|
เล่าเรื่องไปสอบใบขับขี่ และรถใหม่
ในที่สุดก็มีวันนี้ค่ะ วันที่มีใบขับขี่เป็นของตัวเอง วันที่ฝันเป็นจริงๆ
จะเล่าให้อ่านค่ะ
เมื่อวานไปสอบใบขับขี่มาค่ะ ที่ขนส่ง หลังเรียนจบการขับรถที่โรงเรียนแล้ว โรงเรียนจะนัดให้เราไปสอบเลือกตามวันที่เราสะดวก และนัดสถาณที่รับส่ง เราไปรอรถแต่เช้าที่สถาณีใกล้ๆบ้าน ตอนไปรอ ก็เจอคนที่มารอก่อนหนึงคน
ส่วนเราสามีมาส่งแกก็จะรอจนกว่าเราจะขึ้นรถเสร็จแกก็จะกลับบ้านเพราะเด็กๆสามคนอยู่กันเองลำพังค่อนข้างเป็นห่วง
ทีนี้รอเท่าไหร่ก็ไม่มารถ ไม่น่าจะช้านะ เลยโทรเข้าโรงเรียนโรงเรียนบอกว่ารถจะอาจจะเลทช้าบ้าง โหแต่แม่เจ้าช้าไปเกือบครึ่งชมอ่ะ สามีเราเลยขอขับรถไปส่งที่สอบเองเลยดีกว่า แล้วก็เลยชวนคนที่รอคนไปสอบพร้อมเรานั่งไปด้วย
ไปถึง ก็เข้าไปยื่นเอกสาร รอสอบ มีคนต่างชาติเยอะเหมือนกัน เกือบๆสิบคนได้ค่ะ แล้วเค้าจัดให้นั่งใกล้ๆเราด้วย คนต่างชาติมีบราซิล เวียดนามมาเล เกาหลี ฟิลิปปินส์ เห็นเค้าสอบแบบภาษาอังกฤษกันด้วย
ตอนสอบ รายละเอียดต่างๆค่อนข้างเคร่งครัดกว่าสนามสอบทั่วๆไป มือถือต้องปิด ข้าวของบนโต้ะมีอะไรบ้างกำหนดเลย กระเป๋าเราต้องเอาไว้ไต้โต้ะเราเท่านั้น เปิดหน้าข้อสอบต้องทำอย่างไรจะกาแบบไหน
ละเอียดยิบ เวลาสอบ ห้าสิบนาที คะแนน 90 /100
เราก็นั่งทำไปเรื่อย เราคิดว่าโจทย์มันค่อนข้างยาวนะ ต้องใช้เวลาอ่านและทำความเข้าใจนานมากๆเราจะ ละไว้ก่อนจะทำข้อที่ทำได้เร็วๆก่อนกลัวเวลาไม่ทัน พอทำเสร็จเหลือเวลาแค่ห้านาที กิริกิริมาก ได้ตรวจทานนิดหน่อย
พอเสร็จไปนั่งรอข้างล่างรอประกาศตรงบอร์ด เราก็เดินไปซื้อโอนิงิริมากิน หิวมาก ตอนเช้าขนาดกินข้าวมาแล้ว เดินไปมาเห็นคนไทยด้วยสองคน กำลังคุยกัน ใจอยากทัก แต่ไม่ดีกว่า
มานั่งรอ ตอนประกาศยังงงๆว่าหมายเลขไหน เลยให้คนข้างๆช่วยดูไห้ คนข้างๆบอก ผ่านนี่นา ผ่านด้วยเราดีใจกระโดษซะ ไม่นึกไม่ฝัน
ใจเราคิดนะเออก็พอทำได้ แต่ว่าไม่คิดจะผ่าน เพราะเท่าที่สอบมาแต่ละครั้งไม่เคยเลยครั้งแรกที่ผ่าน ต้องชำใจตกรอบแรกทุกครั้ง ต้องขอบคุณโรงเรียนมากๆในการเข้มงวดการเรียนการสอน ให้เราทำแบบเทส เป็นสิบสิบเทส กว่าจะผ่านแต่ละขั้นสอบ
เสร็จแล้วไปกรอกเอกสารอีก เตรียมถ่ายรูป เราแอบโทรไปบอกสามีว่าผ่านแล้วนะ
แล้วได้ใบรายระเอียดมา มีผลคะแนนด้วย ได้คะแนน 94/100 โอ้ยดีใจมากๆ เตรียมถ่ายรูปตอนนั้นเลยหน้าเน้อแป้งเปิ้งไม่ได้ตบกันหรอก สดๆ แหม๋ไม่นึกว่าจะผ่านจะได้เตรียมสวยๆกว่านี้
เสร็จแล้วจ่ายตัง อีกสองพันร้อยเยน เจอคุณสามีกะลูกๆที่ชั้นล่างแกมารับเราพอดี
ก็เตรียมรับใบขับขี่อีกก็เสร็จ เฮ้อดีใจสุดๆๆๆๆ หยิกตัวเองจนเจ็บๆไปหมดไม่ได้ฝันใช่มั้ยๆ
ขากลับบ้านสามีขับรถพาเราให้แวะไปขอบคุณครูที่โรงเรียน ใอ้เราก็เขิลๆ
เข้าไปในออฟฟิสโรงเรียนบอกขอบคุณครูทุกคนเค้าก็บอกดีใจด้วย ขอให้ระมัดระวังในการขับขี่ด้วย แอบซึ้ง น้ำตาปริ่มๆจะไหลเอา
เดินออกมาจากโรงเรียน กลับบ้าน เฮ้อกินข้าว นอนก่อนเลย เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมานอนไม่หลับหลายๆคืน เพราะความเครียดๆ
ตลอดเวลาที่เรียนมาสามสี่เดือน เป็นอะไรที่อธิบายได้ยากๆสุด ดีใจเสียใจ ช้ำใจท้อใจ อะไรทั้งหมดก็ผ่านมาหมดแล้ว
คุณสามีบอกว่า ไม่ได้จบแค่นี้ต่อไปก็เหมือนกับออกมาเป็นโลกของความจริงแล้ว ของการขับขี่ ต้อวระมัดระวัง เพราะไม่มีใครมาบอกมาสอนมาคอยเบรค คอยอะไรให้ และอีกอย่่าง พอขาก้าวขึ้นรถแล้ว ก็เป็นฆาตกรไปครึ่งตัวแล้ว เพราะฉนั้น ต้องรับผิดชอบด้วยไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
อีกอย่างเราไปดูรถใหม่มาแล้วค่ะ วันพฤหัสหน้าคงได้มาขับ รถเล้กๆมือสอง สามีปี หมื่นกว่าโล
รอวันใจจดใจจ่อ จะไปรับน้องมินที้มาขับแล้วค่ะ
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะยาวมาก เราอยากจะบันทึกไว้เป็นความทรงจำที่ดีดีน่ะค่ะ
Create Date : 22 กรกฎาคม 2554 |
Last Update : 22 กรกฎาคม 2554 5:33:57 น. |
|
12 comments
|
Counter : 1317 Pageviews. |
|
|
|
โดย: Kitakaze วันที่: 22 กรกฎาคม 2554 เวลา:11:34:25 น. |
|
|
|
โดย: diamondsky วันที่: 22 กรกฎาคม 2554 เวลา:14:21:08 น. |
|
|
|
โดย: ta/'o-o/' วันที่: 22 กรกฎาคม 2554 เวลา:15:16:30 น. |
|
|
|
โดย: radiergummi วันที่: 22 กรกฎาคม 2554 เวลา:18:29:07 น. |
|
|
|
โดย: ta/'o-o/' วันที่: 24 กรกฎาคม 2554 เวลา:2:04:34 น. |
|
|
|
โดย: diamondsky วันที่: 1 กันยายน 2554 เวลา:2:33:54 น. |
|
|
|
| |
|
|