นกและของฝากจาก Kuala Tahan

สัปดาห์ที่แล้ว ตามพี่ๆ บ้านโกไปดูนกที่ ทามันเนการาฝั่ง Kuala Tahan
เป้าหมายเป็น นกหว้ากับไก่จุก(สำหรับตัวเอง มีโรตีกับน้ำชาด้วย )
ก่อนออกเดินทางไปสนามบินเจอเมฆสีสวยเลยถ่ายไว้ซะหน่อย

ทริปนี้สมาชิกเกือบ 3 โหลใช้รถบัส 1 คัน ไม่น่าเชื่อว่ารวมตัวกันได้เฉพาะวันแรกตอนถ่ายรูปหมู่เท่านั้นแหละ ต่อจากนั้นอีก 5 วัน ไม่เคยเจอกันเลย จนกว่าจะเข้าที่พัก เพราะเทรลที่นี่ กว้างขวาง มีหลายเส้นทาง

ที่พักห่างจากอุทยานไม่มาก แต่เดินไม่ถึง ต้องข้ามเรือไป ค่าเรือ 1 ริงกิตต่อเที่ยว ที่นี่อาหารการกินอุดมสมบูรณ์ ไม่อดอยากเหมือนไปทริปอื่นๆ เป็นย่านชุมชน ร้านค้าพอมีบ้าง แต่พวกเราก็เตรียมข้าวสารอาหารแห้งไปพร้อม เพราะมื้อเช้า ร้านค้ายังไม่เปิด

ร้านอาหารฝั่งอุทยานก็มีแต่ แพงหูฉี่ อย่างน้ำเปล่า ฝั่งที่เราพักราคา 2.20 ริงกิต
พอข้ามเรือไปขายที่อุทยาน ราคา 6-7 ริงกิตนู๊น ต้องเตรียมน้ำและอาหารไปให้พร้อมถ้าจะเดินในเทรล พูดถึงเทรลที่นี่มีหลากหลายส้นทาง เลือกตามกำลังขาและ อายุ วงรอบใหญ่ก็ วันหนึ่งพอดี วงเล็กๆ ก็ครึ่งวัน (ยังไม่เผื่อหลงนะ) เส้นทางบางเทรลตัดกันไปมา หลงเอาง่ายๆ

ป่าที่นี่ร้อนชื้นเหมือนฮาลา-บาลา วันๆ หนึ่งกินน้ำเหมือนอูฐทะเลทราย ทากเยอะมั๊กๆ โดนกันถ้วนหน้า แต่ตัวเองไม่โดน เพราะก่อนเข้าเทรล และตอนอยู่ในเทรลชะโลมยากันทากทุกๆ 5 นาที เค้าน่าจะมายากันทากชนิดกินขายด้วยเนอะ มีคนแซวว่าที่ไม่โดนทากกันเพราะ ทากมันงง ลายถุงกันทาก

ไปถึงวันแรกเดินเทรลที่ใกล้ๆ ก่อน เพราะเมื่อคืนนอนไม่เต็มอิ่มเท่าไหร่วันแรกไม่เจอนกอะไรเลยเจอค้างคาวตัวเดียว

ลืมเล่าไปว่า วันๆ หนึ่งกินน้ำตั้งเยอะ จะแบกไงใหว ไม่แบกค่ะ ตอนเช้า หิวน้ำข้ามเรือไปด้วย 3 ขวดใหญ่ พร้อมขนมนมเนย แล้วแบ่งบางส่วนพกติดเป้ไปด้วย ที่เหลือเอาไปซุกๆ ไว้ตามชายป่า ค่อยมาเติมเอา ไม่งั้น แบกเหนื่อย

เทรลที่เดินวันแรกสั้นหน่อยเดินซัก กิโลจะเจอริมน้ำ จริงๆ ถ้าฝนไม่ตกหนัก ก่อนวันที่เราไปถึง ริมน้ำตรงนี้จะมีหาดทรายให้เล่นน้ำได้ แต่วันที่ไปน้ำเติมตลิ่ง เดินทางมาเหนื่อยๆ นอนไม่เติมอิ่ม เจอม้านั่ง ก็ยึดทำเลนอนกันเลยหล่ะ แต่ก่อนนอน เห็นนกอะไรบินมาหากินริมตลิ่ง จากง่วงๆ หูตาสว่าง ปรอดแม่ทะ นี่นา... ต่อๆ มาเจอทุกวันจนเบื่อ เสียงร้องเพราะมากๆ เลยนะ เค้าว่าที่สวนจตุจักร ราคาแพงกว่านกเงือกอีก

วันแรกสมาชิกส่วนใหญ่ไปจอดกันที่ริมน้ำหมด เพราะเหนื่อยจากการเดินทาง อีกอย่างนกบินมาให้ดูถึงที่อย่างอีแพรดอกลาย เขียวปากงุ้ม จับแมลงสารพัดชนิด พญาปากกว้างท้องแดงนี่เยอะมากๆๆๆ ถ่ายได้ไม่ได้ก็อีกเรื่อง แต่นอนดูกันเพลินเลยหล่ะ

วันแรกถอนสมอกลับที่พักกันเร็วหน่อย เทรลแฉะมาก พอถึงที่พักต่างมาแลกเปลี่ยนกันว่า ใครเจออะไรในเทรลใหนกันมั๊ง มีใครเจอไก่จุก เจอนกหว้ามั๊งยัง เจอข้าวร้านใหนอร่อยๆ มั๊งไปเยอะๆ ก็สนุกดีนะ ไม่มีเหงา แถมไม่รู้จะฟังใครพูดอีกต่างหาก555+

วันที่ 2 ได้ข่าวว่า สมาชิกบางคนเจอไก่จุกในเทรลอีกฟากของอุทยาน วันนี้เลยไปกองในเทรลที่ว่านี้กันหมดเลย อารมณ์เหมือน ตอนไปดูฟินฟุตที่เขาใหญ่.....บัดนี้เราได้วางกำลังไว้ทุก 200 เมตร ไก่จุกโผล่มาเมื่อไหร่ละก็เสร็จแน่ๆ

แล้วไก่จุกก็ไม่ยอมาซะที พี่ๆ เริ่มเอาของกินที่ตัวเองพกมา แจกจ่าย เพื่อลดน้ำหนักขนมในเป้ ทริปนี้มะม่วงกวนชนกันหลายเจ้าเลย กินต้นเทรล ติดฟันไปจนถึงปลายเทรล

สองคนพี่ตั๊กเดินต่อไปอีกเทรลชื่อเทรล Terarex เทรลบ้าอะไรไม่รู้ มีแต่ขึ้นๆ แล้วก็ขึ้นอย่างเดียว ไปกินข้าวเที่ยงกันบนหลังแป แล้วเดินต่อไปอีกแป แรงที่กินข้าวเที่ยงเมื่อกี้หมดแล้วหล่ะ คิดดูชันขนาดใหน วันต่อมา ทุกคนเลยขนานนามเทรลนั้นว่า เทรลเซ็กซ์เสื่อม 555+

เดินเทรลเซ็กส์เสื่อมเกือบทั้งวัน ได้ถ่ายผีเสื้อ 3 ตัว ตอนเหนื่อยๆ แอบคิด แล้วตรูจะแบกกล้องมาทำอะหยั่งนี่ นกไม่มีซักตัว ทริปนี้ พี่เกรียงไกร ไปด้วย พอกลับถึงที่พัก ขอร้องแกมบังคับพี่เกรียงว่า กรุณาไอเดนผีเสื้อ 3 ชนิดนี้ให้เป้นของแพงๆ ด้วยนะ จะได้คุ้มค่า เซ็กส์เสื่อมหน่อย

คนไปตั้ง 30 กว่าคน เวลาเดินในเทรล ไม่ค่อยเจอกันเลย ต่างคนต่างแยกย้าย บัดดี้ใคร บัดดี้มัน มีสมาชิกคนหนึ่งอ่ะ ชื่อพี่ชาย เวลาเจอหน้าพี่ชาย ไม่อยากจะถามเลยว่าเจออะไรบ้าง เพราะคำตอบที่ได้รับ โคตรปวดใจ เจอไก่จุก
เป็นฝูงเลย เดินเทรลใหนก็เจอ ทำไมตรูไม่เจอมั๊ง

อีกวันตื่นสายหน่อย เพราะเมื่อวานเหมือนเดินตามควายหาย ตื่นมาไปกินโรตีหน้าโรงเรียน โรตียังไม่ทันเข้าปาก นกบินว่อน หน้าที่พักและร้านโรตีนั่นแหละ ขัดลาภปากจริงๆ ทีเดินหาไม่เจอนก พอจะกินนกบินมาให้ถ่ายถึงหน้าบ้านพักซะงั้น

วันที่ 3 ทำตัวไม่ถูกเลย ไม่รู้จะตัดสินใจไปเทรลใหน มีสมาชิกเจอไก่จุก หลายเทรล หลายฝูง เลือกเทรลที่ทากน้อยที่สุด เทรลนี้ตั้งชื่อว่าเทรลเจ๊นุช สงสัยวันนี้ก้าวขาออกจากที่พักถูกข้าง เจอนกที่อยากเจอทั้งนั้นเลย

วันนั้นเดินในเทรลเจ๊นุช กำลังถ่ายหัวขวานอยู่ พี่ชายวิ่งมาเรียกให้ไปดูไก่จุก ระยะทางประมาณ 2 กิโลได้ รีบเดินมากลัวไก่จะไปก่อน พอมาถึงที่ ไก่เดินไปหากินข้างในพงแล้ว ฝากไว้ก่อนเถอะ แต่ก็นับว่า ได้เห็นแล้ว นับถือน้ำใจพี่ชายเลย ระยะทางไม่ใช้ใกล้ๆ แถมขึ้นๆ ลงๆ เขา ยังอุตส่าห์ไปตาม

ตอนเย็นมีนัดล่องเรือดูนกตามแม่น้ำด้วย เพราะเมื่อวานทีมก่อนไป บอกนกดีมากๆ เสียดายอีกวันที่เราไป ฝนตก เปียกมะล่อกมะแล่ก แวะไปดูหอนกเงือกไม่มีนกซักตัว แถมปวดฉี่ แวะไปฉี่ในเทรล
โฮ่ยยยยยย ทากเป็นร้อย เพิ่งจะแกะกระดุมกางเกง ไต่ขึ้นขามา ข้างละ 5 ตัว ไม่ต้องฉี่กันแล้ว หดหมด แต่วิวที่ล่องตามน้ำ สวยมากเลยค่ะ น้ำไม่ลึก ถ้าเป็นเมืองไทยคงพายเรือคายักกันสนุกเลยหล่ะ แต่ที่นี่มีแต่เรือยนต์

กลับมาจากล่องเรือแวะไปดูไก่ฟ้าหน้าเขียว ตรงที่ทำการ เสียดายล่องเรือกลับมาช้าไปหน่อยแสงหมด คนให้อาหารไก่บอกว่า พรุ่งนี้เช้าให้มาใหม่ตอน 7 โมง

พอวันสุดท้าย รีบข้ามเรือไปกันแต่เช้า ไก่ฟ้าหน้าเขียวออกมาตรงเวลาจริงๆ ด้วย แต่วันนั้นครึ้มฟ้าครึ้มฝน ไก่ออกมาโชว์ตัวแป๊ปเดียว แล้วก็หายเข้าป่าไปเลย จุดที่ถ่ายไก่ฟ้า เจอ กรุ๊ปถ่ายนกจากสิงคโปร์ด้วย เลยมาทักว่าเราเคยเจอกันแล้วที่อ่างขาง บอกว่าจำที่หุ้มเลนส์สีรุ้งได้ พอนึกไป นึกมา ใช้แล้วหล่ะ เจอกันตอนไปถ่ายเขนสีฟ้าหางขาวที่โรงเพาะเห็ด อ่างขาง กรุ๊ปนั้นส่วนใหญ่เลนส์ 500 -600 ต้องถอยมาเกือบสุดรั้ว นกก็ดันตามมาซะใกล้เลย

วันสุดท้ายแยกกันเดินเรื่อยเปื่อย นัดมาเจอกันตอน 12.00 น. วันนี้ต้องกลับแล้ว
ระหว่างนั่งรอพี่ตั๊ก มีไกด์มาเลย์ เข้ามาคุยด้วย เค้าบอกว่าเจอนกหว้า อยู่อีกฝั่งหนึ่งของอุทยาน เค้าพาฝรั่งไปเดินเล่น แถมถ่ายรูปมาได้ด้วย พอเอารูปมาโชว์ แทบเป็นลม ห่าง 5 เมตรได้ นกหว้านี่แหละที่ทำให้เราข้ามน้ำ ข้ามทะเลกันมา เดินหากันขาขวิดกลับไม่เจอ สำหรับไก่จุกนั่น ที่นี่เยอะมาก เจอกันหลายเทรล หลายฝูง แต่ละฝูงมี 7-10 ตัว เห็นแน่ๆ ถ่ายได้ไม่ได้อีกเรื่องหนึ่ง ที่นี่ต้องมีรายการแก้มืออีกแน่นอน

ไปเดินเล่นๆ ริมน้ำ พอรอถ่ายนกปรอดแม่ทะ นกอยู่ซะไกล เลยแอบถ่ายคนดีกว่า พี่คนหนึ่งบอกว่า เคยมาเมื่อหลายปีที่แล้ว ฝรั่งนอนอาบแดดกันที่หาดทรายเล็กๆ นั่นเยอะแยะ ทริปนี้ ไม่ค่อยมีแขกค่ะ กรุ๊ปเรานั่นใหญ่ที่สุดแล้ว วันแรกที่ยกพลขึ้นบกกัน กล้องเรียงรายกันเป็น 20 -30 ตัว นักท่องเที่ยวมาเลย์เข้ามาถามว่า รัฐบาลเราเชิญพวกคุณมาโปรโมทการท่องเที่ยวเหรอ

ขากลับเวลาเหลือเยอะรถทัวร์พาวนไปใน Downtown ของกัวลาลัมเปอร์ ตึกคอนโดเยอะกว่าเมืองไทยหลายเท่า รางรถไฟฟ้า เค้าเอาไปไว้ในคลองระบายน้ำนู๊น ไม่เอามาวางเกะกะบนถนนแคบๆ แบบของเราหรอก แต่บ้านเค้าไม่มี ข้าวเหนียว ส้มตำ น้ำตก หมูย่าง ตอนอยู่ในรถสมาชิกเริ่มพูดถึงรายการอาหารไทยที่อยากกินกันแล้วหล่ะ รักเมืองไทยที่สุด ไปใหนๆ ก็ไม่สะดวก สบายเท่าบ้านเราค่ะ

ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามอ่านนะค่ะ

Create Date : 21 มิถุนายน 2554		0 comments
Last Update : 27 มีนาคม 2556 23:15:44 น.
Counter : 585 Pageviews.
Share Tweet