ฟ้าใสสวยงาม
สีครามชวนฝัน
ดุจสรวงกำนัล
ให้วันชื่นบาน
การมา San Fran คราวนี้สิ่งที่ไม่เหมือนเดิมคือ การได้ "เดิน" เยอะเป็นพิเศษ เพราะคราวนี้ไม่ได้เช่ารถขับ ทุกๆ ครั้งฉันจะไม่ค่อยชอบมา San Fran นัก เพราะต้องคอยขับรถหาที่จอดรถซึ่งหายากและส่วนใหญ่ก็จะแพงพอดูถ้าจะต้องจอดนานๆ แต่คราวนี้กลับได้พักที่โรงแรมใจกลางสถานที่ท่องเที่ยวทำให้ได้เดินเล่นหรือขึ้นรถรางหลากหลายแบบให้เป็นประสบการณ์ชีวิต
ชีวิตแช่มชื่น
รมย์รื่นสราญ
เพียงปล่อยสิ่งผ่าน
สร้างทานในใจ
การที่เราค่อยๆ เคลื่อนไหว ค่อยๆ ท่องเที่ยว ทำให้ได้เห็นอะไรๆ อย่างกระจ่างสวยงามขึ้นมามากมาย คิดๆ ดูแล้ว เวลาที่เราเร่งรีบทำอะไรตัดสินใจอะไร หลายๆ ครั้งอาจจะต้องทำอะไรอย่างโดยไม่ละเอียดรอบคอบเข้าไป แต่ถ้าได้ค่อยๆ คิด ค่อยๆ ตรองในการทำอะไรดีๆ ชีวิตของคนเราก็คงจะรื่นรมย์ในทุกย่างก้าวของจังหวะชีวิตทีเดียว
ยิ้มแย้มยั่วเย้า
เรื่องเศร้าเลือนไป
สร้างฝันวันใหม่
ด้วยใจตนเอง
ตัวฉันเองจริงๆ แล้วมีความทรงจำกับบริเวณนี้มากมาย นอกจากเรื่องที่เกี่ยวกับการงานแล้ว นึกถึงตอนเด็กๆ ที่เคยอยากมาเรียน Stanford เป็นนักหนา แต่สุดท้ายฉันก็ตัดสินใจไปเรียน Cambridge แทน ฉันคิดเสมอว่าถ้าตอนนั้นฉันไม่สละสิทธิ์ทุนที่ให้ไปเรียนอเมริกา ฉันคงกลายเป็นคนย่านนี้ไปแล้วกระมัง ตอนจบปริญญาโทฉันเองก็เกือบได้มาทำงานแถวนี้ จำได้ว่าตอนนั้นบริษัทแถวๆ นี้ชวนฉันทำงานด้วย ส่งตั๋วเครื่องบิน จองโรงแรมสี่ดาวให้ ตอนนั้นแฟนเก่าฉันที่เลิกกันไปแล้วเรียนอยู่ที่ Berkeley พอเค้ารู้ว่าฉันจะบินมาดูบริษัทแถวๆ นี้ ด้วยความที่ไม่รู้ว่าบริษัทนั้นจองโรงแรมให้แล้ว ก็ชวนให้ไปพักด้วยแล้วจะพาเที่ยวกัน แต่ตอนนั้นสุดท้ายฉันก็ตัดสินใจไม่มา
เรื่องราวผ่านไป
วันใหม่ครื้นเครง
ภาพฝันบรรเลง
บทเพลงงดงาม
หรือว่าภาพเก่าๆ เวลาที่ฉันมาทำงานที่นี่ ทุกๆ ปีแฟนเก่าของฉัน(อีกคน)จะคอยเป็นห่วงเป็นไยกลัวฉันเหงา จำได้ว่าเค้าจะเป็นคนที่คอยเป็นห่วงจนน่ารักไปอีกแบบ เช่นเวลาฉันบินคนเดียว ตอนไปรอเครื่องที่สนามบินสุวรรณภูมิ (ซึ่งคุณพ่อคุณแม่ฉันจะขับมาส่งแล้วก็ไป) เค้าก็อยู่ๆ จะอาสามานั่งกินไอติมเป็นเพื่อนตอนรอเครื่องขึ้น หรือเวลาที่ฉันมาอยู่แถวๆ นี้ เค้าก็จะคอยเป็นห่วงกลัวฉันไม่ไปเที่ยวไหน หรือ กลัวฉันจะเจอแผ่นดินไหวเข้า ฯลฯ
ภาพเก่าเงาลวง
พอล่วงผ่านยาม
ตรึงจิตติดตาม
ให้ห้ามหักใจ
ปีนี้นับเป็นปีแรกที่มาที่นี่ได้โดยไม่ต้องมีห่วงอะไร ปีที่แล้วตอนก่อนมาแถวนี้ แฟนเก่าฉันก็โทรตั้งแต่ก่อนบินจนหลังจากที่ฉันกลับจากอเมริกาฉันเลยบอกกับเค้าไปสั้นๆ อย่างค่อนข้างใจร้ายว่า "ต่อไปไม่ต้องติดต่อมาอีกนะ" จริงๆ แล้วเป็นเพราะฉันรู้ว่าเค้าควรจะไปรับผิดชอบน้องผู้หญิงอีกคนมากกว่า ตอนนั้นฉันก็ตัดสินใจเด็ดขาดว่าจะเป็นคนเดินออกมาเอง ถึงตอนนี้ฉันก็ยังไม่รู้ว่าจริงๆ แล้วเกิดอะไรขึ้นกับพวกเรา เค้าบอกว่าถ้าวันไหนเค้าพร้อมเค้าจะเล่าเรื่องของเค้าให้ฉันฟัง... ครบหนึ่งปีที่ฉันตัดสินใจเดินออกมาจากความสัมพันธ์อันวุ่นวายฉันพบว่าชีวิตของฉัน (รวมถึงพวกเขา) "ดีขึ้น"... แต่ถึงอย่างไร ทุกๆ ครั้งที่เห็นอะไรที่คุ้นเคยฉันก็ยังคงระลึกถึงภาพความทรงจำที่เคยสวยงามในอดีตเสมอ
ชีวิตเช่นนี้
วันที่สดใส
นั้นอยู่ไม่ไกล
มีให้ชื่นชม
สำหรับฉันแล้ว ฉันเชื่อว่าคนเรามีชีวิตกันเพียงสั้นๆ กันเท่านั้นเอง การมีชีวิต ทุกๆ คนควรทำอะไรให้เต็มที่ ถ้าชีวิตต้องเจอเรื่องราวทุกข์ร้อนก็อย่าไปเสียเวลาจมอยู่กับกองทุกข์เลย วันเกิดฉันที่ผ่านมาแฟนเก่าฉันก็โทรมาอวยพร เค้าส่ง sms มาแต่เช้าและโทรมาตอนเย็น ฉันเองก็ใจร้ายตามฟอร์มคือบอกเค้าไปว่าดูลีซานอยู่กำลังชิงบัลลังค์กันสนุกเลยคุยด้วยไม่ได้ เค้าคงเสียใจเลยได้แต่ happy birthday กันสั้นๆ แล้ววางหูกันไป จริงๆ แล้วเป็นเพราะว่าฉันกลัวว่าถ้าคุยกันนานๆ ฉันจะไม่สามารถลืมเค้าได้ต่างหาก... ตอนที่ฉันบินไปอเมริกา ที่ฉันขำนิดๆ คือน้องแฟนใหม่ของแฟนเก่าฉัน ส่งเมล์มาอวยพรสุขสันต์สงกรานต์ย้อนหลัง และบอกว่าคิดถึงฉัน ฉันก็ไม่รู้ว่าน้องเค้าอารมณ์ไหนก็ได้แต่ตอบสั้นๆ ไปว่า Thanks... ฉันจำได้ว่าน้องเค้าเคยเมล์มาขอโทษ บางทีอีกสิบปีผ่านไปพวกเราอาจจะกลายเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันก็ได้...
ที่ขำที่สุดคือ trip ไปอเมริกาคราวนี้มีวันนึงนัดเพื่อนเก่าเมื่อสิบปีก่อนไปกินข้าวเย็นกัน เพื่อนเค้าขับรถมารับพร้อมแฟนและลูกสาวน่ารักกันเชียว แล้วก็แซวฉันด้วยประโยค classic ที่ได้ยินบ่อยๆ ว่า "เมื่อไหร่จะแต่งงาน?" ฉันก็บอกว่า "ยังไม่มีแฟนเลย" เพื่อนก็แซวว่า "ก็อย่า spec สูงนักสิ" ฉันก็บอกเค้าไปว่า "เปล่านะเราไม่ได้ spec สูง" แล้วก็ถูกมองใส่ด้วยนัยตาไม่เชื่อ แล้วก็พูดว่า "ไม่ได้ spec สูง จริงเหรอ?" แล้วฉันก็นึกถึงเรื่องเก่าได้ว่า เพื่อนคนนี้เคยมีช่วงนึงเมื่อสิบกว่าปีก่อนที่เคยตามจีบฉันนี่นา แล้วฉันตอนนั้นก็หนีน่าดูจนเกือบเลิกคบกันไปซะด้วยซ้ำ แต่สุดท้ายก็เคลียร์กันได้ พอนึกได้พวกเราก็มองหน้ากัน แล้วหัวเราะกันขำๆ กับเรื่องราวในอดีตที่ผ่านมา
Create Date :13 มิถุนายน 2552
Last Update :13 มิถุนายน 2552 20:38:43 น.
Counter : Pageviews.
Comments :16
- Comment
ว่าแต่ว่า...รูปถุงๆกระดาษอะ..คืออะไรเหรอ..อันนี้ตาไม่ถึงอะจ้ะ..ดูไม่ออก แหะๆ
ต่อไป...ไม่ว่าไปที่ไหน...ก็ขอให้มีแต่ความทรงจำที่ดีๆแล้วกันนะจ๊ะ :-)
โดย: Ja~ IP: 118.174.25.120 13 มิถุนายน 2552 23:14:38 น.
"Life is short, [the] art long, opportunity fleeting, experiment treacherous, judgment difficult. The physician must not only be prepared to do what is right himself, but also to make the patient, the attendants, and externals cooperate.
โดย: คนหน้าเดิม IP: 124.120.81.221 14 มิถุนายน 2552 19:43:59 น.
เล่น effect เล็กน้อยจ้า :)
รูปถุงกระดาษห่อขวดไวน์ ของร้านชื่อ V Sattui
จากย่าน Napa Valley จ้า (ลืมบรรยายภาพไปเลย)
ไวน์ที่นี่มีชื่อคือไม่ยอมขายที่อื่น ต้องไปซื้อที่ร้าน
ไว้ไปเที่ยวสร้างความทรงจำดีๆ ที่อ่าวมะนาวกันนะ @^_^@
--- คุณคนหน้าเดิม ---
ขอบคุณสำหรับคำคมดีๆ ค่ะ :)
โดย: ไร้นาม
โดย: กวินทรากร
//www.bloggang.com/viewblog.php?id=tao&date=14-06-2009&group=6&gblog=200
เคยอ่านหรือยัง สนุกดี
โดย: กวินทรากร
จริงๆ กลับมาได้สองเดือนแล้วค่ะ (แต่เพิ่งมีเวลาทำ blog แหะ แหะ)
คาดว่าคงไม่ติดหวัดมา (บินกลับมาช่วง อเมริกา เริ่มระบาดพอดี)
หนังสือน่าสนุกมากเลยค่ะ ชอบหนังสือที่นักเขียนเขียนให้จัง
@^_^@
โดย: ไร้นาม
โดย: ใกล้จัง
โดย: กิ่งไม้ไทย
อุ๊จ๋า มีความสุขเยอะๆนะ
โดย: เป่าจิน
โดย: คนหน้าเดิม IP: 203.146.189.100 23 มิถุนายน 2552 14:27:45 น.
ป่ะค่ะ ป่ะ :)
--- คุณกิ่งไม้ไทย ---
ตามสบายเลยค่ะ
--- เป่าจิน ---
มีความสุขเหมือนกันนะ
--- คุณคนหน้าเดิม ---
ไม่ได้ไปเลยค่ะ (เลยอดขนม) อิอิ
โดย: ไร้นาม
--อันว่า เมืองที่เรียกกันว่า San Fran เนี่ย อีตอนผมไป US เมื่อครั้งกะนู้น เค้ามักเรียกกันสั้นๆ ว่า เมือง 'Fisco กันอ่ะครับ.(ไม่รู้จำมาผิดๆ รึเปล่าเหมือนกัน ปล่อยไก่เลย? 55+)
--ไม่รู้ว่า ปัจจุบันภาษาพูดเนี่ยยังใช้กันแบบที่ว่านี้อยู่รึเปล่าครับ ...ไม่มีอะรัยหรอกครับเชิญชวนคุยเม้นต์กันไปตามเรื่องราวที่อาจไร้สาระบ้าง อิอิ
+++++++++++++
--เห็นเป็นข่าว(พอควร) ก็เรื่องหุ่นขี้ผึ้ง ของ Mr.President of USA ท่านปัจจุบัน Obama นั่นแหละ ที่ไปตั้งโชว์ไว้หน้าหอไอเฟล ฝรั่งเศส ก่อนจะเก็บเข้าพิพิธพันธ์ฯ
มีคนสนใจไปถ่ายรูปคู่กันหลายหลายและชื่นชมเป็นเสียงเดียวกันว่าเหมือนตัวจริงมาก (เห็นด้วยครับจากสังเกตดูทางทีวี)
แต่...แต่..ยังก่อนที่น่าทึ่งมากกว่านั้นก็คือ คนปั้นหุ่น(จำชื่อแกไม่ได้ครับ)ออกมาให้สัมภาษณ์ว่าไม่เคยเจอะเจอตัวจริงท่าน ปธน.เลยที่ผ่านมาอ่ะนะ.
--แต่ก็อาศัยรูปภาพจากสื่อต่างๆ มาเป็นโมเดลปั้น...ตรงนี้แหละที่ ส่วนตัวผมว่าเป็นอะรัยที่ "น่าทึ่งในความสามารถของพี่แก"อัจฉริยะไปอีกแบบว่านะ.
++++++++++++++
ส่วนที่ Chindia เอ๊ย India ซินะ เด็กผู้หญิงวัยเพียง 9 ขวบก็สร้างเว็บที่แปลกใหม่เป็นของตนเองจนเป็นข่าวโด่งดัง
ส่วนตัวคิดว่า"อินเดีย"พัฒนาด้าน Solfware ได้ดีมากๆและรวดเร็วมากด้วยซี แล้วตำราที่สะสมไว้ผมก็ว่าของเขาอ่านง่ายเข้าใจดีกว่าทาง ตต. (หมายการใช้ภาษาอักขระวิธีน่ะครับ)
..ไชโย..ต่อไปเอเซียเราไม่น้อยหน้าเมื่อจีน+อินเดีย(China+ India= Chindia)จับมือช่วยสรรสร้างความเจริญในซีกโลกนี้ให้ได้รับอานิสงค์โดยทั่วกัน.
+++++++++++
..ว่าแต่พี่ไทยเรากำลังจะถูกเพื่อนบ้านแซงหน้าจริงขึ้นมารึเปล่า!?! เป็นสิ่งที่น่าคิดและน่าคิดมากมาย..อ้าว !!!ไหงจะกลายเป็นประเด็นการบ้านการเมืองไปละเนี่ย.ครับ...สวัสดีครับ.
โดย: Freshman LL.B. IP: 58.8.233.175 30 มิถุนายน 2552 14:25:36 น.
-its chilly summer fog,
-steep rolling hills,
-eclectic mix of Victorian and modern architecture and its famous landmarks,
-including the Golden Gate Bridge,
-the cable cars,
-and Chinatown.
++อ่านประวัติย่อของซาน ฟราน แล้วก็อยากกลับไปเที่ยว แต่ก็นั่นแหละครับ ความสับสนของการเสี่ยงรับเชื้อหวัด 2009 ยังคงเป็นข้อกังขากันอยู่แต่พอดีองค์การ WHO ออกมาฟันธงแบบนี้ก็เบาใจไปได้ระดับหนึ่ง ว่าๆ ดังนี้.-
++ในช่วงนี้ ควรจะงดเดินทางไปไหนต่อไหน โดยเฉพาะ ต่างประเทศเลยไหม ?...ให้อยู่แต่ในบ้านเท่านั้น หรือ ในวงจำกัดเลยเชียวหรือ !?!
+++ต่อไปนี้เป็นคำแนะนำที่ว่าไว้...
--WHO ไม่แนะนำให้งดเดินทางกรณีที่ไม่เจ็บป่วยอะไร และมีความจำเป็นต้องเดินทาง เพราะการงดการเดินทาง จะไม่ช่วยในเรื่องไม่ให้มีการแพร่เชื้อหวัดได้มากนัก
--เพราะเชื้อนี้ จะมีการแพร่จากคนสู่คนไปได้เร็วมากก่อนที่จะแสดงอาการ และโรคนี้ มีแนวโน้มจะระบาดนาน 6 เดือนจนถึงหลายปี
+++เฮ้อ...ก็ใจแป้วตรงที่เราต้องเผชิญกะเจ้าหวัด09อีกหลายปี!!!
H1N1 strains caused roughly half of all human flu infections in 2006.[1] Other strains of H1N1 are endemic in pigs (swine influenza) and in birds.
++++
"รักษาสุขภาพของเราให้แข็งแรงอยู่เสมอ" จะเป็นตัวช่วยเพิ่มภูมิคุ้มกันในร่างกายคนเราได้.( ซักกี่เปอร์เซ็นต์..อยากรู้จัง...เพราะที่เสีย/เดี้ยงไปบางรายก็ยังแข็งแรงดีซะอีก) เอ...มีข้าพเจ้าคนเดียวหรือไรที่เป็นกังวล..ไม่มีอะไรครับ...เตือนๆกันไว้เสมอน่าจะดี...สวัสดีครับ.
โดย: SkyOneOne_2009 IP: 58.8.161.33 2 สิงหาคม 2552 2:37:35 น.
เพิ่งเห็นค่ะ อ่านเพลินเลยเชียว ต้องขอบคุณนะคะที่เอาอะไรดีๆ
มาแบ่งปันกันให้ได้อ่าน @^_^@
โดย: ไร้นาม
ลำพังเจ้าของนามนี้ยังรู้สึกว่า เอ...นี่เราเขียนอะไรออกไปจะสไตล์เหมือนๆกัน อาทิ คอนเซปท์,ภาษา ฯลฯ ก็ไม่มีนัยยะอะไรครับท่านผู้อ่านอื่นด้วย"นามแฝง"เปลี่ยนได้เรื่อยๆครับ ผมว่านะ
เห็นมันตรงกะตัวตนที่เป็นอยู่ก็เลยใช้ไปทั้งแบบสถานะ นศ.นิติฯและชาวฟ้าฯเท่านี้ครับผม.สุดแต่ว่าเรื่องราวจะโน้มเอียงไปเรื่องใด.
(รับรองผมมิใช่บุรุษพันหน้า/ลึกลับไรหรอกครับ.ต่อไปอาจมีชื่อใหม่ตอนนี้ยังนึกไม่ออก ?)อีกอย่างตอนนี้ Drop รามฯไว้ด้วย.^_^ ครับ
ขอบคุณครับสำหรับคำติชม แม้บางเรื่องจะเป็นที่รู้กันแล้ว..เจตนาผู้โพสต์ก็เพียงต้องการช่วยขยายผลเท่านั้น น่าจะเป็นประโยชน์ต่อๆกันไปประมาณนี้อ่ะครับนะ.สวัสดีครับ
โดย: SkyOneOne_2009 IP: 58.8.151.26 5 สิงหาคม 2552 15:30:19 น.
เพิ่งเห็นความเห็นนี้ 10 ปีผ่านมาพอดีเลยค่ะ
ขอบคุณที่มาร่วมแจมสม่ำเสมอนะคะ :)
โดย: ไร้นาม