Happy Birthday AMERICA! Happy the 4th of July God bless America!   Create Date : 05 กรกฎาคม 2550 60 comments Last Update : 15 พฤศจิกายน 2550 15:12:03 น. Counter : 2212 Pageviews. Share Tweet

ID4 มีความสุขในทุกๆ วันนะครับ ว่างๆ ก็เชิญแวะไปเยี่ยมที่ blog ได้นะครับ เปิดตลอด 24 ชม.   โดย: มิสเตอร์ฮอง 5 กรกฎาคม 2550 9:59:04 น.

ต๊ะเอ๋...บายดีป่าวจ๊ะ คิดถุงน้า มะเหงส่วข่าวเลย เซงงงมากเลยเหรอจ๊า....   โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) 5 กรกฎาคม 2550 21:15:12 น.

ดูแลสุขภาพด้วยนะจ๊ะหลานรัก พยายามพักผ่อนเยอะๆน้าเด๋วเปง"หมีแพงด้า"น้า...   โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) 6 กรกฎาคม 2550 21:40:04 น.

จ๊ะเอ๋จ้า ป้าหู้เล่าว่า ได้คุยโทสับกะหนูยุ้ยด้วยแหละ เสียงใสแจ๋ว อยากกินน้ำพริกปลาทูบ้านเราบ้างยัง แกงป่าหมู ปลาร้าทรงเครื่อง ส้มตำปูม้าสด อิอิ บรรยายให้คนไกลน้ำยายไหย อิอิ   โดย: NickyNick 7 กรกฎาคม 2550 17:58:35 น.

โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) 17 กรกฎาคม 2550 16:36:27 น.

ตามป้าหู้มาค่ะ ยินดีที่รู้จัก   โดย: ป้าตุ้ย (amornsri ) 19 กรกฎาคม 2550 20:02:03 น.

น้องยุ้เอ้ย...หายปายหนายลุก ป้าหู้คิดถึงน้า...   โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) 30 กรกฎาคม 2550 11:44:12 น.

แวะมาเยี่ยมจ๊ะ   โดย: janeko 9 สิงหาคม 2550 13:13:53 น.

อย่างแรกที่แม่ทุกๆคนต้องการคือ... "การกอด และ หอม"เท่านั้นแหละจ่ะ แต่สำหรับป้าเงิง..ติกมาล่วยก้อลีเนอะ... ล้อเล่ง...แต่เอาจริงน้า... ขอให้น้องยุ้ยมีความสุขในวัน "แม่ๆ ลูกๆ" นะจ๊ะ คิดถึงนะจ๊ะ คิดถึง....   โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) 11 สิงหาคม 2550 10:04:27 น.

หายเข้ากลีบเมฆเลย น้องยุ้ย วันนี้พี่เอาเพลงเลือดสุพรรณมาฝากครับ   โดย: NickyNick 18 สิงหาคม 2550 15:32:23 น.

น้องยุ้ยอะบายดีนะคร้า.... ตอนนี้พี่นิ๊กกี้ไม่ค่อยอะบายอ่ะจ่ะ ถ้าผ่านมาก็อย่าลืมไปเยี่ยมม่างนะจ๊ะ น้องยุ้ยก็หายเงียบเลยยังไงส่งข่าวบ้างนะจ๊ะ ป้าทั้งคิดถึงและเปนห่วงน่ะจ่ะ ขอให้พระคุ้มครองน้องยุ้ย ตลอดการเดินทางครั้งนี้เลยนะจ๊ะ   โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) 22 สิงหาคม 2550 21:04:09 น.

โห... บล็อกบ้านผีสิงของเรา.. มันก็ไม่ผีสิงนิหว่า.. ยังมีคนมาปัดฝุ่นเรื่อยๆ.. ขอบคุณจริงๆ เลยฮะที่ยังคิดถึงกัน... มีเรื่องราวมากมาย ไว้จะมาเล่าให้ฟังให้หายคิดถึงกันไปเลย   โดย: Ultramarine (heart_of_andaman ) 23 สิงหาคม 2550 4:35:45 น.

ว้าวว....เหมือนหลานสาวป้าจามีข่าวดีอ่ะ....   โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) 23 สิงหาคม 2550 23:54:24 น.

มากวนน้องสาวคนสวย อิอิ   โดย: NickyNick 26 สิงหาคม 2550 12:39:01 น.

น้องยุ้ยไปเยี่ยมพี่ชายเร้ว... ไปให้กะลังจายย...กางโหน่ยยย... ป้าไปละน้า...ง่วงแว้ววว... ....โครกกก...ฟี้ววว.....   โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) 27 สิงหาคม 2550 0:10:02 น.

หวัดดีป้าหู้และพี่นิคกรี้ฮะ ไปเยี่ยมพี่นิคกี้มาแล้น.. พี่นิคกรี้ท่าทางจะไม่สบายหนัก ชีวิตรุมเร้า.. เหมือนที่แคมป์ตอนนี้เลย พายุเข้าบ่อยมาก.. มันแรงจนขนาดหนูจะปลิวไปกะลม.. มิตรภาพดีๆ ในโลกไซเบอร์มันก็มีอยู่จริงๆ ล่ะฮะ.. บางทีมันก็ดีจนใจหาย.. ทำให้เราไว้ใจและรู้สึกดีกะมิตรภาพนั้นจริงๆ จนลืมนึกไปถึงว่ามันจะมีภัยซ่อนเร้นอยู่ พอโดนเข้าอย่างจัง..ก็ลืมเผื่อใจไว้..ก็คงอึ้งกันเป็นธรรมดา.. อันนี้หนูเข้าใจดีฮะพี่นิคกรี้.. พี่เลือกที่จะสนใจได้ และเลือกที่จะไม่สนใจก็ได้.. ให้เวลาพี่ไปพักทำใจ.. แต่อย่าไปนานนะฮะ.. เห็นใจป้าหู้.. เด๋วป้าหู้เหงา.. หนูก็ยังลมเพลมพัดอยู่อย่างเงี้ย.. สำหรับหนู.. โลกเสมือนจริงมันเหลื่อมกับโลกจริงๆ แค่นิดเดียว.. สำหรับบางคนอย่างป้าหู้.. โลกของเรามันไม่เหลื่อม มันไม่ซ้อนทับ มันไม่มีเส้นบางๆ กั้นไว้ด้วย.. มันคือความจริงที่สารถจับต้องได้.. ใช่มะฮะป้า... ร๊าก รัก ป้าหู้ฮะ.. เมื่อก่อน..หนูแทบไม่เคยสวดมนต์ก่อนนอน.. แต่เพราะป้า.. ทำให้หนูต้องสวด.. แล้วก็รู้สึกดี.. อะไรที่จะร้ายก็ไม่ร้าย หรือร้ายก็ไม่แรง.. คิดถึงป้านะฮะ.. อีกไม่นานคงได้เจอกัน หนูจะไปกราบสวัสดี..แล้วจะเอาเนคทารีนไปฝาก.. ไม่เคยกินอ่ะเด้ๆๆๆ เอาไปฝากพี่นิคกรี้ด้วย มะต้องจัว ฮิฮิ คิดถึงทุกคนนะฮะ..   โดย: Ultramarine (heart_of_andaman ) 27 สิงหาคม 2550 8:26:17 น.

น้องยุ้ยจ๊ะ...ระยะนี้ป้าก็ไม่ค่อยดีเลยอ่ะจ่ะ จิตมันตกๆยังไงพิกลไม่รู้... เข้าบล๊อกใครๆก็ดูบ่อน้ำตาตื้นเป็นพิเศษ เมื่อวานป้าก็น้อยใจป้าแมว ต่อมน้ำตาแตกเหมือนกัน สงสัยเพิ่งจะเข้าสู่วัยทองอ่ะจ่ะ เมื่อก่อนเพื่อนๆป้าเค้าเปนอย่างเงิยะ ตอนเค้า40กว่าๆกันแต่ป้าไม่เป็น เพิ่งจะมาเปนตอนนี้น่ะ เจ้าขวัญเจ้าแก้วมางแหย่ป้าป้าก็ปวดกระบอกตา ตาผ่าวๆแล้วก็น้ำตาซึม... เนียะพิมอยู่เนียะน้ำตายังจะหยอเลยจ่ะ คิดถึงน้องยุ้ยน้า...(มางไหลแล้วอ่ะ...บังคับไม่ได้....) พ่อนิ๊กกี้เปนไงม่างก็ไม่รู้เน้อออ... เค้าคงสะเทือนใจไม่น้อยเหมือนกันนะ ไม่ไหวและวันนี้พอก่อนน้า รักและเป็นห่วงน้องยุ้ยนะจ๊ะ นอนหลับฝันดีน้า....   โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) 27 สิงหาคม 2550 22:03:29 น.

ป้าฮะ.. หนูก็เข้าสู่ภาวะจิตตกเหมือนกัน.. หลายๆ อย่างหนูก็ต้องเก็บไว้ในใจคนเดียว.. บอกใครไม่ได้ ก็บอกได้.. แต่ภาษาอังกฤษหนูมันแย่ เลยไม่อยากจะพูดกับใคร.. อยากจะระบายกะรูมเมทของหนูมาก เพราะเค้าเป็นคนน่ารักและน่าไว้ใจมากที่สุด แต่.. ภาษาหนูมันแย่ซะจริงๆ เลยไม่อยากจะพูดจะระบายอะไรให้เค้ารำคาญ เค้าคงไม่รำคาญหนูหรอกฮะ.. เค้าจิตใจดี.. แต่หนูก็ไม่อยากเอาอะไรไปใส่ให้เค้า.. ตอนนี้เค้าก็ไม่อยู่แล้วล่ะฮะ.. กลับบ้านไปเรียนหนังสือแล้น.. เพราะซ้มเมอร์แคมป์มันเลิกแล้ว แต่เค้าคงจะกลับมาสุดสัปดาห์นี้ เพราะจะมีแฟมิลี่แคมป์ต่อ.. ล่าสุดฮะป้า.. สำหรับฝรั่งคงเป็นเรื่องธรรมดา แต่สำหรับหนูมันร้ายแรงและทำร้ายจิตใจอย่างมาก.. หนูกลายเป็นขี้ปากชาวบ้าน ต้นตอมาจากใครไม่รู้จะไปตามที่ไหนดี.. หลายวันก่อนมีคนมาถามหนูว่า.. เนี่ย ได้ยินมาว่าเธอเหมือนจะมีอะไรกะนาย ล (ขอละไว้ เพราะสะอิดสะเอียนชื่อนี้มาก...ซี่งเค้าเป็นพ่อของเจ้านายอันดับหนึ่งของหนู เจ้านายคนนี้น่ะ ดีแสนดี แสนดีที่สุดในโลก.. จิตใจดี เข้าใจจิตใจคน รอบรู้ไปหมดทุกอย่าง ใครจิตตกเจอเค้าปลอบรับรองจิตเด้งขึ้นมาได้ในบัดดล เพราะหนูเจอมาแล้นเมื่อปีที่แล้น มันเป็นช่วงแรกๆ ที่มา ภาษาหนูบัดซบเป็นที่สุด คุยกับใครแทบไม่ได้เลย แล้ววันนั้นฝนก็ตก หนูถ่ายภาพออกมาได้ห่วยมากๆ มรสุมรุมเร้า รู้สึกจิตใจแย่เหลือเกิน หนูขอโทษเค้าที่การสื่อสารของหนูมันแย่หนักหนา ภาพก็ออกมาอึมครึมไม่มีบรรยากาศของความสนุกเลย.. เค้าไม่ว่าอะไรหนูสักคำ แถมยังบอกแล้วใครจะไปโทษเธอ ก็ฝนมันตก ใครจะไปห้ามฝนได้.. ที่ทำก็ดีอยู่แล้ว ไม่ต้องคิดมาก ส่วนเรื่องภาษา ก็ต้องฝึก.. ใช้เวลากับมัน เธอทำได้อยู่แล้ว.. ตั้งแต่นั้นมา.. ผู้ชายคนนี้ คือคนที่หนูรักเป็นอันดับหนึ่งในแคมป์.. แต่ตอนหลังมาโดนนายหญิงภรรยาผู้บริหารแคมป์เบียดตกตำแหน่งอันดับหนึ่งไปซะ.. จะทะยอยๆ เล่าละกันนะฮะป้า.. มันมีเรื่องอะไรต่ออะไรมากมายเหลือเกิน.. เรื่องดีๆ ที่เกิด ให้อีก 50 ปีข้างหน้า ถ้าหนูยังมีชีวิตอยู่ หนูก็คงไม่ลืม แล้วหนูจะกลับมาร่วมพิธีเปิดแคมป์ด้วยค่ะ.. Time Capsule แคมป์ยังไม่ได้เปิดอย่างเป็นทางการเลยขอบอก.. เค้าจะเปิดปี 2050 อ่ะ.. สุดยอดจิงๆ คิดได้ไงเนี่ย..และตอนนี้ก็มีอีกคนหนึ่งที่หนูรักมาก .. เคยเอ่ยถึงเค้าไปแล้น.. อยู่คอมเมนต์ที่หนูไปโพสต์ไว้ที่บล็อกป้าอ่ะค่ะ.. ทำไมหนูถึงรักแคมป์นี้เหลือเกิน.. มันมีสิ่งดีๆ มากมายจิงๆ หนูยังจำได้ว่าพี่นิคกี้บอกให้หนูจด แต่หนูไม่คิดจะจด.. เพราะมันอยู่ในก้นบึ้งของหัวใจหนูแล้ว.. ยังไงก็ไม่ลืม.. ไม่ลืมจริงๆ.. ขอตะโกนดังๆ ตรงนี้ได้มั้ยฮะ... อยากบอกให้โลกรู้ ว่ากรู..โคดรักแคมป์เลย...กรี๊ดดด.. ขออนุญาตไม่สุภาพแต่มันออกมาจากก้นบึ้งของหัวใจจริงๆ ... นอกเรื่องไปไกลมาก.. กลับมาที่เรื่องจิตตกของหนู.. พูดถึงนาย ล พ่อเจ้านายสุดที่รัก.. มันช่างต่างกันยังกะฟ้ากะเหวนัก พ่อลูกคู่นี้.. ลูกงี้สุดจะเป็นสุภาพชน แต่พ่อนั้นหยาบคายซะ.. ) หนูจะเล่าความตั้งแต่ปีที่แล้วก่อน นาย ล คนนี้น่ะนะฮะ.. เค้ามีหน้าที่ดูแลความสะอาดในแคมป์ โดยเฉพาะออฟฟิศที่หนูนั่งทำงานทั้งวันทั้งคืน.. จนถึงเช้า.. เค้าก็เลยมักจะเจอหนูนั่งทำงานตอนเช้าเสมอ.. แต่หนูมะเคยสนใจเค้าหรอกฮะ.. มาเก็บกวาดอะไรก็เก็บไปเถอะ.. สนใจแต่น้องหมาที่เค้าพามาด้วย แต่มันคุ้นๆ เหมือนหมาของเจ้านาย ตอนนั้นหนูยังไม่รู้หรอก ว่าเค้าเป็นพ่อของเจ้านายหนู ก็ลูกเป็นแคมป์ไดเร็คเตอร์ แล้วพ่อมาเป็นคนดูแลความสะอาดเนี่ยนะ ใครจะไปคิด.. หนูคงติดกับความคิดแบบคนไทยมากอยู่.. แบ่งชั้นวรรณะกะเค้าเนี่ย ฮิฮิ.. จนหลังๆ .. แคมป์เลิกแล้วแต่หนูยังไม่ได้ออกจากแคมป์ นาย ล ก็มาชวนไปดูพระอาทิตย์ตก ไปเดินริมทะเล .. ตอนนั้นนะฮะ.. หนูก็คิดว่าเค้าเป็นชายแก่จิตใจดีคนหนึ่ง โผงผางบ้างแต่จริงใจอะไรทำนองนั้น.. บอกตรงๆ นะฮะ.. หนูมักจะมองโลก มองคนในแง่ดีไว้ก่อนแหละ.. ถ้าไม่เคยทำอะไรให้หนูรู้สึกแย่ หนูก็จะคิดว่าเค้าเป็นคนดีอยู่อย่างงั้นอ่ะ.. หนูก็เลยไปกะเค้า คิดว่าเค้าจะบรรยายอะไรดีๆ ให้เป็นความทรงจำเกี่ยวกะแคมป์ .. แต่มันรู้สึกแปลกๆ ที่เค้าเริ่มพูดจาออกแนวสิเหน่หา.. ขนาดฟังไม่ค่อยออก แต่ก็พอเข้าใจ.. เลยเริ่มสะกิดๆ ..ไอ้หมอนี่.. ท่าจะคิดอะไรแปลกๆ กะช้าน หนูก็เริ่มระวังตัวและเดินห่างๆ ทิ้งระยะเป็นสิบเมตร.. จนเค้าคงเริ่มหงุดหงิดคิดว่าหนูรังเกียจเค้าแล้วแน่เลย.. หนูไม่แคร์อ่ะค่ะ.. ตอนขากลับเค้าก็บอกว่าเนี่ย.. อยากกลับมาแคมป์ปีหน้าป่าว อยากให้กลับมานะ พวกเราชื่นชมงานของเธอมาก.. ถ้าอยากกลับ มา จะบอกลูกชายให้ (ก็เจ้านายหนูนั่นล่ะ เนี่ย..หนูถึงเพิ่งจะรู้ว่าเค้าเป็นพ่อลูกกัน อึ้งไปเลย..) เค้าเป็นพ่อ เค้าจะบอกลูกชายเค้าให้ ไม่ต้องห่วง. หนูคิดในใจ.. ช้านไม่ต้องพึ่งแกหรอกไอ้แก่.. ผลงานของช้านที่ทุกคนเห็นมันก็เพียงพอแล้วที่เค้าจะเรียกช้านกลับมาน่ะย่ะ.. ช้านก็รู้งานแล้ว ลูกแกก็ชื่นชมงานช้านอยู่ตลอดเวลา เค้าคงเต็มใจให้ช้านกลับมาอยู่แล้วล่ะ ไม่ต้องไปหาคนใหม่ ซึ่งต้องมาสอนงาน ต้องมาตรวจผลงานใหม่... หนูก็ไม่ได้ตอบอะไรตาแก่นั่นไปหรอกค่ะ.. ไร้สาระขี้เกียจคุยกะมันอีกแล้ว.. สะอิดสะเอียน.. พอตอนค่ำ มีปาร์ตี้เล็กๆ ที่บ้านเจ้านายรองของหนู หนูก็ไป ตาแก่นี่ก็ไปค่ะ.. มันเรียกหนูมากินสเต็กที่มันกำลังย่าง ด้วยมารยาทก็เดินไปค่ะ.. มันพูดว่าไงรู้มั้ยคะป้า.. เนี่ย รอยู่ ทำไมไม่มาพร้อมเค้า.. รออยู่เนี่ย.. พูดเสร็จ มันมาจับมือหนูค่ะ.. กรี๊ดดดดดดดดดดด... สะบัดไม่ทัน.. ทุกคนเห็นคาตา.. หนูงี้จะอ้วกแตกตรงนั้น.. มืองี้แอบถูกางเกงไฟแทบจะลุก.. สะอิดสะเอียนอีแก่นี่ทนไม่ได้แล้น.. แล้วไงรู้มั้ย.. เฮด สตาฟอีกคน รูมเมทเจ้านายรองของหนู ได้เรื่องใหม่แซวหนูเลย.. เม้าท์หนูตลอดเวลา.. แซวตลอด.. หนูอยากจะด่ามันนัก แต่ไม่รู้จะพูดไงดี.. อีกวันสองวันถัดมา.. เรื่องสุดระกำ (เปลี่ยน ก เป็น ย ด้วยนะฮะป้า) ก็เกิดขึ้น.. จะบอกว่า..บ้านพักหนูเนี่ยมันเป็นหลังยาวๆ มี 4 ห้อง ไอ้แก่นั้นมันก็อยู่ที่นี่ล่ะค่ะ มันอยู่ห้องแรกริมสุด หนูก็อยู่ห้องริมสุดอีกด้านนึง.. ในเมื่อเราอยู่ใกล้กัน.. หนูก็ปกป้องตัวเองสุดริดฮะป้า.. ล็อกห้องตลอดเวลาถ้าอยู่คนเดียว.. จริงๆ มันไม่ควรจะล็อคเพราะรูมเมทจะเข้าไม่ได้ เราไม่มีกุญแจกันหรอก.. แต่ไม่ได้ค่ะ เพื่อชีวิตและเสรีภาพต้องปกป้องตัวเอง.. เวลาอาบน้ำ ห้องน้ำก็ล็อก ประตูใหญ่ก็ล็อก.. กลัวขนาดหนัก.. แล้วไงรู้มั้ยฮะ.. หนุได้ยินเสียงคนพยายามเปิดประตูเข้ามาจนได้.. ไม่ใช่เมทหนูแน่นอน เพราะถ้าพวกเค้าจะเข้ามากัน เค้าก็คงเรียกหนูแล้นล่ะ.. รอดตายจากไอ้แก่ค่ะ.. ผ่านไปสักพัก เมทหนูก็มาเล่าอะไรให้ฟัง.. เธอบอกว่าตะกี๊เห็น นาย ล พยายามจะเปิดห้องหนูเนี่ย.. เธอก็เลยถามว่าทำอะไรน่ะ นาย ล พูดไม่อายฟ้าดินเลยอะ..ว่ามันต้องการหนู มันไม่แคร์อะไรทั้งนั้น.. แม่เจ้า ขนาดเมทหนูพูดไปก็ยังจะอ้วกแตกไปด้วย.. หนูงี้..อึ้งไปเลย.. สะอิดสะเอียนปนสยดสยองอเน็จอนาจ..อุแหวะ.. พูดไม่ออก.. นี่ถ้าไม่ล็อคประตูไว้ อะไรจะเกิดฮะเนี่ย.. ได้เป็นแม่เลี้ยงไดเร็คเตอร์แน่เลย...หูย..พูดแล้วจะอ้วก.. นี่คือเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อปีที่แล้ว มีแค่นี้.. แต่มันไม่จบแค่นี้ค่ะป้า.. มาปีนี้ไม่รู้ใครมารื้อฟื้น.. แล้วมันกลายเป็นเรื่องเม้าท์กันสนุกปากว่าหนูมีอะไรกะไอ้แก่นั้น.. อือหือ.. อ้วกจะพุ่งฮะป้า.. ก่อนอ้วกจะพุ่ง น้ำตามันจะไหลซะก่อน.. ชื่อเสียงที่สั่งสมเป็นอย่างดี เป็นเด็กดีในแคมป์ไม่เคยด่างพร้อยมันจะพังพินาทลงนะนี่.. หนูบอกตรงๆ ว่าหนูไม่ได้มาตัวเปล่า แต่หนูแบกธงชาติไทยมาด้วย อยากให้พวกเค้ารู้ว่าคนไทยไม่ได้บ้ากามเหมือนพวกแกหรอกนะ.. ฮือๆๆ... หลายวันมานี้ มีคนมาถามหนุเรื่องนี้หลายคน ซึ่งหนูงงมาก มันมาจากใคร.. ก็มันไม่มีอะไรในกอไผ่แต่ทำไมคนมันถึงลือกันแบบนั้น.. เป็นไปได้ว่าก่อนหน้านั้น ..ไอ้แก่นี่มันพูดจาไม่ดีกะหนู ประมาณหักหน้าหนูต่อหน้าคนอื่น ต่อเพื่อนๆ หนู ประมาณว่าอยากให้หนูเสียหน้าประมาณนั้น กินข้าวอยู่แทบกินไม่ลง.. มันคิดว่าหนูคนอื่นกินมั้ง มันเลยจะให้หนุไปล้างจาน ล้างของทุกคนด้วย มันบอกเธอต้องทำงาน ไม่ใช่มากินฟรี.. ขอโทษ ไอ้ที่หนุกำลังกินอยุ่ หนูซื้อมาเอง ไม่ได้ขอมันกิน.. บัดซบจริงๆ แก่แล้วจิตใจต่ำ.. ไร้สาระที่สุด แค้นมาก.. แค่มันไม่สามารถทำอะไรหนูได้เมื่อปีที่แล้ว มันแค้นฝังหุ่นหนุมาถึงปีนี้เลยเหรอเนี่ย.. ปัญญาอ่อนที่สุด... ทุกคนเห็นเหตุการณ์นี้ค่ะ สิ่งที่หนูทำตอบแทนวาจาไอ้แก่นี่คือ หนูเดินเข้าไปล้างจานใบเดียวของหนูเสร็จก็ปิดประตูประแทกอย่างแรงให้มันรู้ว่า.. ช้านโมโหแล้ว.. มันคงก็คงอึ้ง เพราะไม่เคยเห็นหนูออกฤทธิ์ มันก็เลยทำเป็นอ่อนลง พูดดี แต่หนูไม่พูดค่ะ เดินผ่านหน้ามันไป..ถ้าเหยียบได้ก็คงเหยียบไปแล้ว ฝรั่งไม่มีเด็กไม่มีผู้ใหญ่ค่ะ เค้าไม่ถือ แต่หนูไม่ทำค่ะ.. ขยะแขยงเท้าเปล่าๆ .. แค่นี้ก็คงเพียงพอแล้วว่า..อย่าได้มายุ่งกะช้านอีกต่อไป... หลังจากวันนั้นล่ะค่ะ... ข่าวหนูกะมันเมื่อปีที่แล้วสะพัด.. ดีนะว่าแคมป์มันเลิกไปแล้วน่ะ สตาฟฟไปกันเกือบหมดแล้ว เหลืออยู่ไม่กี่คนน่ะ.. ไม่งั้นได้เป็นชี้ปากไปทั่วโลก.. อุแหวะ.. และล่าสุดวันนี้ก็มีมาถามอีกว่าจริงเหรอที่เธอกะ นาย ล .... ..โอ้วแม่เจ้า.. หนูเลยถามเค้า รู้มาได้ไง... เธอคนนีบอกว่า.. จาก... เจ้านาย (ที่ไม่ใช่ลูกนาย ล) เจ้านายรองอีกคนที่หนูบอกทำตัวจะเป็นพ่อหนู ที่หนูรักมากๆ ในตอนนี้ หนูงี้อย่างอึ้ง... แล้วเค้าจะรู้ได้ไง ปีที่แล้วเค้าไม่ได้ทำงานที่นี่ เค้าเพิ่งมาทำงานปีนี้ แล้วคนอย่างเค้าเนี่ยนะ จะเอาเรื่องไร้สาระบ้าบอแบบนี้มาเที่ยวโพนทะนะบ้าบอแบบนี้.. หนูทนไม่ได้.. วันนี้หนูนั่งรอพ่อ (นายสุดที่รักคนนี้) ทั้งวัน เพิ่งได้คุยกะเค้าเมื่อสักพักนี้.. ถามว่า..จริงหรือที่คุณได้ไปบอกเรื่องอุบาทว์นั้นกะใครๆ เค้าบอก.. พูดอะไรนี่ไม่เห็นรู้เรื่องเลย.. เลยได้คุยกันยกใหญ่.. เค้าก็บอกว่าเค้าไม่รู้เรื่องอะไรทั้งนั้น.. เค้าไม่ใช่คนแบบนั้น เค้าไม่สนใจหรอกว่าใครจะทำอะไร... แต่ถ้ามีอะไรจะอธิบายให้เค้าฟังก็พูดมาเลย จะให้ไปคุยกะคนขี้เม้าท์พวกนั้นมั้ย.. จะจัดการให้.. หนูบอกไม่เป็นไรค่ะ ไม่ต้องพูดอะไรหรอก ที่มาถามแค่เพื่อความแน่ใจ เพราะก็ไม่อยากเชื่อว่าเป็นคุณที่เอามาพูด.. ก็ขอโทษเค้าที่เข้าใจเค้าผิด.. คุณพ่อคนนี้..ก้เข้าใจหนูค่ะ.. แล้วก็เป็นดังใจหวัง.. คุณพ่อเฉ่งสาวๆ ขาเม้าท์ให้แล้วค่ะ.. แต่มันก้ไม่พอกะที่หนูเสียความรู้สึกไปหรอกค่ะ.. ถ้าเค้าเข้าใจเราคนไทยสักนิดนะ.. ว่าเราค่อนข้างจะเซ้นสิทีฟกะเรื่องนี้มากๆ ไม่ได้เซ็กส์แตกเหมือนพวกเค้าอ่ะ.. ทุกวันนี้ก็ต้องทนดูมันนั่งจูบกันอย่างดูดดื่มแบบไม่อายฟ้าอายดิน.. ถอดเสื้อผ้าเคล้าเคลียกัน...อูย...แม่เจ้า.. หนูต้องหนีไปนั่งที่ออฟฟิศบ้านสุดรักของหนูแทนอ่ะ.. ห่ามกันจริงๆ ทำใจไม่ได้ก็ต้องทำใจล่ะฮะ.. หนูก็เริ่มชินแล้วล่ะ.. เป็นเมื่อก่อนคงกรี๊ดสติแตก.. culture shock! .. แต่นี่เห็นมามาก.. ชินละ.. เซ็ง จิตตก ไปทั้งวัน เครียดฮะ.. ภาพพจน์ดีๆ ของหนู หมดกันเพราะนังพวกปากมาก.. ไร้ปัญญาหาเรื่องสร้างสรรค์มาคุย.. ดีว่าคุณพ่อขานี่มาเคลียร์.. เพราะถ้าเป็นเค้าพูดจริงๆ หนูคงเสียใจมาก... ดีใจที่สุดที่ไม่ใช่เค้าอ่ะ.. แต่หนูจะไม่หยุดแค่นี้อ่ะฮะป้า.. หนูจะตามล่าหาต้นตอปากหมามาให้ได้..   โดย: Ultramarine (heart_of_andaman ) 28 สิงหาคม 2550 9:14:42 น.

พี่นิคกี้มาแล้วจ้า มาด้วยความคิดถึงและเป็นห่วงหนูยุ้ย นึกว่ากลับเมืองไทยแล้ว ที่ไหนได้ ยังวุ่นอยู่กับเรื่องสุดระกำ (และ ย แทน ก อีกซะด้วย) ที่แค้มป์นั่นอีก นึกว่าหนูเป็นเด็กอยู่แค้มป์ ที่ไหนได้ รุ่นเดอะซะแล้ว อิอิ เป็นกำลังใจให้เช่นกันนะจ๊ะ   โดย: NickyNick 28 สิงหาคม 2550 15:05:24 น.

น้องยุ้ยหลานรัก... หนูต้องระวังตัวให้มากๆนะลูก ไม่ว่าจะไปที่ไหนให้ติดสเปร์น้ำหอม หรือพริกไทยก็ได้ไว้กับตัวหรือใกล้ตัวที่สุดนะลูก ใครมาไม่ดีจัดการมันเลย และอย่าไว้ใจใครทั้งนั้น ไม่ว่าหญิงหรือชาย ไอ้แก่นะมันคงไม่กล้าทำอะไรกับหนูอีกแล้ว แต่ปากมันอาจจะพูดให้หนูเสียหาย ช่าง...แม่....ง...มัน... เวลานอนนอกจากสวดมนต์แล้ว... น้องยุ้ยต้องแผ่เมตตาให้มันด้วยลูก สวดบาลีไม่ได้ก็ให้ทำจิตให้นิ่งๆ และให้สงสารมันเห็นใจมัน บุญกุศลก็แผ่ให้มันให้หมดด้วยใจที่บริสุทธิ์ ไม่ช้าไม่นานมันก็จะแพ้ภัยไปเอง แล้วก็จะมีแต่สิ่งดีๆเกิดขึ้นกับน้องยุ้ย จำไว้ว่าป้าและพี่นิ๊กกี้เป็นห่วงน้องยุ้ยเสมอนะจ๊ะ ทำจิตใจให้สบายๆนะลูกนะ...บายยย.... ป้าถ่ายกะเจ้าแก้วที่พัทยา... ตอนมันสี่หรือห้าขวบเนียะแหละ... ไปป...และ...ผ่อนคลายย...   โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) 28 สิงหาคม 2550 23:14:55 น.

หวัดดีฮะป้าหู และพี่นิคกรี้.. ขอบคุณสำหรับความห่วงใยของทุกคนฮะ แหม่ดีใจจัง พี่นิคกรี้กลับมาแล้น.. ใครว่าหนูรุ่นเดอะ.. ก็เด็กเกือบจะเป็นลูกพี่นิคกรี้ได้ก็แล้นกัน.. ฮิฮิ ยิ่งถ้าเห็นตัวเป็นๆ สามารถเป็นลูกได้เลยแหละ.. มะเชื่อถามป้าหู้ได้ ฮิฮิ.. ขนาดเด็กที่แคมป์บางคนมันยังดูแก่กว่าหนูเลยอ่ะฮะ.. ไม่รู้กินอะไรกันเข้าไป ถึงได้แก่กันขนาดนั้น ทั้งๆ ที่ยังอายุ 12 อยู่เลยอ่ะ สงสัยกินอาหารปลาซากุระ เร่งโตเกินขนาดทีเดียวเป็นสาวเลย.. วันนี้ก็มีเรื่องแปลกๆ มาอีกละ.. งงกะคนแถวนี้จริงๆ .. เจ้านายใหญ่สุดที่รัก ที่มีบิดาชื่อ นาย ล น่ะฮะ.. กินยาผิดเข้าไปรึไง.. วันนี้มาห่วงใยจิ๊จ๊ะหนูผิดปกติวิสัยซะเหลือเกิน.. มาดูว่าทำอะไร มาเห็นว่าหนูแก้หน้าเว็บที่เป็นหน้ารวมไดเร็คเตอร์ ก็เห็นรูปตัวเอง แล้วดันมาบอกว่าไม่ชอบ ไม่มีรูปดีกว่านี้เหรอ.. อ้าว ไรว๊า.. ก็ตอนถ่ายให้ทำเป็นเขิน ยืนบิดแทบหันข้าง บอกไม่ชอบถ่ายรูป .. ก็ถ่ายออกมาเงี้ย แล้วมาบอกไม่ชอบ.. ถ่ายไปเป็นชาติแล้วนั่นน่ะ.. ปกติไม่เห็นเรื่องมาก.. เลยบอกเค้าไปว่าถ้าไม่ชอบจะถ่ายใหม่ก็ได้ค่ะ จะถ่ายให้เด๋วนี้เลย.. ก้ไม่เอาอีก.. บอกตอนนี้ผมยาว ดูไม่ดี... (ผมยาวของเค้า.. ยังไม่ถึงครึ่งเซ็นต์เลยอ่ะป้า ฮี่ๆ ปกติเค้าโกนหัว ยังกะ วิน ดีเซลอ่ะนะ) เอ๊ะ ยังไงเนี่ย.. ปกติก็ไม่เห็นจะมาทักมาทายวุ่นวายอย่างงี้.. ชวนคุยนั่นคุยนี่.. มาแซวมาแย่งหนมกิน ดูห่วงใยซะเหลือเกิน.. สงสัยว่า..... เจ้านายรองคนนั้นจะไปพูดอะไรกะเค้าเรื่องพ่อเค้ารึป่าว.. หุหุ.. ช่วยทำตัวปกติกันด้วยเถอะ.. ชักเกร็งๆ เกรงๆ ชอบกล ... ทุกวันนี้มีแต่คนดูจะเกรงอกเกรงใจหนูมากไปละ.. มันมีเหตุมาจากหนูอ่ะ ลูกรักของคุณนายเจนน์ ภรรยาบิ๊กบอสที่แคมป์นี่ล่ะฮะ.. ก็คงเป็นโชคดี บุญอุปถัมภ์ที่ได้มาเป็นช่างภาพและจัดการเอารูปลงเว็บ เลยได้มานั่งในออฟฟิศ ได้ใกล้ชิดบรรดานายๆ มากกว่าสตาฟกิจกรรมอื่นๆ คุณนายเจนน์นี่ก็จิตใจงาม อ่อนโยนจนหนูแทบลืมไปว่านี่คนอเมริกันหรือคนไทยกันเนี่ย.. หนูก็เลยเป็นเด็กขี้อ้อน ติงต๊อง ก๊องๆ ออดอ้อนคุณนายเจนน์ตลอด.. มันมีเรื่องที่ทำให้หนูน้ำตาร่วงซึมเศร้าขนาดหนัก จนคุณนายเจนน์ต้องมาออกโรงแทนหนู.. หลังจากวันนั้นล่ะฮะ.. หนูเลยกลายเป็นลูกรัก เป็นที่เกรงใจของบรรดานายอื่นๆ ให้เค้าแอบหมั่นไส้หนูเล็กๆ กันเลยทีเดียว.. ก็ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกฮะ คนที่นี่เค้าจิตใจดี เค้าไม่หมั่นไส้หนูหรอก แต่มาห่วงใยและเข้าใจหนูมากขึ้น.. ไว้มาเล่าให้ฟังฮะ.. วันนี้ต้องไปก่อนละ ดึกละ.. คิดถึงทุกคนฮะ   โดย: Ultramarine (heart_of_andaman ) 29 สิงหาคม 2550 9:19:01 น.

ปุ่งนี้มาใหม่น้า....จู๊ฟ..จู๊ฟ..   โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) 30 สิงหาคม 2550 21:22:42 น.

มาส่งเข้านอนนะจ๊ะ...   โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) 1 กันยายน 2550 2:12:48 น.

สวัสดีฮะป้าหู้และทุกๆ คน ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมเกือบทุกวัน.. พอดีสามสี่วันที่ผ่านมามี Labor Day Family Camp ก็ต้องทำงาน.. เลยไม่ได้เข้ามาคุยกะป้าเลย.. งานนี้ไม่ได้เป็นช่างภาพฮะ.. แต่ต้องเป้นการ์ดยืนเฝ้า wet willie สไลเดอร์ยักษ์ ... กรี๊ด.. เกลียดที่สุด ต้องยืนตากแดด.. แค่นี้ยังดำไม่สะใจบรรดาคุณไดเร็คเตอร์ฮะ.. คงอยากให้หนูเกรียมกว่านี้.. จะได้หอมกรุ่นกลิ่นเนื้อเค็มย่าง.. ทำไงได้ ก็เจ้าหน้าที่มันไม่พอ.. นี่เค้ายังต้องโทร.ไปตามไลฟ์การ์ดจาก YMCA มาช่วยเลย.. แต่วันที่สองค่อยดีหน่อยฮะ.. แอบเจ้าเล่ห์นิดหน่อย เลยได้มากดโค้ก ทำสโนว์ โคน แจกเด็กๆ แทน.. อยากรู้จิง.. ผิวหนังพวกฝรั่งมันเสกมาจากหนังควายธนูรึป่าว มันตากแดดกันทั้งวันแล้วมันไม่แสบกันมั่งรึ.. หนูก็โบ๊ะครีมกันแดด พอกจนขาวเหมือนปลาช่อนย่างเกลือมันยังเอาไม่อยู่ แสบสะท้าน.. ตอนเย็นเมื่อวาน เค้ามีกิจกรรมแข่งเรือ ก็เป็นธรรมเนียมปฏิบัติมาประมาณนั้น.. เป็นการบริจาค 100 เหรียญของครอบครัวที่อยากร่วมแข่ง เงินที่บริจาคก็เป็นทุนสำหรับเด็กที่ครอบครัวฐานะไม่ค่อยดีนักได้มาซัมเมอร์แคมป์ฮะ.. ค่าเข้าแคมป์แพงได้ใจจริงๆ สัปดาห์นึงก็ปาเข้าไป 745 เหรียญแล้น.. (อีกร้อยกว่าเหรียญก็จะเท่ากะเงินเดือนไดเร็คเตอร์ละ.. เฮ้อ..) ปีนี้ก็มีบริจาคหลายครอบครัวอยู่เหมือนกัน.. เรือนี่.. ต้องสร้างเองด้วยนะ.. แคมป์มีกระดาษลูกฟูกขนาดใหญ่มาก แผ่นถุงพลาสติกใกญ่มากเช่นกัน เทปกาวอย่างเหนียวเป็นอุปกรณ์ทำเรือ.. มันพายไปได้ไม่ไกลหรอกฮะ.. กระดาษเปียกเรือก็จะเจ๊งแล้น.. มันฮาตรงนี้.. แต่ที่ฮาที่สุด.. เจ้านายสุดรักของหนู ลูก นาย ล นั่นน่ะฮะ ร่วมบริจาคกะเพื่อนที่เป็นไดเร็คเตอร์ฝ่ายอาหารทำเรือกะเค้าด้วย.. สุดยอดฮะ ทำได้เนียนมาก.. ถ้าเรือไม่เปียกก้ไม่รู้เลย.. คุณเค้าเอาเรือจริงๆ มาแข่งอ่ะ แล้วเอากระดาษลังนั่นมาแปะๆ เอาอ่ะ.. มีใบพัดด้วยนะ.. ก้เอากระดาษลังมาหุ้มๆ โกงกันสุดริด.. ถึงว่าทำไมเรือมันถึงได้ดูสวยงามนัก.. แล้วตอนแบกมานี่หลายคนเหลือเกิน.. แค่เรือกระดาษ สองคนก็หิ้วได้ละ.. แต่เวรกรรมมีจริงฮะ.. ตอนแรกก็พายไปได้ดีอ่ะ.. พอตอนเลี้ยวกลับไม่รู้ไปติดอะไร.. เหมือนมันหมุนกลับยากหรือชิ้นส่วนหลุดก้ไม่รุ้.. พายไม่ไป ว่ะฮ่าฮ่า.. ชิ้นส่วนเริ่มเผยให้เห็น..อ้าว นี่มันเรือจริงนิหว่า.. ฮากันท้องจะแตก.. ถึงเส้นชัยหลังชาวบ้านเค้าเลยอ่ะ.. วันนี้แคมป์เลิก ก็คงไม่มีการชักธงชาติขึ้นยอดเสาจนกว่าจะซัมเมอร์หน้า.. ธงชาติผืนนี้คงผ่านมาหลายซัมเมอร์แล้วมั้งฮะ.. ถึงเวลาปลดระวาง.. แล้วในที่สุดมันก็ตกมาถึงมือหนู... โอ๊ย.. ดีใจจัง.. หนูว่าจะซื้อธงชาติอเมริกากลับบ้านเป็นที่ระลึก..เค้าคงเห็นว่าหนูอยากได้อยู่ เค้าเลยบอกว่า.. รักษาไว้ให้ดีนะ.. กรี๊ด.. ผืนใหญ่มาก มากๆ ธงผืนนี้ หนูก้เคยเชิญขึ้นสู่ยอดเสามาแล้น.. มี 3 ธงที่ต้องเชิญขึ้นยอดเสา ธงแคมป์ ธงอเมริกา และธงรัฐเวอร์จิเนีย .. หนุเลือกธงอเมริกาค่ะ.. ให้หนุ่มๆ เชิญธงเล้กๆ แทน ฮึ้ย ไมได้เชิญขึ้นสิ.. เชิญลงตะหาก.. และต้องพับเก็บ.. นั่นเป็นครั้งแรกและครั้งเดียวที่ได้แตะธงยักษ์ผืนนี้.. ไม่คิดว่าตอนนี้จะได้มาอยู่ในมือหนู.. ฮี่ๆ แล้วจะเอากลับมายังไงเนี่ย.. กระเป๋าจะทะลักอยู่แล้น.. ง่วงแล้นอ่ะ.. ไปนอนก่อนนะฮะ ไว้มาคุยใหม่ สวัสดีฮะ   โดย: Ultramarine (heart_of_andaman ) 4 กันยายน 2550 11:11:54 น.

อิอิ มาแอบอ่าน แล้วก็มาดูป้าหู้ด้วยล่ะ บอกว่าจิตกำลังตก จริงป่าวไม่รุ เดี๋ยวต้องย่องไปดูบล็อกป้าหู้อีกล่ะ   โดย: NickyNick 8 กันยายน 2550 16:22:28 น.

ป้าพานางฟ้าน้อยมาส่งเข้านอนจ่ะ นอนหลับฝันดีน้า อย่าลืมดูแลสุขภาพด้วยน้า ป้าเปนห่วงที่ซู๊ดดดด....   โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) 9 กันยายน 2550 0:13:33 น.

เอ้า..สั้นจัง แต่ก็สุขสันต์ย้อนหลัง ให้เรามีความสุข ให้โลกมีสันติภาพเนอะ ปล.เอากระเพรามาฝาก อิๆๆ ผัดมาส่ง แต่เอารูปลงไม่เป็นค่ะ   โดย: แอนน์ (ClayAnn ) 10 กันยายน 2550 1:04:38 น.

โดย: heart_of_andaman 11 กันยายน 2550 9:21:57 น.

สวัสดียามบ่าย เมืองไทยที่สับสน คิดถึงน้องจน ต้องดั้นด้นมาหา(ที่บล๊อก!) ถ้าแปลงร่างเป็นลม จะไปชื่นชมน้องยา จะไปยืนข้างหน้าจุ๊บซ้ายขวาให้ชื่นใจ ***ภาพถ่ายของน้องยุ้ยนี้ได้อารมณ์จริงๆจ่ะ***   โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) 11 กันยายน 2550 15:53:31 น.

เพราะพระที่ป้าให้.. กับพระไพรีพินาท กับพระหลวงปู่เหยียบน้ำทะเลจืด.. หนูและทุกคนในแคมป์ถึงมีชีวิตรอดมาได้จากทอร์นาโด... ทอร์นาโดมาถล่มแคมป์ฮะ อะจ๊ากสสสสส์   โดย: Ultramarine (heart_of_andaman ) 18 กันยายน 2550 2:53:36 น.

ขอให้นอนหลับฝันดีน้า... น้องยุ้ยจ๋าป้าขอโทษน้า ที่พักนี้ป้าไม่ค่อยได้มาเยี่ยมเลย เลยไม้รู้ว่าน้องยุ้ยกำลังอยู่ในอันตราย ก่อนหน้านี้ป้ามีแต่เรื่องน่ะจ่ะ แต่ป้าทำใจบ้างแล้ว... วันนี้ก็มีอีกจ่ะ สรุปก็เรื่องเสียกะตังทั้งงงงนั้นนนน เฮ้อ...ทามจายยย...ทามจายยย... ขอให้พระคุ้มครองน้องยุ้ยนะจ๊ะ รักและเป็นห่วงเสมอจ่ะ....   โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) 24 กันยายน 2550 22:45:28 น.

นอนหลับฝันดีนะน้องยุ้ย ดูแลสุขภาพด้วยนะจ๊ะ   โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) 9 ตุลาคม 2550 0:03:46 น.

ป้าหู้ vh;'fk,,"""0kppp"""fu"""" โค๊ดลับจ้าแปลได้....ให้หอมแก้มเหี่ยวๆ เอ้ย...ตึงๆ(ก็มางอ้วงน่ะ...) มีความสุขมากๆในวันนี้น้า....   โดย: ป้าหู้ vh;'fk,,"""0kppp"""fu"""" (fifty-four ) 9 ตุลาคม 2550 10:27:57 น.

หวัดดีฮะป้า.. หนูกลับมาแล้นๆๆๆ มาแบบรอดปลอดภัย พระคุ้มครอง มาทันเจอเลกีมาพอดี๊พอดี.. เน็ตบ้านมันอื๊ดอืด....... ไว้หนูไปคุยที่บ้านป้าหู้ดีก่า ฮิฮิ   โดย: Ultramarine (heart_of_andaman ) 13 ตุลาคม 2550 23:22:00 น.

"ม่ามี้..แม่หู้.."ของหนูหนีมาเที่ยวที่นี่ป่าวค๊ะ เง..เง..หาเม่...อ่ะ..หาเม่ ดีจาย...ดีจาย...ปี้ยุ้ยมาแว้ววว   โดย: น้องมีโอเองค่ะ (fifty-four ) 16 ตุลาคม 2550 21:02:39 น.

น้องยุ้ยนัดทานข้าวกันดีมั้ย แต่ให้ออกเจก่องน้า.... ชวยพ่อนิ๊กกี้มาด้วยนะ   โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) 16 ตุลาคม 2550 21:16:41 น.

บล็อกนี้ มีแต่ป้าๆ และพี่นิคกรี้อ่ะ   โดย: NickyNick 25 ตุลาคม 2550 13:09:58 น.

มีแต่ป้าๆ และพี่นิคกรี้จิงๆ ฮะ .. ขนาดเจ้าของบล็อกเองมันยังไม่ค่อยจะเข้ามาเลย คิดดูเอาละกัน.. ไปบล็อกป้าตุ้ยมีแต่น้องหมา ไปบล็อกป้าหู้มีแต่น้องแมว เด๋วหนูว่าหนูจะทำบล็อกรวมฮิตจระเข้ฮะ.. หนูชอบจระเข้ .. ถ้าวิญญาณสตีฟ เออวิ่นมาเห็นคงดีจาย ฮี่ๆๆ แต่วันนี้เอาอดีตน้องแมวมาให้ดูก่อนดีก่า เอาไปปล่อยที่บล็อกป้าหู้แล้น เอาไปสู้กะมีโอ... ฮ่าๆ แมวหนูอ้วนกว่า คิดถึงไอ้แมวอ้วน.. หลุยส์ฟู่ พี่นิคกรี้หายจิตตกยังฮะ.. ตอนนี้หนูมะกัวไรตกทั้งนั้นแระ กัวสอบตกอย่างเดียว.. ฮี่ๆๆๆ เอาหัวจิตหัวใจผูกลูกโป่งสวรรค์ไว้นะฮะ มันจะได้ลอย ๆ ๆ ๆ   โดย: Ultramarine (heart_of_andaman ) 25 ตุลาคม 2550 20:22:21 น.

ถึงป้าหู้จะห่างหายไปบ้างแต่ก็ คิดถึงน้า....   โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) 29 ตุลาคม 2550 0:36:23 น.

เป็นไงลูก... ไปร้องไห้โยเยที่บล๊อกพี่นิ๊กกี้ กลางคืนอากาศเย็นมั้ย นอนอย่าลืมห่มผ้าน้า   โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) 30 ตุลาคม 2550 12:13:21 น.

อากาศเย็นแล้วจริงๆ ครับ...ผมมันพวกจมูกทำงานดีไปหน่อยครับหากอากาศเปลี่ยนแปลงต้องได้จามจนจมูกแดงทุกที...แต่อากาศชานเมืองแถวบ้านพักก็เริ่มเห็นได้แล้วครับ... แล้วที่เชียงใหม่ไม่เย็นบ้างหรือครับผมกลับคิดว่าทางนั้นอากาศคงจะเย็นให้ได้กอดเสื้อหนาวให้หายอุ่นครับ... หากคำกล่าวเกินไปคงเป็นเพราะอาศัยความรู้สึกตัวเองเป็นที่ตั้งที่อาจไม่ใช่อย่างที่คนหมู่ใหญ่อาจรู้สึก...ขอโปรดอภัยให้ด้วยนะครับ...อย่างไรคงฝากให้รักษาสุขภาพด้วยครับ...ไม่รู้ว่าต้องกลับไปเรียนต่อที่สหรัฐฯ อีกเมื่อไรครับ...ใกล้เปิดเทอมหรือยังครับ...   โดย: J.C. IP: 203.146.196.18 30 ตุลาคม 2550 18:07:25 น.

ก็พี่นิคกรี้ลืมหนูไปแว้วววว...มะทักมะทาย.. แหงะ ใครบอกเชียงใหม่หนาวเนี่ย... สงสัยที่คนกรุงเทพและปริมณฑลได้ลมหนาวเย็นๆ มานั่น ท่าทางจะพัดมาจากพม่า มะใช่เมืองจีนซะล่ะมั้ง.. นั่งอยู่นี่เหงื่อยังซึมๆ เลยฮะป้า ไว้มันหนาวจิงๆ แล้วจะมาบอกฮะ   โดย: Ultramarine (heart_of_andaman ) 30 ตุลาคม 2550 18:18:53 น.

คุณ J.C. ฮะ สงสัยว่าดั๊นฮอร์โมนกำลังจะเปลี่ยน ธาตุไฟกำลังจะแตก หรือเข้าแทรก ถึงไม่ได้รู้สึกไอหนาวกะคนอื่นเค้ามั้งฮะ.. อ่อ แต่คืนนี้มันก็เริ่มเย็นแผ่วๆ มาให้อารมณ์ดีมั่งแล้น .. แต่ถ้ามันหนาวเหมือนเมื่อปลายปี 1999 ถึงต้นปี 2000 ดั๊นคงตายแน่ๆ 0 องศา ปากคงสั่นกระทบกันฟันร่วง ปีนั้น ขนาดกรุงเทพยัง 10 องศา หุหุ ดั๊นไม่ได้ไปเรียนอะไรที่สหรัฐฮะ แค่ไปถ่ายรูปเฉพาะกิจซัมเมอร์แคมป์ที่นั่นเฉยๆ ฮะ ส่วนเรียน ตอนนี้มาเรียนที่เชียงใหม่นี่ล่ะฮะ ก็ภาวนาให้จบก่อนจะหมดหน้าหนาว ฮิ ฮิ เรื่องสุขภาพมะต้องเป็นห่วงฮะ ดั๊นมันพันธุ์ถึก บึก อึด จุลินทรีย์มันทำอะไรมะค่อยจะได้ ฮิ ฮิ ... ฮู้วววววว์ คืนนี้ไอเย็นมันเริ่มก่อตัวชัดเจนแล้น.. จะไปปักเต๊นท์นอนหน้าบ้านดีกว่า.. เย็นนนนน.. คุณ J.C. ก็รักษาสุขภาพด้วยนะฮะ เด๋วจะจามจนจมูกบานซะก่อน อยู่ทางนั้นก็ฝากดูแลป้าหู้และพี่นิคกรี้ด้วยนะฮะ ยิ่งๆ อาวุโสกันอยู่ แถมยังซีเครียดมีเรื่องให้คิดกันมาก และเพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย เด๋วจะจมูกบานกันไปหมด   โดย: Ultramarine (heart_of_andaman ) 31 ตุลาคม 2550 3:05:08 น.

เช้านี้อากาศเริ่มเย็นแล้วครับ...แต่ไม่รู้ว่าช่วงเวลาที่คุณ ultramarine พิมพ์ข้อความนี้หนาวขนาดไหน...เวลาดังกล่าวยังอยู่ในจำนวนชั่วโมงที่เกือบครบที่ต้องตื่นนอนในอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้าครับ... ขอประทานโทษด้วยครับสำหรับคำถามที่แสดงความเฉิ่มเล็กน้อยที่เข้าใจว่าคุณ ultramarine ได้ไปเป็นนักเรียนนอกที่ผมขอชื่นชมทุกคนที่ได้มีโอกาสสัมผัสประสบการณ์ดีๆ เช่นนี้ซึ่งผมเองคงไม่มีโอกาสเช่นนั้น...แต่กลับมาประจำการเรียนอีกครั้งในเทอมที่เชื่อว่าปริญญาแห่งความสำเร็จคงรอคุณ ultramarine มาคว้าไว้ในครอบครอง... ขอบคุณที่เป็นห่วงเช่นกันครับ...ตอนนี้ก็พยายามทำร่างกายให้แข็งแรงและไม่ทานยาโดยไม่จำเป็น...สำหรับสิ่งที่ฝากให้ผมดูแลผู้ใหญ่ใจดีทั้งสองคงเป็นสิ่งที่ผมตั้งใจที่จะทำให้ดีเสมอครับ...สำหรับผมแล้วการปรนนิบัติผู้หลักผู้ใหญ่อยู่ในห้วงลึกในใจผมเสมอและฝากท่านไว้ในคำสวดมนต์ไหว้พระขอพรให้ท่านทั้งสองแข็งแรงปราศจากโรคภัยไข้เจ็บใดๆ ทั้งปวง... อย่างไรขอให้คุณ ultramarine ร้กษาสุขภาพเช่นกันนะครับ...อย่างน้อยถ้าตอนนี้กรุงเทพฯ เริ่มเย็นๆ อากาศทางเหนือคงต้องดับเบิ้ลใช่ไหมครับ...ขอให้สำเร็จการศึกษาไวๆ นะครับ...   โดย: J.C. IP: 203.146.196.18 31 ตุลาคม 2550 9:46:44 น.

ส่าย..ซู..เหน่..ให้คนหลง! แต่..ป้า..งง..ทามมาย..เหมียว..ม๋า... กลับมาหลงป้าแทน...แง้... สุขสรรค์วัน..ฮา..โล..วีนนน..จ้า.. โห...ตาเจต คุยกะน้องยุ้ยของป้าเนียะ ลดดีกรี"พ่อมิตรไชย"ไปเยอะเลยนะจ๊ะ ต้องยกความดีให้พี่นิ๊กกรี้นะจ๊ะ   โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) 1 พฤศจิกายน 2550 16:41:19 น.

เชียงใหม่เริ่มเย็นๆ แล้นฮะ คุณ J.C. เมื่อคืนวันฮาโลวีนฝนตกไล่ผีด้วย เลยเย็นฉ่ำ.. แต่มันก็ยังไม่หนาวให้ต้องเอาเสื้อมาใส่ ..แต่ได้ข่าวว่าบนดอยอินฯ นั้น ต่ำกว่า 10 องศาไปแว้วววว.. และไหนๆ ก็สวดให้ผู้ใหญ่ทั้งสองแล้น ช่วยสวดเผื่อกำนันอย่างดั๊นด๊วววววย ฮี่ๆๆ โค้งสุดท้ายของการศึกษาแล้น ลูกผีลูกคนมาก คงต้องพึ่งไสยศาสตร์ คิก คิก คิก.. ป้าหู้ฮะ... นี่เค้าลดดีกรีลงแล้นเหรอเนี่ย.. หนูว่ายังนะ.. เจี๊ยกกกกกกกกกกก.... กรี๊ด เม้าท์เผาขนมาก ..... หลุยส์ฟู่ของหนูน่ารักมั้ยฮะป้าหู้ มันเป็นแมวอ้วนอืด ... ฮิ ฮิ มันเป็นแมวตุ๊ดด้วยล่ะฮะ ไว้เอารูปตอนเด้กๆ มันมาให้ดู หน้าเหมือนจระเข้เลยอ่ะฮะ   โดย: Ultramarine (heart_of_andaman ) 2 พฤศจิกายน 2550 0:20:11 น.

ขอให้มีความสุขในวันศุกร์นะคะ อย่าลืมดูแลสุขภาพน้า.... ยุ้ยจ๊ะยุ๊ย...ไอ้ตัวย่อน่ะเด๋วคิดก่อน ย่อยาวไปหน่อยเลยวักจะลืม ดีๆรีบเอารูปจระเข้เหมียวมาให้ดุเว็วๆ โหอย่าเอ็ดไปนะรู้กันเราสองคน เมื่อก่อนน้าพี่นิ๊กกี้หมอโอและป้า... ว่าจะเปิดโรงละครร้อง(ยี่เก)ให้แกเลยละ จุ๊..จุ๊..อย่าเอ็ดไปนะเด๋วแกได้ยิน แกจา..ม.ต.ก.บ.ป้าเอา....   โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) 2 พฤศจิกายน 2550 11:44:31 น.

มาเยี่ยมน้องสาว เอ หรือน้องชายกัน ทำเอาพี่นิคกรี้สับสนไปหมดแล้ว แล้วเอาทะเลมาฝากอีกหนึ่งผืนใหญ่ อิอิ "นำเที่ยวเกาะล้านในหนึ่งวัน"   โดย: NickyNick 2 พฤศจิกายน 2550 13:14:17 น.

หวัดดีอะป้าหู้และพี่นิคกรี้ อยากดูลิเกอ่ะป้า.. ป้ากะพี่นิคกรี้ไปเปิดโรงลิเกที่ไหนกันหรอ.. หนูจะตามไปดู.. ดีออก หวานดี.. หวานเหมือนไข่เค็มไชยา หนูชอบ.. ถามป้าหู้ก็ได้ฮะ ว่าหนูเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย ฮิ ฮิ .. ป้าฮู่ก็ยังงงงๆ เลยมั้ง.. หนูว่าหนูเป็นผู้หญิงนะ แต่ทำไมคนชอบคิดว่าหนูเป็นทอมมั่ง เป็นกระเทยมั่ง.. ตอนหนูเดินผ่านลูกของอาจารย์อายุสาม-สี่ขวบ น้องเค้าไปถามเจ้าหน้าที่แถวนั้นว่า พี่คนนี้เป็นผู้หญิงหรือผู้ชายคับ... ส่วนคนที่แคมป์บอกหนูเป็นเด็กผู้ชาย... เอาเข้าไป.. กรี๊ด.. อยากไปทะเลจัง.. ถ้าหนูมะขี้เกียจนะฮะ หนูจะเอารูปทะเลที่แคมป์มาให้ดู.. มันสวยสู้ทะเลไทยไม่ได้หรอกฮะ.. แต่ถ้าตอนนี้ให้บอกว่าตะวันตกทะเลที่ไหนสวยที่สุด.. หนูคงตอบได้คำเดียว.. ที่แคมป์ซิลเวอร์ บีช ของหนู .. คิดถึงมากเลย...   โดย: Ultramarine (heart_of_andaman ) 3 พฤศจิกายน 2550 15:52:56 น.

โดย: ป้าตุ้ย (amornsri ) 8 พฤศจิกายน 2550 11:02:33 น.

ขอให้มีความสุขสดชื่นอย่างในภาพนี้จ่ะ เจียง..หม่ายยยหนาวววยังงส์....   โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) 8 พฤศจิกายน 2550 20:24:59 น.

สวัสดีฮะป้าตุ้ยและป้าหู้ เชียงใหม่หนาวแล้วฮะ.. อากาศนั้นเย็นสดชื่นฉ่ำเข้าไปซาบถึงทรวงใน.. จนบางครั้งก็หนาวสะท้านจนแทบทนไม่ไหว.. หนาวอากาศนั้นยังไม่เท่าไหร่ แต่หนาวใจนี้สุดแทนจะทรมานร้าวรานจนต้องหลั่งน้ำตามาชะโลมแก้ม.. การศึกษา.. บางครั้งต้องใช้เวลาเพื่อที่จะเข้าใจมันให้ลึกซึ้งถ่องแท้ กว่าจะเข้าถึงซึ่งแก่นสารสาระของมันนั้นก็ต้องแลกด้วยอะไรหลายๆ อย่าง ความเหนื่อยล้า ความอดทน ความตั้งใจ .. แลกด้วยแรงกายแรงใจ.. ยิ่งการศึกษาในเรื่องที่เป็นอุดมคติ เพ้อฝัน ก็ยิ่งยากที่จะทำความเข้าใจเป็นยิ่งนัก.. หนูยุ้ยหลานป้าคนนี้คงต้องกราบคุณป้าทั้งสองช่วยเป็นกำลังใจให้หนูได้ฝ่าฟันอุปสรรคทั้งสติปัญญาอันน้อยนิดกับช่วงเวลาอันแสนกระชั้นสุดสุดคับขัน.. ให้หนูได้มาซึ่งความสำเร็จที่เพียรพยายามมากว่า 3 ปี หากหนูฝ่าฟันมันไปได้ ความสำเร็จนั้นคงจะเป็นของขวัญล้ำค่าที่มอบให้กับป้าๆ ที่เป็นกำลังใจให้หนูเสมอมานะคะ เตร๊งงงงงงงงงงงงงง....... สำนวนพอใช้ได้มั้ยฮะ ป้าหู้.. หุ หุ .. นี่อากาศเชียงใหม่หนาวมากไป หรือ หลักสูตรปริญญาโทมันทำให้คนเป็นไปได้.. งิ งิ .. ช่วงนี้ถ้าหนูหายจากโรงลิเก เอ๊ย วงการไปนานๆ แบบตอนอยู่แคมป์ก็ไม่ต้องตกใจนะฮะป้า.. หนูสัญญากะประตูไว้แล้นว่า "ไม่จบไม่กลับบ้าน" .. ตอนนี้ขอเวลาฟาดฟันกะแผนที่พิศดารโปร็เจ็คอลังการของหนูก่อน อีกนิดเดียวฮะป้า อีกนิดเดียว.. แล้วหลังปีใหม่ค่อยเจอกัน ............ สาธุ ให้พี่นิคกรี้เลี้ยงโต๊ะจีนพวกเราเลย โฮะ โฮะ โฮะ   โดย: Ultramarine (heart_of_andaman ) 9 พฤศจิกายน 2550 2:42:10 น.

มาดูลิเก อย่าเพิ่งหายไปไหนซิจ๊ะ นานๆ มาทีต้อนรับกันหน่อย เก๊าะสงกะสัยไปงั้นแหละ เดี๋ยวคะเดี๋ยวคับ เลยงงไป ไม่รู้ว่าแสดงเป็นตัวพระหรือตัวนางกัน อิอิ เลยอยากเห็นตัวไวๆ   โดย: NickyNick 9 พฤศจิกายน 2550 16:05:33 น.

เหนื่อยมั้ย...สิ่งที่เธอทำอยู่.. .............เหนื่อยจ้ะ....โคดเหนื่อยเลย.... พี่นิคกรี้เหนื่อยมั้ยฮะ ตอนเรียนหนังสืออ่ะ.. เพื่อนๆ ที่จบไปก่อนหน้าหนูนี่.. เค้าทำวิจัยแลกด้วยน้ำตากันทุกคนเลย หุ หุ.. หนูก็เกือบละ.. แต่ยัง.. แค่เหนื่อย เหนื่อยมาก.. ที่เค้าแลกด้วยน้ำตานั่น ส่วนมากจะมาจากโดนสกัดดาวรุ่งจากอาจารย์ ส่วนหนู..ยังไม่เจออาจารย์สกัดดาวรุ่ง.. โดนเมื่อไหร่.. ได้จิตตกวูบไปอยู่ตาตุ่ม แบบที่พี่นิคกรี้เคยเป็นแน่ๆ.. เลยฮะ โฮ้ย.. เบื่ออออออออออออออออออออออ... ต้องกลับมาเยี่ยมโรงลิเกแก้เครียด.. ฮิ ฮิ .. ฮุ ฮุ.. ฮ่า ฮ่า โฮะ โฮะ ฮือ ฮือ เฮะ เฮะ   โดย: Ultramarine (heart_of_andaman ) 10 พฤศจิกายน 2550 5:40:05 น.

โอ้ยย...เมื่อกี้ป้าเม้มให้น้องยุ้ยกะหมอโอตั้งเยอะ... คมมางคงติด"ไม่บรรจง"จากป้า หายเกลี้ยงเดี้ยงไปเลย คุยทางโทสับดีกั่วเนอะ...   โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) 10 พฤศจิกายน 2550 15:19:18 น.

ภาพใน" Profile "ครายน้อ.... จ๋วยเจียยย...   โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) 10 พฤศจิกายน 2550 15:45:23 น.

สวยชิมิล่ะ - - สวยในส้วม - - ถ่ายเองฮ่ะ ถ่ายมันในส้วมแคมป์นี่แหละ ไม่ต้องถามหารูปที่ถ่ายกะวิวสวยๆ นะฮะ.. ไม่มี เพราะมีแต่ สวยในส้วม   โดย: Ultramarine (heart_of_andaman ) 12 พฤศจิกายน 2550 16:39:40 น.

งือ..งือ..อิกดือนกั่วๆก็วันของเค้าแย้ววว เค้าจาเอารูปนี้โด้ยละโจ๋ยยยดี แล้วตอนนี้ก็ยังมะหายเลย จาได้ปายมี๊ดสะดิ้งวันพุธนี้มั้ยเนียะ งือ..งือ..งิอ   โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) 12 พฤศจิกายน 2550 19:10:12 น.

กี๊ดดดดดดด... ป้าเอารูปหนูมาโชว์อีกแว้วววว... ใครๆ ก็ว่าหนูถ่ายเก่ง.. ถ่ายได้ไม่เหมือนตัวจริงมากๆ.. หน้าตาทะลุอ่าวไหนไปเลยมะโร้วววว   โดย: Ultramarine (heart_of_andaman ) 13 พฤศจิกายน 2550 4:04:27 น.

หลับฝันดีน้า คืนนี้ป้านอนดึกปายหน่อย รอลูกช้างสองเชือกเข้าบ้านอ่ะจ่ะ ก็แหม...มีหลานสาวออกจะน่ารักก็ต้องโชว์ซ๊จ๊ะ   โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) 14 พฤศจิกายน 2550 1:13:03 น.