กล่อมขวัญ
ท้องฟ้าสีแดงยามตะวันสาดแสง ทุกหัวระแหงแจรงแกว่งรวงผล ทุ่งท้องนาสีทองผ่องอำพน ไยขาดคนถือเคียวเคยเกี่ยวเคียง
สุดขอบฟ้าทอดสายตาหาจอมขวัญ ดวงตะวันอ้อมข้าวพราวเฉวียง ถึงฤดูชูเรียวเปลี่ยวประเดียง กู่สำเนียงร้อยระเรียงเพียงเดียวดาย
เก็บดอกไม้ที่เธอชอบรายรอบไว้ สู่สวรรค์วิไลล้ำย้ำเฉิดฉาย ยามอรุณอุ่นผสมลมโชยชาย โปรยกลิ่นหอมทักทายหมายภิรมย์
หลับตานอนพักผ่อนเถิดที่รัก แล้วหนุนตักของพี่พลีสุขสม กล่อมขวัญเจ้าให้หายเศร้าคลายทุกข์ตรม จูบเพียงลมวาดวิวาหมงคล
อยู่แห่งไหนที่ใดในโลกนี้ จะมีเธอทุกที่ทุกแห่งหน ยังชิดใกล้ฝังในดวงกมล วันผ่านพ้นมิหยุดดล...คิดถึงเธอ
ทานตะวัน ธนิสร์ ศรีกลิ่นดี ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต
Create Date : 18 พฤษภาคม 2554 |
|
15 comments |
Last Update : 18 พฤษภาคม 2554 22:52:30 น. |
Counter : 1689 Pageviews. |
|
|
|
สวัสดียามดึกค่ะ พี่ยอด
มาเป็นคนแรกเลย เพลงไพเราะ
บทกลอนบทนี้ไพเราะมากค่ะ กล่อมขวัญ
แล้วไว้จะมาต่อกลอนด้วยนะคะ
เอาดอกลดาวัลยมาฝากอีกครั้งค่ะ
ช่างงดงามยิ่งแล้ว...................ลดาวัลย์
ดั่งดอกไม้จากสวรรค์..............หล่นให้
งามผุดผ่องแผ้วพรรณ.............โปรยเสน่ห์
จิตพี่จึงคลั่งไคล้.....................แต่เจ้าเพียงเดียว