ส่วนนี่ ก็ต่อกลอนกับเพื่อนใหม่ ความจริงเค้าก็มาเยี่ยมบล๊อก จขบ.หลายหนแล้ว แต่เพิ่งจะเป็นเพื่อนกัน คุยกัน เมื่อไม่นานมานี้เอง แต่งกลอนได้เพราะอีกคนหนึ่ง....ท่านน้องพันคม...จอมยุทธกระบี่เดียวดาย แห่งเขาโงวลังกั๋ง



(วันฝนโปรย)

วันนี้ดูฟ้าหม่นตั้งแต่เช้า
แลดูเศร้าเหงาหงอยเป็นนักหนา
สายฝนโปรยบางบางเหมือนน้ำตา
ที่นำพาความเศร้าเข้าสู่ใจ


นานแล้วนะที่จากไปไกลต่างถิ่น
ใจถวิลครวญหาว่าอยู่ไหน
ความคิดถึงส่งไปถึงคนไกล
เพียงอยากให้รู้ว่าคิดถึงกัน....(kapeak)



งามตะวัน ยามเย็น เด่นไสว
งามแห่งใจ ในทรวง สรวงสวรรค์
งามแห่งแสง เรืองรอง ของสุวรรณ
งามแห่งจันทร์ วันเพ็ญ เด่นสะอางค์

แต่งามไหน ในหล้า นำมาวาด
ยังมิอาจ แต่งเติม เพิ่มทุกอย่าง
งามจากจินต์ อินทร์เป่า แค่เบาบาง
หรืองามว่าง จากจิต ใคร่คิดครวญ....(พันคม)




(เหงา...เศร้า)

อันความเหงา ความเศร้า นั้นคือเพื่อน
ชอบมาเยือน ทุกครั้ง เมื่อพลั้งเผลอ
แม้ท่ามกลาง ผู้คน ยังได้เจอ
คอยฝันเพ้อ ถึงเธอ คนอยู่ไกล

แม้ห่างไกล แต่ใจ ฉันใกล้ชิด
แนบสนิท ใจเธอ รู้บ้างไหม
ฝากลมหนาว วานบอก คนห่างไกล
ใจถึงใจ รู้ไว้ นะคนดี....(kapeak)


ตะวันลอยคล้อยลับกับขอบฟ้า
นวลจันทราส่องทางสว่างศรี
หวลคิดถึงใครหนึ่งซึ่งเคยมี
แต่ตอนนี้อยู่ไหน...ไม่รู้เลย...(พันคม)





(เพื่อน...??)

เมื่อแรกเจอ เธอนั้น เป็นฉันท์เพื่อน
ใจก็เหมือน เตือนบอก คอยหลอกหลอน
คอยรุมเร้า ทุกเวลา เฝ้าอาวรณ์
แม้ยามนอน ยังซึมเศร้า เฝ้าละเมอ

อยากจะบอก ความนัย ให้เธอรู้
อยากอยู่คู่ เคียงใกล้ เธอเสมอ
อยากจะบอก ใจฉัน มีแต่เธอ
แต่คงเพ้อ เหมือนเป็น เช่นทุกวัน

แม้ไม่อาจ เป็นได้ ไกลกว่านี้
ดวงฤดี ขอแนบใกล้ เพียงในฝัน
ฉันจะเป็น เพื่อนที่ดี เช่นทุกวัน
ไกลกว่านั้น คงแค่คิด จิตเศร้าตรม....(kapeak)


ให้ม่านกาลผ่านวันที่ฝันไว้
ให้ม่านใจผ่านคืนที่ขื่นขม
ให้ม่านรักผ่านไปไม่ระทม
ให้ม่านลมห่มร่างอำพรางรัก...(พันคม)




(หัวใจดิน)

แม้ต่างคน ต่างเดิน เป็นเส้นขนาน
อาจพบพาน ลำบาก ยากจริงหนอ
หากแต่เรา ยังเห็นกัน มั่นใจรอ
อย่ามัวท้อ วาสนา กล้าเผชิญ

เห็นเธอมี ความสุข ใยทุกข์เล่า
อย่ามัวเศร้า ใครย่อม ไม่สรรเสริญ
อันคนเรา พบกัน ใช่บังเอิญ
เป็นเพราะฟ้า กำหนดมา ให้พบกัน....(ท่านพี่kapeak)

แม้นความทุกข์มันอยู่คู่ในจิต
อยากจะปลิดปลงหิ้งจริงๆฉัน
ทุกข์ไม่ได้ครอบครองกันและกัน
นอกเหนือนั้นเป็นสุข...ทุกเวลา

สุขที่เห็นคนรักมีความสุข
แม้นต้องทุกข์เพราะขาดปรารถนา
โลกก็เป็น...เช่นนี้...แหละพี่ยา
เป็นปรัชญา...ขบคิด..ในจิตดิน....(ท่านน้องพันคม)



ปล. 1 ท่านน้อง ...ท่านพี่ขอเก็บรวบรวมกลอนไว้ในนี้ด้วยนะจ้ะ
ปล.2 หากต่อไปในภายหน้าได้มีโอกาสต่อกลอนกับเพื่อนๆ คนไหนอีก
ก็จะนำมารวบรวมเก็บไว้ในบล๊อกเช่นกันค่ะ