ก่อนที่คุณสุระสิทธิ์จะหายไป ก็มีคุณก้อนเงินเข้ามา สำนวนกลอนก็คล้าย ๆ กัน เป็นคนที่แต่งกลอนเก่งและไพเราะมากๆ อีกคนหนึ่งค่ะ
(ส่วนใหญ่จะเป็นกลอนรักและกลอนเศร้า)


(รอเธอที่บล็อกก้อนเงิน)


รอที่บล็อกก้อนเงินเจริญจิต
รอมวลมิตรมากมายจากหลายแห่ง
รอสุดสวยคนดีศรีแก้มแดง
รอน้องแบ่งความเห็นเป็นบทกลอน

พี่ยอมทนอดอยากลำบากสู้
หวังเคียงคู่อยู่เคียงเพียงสมร
ถึงความห่างต่างชั้นมาบั่นทอน
ของามงอนคนดีนี้เข้าใจ...(ก้อนเงิน)

รีบเข้ามาเพราะนึกว่าเป็นคนรอ
กะมาง้อซะหน่อย...อ้าวไม่ใช่
เพราะว่าแก้มไม่แดงเป็นยองใย
อยู่ทำไมไปดีกว่า...เฮ้อ...แย่จัง...(kapeak)

น้องเข้ามาดีใจรู้ไหมรอ
น้องมาง้อดีกว่าจะหันหลัง
เอาสีทาแก้มหนาอย่าเสียงดัง
รอความหวังทักทายสบายดี...(ก้อนเงิน)




(วอนสาวบ้านนา)


เบื่อแล้วหรือน้องรักหักหน้าหนี
วอนคนดีเห็นใจให้คืนหวน
กลับสู่รังรักเก่าเคยเย้ายวน
จึงชักชวนแก้วตาแม่ยาใจ


มาร่วมสร้างผืนนาให้ผาสุก
มาร่วมปลุกสร้างสรรค์วันสดใส
พี่อภัยแล้วหนาอย่าช้าใย
จงกลับไปสร้างสรรค์ที่บ้านนา....(ก้อนเงิน)


มาอ่านกลอนวอนเว้าสาวบ้านนา
คืนกลับมาเถิดหนาอย่าเมินเฉย
จากไปนานแล้วนะแม่ทรามเชย
อยากจะเอ่ยความนัยให้รู้จัง....(kapeak)


มาอ่านกลอนวอนเว้าสาวที่นี่
รู้ไหมพี่รอเขาเจ้าหันหลัง
อย่าไปลับกลับมาหารวงรัง
อย่าให้นั่งคอยหาหนาคนดี...(ก้อนเงิน)


พี่รอเขาหรือรอใครงงไหมนั่น
นั่งนับวันคืนรอหน้าหมองศรี
เขาคงไปไม่นานหรอกคนดี
เชื่อน้องซิพรุ่งนี้ก็กลับมา...(kapeak)


พี่รอน้องบ้านนาอย่างงเลย
รอทรามเชยจนสายไม่มาหา
ทุกวันคืนพี่ขอรอเวลา
หมดปัญญาเรื่องรอท้อเต็มที...(ก้อนเงิน)


โชคดีที่ไม่ใช่สาวบ้านนา
แต่อยู่ป่าพงไพรไกลแสงสี
มีเสียงน้ำเสียงนกแทนวจี
ตัวน้องนี้จริงใจไม่เคยลวง...(kapeak)


หากอยู่ป่าพงไพรไกลแสงสี
ก็ยิ่งดีใช่ไหมไกลเมืองหลวง
เสียงน้ำตกนกร้องต้องในทรวง
ควรจะห่วงบ้างนะจะขอบคุณ...(ก้อนเงิน)




ส่งยิ้มมาให้กันวันสดใส
ยิ้มละมัยหวานซึ้งตรึงใจพี่
ความคิดถึงห่วงหาทุกนาที
วันจันทร์ที่สุขสันต์วันทำงาน...(ก้อนเงิน)


วันนี้เซงแสนเซงค่ะคุณพี่
สมองนี้ตีบตันไม่สุขี
เลยมานั่งต่อกลอนอ้อนฤดี
ดูดีดี สระ...อี อีกแล้วเรา....เฮ้อ...(kapeak)


อย่าเซ็งเลยวันนี้พี่ก็เซ็ง
ตัวพี่เองสมองตันเหมือนกันหนา
เลยมานั่งต่อกลอนอ้อนน้องยา
คงไม่ว่าใช่ไหมคนใจดี... (ก้อนเงิน)




ช่วงนี้คุณก้อนเงิน โดนรุมยำจากเพื่อนๆ หลายคน (ยำโดยบทกลอนค่ะ อย่าเข้าใจผิด เราแต่งกลอนเพื่อความสนุกสนาน ทำนองว่า กลอนมันพาไป เค้าแต่งมา เราก็แต่งตอบไป... อิอิ)


(รู้ตัวว่าผิด)


ขอก้มหน้ารับกรรมคำเคยก่อ
จะไม่ท้อต่อไปไม่ถอยหนี
จะตั้งใจสร้างงานการที่มี
สุดท้ายนี้พร้อมผิดไม่ปิดบัง


ขอน้อมนำพระธรรมคำสั่งสอน
มารื้อถอนดวงจิตที่ผิดหวัง
ให้อยู่ได้มีสติมีพลัง
มีกำลังยืนอยู่สู้ชะตา...(ก้อนเงิน)


เพิ่งรู้ตัว เหรอคะ ว่าพี่ผิด
หยอดหวานนิด หวานหน่อย ให้คอยหา
พูดไปเถอะ เพราะหัวใจ ไม่นำพา
เพราะรู้ว่า ที่พูดมา ล้วนคำลวง....(kapeak)


ไม่ได้ลวงหลอกใครให้ชอกช้ำ
สุดระกำใจหนาอย่าประท้วง
ที่พูดไปอย่าว่าหนาพุ่มพวง
หากว่าดวงไม่ดีคงมีกรรม...(ก้อนเงิน)




ช่วงนี้คุณก้อนเงินหายไป พวกเราก็นึกว่าบอบช้ำหลบเลียแผลใจ แต่ปรากฎว่า คุณก้อนเงินไม่สบายค่ะ ....ในที่สุดมิตรรักนักกลอนก็เข้าใจกันด้วยดี แฮปปี้เอนดิ้ง..อิอิ


(มรสุมรุมเร้า)


ขอขอบคุณ น้องพี่ ที่มาเยี่ยม
น้ำใจเปี่ยม เลยหนา มาทุกหน
ขอขอบคุณ ด้วยใจ ไว้ทุกคน
จงสุขล้น ทุกที ที่ฝนพรำ...(ก้อนเงิน)


ที่หายไป ก็เป็น เช่นที่กล่าว
นึกว่าร้าว หัวใจ เลยหนีหน้า
หากเป็นไข้ ก็รีบ ทานหยูกยา
แล้วกลับมา ต่อกลอน อ้อนวจี


หากยังไม่ หายดี ก็จงพัก
อย่าเพิ่งหัก โหมกาย ให้หมองศรี
พักเถอะนะ พี่ก้อนฯ คนใจดี
แสนยินดี ที่กลับ มาทักกัน...(kapeak)


ที่หายไป ไม่ว่าง แถมยังป่วย
หาคนช่วย ปลอบใจ ให้สุขสันต์
แถมเป็นไข้ ไม่ถอน นอนทุกวัน
แต่ใจฉัน ยังห่วง พวงมาลี


หายดีแล้ว จึงมา หาตอนดึก
ยังนั่งนึก ถึงเพื่อน เยือนถึงที่
ขอขอบใจ ทุกจิต มิตรไมตรี
ทุกนาที อยากมา หาทรามวัย...(ก้อนเงิน)



ปล.คุณก้อนเงิน ขออนุญาตรวบรวมกลอนมาไว้ที่นี่นะคะ ชื่นชอบผลงาน จึงอยากจะเก็บไว้ค่ะ