• ลูกสาวริน่าจัง
• เพลงประทัปใจ
• ไดอารี่ (ลอคเจ้าค่ะ)
• my life
• อะไร อร่อย
• คันจิ ในชีวิตประจำวัน
• Michael Jackson
• เรื่องของฉัน ตามฝันให้เจอ
• ไวยากรณ์ระดับสอง
• คำศัพย์ สำหรับการขับขี่จราจรในญี่ปุ่น
• ได้อดกะเค้าบ๊างง

อยากจะลองเขียนไดอารี่ให้ครบ ร้อยวัน จะทำได้มั้ย วันแรก เพื่อเป็นการฝึก ความอดทนและความตั้งใจของตัวเอง หลังจากที่เหลวไหลมาตลอด เป็นคนที่ตั้งใจทำอะไรแล้วไม่ค่อยสำเร็จจะท้อแท้ไปก่อนซะทุกที เอาหล่ะเริ่มตั้งแต่วันนี้เลย จริงๆเริ่มเขียนบล๊อกอัพเรื่องภาษาไปแล้วจะอัพจนถึงวันสอบน่ะ ทีนี้ก็เลยมาคิด อัพเรื่องภาษาได้ ก้ออัพเรื่องราวประจำวันได้ เอาไว้เตือนความทรงจำตัวเอง เอาเป็นว่าจะอัพทุกๆวันตอนเช้าๆแต่เป็นเรื่องของเมื่อวานก็แล้วกัน ถ้าใครเข้ามาอ่านอย่างงเน้อ เริ่มแหล่ะ 17 -9 -2010 อากาศดีฟ้าใส 30 องศา วันนี้เป็นเวรโบกธงให้เด็กๆไปโรงเรียนตอนเช้าๆตื่นมาเลย จัดการทุกอย่างพอดีลูกชายคนกลางไม่มีเบนโต่ะ เลยไม่ต้องทำสบาย เข้ามาอัพเดท กระทู้นิดหน่อย อาการเช้าคนโต ไก่ทอดแช่แข็งแต่เช้า ส่วนเราอากาศเริ่มเย็นเลยไม่อยากดื่มอะไร รอไปทานอาหารเช้ากับสามี ดีกว่าที่ร้านข้างๆบ้าน ได้เวลาไปยืนโบกธงใให้เด็กๆ คนที่เวรโบกธงกะเราเค้าบอกวันนี้เค้าจะย้ายบ้านแล้วนะ คงไม่ได้มาโบกด้วยกันอีก ก็ร่ำลากันไป เจ้าริน่า อยู่กับพ่อเค้า กลับมาปลุกลูกชายคนกลางตื่นใส่เสื้อผ้า เอาข้าวกะนัดโต่ะให้ทาน ไมโล พ่อเค้าหยุดช่วงเช้าเลยขับรถพาเราไปส่งที่โรงเรียน วันนี้ที่โรงเรียนมียี่จังบ้าจังมาที่โรงเรียน ขากลับอีกแล้วสามีพาขับวนดูบ้านปลูกไหม่ๆทำเอาเราเกิดกิเลศอีกแล้วแต่ตัดใจ ไปทานอาหารเช้ากันที่แม็ค คุยกันหลายๆเรื่อง กลับมาเราไปร้านทำผม ผมหงอกน่ะ ช่างวันนี้หน้าตาแบบบ้านๆแต่ทำผมตัดถูกใจดี แต่ช้ามากสามีจะไปทำงานช่วงบ่ายๆเดวไปไม่ทันเลยไปรับลูกชายกลับจากโรงเรียนแล้วรีบมาส่งให้เราที่ร้านทำผม ร้านทำผมนี่อะไรก็ดีนะ เสียแต่เครื่องสระผมนี่ดิ เสียงมันน่ากลัวมาก ไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ ทำเสร็จแวะซื้อกับข้าวกลับบ้าน ทำนู่นี่ อัพภาษาขึ้นบลีอกเสร็จ เด้กๆหลับ ช่วงเย็นๆพาเด็กๆไปวิ่งหน้าบ้าน ลูกสาววิ่งได้น่ารักจริงจริ๊งงชอบอ่ะ ช่วงเย็นทำผัดมะเขือยาวกะหมูซาซิมิ กับข้าวที่พ่อเค้าซื้อมา ก่อนนอนวันนี้ไปค้นเจอหนังสือ ภาษาญี่ปุ่นอีกเล่มนึง เอามาปัดฝุ่นอ่านไม่เท่าไหร่ก็หลับสนิทครอ๊กกกก   Create Date : 18 กันยายน 2553     Last Update : 18 กันยายน 2553 5:36:17 น. Counter : 623 Pageviews.   1 comment Share Tweet

รัก คิดถึง และห่วงใย อาลัยพี่เคียสและ หนุ่มลาวขาวใส ในความทรงจำ มีอดีตที่แสนหวานกับเพลงนี้ กับหนุ่มลาว ที่เค้าพึ่งมาจากเวียงจันทร์ หน้าตาดีขาวใส ก็เหมือนคนไทยหล่อๆคนหนึ่ง เพียงแต่พูดภาษาลาวแค่นั้น ช่วงเวลา ที่คบกันช่วงสั้นๆ จำได้ว่าเปิดเพลงนี้ในรถ ช่วงที่ขับไปพัทยาเหยียบร้อยสี่ห้าสิบ แล้วไปดูพระจันทร์ทรงกลด ก่อนจากกันพ่อหนุ่มลาวก็ทิ้งเทปคาสเซ็ท เพลงของพี่เคียสนี้มิ้งไว้ให้ ไว้ดูต่างหน้า เง๊อ หลังจากนั้นก็เอามาเปิดทุกวัน ฟังทุกวันน้ำตาไหลทุกวัน คิดถึงคนให้ แต่จริงๆแล้วมันได้อะไรมากกว่านั้น พี่เคียสเพลงของพี่นี่ให้อะไรกับเราหลายๆอย่าง จากคนที่ท้อแท้ อ่อนแอ เริ่มลุกขึ้นมา เริ่มต่อสู้ เริ่มทำหลายๆสิ่งหลายๆอย่าง ความคิดถึงหนุ่มลาวขาวใสเริ่มจางไป เป็นแค่เสี้ยวหนึ่งของความทรงจำ ไปสู่สุคตินะพี่นะ เพลงพี่อยู่ในความทรงจำตลอดไปจริงๆ   Create Date : 12 กันยายน 2553     Last Update : 12 กันยายน 2553 6:40:41 น. Counter : 1242 Pageviews.   3 comment Share Tweet

มาโพสท์รูปอาหารที่ทานช่วงกลับไทย ปีที่แล้ว อีกไม่กี่วันก็จะได้กลับไทยแล้ว ช่วงนี้ก็เคลียงาน ข้าวของหลายๆอย่าง ค่อยๆเลิกติดเฟสบุค เกมก็ไม่ได้เล่นแล้ว ทำมาหากินอย่างเดียวเลย เลยนึกขึ้นได้ ปีที่แล้ว ช่วงกลับไทยเรากินไรไปบ้างหว่า โปรดติดตามชม ไปทานเอ็มเค กับญาติๆ ความอร่อย บอกไม่ถูก สาขาแถวๆเอกมัย มีเพลงบรรเลงด้วย บรรยากาศดีขึ้นนะ แต่ความอร่อยน้อยลง ไม่รู้อุปปาทานไปป่าว เริงร่ามากลูกชาย ตลาดไนท์บาซ่าแถวๆปากช่อง บ้านเกิดข้าเจ้าเอง กว๋ยเตี๋ยวที่เพื่อนจังให้ไปกิน เราว่างั้นๆสู้เจ้าตรงสถาณีรถไฟไม่ได้ สามีเราชอบมาก ร้านรถเข็น ไม่ว่าร้านไหนทานได้หมด ถ้าสะอาดและอร่อย อย่างเจ้านี้ไก่ทอดอร่อยมาก ไปรอตั้งแต่ร้านพึ่งมาตั้งแผงเลย พิซซ๋า ขาดไม่ได้ กลับทุกรอบ ต้องได้ทานอย่างต่ำสองสามถาด ที่ญี่ปุ่นแพงมากไม่อร่อยอย่างแรง บรรยากาศความอร่อยต้องแย่งๆกันแบบนี้ แล้วก็สลบครอ๊กแบบนี้ กว๋ยเตี๋ยวแถวๆโรงแรมที่เราทานเกือบทุกวัน บางวันก็อาหารญี่ปุ่น ข้างล่างโรงแรม ต่อไปเป็นอาหารที่เราไปพักที่ ภูนรินรีสอร์ท ปากช่อง อาหารอร่อยได้เยอะรวมค่าที่พัก ต่อห้อง 1800 bht คุ้มค่า แต่พวกเราทานไม่หมดต้องห่อกลับไปเป็นกับแกล้มที่ห้อง กรึ๊บกะเพื่อนสาวก่อนนอน ลูกสาวเริงร่ามากมาย ถ่ายบ้าง หมู่บ้าง อ่มหนำสำราญ ตอนเช้าๆถ่ายรูปกะลูกชายคนโต กว๋ยเตี๋ยวเราเองต้มยำสุดริด ลูกชายกินแบบเด็กๆ ต่อแห้งอีกชาม ไปเยี่ยมพ่อ แล้วแวะไหว้ย่าโมกัน ขากลับแวะทานข้าวที่บ้านสวนเมืองพร ส้มตำอร่อยมาก ยำผักกูด แกงจืด เต้าหู้หมูสับ ข้าวผัด ผัดไททานกะส้มตำเข้ากันสุดๆ คิดแล้วน้ำลายไหยเลย ก่อนวันกลับแวะไปปาร์ตี้กะเพื่อนที่ร้านครัวเจ๊กงีอ อร่อยทุกอย่างเลย แล้วก็กลับญี่ปุ่น กลับมาแต่ละทีพกน้ำหนักกลับมา สามสี่โลทุกทีต้องมาลำบากลดอีก แต่นี่เราเตรียมพร้อม ลดก่อนกลับ เพื่อจะกลับไปเบิ้ลเอาทางโน๊น ฮ่าๆๆ ขอบคุณที่เข้ามาชมบลอ๊กเราค่ะ   Create Date : 22 กรกฎาคม 2553     Last Update : 22 กรกฎาคม 2553 14:35:09 น. Counter : 1394 Pageviews.   6 comment Share Tweet

ถึงเพื่อนคนนึ่ง ที่ต่างสีกับเรา วันนี้อยากจะเขียนถึงเพื่อนคนนี้สักหน่อย เราชื่อตัวออ เหมือนกัน เราเริ่มรู้จักแม่ออ ตั้งแต่เราเขียนที่ไดอารี่แห่งหนึ่ง แม่ออมาแอดเรา เราก็แอดไป แล้วแอดเอ็มกัน ช่วงนั้นปรกติเราไม่ค่อยคุยกับใครๆทางเอ็มเท่าไหร่ คือเข็ด เข็ดกับเพื่อนคนนึ่ง เราเลยไม่อยากจะคุยกับใครเลย ส่วนมากเราจะไม่ค่อยทักแม่ออก่อน แต่แม่ออจะมาทักเราก่อนทุกครั้ง ไม่มีเกี่ยงงอนรึอะไรเลย ทำให้เราเริ่มประทัปใจเพื่อนคนนี้ขึ้นมา เพราะปรกติ ใครไม่ทักเราก็ไม่คุย นิสัยเราแย่ตรงนี้ แอบหยิ่งน่าเตะมาก เรื่องที่คุยกันส่วนมาก ก็เรื่อยเปื่อย นินทาลูกปั๋ว สามี ปรึกษาเรื่องทุกข์ร้อน ผ่อนคลาย รวมทั้งเรื่องกุ๊กกิ๊กดุ๊กดิ๊กทะลึ่งอะไรแบบนี้คุยกันได้มันมาก แต่เรื่องๆเพื่อนๆเราจะไม่นินทา อะไรกันเลย ต่างคนต่างเงียบ เราเลยคิดว่า เพื่อนคนนี้ดีนะ ไม่มาพูดเรื่องเพื่อนคนอื่นให้เราฟัง เราก็แอบคิดไปว่าเค้าก็คงไม่เล่าเรื่องของเราให้คนอื่นฟังเหมือนกัน จริงๆมันเป็นตรรกกะที่ห่วยแตกมาก แต่เรามีเซ๊น ที่เราเชื่อแบบนั้นจริงๆ เรามีระยะห่างระหว่างกันแบบพอสมควร ที่ไม่ก้าวล้ำเส้นกันมากไป และไม่น้อยไป เราเคยเจอกันบ้างก็สองสามครั้ง ช่วงนั้นที่แม่ออสามีมาทำงานที่นี่ เราก็นัดเจอกันด้วยรูปยังอยู่เลย ถ่ายด้วยกัน ตัวจริงสวยมาก แล้วเราก็มานึกๆระหว่างเรื่องการเมืองแม่ออ และเรา เรามักจะอยู่ฝ่ายตรงข้ามกันเสมอ อย่างตอนนั้นแม่ออ อยู่เหลือง เชียร์เหลืองสุดใจขาดดิ้น แต่เราอยู่แดง ช่วงนั้นอย่างว่าสถาณการณ์มันเลวร้ายพอสมควร แต่เรางดที่จะไม่คุยกันในเรื่องแบบนี้ต่างคนต่างเข้าใจกันดี จะห่างๆแว๊บๆวกๆไปคุยกันเรื่องอื่นซะส่วนมาก แต่ความสัมพันธ์เราก็ปรกติ ไม่มีด่างพร้อย อิอิ จนมาวันนึง เราเปลี่ยนข้าง เราบอกแม่ออ แบบนึกว่าแม่ออ จะคิดแบบเดียวกับเรา แต่อ๊าววดันไม่ใช่ แม่ออ ก็ดันเปลี่ยนข้างเหมือนกัน ฮ่าๆๆๆๆๆๆ บอกตรงๆช่วงนั้นแอบฮากับตัวเองมากๆ แบบทำไมวะ จะอยู่ข้างเดียวกันไม่ได้รึงัยจะได้คุยกันมันมากหน่อย แต่เราก็ต้องยอมรับแหล่ะ การตัดสินใจของเพื่อนเรา แอบฮาอยู่บ้าง เวลาคุยๆกัน คือเราเปิดแบบทั้งสองฝั่ง เข้าใจทางฝั่งเพื่อนเรา แล้วเราก็แอบใส่ข้อมูลเราไปด้วย เผื่อเพื่อนเราจะเปลี่ยนใจได้บ้าง จนมาทุกวันนี้ ก็ยังฮาๆ ก็ยังเข้าใจ และทำใจได้เออ คนมันเชื่อไปแล้ว มันศรัทธาไปแล้ว ซึ่งมันยาก ก็เหมือนเรา เราเชื่อเราอย่างนี้ศรัทธาเราอย่างนี้ เค้าก็มาเปลี่ยนเรายากเหมือนกัน แต่ถึงยังงัย เราก็ยังดีใจ ที่เพื่อนเราแม่ออ รักและเคารพ เทอดทูลในหลวงเหนือหัว อื่นใด ตรรกกะความเชื่ออย่างอื่นเราไม่สนใจ เราคบกันด้วยใจ ไม่ว่าเพื่อนเราจะสีไหน เค้าก็เป็นเพื่อนเรา วันยังค่ำ ปอลอ ขอบคุณแม่ออ ที่เป็นเพื่อนที่จริงใจกันมาด้วยกันตลอด และเราดีใจมาก ที่แม่ออ บอกว่าเราเป็นเพื่อนจริงใจ ยังงัยเราก็ไม่ทิ้งกันนะแม่ออ รักค่ะ   Create Date : 22 พฤษภาคม 2553     Last Update : 22 พฤษภาคม 2553 12:50:09 น. Counter : 672 Pageviews.   0 comment Share Tweet

แฮปปี้โกลเด้นวีคส์ ช่วงตั้งแต่วันที่ ยี่สิบเก้าของเดือนที่แล้วจนถึงวันที่ หก เดือนนี้เป็นอาทิตย์ทองจริงๆ คุณพ่อบ้านหยุดยาวๆเต็มๆอาทิตย์นึง รวมทั้งเด็กๆด้วย ปรกติตอนมีลูกน้อย ช่วงหลายปีก่อนจะพากันกลับเมืองไทย แต่ช่วงหลังๆมานี่ ไม่ค่อยได้กลับ เพราะหนึ่งหล่ะ ช่วงนี้ที่ไทยร้อนตับแล่บๆ เด็กๆก็หยุดได้แค่อาทิตยืเดียวเที่ยวไม่เต็มอิ่มเท่าไหร่ พวกเราเลยยกยอดไปเที่ยวไทยช่วงสิงหาแทน หยุดวันแรก 29 เมษายน คุณพ่อบ้านกับลูกชายคนโต พากันไปหาหอยอาซาริ แถบๆทะเลใกล้ๆบ้าน เรากับเด็กอีกสองคนไม่ไป เพราะ ขี้เกียจแห่ะ ๆเลยพากัน ขี่จักรยานเล่นแถวๆบ้านนี่แหล่ะ เราพาเด็กๆสองคนไปซูเปอร์ไกลบ้านไปหน่อย กับจักรยานที่พึ่งยืมมาจากอำเภอ เสียค่าเช่าเดือนละ พันเยน ขอบอกว่ามันไม่ใช่จักรยานปั่นแบบไฟฟ้าน่ะ เล่นเอาเหนื่อยมากๆเวลาขึ้นเขาลงเขา แล้วทางบ้านเราเป็นแบบนี้ทั้งนั้นอย่างเนื่อย ซื้อกับข้าวเสร็จแวะดื่มกาแฟ เด็กๆไอสครีม แล้วก็กลับบ้าน กลับมาพ่อบ้านกลับมาพอดี พร้อมกับหอยตัวไหญ่ๆกว่าทุกครั้ง บอกเราว่าน่าจะไปด้วย น้ำทะเลลงมาก เด็กๆเพียบหอยก็เยอะ เสร็จจากนี้ พวกเราก็ไปดูบ้านไหม่ของโครงการนึง คือไว้เฉยๆไม่ได้ซื้อหรอก เพราะตังไม่มีกัน ดูให้เกิดกิเลศเล่นๆ แต่ยอมรับเลยนะอยากได้บ้านไหม่มาก พวกเด็กๆกรี๊ดกร๊าดตื่นเต้นกันมาก จะว่าไปโครงการนี้ก็กำลังทำใกล้ๆแถวบ้านเรา คุณพ่อบ้านก็เปรยๆเหมือนกัน ถ้าจะซื้อบ้านไหม่ เอาเป็นแถวๆบ้นเราจะดีกว่า เพราะยังงัย ก็คุ้นเคยดี ใกล้ซุเปอร์ ใกล้โรงเรียน ทำเลทองมาก เราเลยถามถ้าจะซื้อบ้านไหม่บ้านเก่าทำงัย ก็ขายสิ คงขายไม่ยากนะ เราก็อือออ แต่ใจนี่ลิงโลดไปแล้ว อยากอยู่บ้านไหม่ๆ วันที่ 30 เมษายน วันนี้ พ่อบ้านมีนัดกับเพื่อนเก่าเค้า ซึ่งเราต้องเจอกันทุกปี ปีละครั้ง ช่วงนี้ที่โอกาซากิ เลยออกจากบ้านกันไปแต่เช้าเลย เด็กๆสนุกสนาน ได้ดูวิวต่างจากแถวๆบ้านบ้าง ถึงบ้านเพื่อนเป็นบ้านแบบญี่ปุ่น เด็กๆหนุกหนาน อากาศเริ่มจะร้อน แล้วพวกเราก็ไปทานข้าวกันเป็นรา้นราเมงไต้หวันที่อร่อยสุดๆชอบมาก ไต้หวันราเมงของอร่อยของที่นี่เลยนะ เสียดายดันถ่ายย้อนเงา ทานข้าวเสร็จก็ไปเดินเล่นงานแถวๆแม่น้ำมีโอมัตสุริด้วย ซุ้มดอกฟูจิสวยมากๆ ชอบหน้านี้มากมองไปทางไหนก็เขียวสดชื่นสบายตา วิวสวยมากเมืองนี้ น่าอยู่ที่สุด ขากลับแวะโรงงานที่ทำมิโส่ะ แต่เค้าปิดแล้วเปิดให้แต่พวกทัวร์เท่านั้นเลย เข้าไปชิมแค่ไอมิโส่ะ ซึ่งรสชาดบอกไม่ถูก อร่อยก็ไม่ใช่ไม่อร่อยก็ไม่เชิงแปร่มๆ นี่แค่สองวันแรกยังกิจกรรมเพียบขนาดนี้ รอต่อบล๊อกไหม่ดีกว่าจะยาวเกิน   Create Date : 07 พฤษภาคม 2553     Last Update : 7 พฤษภาคม 2553 9:49:56 น. Counter : 1011 Pageviews.   5 comment Share Tweet

• นู๋โนริ
• KungGuenter
• pekei
• Phoebe Buffay
• วดี
• อย่ามาห้ามผม
• เพื่อนคนใหม่
• เด็กอ้วนน่ารัก
• my_view
• scorpiowoman
• mjdrawer
• Webmaster - BlogGang

• BlogGang.com