตัดไวไฟไปซะเกือบเดือน เหงาค่ะ แต่หาไรทำนั่งเล่นกับลูกดูทีวีเล่นเกมไปเที่ยวขับรถตระเวณเล่นแถวๆบ้าน จนเปลืองกะตังทุกวัน ออกทีไร ต้องจกกระเป๋าไม่ต่ำว่าสองพันทุกที เพราะเด็กๆกินโน่นนี่นั่น หลังๆมาเลยพาออกไปเที่ยวแต่สวน สนามเด้กเล่น หลังจากนั้นร้านที่ขายในเวปก็ยังขายได้เรื่อยๆเราก็ต้องเช็คเงินเข้าเงินออกในเนต เลยขอร้องให้คุณสะมีช่วยต่อไวไฟให้เหมือนเดิมหน่อย ไม่งั้นแย่ๆ เลยกลับเข้ามาเล่นได้ปรกติค่ะ คราวนี้ก็ติดเกมหล่ะ เล่นแต่เกม จนโดนไวรัส เข้าเฟสบุคไม่ได้แต่เข้าในไอปอ๊ดทัชได้ แต่มันเล่นไม่สะใจเท่าไหร่ ชีวิตช่วงนี้เลยห่างจากเฟสบุคไปอีก ก็ดีรู้สึกชีวิตมันง่ายๆขึ้นโล่งขึ้น เอาเวลามาให้กับครอบครัวได้เต็มที่ ขึ้นอีก ช่วงนี้โรงเรียนเด้กๆเปิดแล้วค่ะ พอมีรถ ช่วงวันฝนตกก็ขับรถไปส่งลูกไม่ต้องเดินตากฝนกางร่มกันไป ชีวิตง่ายขึ้นอีก แถมเวลาลูกป่วยไม่สบาย ก็พาไปหาหมอได้ทันที ไม่ต้องรอคุณศะมีกลับจากทำงานพาไป ขับรถพาลูกไปเรียนพิเศษ เปียนโน ภาษาอังกฤษ ตอนนี้เข้าคลาสเปียนโนกับลูก ทำให้เข้าอ่านโน๊ตได้ บ้างแล้วค่ะ แถมเปียนโนก็เล่นได้บ้างตามลูกไปด้วย อีกสองปีค่ะที่ต้องเรียนเปียนโนไปด้วยกับลูก พอลูกเรียนขึ้นชั้นสูงๆแล้ว แม่ก็จะหาเรียนตะหากหล่ะ แต่ก็อ่ะนะ ที่จอดรถที่โรงเรียนลูกมันน้อยมาก บางทีก็เต็ม แม่เลยขับไปส่งได้แค่วันฝนตก ส่วนวันธรรมดาก็ปั่นจักรยานไปส่งเหมือนเดิม เอาเป็นว่าช่วยกันประหยัดพลังงานลดโลกร้อนกันไปเนอะ มีความสุขตามประสา บ้านๆค่ะช่วงนี้อากาศทางญี่ปุ่นก็เริ่มดีขึ้นไม่ร้อนตับแลบแบบเดือนที่แล้ว เจ้าริน่าก็ขี้อ้อนสุดๆ เจ้าทากะคุงก็เป็นเด้กขี้สงสัยที่สุด ถามได้ทุกอย่างตั้งแต่ตื่นเช้ามายันเข้านอน ส่วนคนโตเริ่มจะเป็นหนุ่มแล้ว ปีหน้าก็เข้ามอต้นแล้ว เจ้าทากะคุง ก็ชั้นประถม ริน่าก็เข้าอณุบาลแบบเต็มๆวันสักที ทีนี้แม่ก็จะได้มีเวลาเป็นของตัวเองบ้าง ก็คงจะตระเวณหางานทำแถวๆบ้านนี่แหล่ะค่ะ ช่วยครอบครัวอีกแรงนึง ตอนนี้ บ้านเราก็กำลังประหยัด แม่ก็ต้องตัดๆงบตัวเองเรื่องเสื้อผ้าเครื่องสำอางลงไปบ้าง ส่วนเด็กๆจะให้ค่าขนม เป็นอาทิตย์ เพราะช่วยงานบ้าน ทุกคนต้องหยอดกะปุก จะเห็นว่าช่วงนี้ชีวิตง่ายขึ้นจริงๆ มันลงตัวแบบที่มันเป็นพอสมควร ตัดอะไรได้ก็ตัดสิ่งที่ไม่จำเป็นในชีวิต พอใจ กับสิ่งที่เรามี และรักษามันไว้ให้นานที่สุด ยังงัยชีวิตเรา ครอบครัวคือสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิตเราตอนนี้หล่ะ มันสมบูรณ์ที่สุดแล้ว   Create Date : 11 กันยายน 2554     Last Update : 11 กันยายน 2554 7:19:52 น. Counter : 716 Pageviews.   6 comment Share Tweet

เล่าเรื่องไปสอบใบขับขี่ และรถใหม่ ในที่สุดก็มีวันนี้ค่ะ วันที่มีใบขับขี่เป็นของตัวเอง วันที่ฝันเป็นจริงๆ จะเล่าให้อ่านค่ะ เมื่อวานไปสอบใบขับขี่มาค่ะ ที่ขนส่ง หลังเรียนจบการขับรถที่โรงเรียนแล้ว โรงเรียนจะนัดให้เราไปสอบเลือกตามวันที่เราสะดวก และนัดสถาณที่รับส่ง เราไปรอรถแต่เช้าที่สถาณีใกล้ๆบ้าน ตอนไปรอ ก็เจอคนที่มารอก่อนหนึงคน ส่วนเราสามีมาส่งแกก็จะรอจนกว่าเราจะขึ้นรถเสร็จแกก็จะกลับบ้านเพราะเด็กๆสามคนอยู่กันเองลำพังค่อนข้างเป็นห่วง ทีนี้รอเท่าไหร่ก็ไม่มารถ ไม่น่าจะช้านะ เลยโทรเข้าโรงเรียนโรงเรียนบอกว่ารถจะอาจจะเลทช้าบ้าง โหแต่แม่เจ้าช้าไปเกือบครึ่งชมอ่ะ สามีเราเลยขอขับรถไปส่งที่สอบเองเลยดีกว่า แล้วก็เลยชวนคนที่รอคนไปสอบพร้อมเรานั่งไปด้วย ไปถึง ก็เข้าไปยื่นเอกสาร รอสอบ มีคนต่างชาติเยอะเหมือนกัน เกือบๆสิบคนได้ค่ะ แล้วเค้าจัดให้นั่งใกล้ๆเราด้วย คนต่างชาติมีบราซิล เวียดนามมาเล เกาหลี ฟิลิปปินส์ เห็นเค้าสอบแบบภาษาอังกฤษกันด้วย ตอนสอบ รายละเอียดต่างๆค่อนข้างเคร่งครัดกว่าสนามสอบทั่วๆไป มือถือต้องปิด ข้าวของบนโต้ะมีอะไรบ้างกำหนดเลย กระเป๋าเราต้องเอาไว้ไต้โต้ะเราเท่านั้น เปิดหน้าข้อสอบต้องทำอย่างไรจะกาแบบไหน ละเอียดยิบ เวลาสอบ ห้าสิบนาที คะแนน 90 /100 เราก็นั่งทำไปเรื่อย เราคิดว่าโจทย์มันค่อนข้างยาวนะ ต้องใช้เวลาอ่านและทำความเข้าใจนานมากๆเราจะ ละไว้ก่อนจะทำข้อที่ทำได้เร็วๆก่อนกลัวเวลาไม่ทัน พอทำเสร็จเหลือเวลาแค่ห้านาที กิริกิริมาก ได้ตรวจทานนิดหน่อย พอเสร็จไปนั่งรอข้างล่างรอประกาศตรงบอร์ด เราก็เดินไปซื้อโอนิงิริมากิน หิวมาก ตอนเช้าขนาดกินข้าวมาแล้ว เดินไปมาเห็นคนไทยด้วยสองคน กำลังคุยกัน ใจอยากทัก แต่ไม่ดีกว่า มานั่งรอ ตอนประกาศยังงงๆว่าหมายเลขไหน เลยให้คนข้างๆช่วยดูไห้ คนข้างๆบอก ผ่านนี่นา ผ่านด้วยเราดีใจกระโดษซะ ไม่นึกไม่ฝัน ใจเราคิดนะเออก็พอทำได้ แต่ว่าไม่คิดจะผ่าน เพราะเท่าที่สอบมาแต่ละครั้งไม่เคยเลยครั้งแรกที่ผ่าน ต้องชำใจตกรอบแรกทุกครั้ง ต้องขอบคุณโรงเรียนมากๆในการเข้มงวดการเรียนการสอน ให้เราทำแบบเทส เป็นสิบสิบเทส กว่าจะผ่านแต่ละขั้นสอบ เสร็จแล้วไปกรอกเอกสารอีก เตรียมถ่ายรูป เราแอบโทรไปบอกสามีว่าผ่านแล้วนะ แล้วได้ใบรายระเอียดมา มีผลคะแนนด้วย ได้คะแนน 94/100 โอ้ยดีใจมากๆ เตรียมถ่ายรูปตอนนั้นเลยหน้าเน้อแป้งเปิ้งไม่ได้ตบกันหรอก สดๆ แหม๋ไม่นึกว่าจะผ่านจะได้เตรียมสวยๆกว่านี้ เสร็จแล้วจ่ายตัง อีกสองพันร้อยเยน เจอคุณสามีกะลูกๆที่ชั้นล่างแกมารับเราพอดี ก็เตรียมรับใบขับขี่อีกก็เสร็จ เฮ้อดีใจสุดๆๆๆๆ หยิกตัวเองจนเจ็บๆไปหมดไม่ได้ฝันใช่มั้ยๆ ขากลับบ้านสามีขับรถพาเราให้แวะไปขอบคุณครูที่โรงเรียน ใอ้เราก็เขิลๆ เข้าไปในออฟฟิสโรงเรียนบอกขอบคุณครูทุกคนเค้าก็บอกดีใจด้วย ขอให้ระมัดระวังในการขับขี่ด้วย แอบซึ้ง น้ำตาปริ่มๆจะไหลเอา เดินออกมาจากโรงเรียน กลับบ้าน เฮ้อกินข้าว นอนก่อนเลย เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมานอนไม่หลับหลายๆคืน เพราะความเครียดๆ ตลอดเวลาที่เรียนมาสามสี่เดือน เป็นอะไรที่อธิบายได้ยากๆสุด ดีใจเสียใจ ช้ำใจท้อใจ อะไรทั้งหมดก็ผ่านมาหมดแล้ว คุณสามีบอกว่า ไม่ได้จบแค่นี้ต่อไปก็เหมือนกับออกมาเป็นโลกของความจริงแล้ว ของการขับขี่ ต้อวระมัดระวัง เพราะไม่มีใครมาบอกมาสอนมาคอยเบรค คอยอะไรให้ และอีกอย่่าง พอขาก้าวขึ้นรถแล้ว ก็เป็นฆาตกรไปครึ่งตัวแล้ว เพราะฉนั้น ต้องรับผิดชอบด้วยไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น อีกอย่างเราไปดูรถใหม่มาแล้วค่ะ วันพฤหัสหน้าคงได้มาขับ รถเล้กๆมือสอง สามีปี หมื่นกว่าโล รอวันใจจดใจจ่อ จะไปรับน้องมินที้มาขับแล้วค่ะ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะยาวมาก เราอยากจะบันทึกไว้เป็นความทรงจำที่ดีดีน่ะค่ะ   Create Date : 22 กรกฎาคม 2554     Last Update : 22 กรกฎาคม 2554 5:33:57 น. Counter : 1336 Pageviews.   12 comment Share Tweet

เรียนจบโรงเรียนสอนขับรถแล้วจ้า เฮ้อ โค้ดยาก โค้ด เหนื่อย และโค๊ดท้อค่ะ กว่าจะจบมาได้ แต่ภูมิใจมากมายสุดๆ จะเล่าตั้งแต่เรียนจบ การเรียนขับรถภาคแรกนะคะ พอภาคที่สอง ก็จะเป็นเรียนขับรถบนท้องถนนจริงๆ ควบคู่กับการเรียนทฤษฏี เกี่ยวกับการขับขี่ที่ปลอดภัยไปด้วย อีก ประมาณสิบห้า ชม ส่วนการขับ ก็เรียนประมาณยี่สิบชม รวมทั้งการขับขึ้นทางด่วนด้วย การขับ บนท้องถนนจริงๆครูจะดูการออกตัวเรา การปฏิบัติตามกฏจราจรของเรา การตัดสินใจของเรา และที่เน้นที่สุด คือความปลอดภัยของคนขับอย่างเรา และคนรอบข้าง แบบว่าเหนื่อยค่ะ จริงๆครูไม่ให้เราผ่านเลย แกบอกเราขับแบบน่าห่วงมากมาย เราเลยต้องเรียนมาจนเกือบๆสามสิบ ชม จ่ายตังเพิ่มไปอีก ไหนจะการสอบข้อเขียน ที่มีสองครั้งระหว่างการเรียน ครั้งแรก ครูให้เอาแบบฝึกหัดมาทำ สี่ร้อยข้อ แล้วให้เราไปเข้าสอบ ต้องได้คะแนน 95/100 เทสได้กี่ครั้งก็ได้จนกว่าจะผ่าน เราล่อไปห้าครั้งค่ะ เล่นเอาหน้ามืดไปเลย แล้วครั้งที่สองก่อนจบ นี่เล่นเอาเราน้ำตาแตก เพราะเจอครูหลอกว่า ให้สอบได้ครั้งเดียวถ้าไม่ผ่านก็จบการเรียนขับรถไว้แค่นี้ เรานี่น้ำตาแตกเลย โหอุตส่าเรียนมาตั้งขนาดนี้ผ่านความยากลำบากมาแค่ไหน จะไม่ให้เราแก้ตัว สอบซ่อมเลยหรอ คนบ้านเมืองเค้าก็ไม่ใช่ไหนจะภาษา ไหนจะอุปสรรคมากมาย เราก็พยายาม สอบครั้งแรกไม่ผ่าน ครูอีกคนบอกสอบใหม่ได้ สามครั้งค่ะ นี่เล่นเอา แทบจะเอาข้อสอบไปปาหน้าอิตาครูคนนั้นเลย แย่มาก เล่นเอาเราจิตตกเสียเซลไปเลย เราก็พยายามอ่านหนังสือทำข้อสอบต่างๆ จนสอบครั้งที่สาม ผ่านมาได้ค่ะ แล้วก็มาถึงการสอบขับ นี่เราสอบถึงสามครั้งเช่นกัน ครั้งแรก เราตกเพราะลืมดูเครื่องหมายจราจรที่ให้หยุด ดันขับผ่านเลยเลย ครั้งนี้ตกแบบเฉยๆไม่เสียใจไรธรรมดา ขอแก้ตัวใหม่ ครั้งที่สอง ตกเพราะการจอดด้านซ้าย การจอดซ้ายเราไม่ถนัดค่ะเราว่ามันยากมาก เลยตกไป ครั้งที่สาม เราผ่านค่ะ ฉลุยเลย เฮ้อ ได้ใบประกาศนียบัตรมาแล้ว แต่ยังค่ะยังไม่จบแค่นี้ เราต้องไปสอบเอาใบขับขี่ตัวจริงที่ขนส่งกันอีกรอบ เป็นข้อสอบ ข้อเขียน ร้อยข้อ เกณผ่านก็ 90/100 วันพฤหัสหน้านี้ ต้องต่อสู้กันอีกตั้งแต่เป็นด่านสุดท้ายแล้ว ถ้าผ่านก็โอเคเลยค่ะ เตรียมซื้อรถได้ใหม่ได้ ปอลอ สุดท้าย อยากจะบอกว่าคืนวันตั้งแต่เราเรียนขับรถมาสี่ห้าเดือนเนี่ย มันเป็นช่วงเวลาที่มีครบทุกรสชาดชีวิตเลยค่ะ บางวันเฮฮาสนุกมากเพราะครูน่ารักใจดี บางวันก็มีน้ำตา ก็เพราะครูบ้านี่แหล่ะ ไหนจะการสอบข้อเขียนแบบโหดๆไหนจะอุปสรรคภาษาอีก ไหนจะความเครียดที่เล่นเอาเรานอนไม่ค่อยจะหลับ เครียดผอมไปเยอะเลยค่ะ แต่ก็เป็นความทรงจำที่ดีดี ที่ได้มีวันนี้กับเค้าได้ ฝากบอกเพื่อนๆที่คิดจะเรียนขับรถที่นี่ไม่มียากค่ะ ขอให้มีความพยายาม และความสำเร็จก็จะเข้ามาหาคุณเอง และขอบคุณสำหรับกำลังใจทุกคนที่แวะเวียนเข้ามาเยี่ยมบลอ้กเรานะคะใครมีปัญหา ต้องการข้อแนะนำอะไรเกี่ยวกับการขับรถในญี่ปุ่น หลังไมค์สอบถามมาได้เลยค่ะ ยินดีให้คำแนะนำค่า   Create Date : 14 กรกฎาคม 2554     Last Update : 14 กรกฎาคม 2554 5:35:24 น. Counter : 1544 Pageviews.   5 comment Share Tweet

ผ่านแล้วค้า 仮免許学科試験 โอยแม่เจ้า กว่าจะผ่านได้ กับการสอบ ไปสอบขับ ครั้งเดียวผ่านเลย ส่วนข้อเขียน ก็สามรอบ ว่าแล้วก็จะโม้คร่าวๆเกี่ยวกับการสอบขับของเราก่อน การสอบขับ พอครบชม เรียน ครูก็จะดูการขับของเราว่าจะไปเข้าสอบได้รึปล่าว ซึ่งครูใช้เวลาดูเรา ถึง สาม คาบเรียนด้วยกัน กว่าจะผ่านไปสอบได้ ปรกติคนอื่นเค้าดูการขับแค่ คาบเดียวก็ไปกันฉิวแล้ว แต่ข้อบกพร่องเราเยอะมาก ครูก็ช่วยดูช่วยแก้ให้ ว่าแล้วก็ขอเล่าถึงครูสอนหน่อย มีครูอยู่คนหนึ่งพูดภาษาไทยได้ด้วย โอ้ ชัดเจน เค้าบอกชอบไปเที่ยวเมืองไทยบ่อยๆ แล้วเราเรียนกับครูคนนี้แหล่ะ ใจดีมาก ให้เราผ่านไปสอบการขับได้ วันสอบเตรียมพร้อม มีการวัดสายตากันก่อนสอบด้วย ว่าโอเครึปล่าว ตอนสอบ ครูจะให้เรานั่งไปด้วยกับเพื่อนๆที่สอบด้วยกัน เพือการจำเส้นทาง ขับรถที่จะสอบ เราก็นั่งด้วยจำเส้นทางด้วย พอถึงตาเราสอบ ก็โอเค มีจุดหนึ่งจุด ทางแคบตัว เอส ล้อหน้าเราเกือบขึ้นฟุตบาท เราก็เลยพยายามถอยหลังรถออกมา แล้วเข้าซองใหม่ ก็โอเคค่ะผ่าน ครูบอกจุดนี้เราโอเคมากแก้สถาณการณ์ได้ดี ได้เอด้วย โอ้ เก๋กู็ด แต่ข้อบกพร่องเราคือ การนั่งขับ ตัวเราเอนไปข้างหน้ามากเกิน เราโดนตัดคะแนนตรงจุดนี้ แต่จุดอื่นผ่านหมด ผลการสอบขับก็เลยโอเคผ่าน แล้วก้ไปจองการสอบข้อเขียน ซึ่งมีห้าสิบข้อ ข้อละสองคะแนน ผ่านต้องได้คะแนน เก้าสิบคะแนนขึ้นไป เวลาสอบสามสิบนาที วันแรกของการสอบ ถือว่าเราซวยมาก ได้นั่งใกล้ๆคนเป็นอัลไซเมอร์ ซึ่งทำให้เราไม่มีสมาธิเลย คนนั่งสอบข้างๆเดวจาม เดวปากกาตก เดวกระดาษ เล่นเอาเราไม่เปนอันสอบ ผลออกมา ตกค่ะ ได้คะแนน แค่ เจ็ดสิบคะแนน ผิดไป สิบข้อ เฮ้อ ถอนหายใจไปดังๆ แล้วไปแก้ตัวใหม่ จองวันสอบไปใหม่ พร้อมกับจ่ายตังสองพันเยน สอบครั้งนี้เราอ่านหนังสือเยอะมาก ตอนสอบ ได้นั่งห่างไกลผู้คน เพราะขอครู การสอบวันนี้ เราพลาดไปข้อเดียว คือได้คะแนน แปดสิบแปด ข้อเดียว ข้อเดียวที่กาผิด แล้วเรารู้ด้วยว่าข้อไหนซึ่งแบบว่าข้อนี้เราลังเลใจมากๆแก้แล้ว ซึ่งไม่น่าแก้เลย ไม่งั้นเราก็สอบผ่านแล้วด้วย เล่นเอาเราซึมเลย กลับมาบ้าน ใข้ขึ้น ไม่สบาย แต่ก็แบบ หาหนังสือมานั่งอ่านตลอด ทำข้อสอบทั้งในเนตและหนังสือ เตรียมพร้อมน้ำหนักลดไป สามกิโล แบบไม่ต้องไดเอทเลย วันไปสอบพยายามคิดว่า เออตกก็ได้ไม่เป็นไร เพราะยังงัยก็มีโอกาศแก้ตัวสอบใหม่ได้อยู่แล้ว วันสอบ ได้กำลังจากเพื่อนในเฟสที่เราไม่ได้เข้านานมาก มีกำลังใจเยอะขึ้นเยอะมาก ทำข้อสอบได้ค่อนข้างมั่นใจว่าผ่าน แล้วก็ผ่านจริงๆ ครูบอกว่าข้อสอบครั้งนี้ ไม่ยาก ครูอยากให้คนที่สอบได้เต็มด้วยซ้ำ แต่ก็ยังมีคนตอบผิดและ ผ่านแบบคาบเส้นด้วย แถมมองมาทางเรา เฮ๊ย สงสัยเราชัวร์ๆ แน่ๆ ว่าแล้วก็โอเคแหล่ะดีใจมากๆที่ผ่านแล้ว โล่งใจ แต่ยังงัยก็ต้องเตรียมตัวสอบ ใบขับขี่จริงๆ ข้อสอบร้อยข้อ เมื่อวาน เราได้ข้อสอบมาจากโรงเรียนอีกสี่ร้อยข้อ ครูให้มาหัดทำเตรียมตัวไว้เลย ส่วนจากนี้ต่อไป การเรียนขับรถของเราก็คือการไปหัดขับในถนนจริงๆซึ่งจะมีครูนั่งไปด้วย และเรียนการขับแบบต่างๆการช่วยพยาบาลเมื่อมีอุบัติเหตุ การดูแลรักษารถ ทั้งหมด สู้ต่อไปค่ะ ขอบคุณกำลังใจสำหรับเพื่อนๆที่เข้ามาเยี่ยมบล้อกมากๆ   Create Date : 12 พฤษภาคม 2554     Last Update : 12 พฤษภาคม 2554 11:18:24 น. Counter : 867 Pageviews.   13 comment Share Tweet

• นู๋โนริ
• KungGuenter
• pekei
• Phoebe Buffay
• วดี
• อย่ามาห้ามผม
• เพื่อนคนใหม่
• เด็กอ้วนน่ารัก
• my_view
• scorpiowoman
• mjdrawer
• Webmaster - BlogGang

• BlogGang.com