bloggang.com mainmenu search

โลกเล่ห์ลวงบ่วงใด
มายาไพรให้ลุ่มหลง
งามเลิศเพริศปลดปลง
ไม่มั่นคงเพียงชั่วคราว


ภาพบนสุดคือภาพสวนสไตล์ Bohemian ที่เต็มไปด้วยจินตนาการ นางฟ้า สัตว์ในเทพนิยาย ในห้าง Macy ตรง Union Square กลางเมือง San Fran เป็นเทศกาลพิเศษที่อนุญาตให้คนเข้าไปเยี่ยมชมและถ่ายรูปได้ โดยดอกไม้ทั้งหมดที่ประดับอยู่เป็นของจริง หอมอ่อนๆ เย็นๆ แต่งกันตระการตา แต่ก็อยู่ได้เพียงอาทิตย์เดียวเท่านั้น


ดั่งเล่ห์ลวงมนุษย์
มิเคยหยุดมิร้อนหนาว
ล่อหลอกให้ใจร้าว
น้ำตาพราวก็ผ่านไป


ภาพที่สองเป็นภาพป้ายชื่อห้องที่ไปประชุมที่โรมแรมอินเตอร์คอนฯ เห็นเป็นชื่อสะพานดังของ San Fran ก็เลยถ่ายรูปมา ชอบที่อักษรทั้งสองคำขึ้นด้วยตัว "G" ดูเท่ห์ดี ภาพถัดไปเป็นภาพระบบคอมพิวเตอร์ลงทะเบียนงาน RSA Conference ตามด้วยภาพ Hall ของทางเดินลงเข้างาน (ถ้าเข้าทางใต้ดิน)


โลกใหม่ใช่จะเปลี่ยน
ยังหมุนเวียนไม่ไปไหน
กิเลสเลศลมใด
พาให้ใจไม่รู้วาง


ภาพรถสองคันด้านบน เป็นจังหวะพอดีที่กำลังเดินข้ามถนน แล้วเห็นรถ Taxi ของ San Fran จอดเคียงกันกับรถรางไฟฟ้าสาย F1 สีสันตัดกัน (แดง/เหลือง -- หุหุ) สดใสดี เลยรีบยกกล้องขึ้นมาถ่ายอย่างไวๆ แล้วก็ต้องรีบเดินข้ามถนนต่อ ภาพออกมาได้ดีกว่าที่คิด ส่วนภาพด้านบน อันนี้เป็นภาพ Pier 33 ที่จะนั่ง Ferry ข้ามไปเยี่ยมชม Alcatraz


หากหลงลงวิถี
คนดีดีอาจเหินห่าง
ชีวิตต้องเลือกทาง
เพื่อจะสร้างซึ่งตัวตน


ช่วงที่ไป San Fran พอดีเป็นปลายเดือนเมษา บ้านเมืองเราการเมืองกำลังร้อนระอุ ก็เลยเหมือนกับว่าเห็นภาพอะไรมีสีเหลืองสีแดง เลยจับถ่ายรูปมาให้หมด (ดูภาพฝรั่งเสื้อกันลมสีแดง วิ่งผ่านรถรางไฟฟ้าสีเหลืองน้ำเงินข้างบน หรือ ภาพดอกไม้แดงๆ เหลืองๆ เขียวๆ ที่อยู่ด้วยกันได้อย่างกลมกลืน อิอิ) แต่ก็เป็นช่วงเซ็งๆ เพราะไปเขียนอะไรที่ pantip ห้องราชดำเนิน ก็ถูกคนที่ไม่มีเหตุผล เข้ามาเห็นใครเป็นคนราชดำเนิน ก็มาว่าเสียๆ หายๆ เลยตั้งแก๊งค์กับเพื่อนก๊งเหล้าเคล้ากวี หลบไปในห้องกวีการเมืองแทน ปรากฏบรรยากาศคนราชดำเนินแท้ๆ เฮฮาทักทายกว่าขาจรเดือนเมษาน่ารักดี


บินไปเถิดโบยบิน
ผกโผผินทุกแห่งหน
เรียนรู้เลิกทุกข์ทน
พร้อมผจญกับตนเอง


อยากจะบอกว่า... การถ่ายภาพนกนางนวลบินให้ดูเป็นมุมดีๆ ในขณะที่นั่งเรือ Ferry ที่ลมแรงและหนาวสะท้านใจนั้น ถ่ายยากมากๆ (เบื้องหลังคือพยายามถ่ายมาหลายรูป) ภาพสองภาพข้างบนจึงเป็นภาพที่ค่อนข้างชอบเพราะเบื้องหลังมีความพยายามในการถ่าย กล้องที่ใช้ก็คือน้อง Lumix ธรรมดา (ไม่ได้เอา Oly-E420 ไปเพราะกลัวไม่ทะมัดทะแมง แต่กะว่าถ้าได้ไป San Fran อีกคราวหน้าจะเอาเจ้า Oly ไปแล้ว เพราะคงต้องถ่ายแต่มุมเดิมๆ ถ้าจะให้สวยขึ้นอีกคงต้องอาศัยกล้องเทพเล็กๆ ซะแล้ว อิอิ)


กลไกของชีวิต
ขีดลิขิตเลือกบรรเลง
ขับกล่อมสร้างบทเพลง
อย่ากลัวเกรงต้องก้าวไป


การไป Alcatraz คราวนี้เหมือนชดเชยคราวที่แล้วที่ตั้งใจจะไปแต่เวลาไม่พอเลยได้แต่ไปล่องเรือเฉยๆ อยากจะบอกว่ารู้สึกคุ้มมากๆ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเป็นคนชอบตามดูเรื่องราวในประวัติศาสตร์หรือเปล่า เลยรู้สึกว่าดีใจที่ได้มา Alcatraz เองไม่ได้เป็นเพียงคุก แต่เคยเป็นดินแดนที่ชาวอินเดียแดงยึดมาจากอเมริกาเพื่อประกาศอิสระภาพอยู่นานเป็นปีในยุคที่ถูกเหยียดชนชั้นกันรุนแรง จนกระทั่งสามารถได้ดินแดนส่วนหนึ่งเป็นที่อนุรักษ์ของเค้า, หรือเรื่องราวที่มีการประดิษฐ์ระบบวงจร Electronics หลากหลายเพื่อใช้ในการควบคุมนักโทษแบบค่อนข้าง high-tech มาตั้งแต่เกือบร้อยปีก่อน


ปลดปล่อยจากกรอบกรง
เข้าเสริมส่งสิ่งสวยใส
มองเถิดนั่นฟ้าไกล
เห็นอยู่ใกล้แค่เอื้อมมือ


คราวนี้ภาพเยอะหน่อยเพราะว่าไม่อยากขึ้น San Fran #4 เลยตัดสินใจเอาภาพหลายๆ ที่ใน trip มาลงให้หมด ด้วยความที่รู้สึกว่าทำ blog ช้ากว่าชีวิตจริงมาหลายเดือน และมีเหตุการณ์เกิดขึ้นจากชีวิตที่คิดอยากเขียนอีกมาก (แต่เหมือนจะหาเวลาได้ประมาณอาทิตย์ละวันมาทำโน่นทำนี่) ภาพด้านบนเป็นวิวสวยๆ ของ San Fran ที่นักโทษชั้นดีและผู้คุมจะได้เห็น (ซึ่งสวยจริงๆ) มีนักโทษคนนึงบรรยายไว้ว่า การลงโทษที่รุนแรงที่สุดคือการที่เค้าโดนขังแล้วเห็นความงดงามของ San Fran แต่ข้ามไปไม่ได้


โลกเราหลายมิติ
ไร้ตำหนิหากนับถือ
ใจตนหมั่นฝึกปรือ
ให้ผลคือภูมิใจเอง


ที่น่าห่วง(ในมุมมองคนอื่น)ที่สุดใน trip นี้คือ ไปอยู่ที่นั่นช่วง swine flu เริ่มระบาดพอดี พอกลับเมืองไทยก็ป่วยไข้ขึ้นอีกตะหาก (ช่วงที่เมืองไทยยังไม่ตั้งกล้องจับความร้อน) จำได้ว่าพอขึ้นรถ น้องชายเอามือมาจับหัวแล้วก็ประกาศให้คุณพ่อ คุณแม่ รู้ว่า "พี่อุ๊ไม่สบาย!" แล้วก็เป็นที่เป็นห่วงของทางบ้านพอควร ที่น่ารักคือ ไม่ว่าเราจะป่วยยังไง ที่บ้านก็ไม่เคยแสดงทีท่ารังเกียจอะไรเลย แถมจะคอยดูแลกันเป็นอย่างดี home sweat home กลับบ้านแล้วมันอบอุ่น จริงๆ @^_^@


Create Date :24 มิถุนายน 2552 Last Update :24 มิถุนายน 2552 22:35:44 น. Counter : Pageviews. Comments :29