กลอนที่แต่งต่อกับเพื่อน ๆ เก็บรวบรวมไว้
เพราะบางทีก็จำไม่ได้ว่าอยู่บล๊อกไหนกันบ้าง
เวลาเข้ามาอ่าน ...ก็ขำดีนะ










กลอนบทนี้ แรกๆ ก็ดูจะไปได้ดี
แต่ทำไม ไปๆ มาๆ เข้ารกเข้าพง..ตกน้ำตกท่าไปซะนี้ 555





ยินดีรับ ไมตรี ที่มีให้
ไม่แบ่งใจ ให้ใคร ให้เป็นสอง
รู้เอาไว้ เธอเท่านั้น มั่นใจปอง
คนที่ครอง ใจฉัน นั้นคือเธอ...(จขบ.)

ปล่อยให้คอย เป็นนาน กับสองนาน
กว่าจะขาน ไมตรี มีตอบให้
จนคนชื่อ ไมตรี มีแซวไว้
คนฝากใจ เลยเขิน เดินตกคลอง...(nulaw)

เดินตกคลอง ขึ้นมา ตัวดำปี๋
ดูดีดี พี่บ้านป่า ใช่มั๊ยนี่
นี่ล่ะหนา ผ่าตามา เป็นจั๋งซี้
หูตามี ไม่ใช้ เอาไม้(มะยม)นำ...คริคริ...(จขบ.)

โหยยยว่าเรา ตาบอด แถมตาใส
ต้องเอาไม้ นำอยู่ เหมือนชูชก
แต่ไม่บอด ไม่ใส ไม่โกหก
เหมือนไอ้นี่ ก็ที่งก แต่เรื่องกิน...(nulaw)




เพื่อบอกคำเบาๆทุกเช้า,ค่ำ
บอกซ้ำๆเพลินๆให้เขิน,เก้อ
คิดถึงนะห่วงนะรักนะ..เออ
บอกรักเธอ,พร้อมตัวและหัวใจ...(พันคม)

บอกซ้ำๆ บอกทุกวัน จะได้ไหม
แฝงความนัย ที่ไร้ ซึ่งเงื่อนไข
บอกทุกวัน แอบซ่อน ความในใจ
ไม่เฉไฉ ใจรับไว้ ไม่ลืมเลือน...(จขบ.)

เพลงประกอบ
มันคงเป็นความรัก : 30 กำลังแจ๋ว