เที่ยวท่องล่องเรื่อยไป
โลกกว้างใหญ่ไว้ให้ฝัน
เรียนรู้ดูนิรันดร์
เพื่อมาปันกำนัลเธอ



แก็งค์สาว(?)ซ่าเพื่อนรักที่คบกันมานาน นำโดยชาบุ(นามปากกา) ชวนไปเที่ยวเกาะเกร็ดชมงานปีใหม่มอญกับเพื่อนๆ ที่ทำงานที่วุฒิสภา เลยไปกับเค้าด้วย การมาคราวนี้เป็นการมาเที่ยวครั้งที่สามแล้ว...



ภาพงามตามความคิด
เพียงพลั้งจิตพิศมองเพ้อ
ใฝ่ฝันมั่นละเมอ
อาจเลิศเลอพาเผลอใจ



แต่คราวนี้เดินเยอะกว่าเดิมมาก ครั้งแรกที่มามากับที่บ้านเดินได้ 1/4 ก็หมดแรงแถมยังหอบผ้าม่านทอมือกลับไปหกผืนพร้อมป้ายเลขที่บ้านอีกตะหาก ครั้งที่สองพา Laurent มาเที่ยว ก็เน้นล่องเรือ ไปเที่ยวคลองขนมหวาน ซื้องานปั้น คราวนี้เลยเป็น trip เน้นกินและดูชีวิตมากขึ้น



มุมมองตรองคำนึง
จึงรู้ซึ้งถึงทรวงใน
ภาพพิศติดยึดไป
ได้สิ่งใดให้ตนกัน



โชคดีที่เพื่อนของชาบุคนนึงเป็นคนท้องที่เลยพาเราเข้าไปดูอะไรๆ และได้ทำความรู้จักพูดคุยกับคนที่นี่มากขึ้น ทำให้ได้เรียนรู้ถึงวิถีชีวิตและความเปลี่ยนแปลงของที่นี่ไปด้วย สิ่งที่ทึ่งมากๆ ก็คือการได้เห็นความมุ่งมั่นในงานศิลปะการปั้น ถ้าไร้นามทำบ้านสวยๆ คงจะซื้อมาลองแต่งบ้านดูบ้าง เพราะเป็นงานฝีมือที่น่าส่งเสริมจริงๆ



ทุกสิ่งล้วนสรรสร้าง
หากมองต่างวางตั้งมั่น
เรียนรู้เท่าเทียมทัน
จักรู้มันไม่ยั่งยืน



การเดินทางแต่ละครั้งของชีวิต มักจะมีอะไรๆ ให้ได้เรียนรู้อยู่เสมอ ไม่จำเป็นว่าคนเราต้องท่องเที่ยวไปให้ทั่วโลกเพื่อจะเปิดหูเปิดตาดูอะไรๆ บางทีการมองสิ่งใกล้ๆ ตัวอย่างพินิศพิจารณามากยิ่งขึ้นก็อาจจะทำให้เราได้เรียนรู้อะไรๆ ได้มากมายเฉกเช่นเดียวกัน



เพียงคิดได้เท่านี้
จักพบที่ดีร่มรื่น
ปล่อยวางอย่างรู้ตื่น
จักสดชื่นฟื้นจิตตน



มีอีกหลายอย่างที่ที่นี่ยังต้องการการบูรณะ พอๆ กับหลายๆ สิ่งที่คงต้องให้ผู้ไปเยือนช่วยกันรักษาเอาไว้ การหลั่งไหลเข้ามาอย่างของกระแสอย่างหนึ่งก็เหมือนน้ำเชี่ยว ถ้าเอาเรือไปขวางก็อาจแตกหักไป แต่ถ้าวางตัวเหมือนหินกลมๆ น้ำเชียวก็จะหลีกแยกออกปล่อยให้หินอยู่ ณ ที่ตรงนั้นอย่างกลมกลืน



ลองมองสุดปลายฟ้า
จักรู้ว่าทุกแห่งหน
นั้นเปี่ยมด้วยผู้คน
ในวังวนของชีวิต



อากาศวันนั้นค่อนข้างร้อนทีเดียว ยามเที่ยวไปให้นึกฉงนไปว่าผู้คนที่ต้องใช้ชีวิตที่นี่ทุกวันเค้าเหนื่อยไหมนะ? บางทีในขณะที่เรามองเค้า เค้าอาจจะมองเราว่าชีวิตของเราที่ไปสู้ทำงานในตัวเมืองแล้วเอาวันเสาร์อาทิตย์หนีมาเยี่ยมพวกเค้านั้นน่าสงสารมากๆ ก็ได้เพราะเค้านั้นได้ใช้ชีวิตในสถานที่ๆ คนอื่นๆ เลือกมาพักผ่อนหย่อนใจได้ทุกวัน...



มีตื่นก็มีหลับ
มีลาลับมีดับจิต
สร้างภาพทราบพอคิด
ให้ใช้สิทธิ์คิดละวาง



ครั้งนี้ก็เป็นการท่องเที่ยวอีกครั้งที่แสนสนุก บรรยากาศเรื่อยๆ ของเรือนชานน้ำ เสียงเพื่อนๆ พูดคุยกันเฮฮา ความฉุ่มฉ่ำของเฉาก๊วยโบราณ หรือ ข้าวแช่มอญเย็นๆ ท่ามกลางบรรยากาศอ้าวๆ นิดๆ ลมพัดเอื่อยๆ ทำให้รู้สึกว่าชีวิตหาความสุขง่ายๆ ก็เท่านี้เองนะไม่ต้องดิ้นรนอะไรมากมายเลย...



จึงยิ้มกับคืนวัน
สร้างความฝันเพื่อปล่อยว่าง
รู้ค่าสิ่งที่ต่าง
ตามเส้นทางแต่ละคน