ฟิคyและเรื่องที่อยากจะเล่าให้ฟังของtsktonight.
ตอนที่ 75 โดนจับได้...3 (yaoi)

***นี่คือเรื่องที่แต่งขึ้นมาเท่านั้น ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับบุคคลจริงหรือสถานที่จริงใดๆทั้งสิ้น และเป็นฟิคy ที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับชายรักชาย ขออภัยอย่างยิ่งหากมีการใช้คำไม่สุภาพในการแต่งฟิคนี้บ้างเพื่อให้เหมาะสมกับเนื้อเรื่อง ใครที่ไม่ชอบแนวนี้ก็จะได้ไม่ต้องอ่านค่ะ แต่ถ้าใครถูกใจ tsk.ขอบคุณมากมายที่ติดตามกันนะคะ เรื่องน่ารักฮาๆค่ะลองอ่านดูก่อนอาจจะชอบก็ได้นะ^^

(ขออภัยหากลงฟิคตอนต่อไปช้า... แต่จะอัพให้ตลอดแน่นอน รอหน่อยนะจ๊ะ)








..........

......

... วันรุ่งขึ้น...ตอนกลางวันที่โรงอาหารของมหาวิทยาลัย....


นิกกี้ บาส วีและอาท วางจานอาหารของตัวเอง และนั่งลงที่โต๊ะเดียวกัน

วันนี้สาวๆในกลุ่มขอแยกไปกินข้าวมันไก่ที่ร้านไกลกันโดยมีหนูแนนเป็นตัวตั้งตัวตี

.. ส่วนน้องแบงค์ที่เคยมาร่วมวงกินข้าวด้วยกันทุกที วันนี้ขอไปกินข้าวกับเพื่อนบ้าง

ไปๆมาๆ จึงเหลือแค่สี่หนุ่ม นั่งกินข้าวมองตากันเฝื่อนๆ|||||||||..


วันนี้นิกกี้มาเรียนได้ตามปกติ เพราะทุเลาอาการช้ำในแล้ว

กินข้าวไปได้สักพัก เจ้าตาตี่ก็เริ่มบ่นกับเพื่อน..

“พี่น้ำเป็นอะไรไม่รู้..เมื่อวานก่อนนอนกูโทรไปหา เสียงเศร้าอีกแล้ว ถามก็ไม่ยอมบอก

...เฮ้อ...เมื่อไหร่จะกลับซะทีวะ ถ้าไปเที่ยวแล้วไม่สนุก ทำไมไม่กลับมาหากู๊!||||||||||”

โรคติดพี่กำเริบอีกแล้ว เพื่อนๆพากันส่ายหน้าเซ็งเจ้าตาตี่...


“มึงเลิกนอยด์หาพี่มึงได้แล้วไอ้นิก! กูรู้! กูเข้าใจว่าพี่ชายมึงอ่ะโคตรน่ารักเลย!

ถ้าได้เป็นแฟนนะกูยอมเป็นเกย์เล้ยไอ้สัด//// โอ๊ย! เชี่ย!นิกมึงปาน้ำแข็งใส่กูทำไมวะ||||||||

เออๆกูขอโทษ มึงไม่ต้องด่ากู! กูรู้ขืนกูคิดงั้นจริงมึงฆ่ากูแน่ แบบว่าหมายถึงกูเข้าใจมึงไง

ถ้าเป็นพี่กู กูก็หวง! แต่มึงแม่งพร่ำเพ้อ พร่ำเพรื่อกูรำคาญว่ะ แดกข้าวไม่อร่อยเลย!”

อาทบ่น ขณะที่กินข้าวจานแรกหมด และกำลังเลื่อนจานที่สองซึ่งซื้อรอไว้ข้างๆมากิน

และข้างๆกันถัดไปก็ยังมีผัดไทกับถ้วยขนมหวานตั้งรออีกสองถ้วย....


นิกกี้มองเจ้าเพื่อนจอมตะกละอย่างระอา แม้จะเห็นจนชินตาแล้วก็เถอะ

“นี่ขนาดไม่อร่อยนะเนี่ย..มึงแดกอย่างกับเพิ่งไปแบกรถสิบล้อมา มึงลืมตัวรึเปล่า

เฮ้ยมึงเป็นนักศึกษานะไม่ใช่จับกัง หิวโหยต้องใช้พลังงานเชี่ยไรนักหนาวะ!||||||||||||

แดกห่าอะไรเกลื่อนกลาดเต็มโต๊ะขนาดนี้! ตกลงนี่กูมีเพื่อนเป็นคนรึเป็นหนังหมู?

มึงหัดก้มมองดูพุงกะทิชาวเกาะชนิดปี๊บของมึงบ้างเชี่ยอาท!กรวยเอ๊ย!! ไอ้กากเดน

สังคมเสื่อมโทรมก็เพราะมึงแม่งกินไม่บันยะบันยัง! สักวันโบว์มันจะทิ้งมึงไปมีชู้!

กูเดาได้เลยสัด! แล้วกูเตือนไว้อีกอย่าง มึงไม่ต้องมาคิดเชี่ยไรกะพี่กู -*- อย่าให้กูรู้นะ!

ว่ามึงแอบคิด!กูเอาตาย! จะเล่นแม่งให้แดกข้าวไม่ได้ไปสามเดือนเลยไอ้ชั่ว ไอ้อัป..”


เป็นเพราะดันไปขัดจังหวะการพร่ำพรรณนาถึงพี่ชายสุดที่รัก

จึงโดนเพื่อนหน้าตี๋ด่าต่างๆนาๆ แต่อาทไม่ได้สนใจ (ปล่อยให้มันด่าไป)

กลับสะกิดแขนวีที่นั่งก้มหน้าก้มตากินข้าวข้างกัน ให้เงยหน้ามองคนข้างๆนิกกี้แทน

หนุ่มตี๋เห็นเพื่อนทั้งสองมองไปที่บาสด้วยสายตาแปลกๆ... เขาจึงหยุดพูด หันไปมองบ้าง


“อื้ม.... ขอบใจนะที่โทรบอก...เออ พ่อกูกับน้ามึงอ่ะ แม่งทุกทีแหละรู้ป่าว

..เขานึกจะไปไหนก็ไปกัน ไม่เคยบอกกูก่อนหรอก รู้อีกทีก็ไม่เคยเหลือใครในบ้านทั้งปี!

.....ประสาท!/////*// กูโตแล้วนะน้อยใจเชี่ยไรวะ........หืมมมเท่ตายห่าล่ะมึง..55...

...เออ.......อื้อ....อ๋อเปล่า ลงมากินข้าวกับเพื่อนแล้ว แล้วมึงอ่ะยู?..กินยัง?......เหรอ...

ห๊ะ?ว่าไงนะ?55 ..เฮ้ยมึงไม่ต้องรีบกลับก็ได้.. เห๊อะทำเป็นพูดดี555 หืมมมกูรู้น่าไอ้หัวตั้ง

มึงไม่ได้อยากอยู่เป็นเพื่อนกูหรอก มึงแค่อยากรีบกลับมาแก้มือที่เล่นเกมส์แพ้กู

เมื่อวานมากกว่าม้างงง...555”


อ๋อ.........ที่แท้... ไอ้วีกับไอ้อาทก็กำลังหมั่นไส้ไอ้บาสนี่เอง....หนอย~!

เออแม่งน่าหมั่นไส้มันจริงๆด้วย หึหึหึ..

นิกกี้นึกรู้พยักเพยิดหน้ากับวีและอาท ทั้งสามพากันเหล่มองบาสที่ไม่สนใจคนรอบข้าง

เอาแต่คุยโทรศัพท์เสียงเบากับแฟนหนุ่มรุ่นน้อง งุ้งงิ้งๆ..ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่คนเดียว


.....หลังจากที่ยอมรับว่าแอบมีแฟนเด็ก แถมอยู่บ้านเดียวกันอีก เพราะอีกฝ่ายเป็น

หลานชายของแม่เลี้ยง.... แม้เหล่าเพื่อนซี้จะพากันสงสัยว่า... จริงหรือ…

ก็มันไม่มีวี่แววมาก่อน แต่ในเมื่อเจ้าตัวเขายืนยันหนักแน่นมาว่าเป็นเรื่องจริง

เพื่อนๆก็ได้แต่ยินดีด้วย


แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะ!..เรื่องเดียวที่เพื่อนๆยังข้องใจ คือเมื่อไหร่บาสจะพาแฟน

มาเปิดตัวให้เห็นหน้าเห็นตัวจริงๆซะที..

น่าแปลก...พอเพื่อนถามถึงทีไร ก็โดนบอกปัดท่าเดียว...


บาสเลิกคุยโทรศัพท์แล้ว วีเลยแกล้งรบเร้า ขอเจอยู..

“เฮ้ยบาส....ทำไมมึงไม่พาแฟนมึงมาเปิดตัวกับเพื่อนซะทีวะ..รู้แล้วไม่เห็นต้องอาย..”

อาทเองก็รีบสนับสนุนทำหน้านึกสนุก “เอ้อ! ใช่ๆ!! พามาเล้---ย พามาเข้ากลุ่มไง!”


นิกกี้นั่งอมยิ้ม... เขาคิดว่ารู้ทันความคิดของเพื่อนทั้งสอง

เรื่องอยากเจอตัวจริงแฟนไอ้บาสน่ะใช่.. แต่จุดประสงค์หลักพวกมันคง

อยากแกล้งแหย่แกล้งแซวไอ้บาสเล่นมากกว่า


บาสได้ยินเรื่องเดิมๆก็เหงื่อตก ไม่อยากให้เพื่อนรบเร้า เพราะเขาลำบากใจ

จะให้พาคนที่ไม่ได้เป็นอะไรกันจริงๆมาเปิดตัวได้ที่ไหน|||||||||||

ตอนแรกก็ว่าจะบอกความจริงกับเพื่อน แต่เขาคิดไปคิดมา ทำแบบนี้

มันทำให้เขาเข้าหน้าเพื่อนได้สนิทใจมากกว่าเป็นไหนๆ จึงยังยืนยันคำโกหกต่อไป


“ก็มันไม่ว่าง!”

เจอคำตอบแบบเดิม เหมือนบอกปัดให้พ้นไปวันๆ วีก็แกล้งชักสีหน้า รีบสวนทันที

“ไม่ว่างเชี่ยไรนักหนา!? เด็กม.ปลายเนี่ยนะ! มึงพูดงี้ตลอด!

ทำอย่างกับผัวมึงเป็นนักธุรกิจร้อยล้าน..เชี่ย!”

“ค็อค!!!||||||||||” คำสรรพนามที่เพื่อนใช้เรียกแทนตัวยู ทำเอาบาสสำลักข้าวที่เพิ่งกิน

ต้องรีบยกน้ำขึ้นดื่มแทบแย่ หน้าแดงเอ็ดเพื่อนห้ามหัวเราะกวนตีนใส่

“หยุดเลยสัดวี!//////*// เชี่ยนี่! มึงเรียกให้มันดีๆหน่อย! พวกกูใสๆเว้ย! ยูมันยังเด็กอยู่”

วีรีบลอยหน้า “เหรอออออ! ม.ปลายไม่เด็กแล้วนะเว้ย ขึ้นอนุบาลมาก็เอากันได้แล้ว!

เชื่อตายห่าล่ะหน้าอย่างมึง ทำไม่เว้นวันกันละมากกว่า555”

“ก็กูบอกว่ายัง!/////*//”

“กูไม่เชื่อ! มึงต้องอ่อยมันวันละสี่ห้ารอบชัวร์ป๊าบ!ก๊ากก”

“ยังเว้ยยัง!! แล้วมึงเข้าใจใหม่ด้วยนะ มันไม่ใช่..(เสียงเบา) ..ผัวกู๊!”

(ถ้าเป็นแฟนกันจริงๆ..ก็คงอย่างที่มึงเข้าใจไอ้เชี่ยวี..แต่นี่มันไม่ใช่ไง

แล้วทำไมมึงไม่ให้เพื่อนมึงเป็นผัวมันวะไอ้สัดนี่||||||||||)


“มึงแหละเมีย อย่ามาเถียงกู555”

อาทกับนิกกี้ตั้งหน้าตั้งตา ตั้งใจฟังที่วีพูด แล้วยิ้ม..พยักหน้าหงึกหงักคล้อยตาม

บาสเหลืออด อายก็อายกลัวคนโต๊ะอื่นจะได้ยินแล้วหันมาสนใจ แต่คนที่นั่งใกล้ๆ

ไม่ค่อยมี เขาจึงตบโต๊ะอย่างไม่พอใจ ก่อนเถียงกับวีต่อคอเป็นเอ็น

“ฟายเอ๊ยมึงรู้ได้ไงว่ามันรุก! ..(ชี้หน้าตัวเอง) กูนี่!!!”

“ถุ้ย!55 55 เตี้ยๆเชี่ยๆอย่างเมิ---งอ่ะนะ!55555!!! มึงแม่งเหมือนเม็ดข้าวมีขา!

ขาสั้นด้วย! กดใครได้วะ!?555มึงไม่ต้องอายพวกกูหร๊อก ไอ้บาสมึงไม่รู้ตัวเรื่องสเป็ค

ตัวเองเลยเหรอวะ ไอ้ยูแฟนมึงอ่ะถ้าไม่บอกนะพวกกูนึกว่าเป็นน้องชายแท้ๆที่พัดพราก

จากกันไปของไอ้เชี่ยนิกแล้ว!ตลกชิบหายทีกับพี่น้ำดันไม่มีเค้าเล้ย555 บาส!ลองมึงชอบ

แนวๆขาวๆตี๋ๆมีกล้ามหน่อยๆ บ้าพลังเหมือนพร้อมจะไปแบกข้าวสารตลอดเวลา

แบบเชี่ยนิกอย่างเนี้ยะ(ชี้ไปทางนิกกี้ให้สะดุ้ง) ...หึหึ...มึงต้องได้เป็นรับชัวร์!

กู! อาจารย์วี! ฟันธง!!!ก๊ากกกก5555”


“อึก!//////*// ไอ่ฟาย... ฟันแล้วทิ้งน่ะสิมึง..ฮึ่ม...//////*//ว่ากูซะเสียเลย..”

บาสอึกอัก ได้แต่พึมพำด่าวี เพราะเถียงมันไม่ออก ไอ้สามหน่อเลยได้ขำกันใหญ่

ยอมรับว่ากลุ่มพวกเขารักกันดี แต่อย่าให้ได้จังหวะซ้ำ มันตอกย้ำเหยียบขยี้...

แต่ละตัว ล้วนกวนส้นเท้าไม่มีน้อยหน้ากันสักคน


โดนนิกกี้หัวเราะ... บาสก็ยิ่งหน้าแดง ทำแถไปเรื่อย

“มึงอย่ามามั่ว! จะบอกให้นะความจริงกูไม่ได้เตี้ยอะไรนักหนาหรอก!

พวกมึงเสือะสูงกว่ากูเองไอ้สัด!แล้วพวกมึงรู้ไว้เลยนะว่าไอ้ยู! มันยังเตี้ยกว่ากูอีก!”

คำสุดท้ายเหมือนได้ข่ม ทำให้ยืดนิดๆ...(ก็สูงกว่าจริงๆนะ ถึงจะแค่เซ็นสองเซ็นก็เถอะ..)


แต่ข้อแก้ตัวแก้ต่างของบาสยิ่งทำให้เพื่อนๆขำก๊ากไม่หยุดแบบกลั้นไม่อยู่

นิกกี้หัวเราะร่วน พูดให้ทุกคนช่วยกันนึกภาพตาม

“ตลกว่ะ!55555 ผัวแม่งเตี้ยกว่าเมีย!55 แต่เฮ้ยไม่ผิดๆ พรืดดด5555

แต่เตี้ยแม่งทั้งผัวทั้งเมีย งี้ ลูกพวกมึงไม่ออกมาเป็นฮอบบิทเรอะ!ก๊ากกกก55555

ธุรกิจครอบครัวมึงทำได้อย่างเดียวเลยคือขายขนมครก555!!! สัดเอ๊ยฮา!

เป็นคนแคระแม่งทั้งบ้านก๊ากกก5555!”


แล้วอาทก็ออกความเห็นไปขำไปบ้าง “เฮ้ยเด็กมันกำลังโต! เห็นว่าเล่นบาสด้วยไม่ใช่

แหม~////เล่นกีฬาถูกใจมึงเลยอ่ะดิ55 เดี๋ยวแม่งก็สูง! แต่มึงอ่ะไอ้บาส555 มึงหยุดสูง

ตั้งแต่ป.สี่แล้ว! มันผิดกันโว้ย555”


“ไอ้เชี่ยอาทเดี๊ยะมึง! /////*//ให้กูสูงขึ้นมามากกว่านั้นหน่อยก็ได้ไอ่ฟาย

เวลาเอากันส่วนสูงไม่เกี่ยวโว้ย” บาสแย้งหน้าหงิก..

ใครได้รุกมันวัดกันที่ตรงไหนวะ ทำไมทุกคนพร้อมใจกันมองว่าเขาต้องได้เป็นฝ่ายรับ

เขาไม่ยอมรับเฟ้ย!


นิกกี้รู้ว่าเพื่อนเป็นคนเอาแต่ใจและรั้น เลยยิ่งตอกย้ำให้บาสหน้าเหยเกขึ้นไปอีก

“555ยิ่งมึงไม่ยอมรับอย่างนี้นะ เชี่ยบาสมึงนั่นแหละที่โดน!”

แล้ววีก็สรุป .. “สรุป! มึงแหละเมีย!ก๊ากกกก55555”


“สรุปเชี่ยไรของมึง!//////*//” ถึงจะตะคอก แต่พวกนั้นก็ยังชี้หน้าหัวเราะกันเข้าไป

บาสได้แต่นั่งหน้าง้ำ เจ็บใจ เขาไม่น่าเล่าอะไรต่อมิอะไรให้ไอ้เพื่อนบ้าพวกนี้ฟังเลย

จนวีกับอาทหยุดขำแล้วหันไปแย่งกันกินขนม บาสก็ยังเห็นนิกกี้นั่งอมยิ้มขำไม่หาย

“ยิ้มปัญญาอ่อนอะไรของมึงเชี่ยนิก!/////*//เอารอยพิมพ์ส้นตีนกูเพิ่มที่หน้ามึงมั้ย!”

“เก็บไว้พิมพ์ใส่หน้ามึงเหอะ....หึ..ก็เปล๊า...กูแค่รู้สึก..”

“รู้สึกไร?”

“รู้สึกอยากเห็นหน้า..คนที่ทำให้มึงลืมกูได้จริงๆว่ะ..หึ..”

“ห๊ะ.....เออะ..”

สีหน้าอมยิ้มของนิกกี้ตอนนี้........

มันทำให้บาสรู้สึกจี๊ดขึ้นมา..แถวๆหน้าอกข้างซ้ายเสียแล้ว...

.....ลืมเหรอ..... ใช่...เขากำลังพยายามลืม....

เพราะฉะนั้น...อย่าทำหน้าดีใจแบบนี้เลยนะ....


บาสเสหางตาไปมองทางอื่น ก่อนนึกหาข้อแก้ตัว

“อึก...ก็.........กูเอารูปให้ดูแล้วไง...”

“กูหมายถึงตัวจริงๆ.. อยากรู้จักว่ะ จะได้ฝากฝังมึงไง55”

เสียงอาทแทรกขึ้นมา “เออ! ฝังแม่งให้มิดเลย5555”

“หุบปากแล้วแดกไปเลยไอ้อาท… เฮ้อ..ก็ยูมันไม่ค่อยว่างจริงๆเว้ย แล้วมันก็เพื่อนเยอะ

กว่าจะเข้าบ้านทุกวันๆก็ดึก...เอ่อ...เอ่อ...มันไม่ค่อยอยู่บ้านด้วยช่วงเนี้ย...”

..กรอกตา หาข้ออ้างไปเรื่อย เอาไว้อีกหน่อยค่อยบอกว่าเลิกกันไปแล้วทีหลัง

แต่ตอนนี้ไม่ว่ายังไง เขาก็จะไม่ยอมให้ไอ้พวกนี้เจอหน้ายูเด็ดขาด!|||||||||||


“ไม่เห็นเป็นไรเลย ไม่มีเวลามา ให้พวกกูไปหาเองก็ได้!”

“หะห๊า!?..อะไรนะ!?||||||||||”

“วันนี้พวกกูก็ว่างนี่! เนอะ!”

หนุ่มหน้าตี๋หันไปถามความเห็นวีกับอาท ทั้งสองคนก็พยักหน้าตอบใช่

เห็นบาสเหวอ อ้าปากหวอ พวกเพื่อนตัวแสบยิ่งชอบใจที่ได้แกล้ง


“เอางี้ม๊ะ! วันนี้เดี๋ยวพวกกูไปกินเหล้าบ้านมึงบาส ดีมั้ย!!”

นิกกี้เสนอ วีกับอาทรีบพยักหน้าเห็นด้วยหัวแทบหลุด แต่บาสตาเหลือกรีบค้าน

“ไม่ได้!|||||||||| ดีมั้ยเชี่ยไร!ห้ามไปบ้านกู! .....หมายถึงห้ามไปกินเหล้าบ้านกู!

ไม่ได้ๆ ไปแดกที่บ้านกูไม่ได้แล้ว พ่อกูไม่ชอบ!ช่วงนี้พวกมึงไม่ต้องไปบ้านกูเลย!!”

นิกกี้ถลึงตาว่าสวนทันทีที่ได้ฟังเหตุผลของบาส

“ไม่ชอบเชี่ยไร! วันก่อนพาแบงค์ไปกินข้าวร้านพี่แอน กูเจอเหน่ง! (พ่อบาส)

เหน่งยังทักว่าหมู่นี้ไม่ค่อยเห็นหน้ากู! ทำไมไม่ไปแดกเหล้าบ้านมึงอยู่เลย!

โห่~~ควายยยย! มึงจะหวงเชี่ยอะไรนักหนาวะ แค่แฟนมึงเด็กแค่นี้อย่าคิดว่า

พวกกูจะไปทำอะไรมันดิวะ ไม่ทำให้เสียเด็กหรอกน่าไว้ใจกันหน่อยดี๊!”

(แต่อาจทำให้เสียคนเท่านั้นเองก๊าก55!!)


ซวยแล้วไง!||||||||||| จะทำไงดี! ถ้าเจอไอ้ยู ความก็แตกน่ะสิว่ามันไม่ใช่แฟนเขา

บาสหัวหมุน คิดหาวิธีจนเหงื่อตก แล้วเขาก็อ้างออกไปว่า

“อะอะ....ไอ้ยูมันไม่อยู่บ้าน!!! วันนี้มันไปต่างจังหวัดกับพ่อกับแม่เลี้ยงกู!

มะเมื่อกี้นี้ไงมันโทรมาบอก!”

โพล่งพูดเสียงดังออกไป ผลคือโดนเพื่อนๆรุมจ้องหน้านิ่งสนิท.....


สักพักนิกกี้ก็พยักหน้าทำท่า อ๋อเข้าใจ.. แล้วหันไปมองหน้าวีกับอาท

ทั้งสามคนพูดขึ้นพร้อมกัน

“อ๋อ........โอเค........ด๊ายยยยยย! พวกกูเข้าใจแล้ว!!!”


“ห๊ะ.......เอ่อ..555 อื้มๆตามนั้นแหละ เอาไว้วันหลังมันว่างก่อนแล้วกันนะ..”

บาสทำหน้าโล่ง บทพวกมันจะเข้าใจก็เข้าใจกันง่ายดีจริงๆ.....

อย่างน้อยก็ผัดมันไปได้อีกวันล่ะวะ...เฮ้อ


แล้วทันทีที่บาสลุกจากโต๊ะเพื่อไปซื้อโค้กอีกขวด.... วี อาท และนิกกี้ก็รีบสุมหัวกัน

“ไอ้เชี่ยนี่แม่งตอแหล! ตอนมันคุยโทรศัพท์พวกมึงได้ยินม๊ะ!?..ไม่เหรอ เออดิมันพูดเบา

แต่กูได้ยินเต็มสองหูเลย ว่าวันนี้เลิกเรียนแล้วแฟนมันจะรีบกลับบ้านมาจู๋จี๋กับมัน!”

หนุ่มหน้าตี๋บอกเพื่อนด้วยน้ำเสียงหมั่นไส้เหลือทน

ทั้งสามคนทำความเข้าใจกันทางสาย ตา เหล่มองบาสที่ยืนแถวหน้าร้านขายน้ำขวดไกลๆ

ก่อนจะหันมามองหน้ากันเอง ค่อยๆพยักหน้าให้กันช้าๆ ส่งยิ้มชั่วร้ายไปมา....

ทำตาเจ้าเล่ห์นึกสนุก..................ใช่! รับรองสนุกแน่ไอ้บาส! …หึหึหึหึ




*************************************





........ที่รีสอร์ท....

โอบยืนกอดอก..ถอนใจ.. เหม่อมองทอดสายตาออกไปไกลยังวิวทะเล

และฟ้าสีครามเบื้องหน้า

สาวตุ้ยนุ้ยยืนอยู่ริมระเบียงห้องพัก เธอนอนค้างอยู่ห้องเดียวกับบิว...

แต่ตอนนี้ไม่มีใครอยู่ในห้องนอกจากเธอคนเดียว

โอบอยากใช้ความคิดเงียบๆ จึงขอปลีกวิเวกมายืนทำหน้าเครียดคิดวนไปวนมา


ไอ้เอสเป็นเกย์...........ไอ้เอสรักชอบผู้ชาย......ไอ้เอสมันมีแฟนเป็นผู้ชาย!

เรื่องบ้าแท้ๆ||||||||||| อยากจะบ้า..


“พี่โอบครับ...”

เสียงหวานของคนน่ารักที่ทักมาจากด้านหลัง ทำให้โอบออกจากภวังค์ที่แสนว้าวุ่นใจ

“น้ำ........” เห็นคนมาหาส่งถ้วยน้ำชามาให้ก็ยิ้มน้อยๆเอ่ยขอบใจ..

น้ำยิ้มให้ เตือนโอบเป่าให้ชาเพิ่งชงคลายร้อนเสียก่อนดื่ม

“ผมชงเองครับ จำได้ว่าพี่ชอบชาที่ผมชง...///// ดื่มให้หมดนะครับ..

ผมไม่รู้จะขอบคุณพี่ยังไงดีแล้ว.. ที่พี่ยอมเข้าใจเรื่องของผมกับเอส

ขอบคุณมากนะครับพี่ ที่ไม่ห้ามเรา ผมสัญญาว่าจะไม่ทำอะไรให้เอสเดือดร้อนครับ”

น้ำพูดเขินๆ มองหน้าโอบอย่างรู้สึกประทับใจ ผู้ใหญ่คนนี้มีเมตตาต่อเขาเสมอ


“น้ำ............พี่..........คือพี่.........เฮ้อ.....จะห้ามเหรอ....พวกเธอแอบคบกันมาตั้งนาน

ขนาดนี้ พี่ไม่คิดว่าพี่จะห้ามอะไรไอ้เอสมันได้หรอกน้ำ.....เราต่างก็รู้นิสัยมันดีใช่มั้ย”

“55/////ครับ..”

“ขอบคุณนะจ๊ะสำหรับชา.......(ยกขึ้นดื่ม..) อื้ม...อร่อยจ้ะ...พี่รู้แล้วล่ะว่าทำไม

เอสมันถึงได้ตกหลุมรักน้ำไม่ยอมถอนตัวแบบนี้..” พูดเสร็จก็เดินเข้าไปนั่งที่

โซฟาด้านใน วางถ้วยชาลงบนโต๊ะ เงยหน้าขึ้นมองหน้าน้ำที่เดินมาใกล้ท่าทางเขินอาย


“แหม////555 พี่โอบครับ ผมเขินนะพี่ พอเถอะครับ แหะๆ/////”

“.........จ้ะ.......นั่นสิ......พี่ว่าพอเถอะ...”

“..........เอ่อ...เป็นอะไรรึเปล่าครับ? ทำไม...มองหน้าผมอย่างนั้นล่ะ?”

“....พอเถอะน้ำ..”

“หือ?..”

“พอกันได้แล้วนะพี่ว่า...”

“...พี่โอบ..........พี่โอบพูด ..เรื่อง...”

“...เฮ้อ........น้ำ......" โอบเม้มปากนิ่งไปหลายอึดใจ

ก่อนจะพูดขอในสิ่งที่ทำให้น้ำต้องรู้สึกอึ้ง..มือเย็นเฉียบ


"เลิกกับเอสได้มั้ย”

“ห๊ะ!?.....................พี่โอบ! พี่พูดอะไรน่ะครับ!!!|||||||||||||”

“ ฟังพี่นะ....น้ำช่วยเลิกกับเอสได้มั้ย..”


ดวงตาคู่สวยของหนุ่มน่ารักกระตุกวูบไหว ตกใจอย่างที่เขาไม่คาดคิด

ประโยคที่เพิ่งออกจากปากสาวใหญ่ตรงหน้า มันเหนือความคาดหมายของเขาเป็นที่สุด

“ก็ไหนว่า! ก็! ก็ไหนว่าพี่โอบเข้าใจแล้วไงครับ!!! |||||||||||||| มะเมื่อวานพี่โอบ

บอกจะไม่ห้ามเอส จะไม่ยุ่งเรื่องนี้พี่เข้าใจ!!! พี่โอบพูดเอง แล้วพี่โอบพูดอย่างนี้

กับผมหมายความว่ายังไงครับ!” น้ำขึ้นเสียงพูดด้วยความตกใจ เขาไม่เข้าใจ!


“น้ำ...พี่ขอโทษนะจ๊ะ... พี่ไม่ได้เกลียดอะไรน้ำเลย ถึงรู้ว่าน้ำกับไอ้เอสเป็น...เอ่อ..ก็เถอะ

แต่พี่ก็ยังเห็นว่าน้ำเป็นเด็กดี น่ารักเหมือนเดิมนะจ๊ะ...เพียงแต่ว่า...พี่ไม่เห็นด้วย

กับการที่น้ำจะมาคบหาเอสเป็นแฟนอยู่กินด้วยกันอย่างนี้....เอส... มันไม่ใช่คนธรรมดา

น้ำไม่เข้าใจเหรอจ๊ะ มันเป็นดารา! แล้วก็ดังมากด้วย!!! ถ้าเรื่องแตกขึ้นมา

คนที่เสียที่สุดก็คือไอ้เอสมัน! ...พวกเธอประมาทกันเกินไป หลักฐานก็ไอ้รูปนั่นไง!

นี่ปล่อยให้ใครต่อใครรู้เรื่องพวกเธอไปกี่คนแล้ว อีกหน่อยมันจะปิดกันไม่มิด!....เฮ้อ”


น้ำยืนอึ้ง ขณะที่โอบพร่างพรูเหตุผลต่างๆนาๆให้ฟังอย่างหนักใจ........ แต่..

ราวกับน้ำไม่ได้ยิน..เสียงในหัวเขายังวนเวียนซ้ำกับคำเดิมว่า ให้เลิกกัน.....


“แล้วทำไม........เมื่อวานพี่พูดอย่างนั้น...ผมถึงคิดว่าพี่รับได้...”

น้ำเสียงคนถามเหมือนจะสั่นเล็กๆ...

“ก็บอกแล้วไงจ๊ะน้องน้ำ....พี่ไม่ได้เกลียดน้ำนะ...ไอ้เอสมันนิสัยยังไงพี่รู้ดี

มันไม่มีทางเชื่อฟังพี่หรอก....ไม่ยอมเลิกกับน้ำแน่ แต่น้ำ.....น้ำเลิกได้ใช่มั้ย..”

“พี่โอบ!|||||||||||”

“ถ้ารักเอส....ทำเพื่อเอสได้สินะ”

“พี่โอบ!!!|||||||||||”

“พี่อยากให้น้ำรับปาก ว่าจะปล่อยเอสไป.. เอสจะไปได้อีกไกลนะถ้าไม่มีน้ำ

พี่ไม่อยากคิดถึงอนาคต วันข้างหน้าถ้าโดนจับได้ขึ้นมา.... พังหมดแน่

ภาพพระเอกซุปเปอร์สตาร์ มันจะเหลือแค่อดีตพระเอก เป็นเกย์ตกอับ..|||||||||||||

เอสมันจะไม่ได้เล่นเป็นพระเอกอีกเลย!ตลอดชีวิต! อย่างดีก็ได้เป็นแค่ตัวประกอบเด่นๆ

คงมีแต่หนังเกย์เท่านั้นแหละที่จะติดต่อให้มันไปเป็นพระเอกสายแทบไหม้น่ะ

...เลิกกันซะตอนนี้ยังทันนะ เชื่อพี่เถอะขืนคบกันไปนานๆผูกพันกันมากเข้า

จะเลิกก็ยิ่งเสียใจนะจ๊ะ ต่างคนต่างแยกกันไปมุ่งมั่นทำงาน แล้วสร้างครอบครัว

ของตัวเอง ...ต่อไปพอมีเมีย มีลูกมีเต้ากันแล้ว ....มานั่งคิดถึงเรื่องนี้ทีหลัง...

พวกเธออาจจะขำกันก็ได้นะพี่ว่า..”


“พอแล้วครับ!!!”


“...นะ....น้องน้ำ?” ... เสียงตะคอกเหมือนเหลืออดทำเอาคนพูดไม่หยุดสะดุ้งโหยง

โอบเห็นปฏิกิริยาของอีกฝ่ายไม่คล้อยตามดังคาดไว้ก็เริ่มหน้าเสีย..


คนน่ารักตั้งใจพูดเสียงดังให้โอบได้ยินชัดๆ ไปพร้อมๆกับความพยายามกลั้นน้ำตา

ที่รื่นขึ้นมาคลอเบ้าเอาไว้อย่างสุดความสามารถ....

“ผมไม่ขำ!!!...ฮึก... จะให้เลิกกันตอนไหนผมก็เสียใจ! พี่มีหัวใจมั้ยครับ!!!

พี่คิดได้ยังไง! พี่มองเห็นอะไรระหว่างผมสองคน!? แค่ผลประโยชน์กับชื่อเสียง

เงินทองพวกนั้นเหรอ! .... แล้วความรักของพวกผม!!! ความรู้สึกของเอสล่ะ!!!”

ทั้งเสียง... ทั้งตัวน้ำ...สั่นเทิ้มด้วยความโกรธ.. และอยากจะร้องไห้


คนที่มองดูก็รู้สึกสงสาร... แต่มันไม่ได้ช่วยให้เธอใจอ่อน

และคำที่พูดต่อมา ก็ไม่ได้ช่วยทำให้น้ำรู้สึกดีขึ้นสักนิด กลับยิ่งทำร้ายความรู้สึก

ให้เจ็บลึกจมดิ่งยิ่งกว่าเดิม...

“พวกเธอสองคนน่ะยังอ่อนหัด...แค่คิดกันไปเอง ว่ามันเป็นรักแท้...

แต่สุดท้าย รู้อะไรมั้ยจ๊ะน้ำ.....ไอ้ความรักแบบนี้มันไม่มีอยู่จริงหรอก”



ได้ยินแบบนั้น....

น้ำก็กลั้นหยดน้ำตาไม่ให้ไหลไม่ได้จริงๆ...








tsktonight…TBC.

*** ตอนนี้ยาว~ จนต้องสร้างกรุ๊ปใหม่เลย ทุกคนไล่อ่านได้ไม่งงกันใช่มั้ยค่ะ คิดว่าตัวเองจบตอนได้เจ้มจ้นดี (หัวเราะชั่วร้ายๆ55 เอิ้ก)
คิดว่าดราม่ามั้ยล่ะคะ.....จากประสบการณ์ที่ผ่านมาแฟนๆคงรู้แล้วว่า
ไม่ต้องเครียดนะคะ 55 จะเป็นยังไงต่อ อาจไม่เหมือนที่คิดหรืออาจจะใช่ก็ได้นะ
เรื่องเซอร์ไพร์สยังไม่หมด มีให้ลุ้นกันเรื่อยๆ ยิ่งใกล้จบยิ่งอยากให้อ่านค่ะ
แหมไหนๆก็ตามวิมากันขนาดนี้แล้วเนอะ อีกแค่ห้าตอนก็จะจบแล้วนะคะ
รับรองว่าอีกห้าตอนที่เหลือหนุ่มๆยังทำตัวน่ารักน่าหยิกเหมือนเดิมค่า ^^
ปล.ขอเลื่อนนิ๊ดด จบตอนหน้าก่อนน้า แล้ววิจะลงตอนพิเศษยูกับบาสให้นะคะ



คุณ Kaey // ขอบคุณที่เป็นห่วงสุขภาพวิจ้า คุณก็ดูแลตัวเองด้วยนะคะ^^
ไม่รู้ตอนนี้ทำให้ขำบ้างมั้ย เป็นกำลังใจให้หนุ่มๆด้วยนะจ๊ะ
วิโอเคขึ้นเยอะแล้วล่ะ มีแรงแต่งต่อตั้งเยอะ ตอนหน้าคงไม่นาน น่าจะมาเร็วอยู่ค่ะ

คุณอาณาจักรแห่งเรา // 555 เออ.. มันก็จริงอ่ะนะคะ อารมณ์ขึ้นๆลงๆ
เหมือนคนแต่งเลย (คนบ้าค่ะอย่าถือสา) ฟิควายแฝงคุณธรรมซะด้วยนะเรื่องนี้
คือว่ากันตามความเป็นจริง คนเรามันก็มีหลายแง่มุมเนอะคะ อยากนำเหนอจ้ะ^^

คุณ pjang // วิคิดว่าชีวิตจริง ต้องมีคนอย่างโจ้แน่นอน555 แบบว่าไม่มีพิษภัย
แต่ทำให้คนอื่นเข้าใจผิดอะไรได้โดยไม่รู้ตัว ว่าเขาไม่ควรเงียบแบบนั้น
มีแต่คนกลัวว่าน้ำจะชนะ55 เป็นห่วงคนที่เหลือ แต่ดันกลายเป็นเอสดีกว่า^^

คุณ yuji // ขอบคุณที่ห่วงวิน้า ตอนที่มาอัพตอนนี้มันไม่ค่อยหนาวแล้วค่ะ
ขำที่วิจะซื้อเสื้อกันหนาวเพิ่มทีไร มันร้อนขึ้นทุกที เหมือนบอกวิว่าไม่ต้องซื้อหร๊อก55
เอสกับน้ำจะยังฮา ยังป่วนได้ยังไงต่อโดนพี่โอบสกัดดาวรุ่งขนาดนี้
อันนี้เดี๋ยวรู้ตอนหน้านะจ๊ะ^^

kaoru // ขอบคุณมากๆที่ชอบเรื่องนี้นะคะ^^ เอาตรงๆเลยคือวิรวมเล่มไม่เป็น55
ใจจริงก็อยากทำเหมือนกัน มีคนเคยถามวิอยู่บ้าง เคยเห็นที่เขารับทำให้บ้าง
แต่ตอนนี้ยังไม่มีความคิดจะรวม เพราะรอให้แต่งให้รอดก่อนค่ะ555
วิไม่คิดว่าจะมีคนซื้อเกินห้าเล่มหรอก ฮาตรงเนี้ย
ปล. ขอบคุณในความพยายามนะจ๊ะ เห็นเม้นท์แฟนๆทีไรวิดีใจเสมอแหละค่ะ
ตามอ่านทุกอันเลย


ปลล... อยากบอกว่ารอเหมือนกันนะคะ สำหรับคนที่หายหน้าไป วิก็ยังคิดถึงเสมอค่ะ




Create Date : 29 มกราคม 2557
Last Update : 29 มกราคม 2557 21:39:04 น. 3 comments
Counter : 606 Pageviews.

 
แหมมมม...ฮาทั้งน้ำตาอีกแล้วนะคุณวิ รออ่านตอนต่อไปอยู่นะครัษ แต่มาช้า ๆ หน่อย (ไม่ใช่ว่าตามอ่านไม่ทัน แต่พอรู้ว่าเหลืออีกห้าตอนแล้วใจหาย) รู้ทั้งรู้ว่าคุณวิจะเขียนต่อ (ต้องเขียนต่อนะ)


โดย: อาณาจักรแห่งเรา วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2557 เวลา:12:31:00 น.  

 
พี่โอบอย่าใจร้ายนักเลย เอสกะน้ำสู้ๆจ้า
บาสเริ่มหวั่นไหวกะน้องยูรึยังเอ่ย เอ้ะยังไง

ใกล้จะจบแล้ว T T (แอบคิดถึง) ยังไงก็เป็นกำลังใจให้คุณวิเสมอนะคะ ^^


โดย: Kaey IP: 101.108.236.77 วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2557 เวลา:18:32:12 น.  

 
เข้ามาเช็คบ่อยๆนะคะ ทุกทีก็ดูแต่ข้างบน เห็นว่าตอนที่ลงล่าสุดยังเป็นตอน75.2อยู่ก็ได้แต่คิดว่าทิ้งเรื่องนี้หรอ? วันนี้คิดถึงมากอ่านตอนสุดท้ายใหม่ แล้วก็เพิ่งเห็นที่พี่วิโพสไว้ว่ามาต่อแล้วแต่อยู่อีกหน้า! ดีใจนะที่มาต่อแต่ก็เสียใจที่เพิ่งมาเห็น เฮ้ออออ เศร้าไปตั้งนาน 5555


โดย: Onehanga IP: 192.99.14.36 วันที่: 24 พฤษภาคม 2557 เวลา:20:59:12 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

tsk.love
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 24 คน [?]




เพื่อนกัน คนที่มีใจรักวายๆๆๆๆ
Group Blog
 
 
มกราคม 2557
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
 
29 มกราคม 2557
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add tsk.love's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.