|
บ่วงรักจอมมาเฟีย บทนำ
หลังจากที่ลาธีน่าลืมตาตื่นขึ้นมาในห้องก็มองไปทั่วบริเวณว่าตนเองอยู่ที่ไหนกันพลันก็พบว่ารู้สึกคุ้นๆ กับห้องดังกล่าว นั่นเพราะเคยเห็นมันมาก่อนหน้านี้ หญิงสาวเคยมาเที่ยวและอยู่ที่นี่เกือบสองอาทิตย์ทีเดียว พลางนึกถึงเหตุการณ์ด้วยความงุนงงสงสัยว่าทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ได้ ด้วยการคิดย้อนว่าหญิงสาวกำลังอยู่ในงานเลี้ยงแห่งหนึ่งกับพี่ชาย แต่ก็รู้สึกเบื่อหน่ายจึงเดินออกมายังด้านนอก อยู่ๆ ก็รับรู้ว่ามีบางอย่างมาโปะยังใบหน้า ลาธีน่าพยายามดิ้นรนเพื่อจะหนีให้พ้นสถานการณ์นี้ นัยน์ตาของเธอแสดงความหวาดหวั่นด้วยความหวาดกลัว พยายามที่จะหาทางช่วยเหลือตนเองให้ได้ แต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่มีประโยชน์อะไร เมื่อจู่ๆ ร่างนวลก็ทรุดกายลงไปพร้อมกับอาการไร้ซึ่งเรี่ยวแรง หมดสติไปเพราะฤทธิ์ยาเมื่อครู่นี้ เสียงหนึ่งดังขึ้นมาให้ได้ยินอย่างชัดเจน ตื่นแล้วเหรอนังฆาตกร เป็นสรรพนามที่ถูกจิกเรียกด้วยความเกลียดชังอย่างมากมาย หญิงสาวหันไปมองยังที่มาของมันก็พบกับร่างแกร่งของบุรุษที่ตนเองคุ้นเคยอย่างดี โดยเฉพาะหัวใจของตนเองที่รับรู้ว่ามีเขาอยู่ข้างในมาโดยตลอด แม้ว่าอีกฝ่ายจะเกลียดชังตนเองมากเพียงใดก็ตามที แต่เธอก็ยังรักและคิดถึงเขาไม่เปลี่ยนเช่นเดิม พี่นิโคไล เป็นชื่อที่เธอจดจำได้เป็นอย่างดีทีเดียว คิดว่าทำผิดแล้วจะลอยนวลง่ายๆ อย่างนั้นเหรอ ถึงเธอจะรอดพ้นจากเงื้อมมือกฎหมายเพราะอิทธิพลของพี่ชายมาเฟียชั่วๆ ของเธอ แต่ฉันจะไม่ยอมให้มันเป็นอย่างนั้นโดยเด็ดขาดในเมื่อกฎหมายเอาผิดเธอไม่ได้ฉันนี่ล่ะจะเป็นคนเอาผิดเธอเอง เธอมันเป็นผู้หญิงที่ร่านไม่เลือก ไม่นึกเลยว่าน้องของฉันจะต้องมาเสียใจเพราะผู้หญิงชั่วๆ อย่างเธอ ฉันไม่ตั้งใจจริงๆ นะคะพี่นิโคไล ถ้าฉันรู้ว่ามัลโรจะคิดสั้นอย่างนี้ฉันคงไม่บอกเลิกกับเขาหรอกค่ะ หญิงสาวยอมรับผิดอย่างไม่ปฏิเสธ เพราะความจริงเรื่องเลวร้ายนี้ตนเองเป็นคนทำให้เกิดขึ้นทั้งนั้น วงหน้านวลส่ายไปมาจนเส้นผมกระจายและยุ่งอย่างไม่เป็นทรง หากทว่าแทนที่เขาจะเชื่อในสิ่งที่เธอพูดกลับตวาดใส่เสียงดัง เธอมันเป็นนังปิศาจ ถ้าเธอไม่เข้ามายุ่งกับน้องชายของฉัน มัลโรก็คงไม่ตายหรอก ทำไมนะมัลโรถึงต้องมาตายเพราะผู้หญิงสำส่อนอย่างเธอด้วยกัน ทำไมถึงไม่รู้เท่าทันเล่ห์เหลี่ยมของเธอเหมือนกับฉัน ฉันเสียใจค่ะ ฉันไม่คิดว่าเรื่องมันจะเป็นอย่างนี้ คำเสียใจของเธอน่ะมันไม่มีค่าอะไรสำหรับฉันเลย นัยน์ตาของนิโคไลมองเธออย่างเกลียดชัง จะให้ฉันชดใช้อะไร ฉันยอมทุกอย่างค่ะ ถ้าฉันบอกว่าอยากให้เธอตายตามมัลโรไปล่ะเธอทำได้รึเปล่า เขาบอกถึงสิ่งที่ตนเองต้องการออกไป ลาธีน่าร้องไห้ออกมาอย่างมากมายกับประโยคที่ได้ยิน ให้ฉันทำอย่างอื่นแทนได้ไหมคะ หญิงสาวไม่สามารถทำตามที่เขาต้องการได้ เพียงเห็นแววตาหวาดหวั่นของอีกฝ่าย นิโคไลก็พูดอย่างเยาะเย้ยใส่ ทำไม กลัวตายเหมือนกันล่ะสิ แล้วเวลาทำให้คนอื่นตายทำไมถึงไม่คิดบ้าง หรือว่าเธอไม่เคยมีความรู้สึกผิดชอบชั่วดีอยู่ในสมองเลย คงจะมีความสุขสินะที่หลอกให้ผู้ชายโง่ๆ ทั้งหลายมาหลงรักจนหัวปักหัวปำ เธอมันเป็นผู้หญิงสารเลวจริงๆ ทำตัวเหมือนโสเภณีชั้นต่ำ น่ารังเกียจที่สุด ซึ่งประโยคที่เขาเอ่ยก็ทิ่มแทงหัวใจของตนเองเช่นเดียวกัน ฉันขอโทษค่ะพี่นิโคไล ขอโทษอย่างนั้นเหรอ แล้วทำให้มัลโรฟื้นขึ้นมารึเปล่ากัน ในเมื่อเธอไม่ยอมตาย ฉันนี่ล่ะจะเป็นคนทำให้เธอตายเอง ชายหนุ่มกล่าวด้วยคำพูดอาฆาต พร้อมกับก้าวเข้ามาหา ลาธีน่าเกิดความหวาดกลัวมากจึงวิ่งออกไปยังด้านนอกในยามที่ฝนกำลังตกอย่างหนัก เพราะกลัวว่าเขาจะฆ่าตนเอง เมื่อนิโคไลมองเห็นเธอวิ่งหนีไป ชายหนุ่มก็ก้าวตามหลังไปทันทีด้วยแววตาที่แสดงความโหดเหี้ยมอย่างมาก
+++++++++++
เรื่องนี้ข้าวจะแปะทุกวันเสาร์นะคะ ตอนแรกกะเขียนให้จบค่อยแปะแต่กลัวไม่ทันค่ะ เพราะข้าวกะเขียนให้จบเดือนนี้ค่ะแล้วอาจจะออกเดือนหน้าค่ะ
| Create Date : 09 พฤศจิกายน 2556 |
|
0 comments |
| Last Update : 9 พฤศจิกายน 2556 18:02:28 น. |
| Counter : 829 Pageviews. |
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 18 คน [
