บ่ายคล้อยวันอังคาร(ที่ 26) ทิพเข้าไปที่รร. เอาหนังสือเรียนเลขของที่โน่น มาให้ครูดู เม้าท์กับครูซะแหลกเลยอ่า...ประมาณ 5 โมงเย็น แป้งโทรมาตามเพราะรอนานมาก เลยลาครูออกไปที่สหกรณ์ แต่...ดันไปเจอจุ๋งจิ๋งนั่งรอแม่อยู่คนเดียว ด้วยความที่เป็นพี่ที่ดี (รึเปล่า) เลยนั่งรอเป็นเพื่อนซะงั้น โทรตามแม่ของน้องให้ถึง 2 ครั้ง 2 ครา จนแม่เค้าซาบซึ้งเหลือแสน (มั๊งนะ) ตกเย็น เวลาที่รอคอย Clarinet Society ทิพกับแป้งเดินจากสยามเข้าไปที่จุฬา ระหว่างทางก็โทรหาพี่แนนว่าอยู่แถวไหน แอบรู้ไรดีๆมาด้วยล่ะ หุหุ จุฬา ลงทะเบียน รับสูจิบัตร คือพี่คับ อยากได้โปสเตอร์ด้วยอ่ะคับ แหะๆ จากนั้นก็ไปนั่งรอพี่แนนที่หัวบันไดหน้าหอประชุม นั่งคุยกันอยู่ก็ได้ยิน"....................ทรอมโบน........."เค้าพูดไรไม่รู้อ่ะนะ แต่คำนี้คำเดียว เล่นเอา 2 สาวหันขวับไปมองทันที ทิพเนี่ยหันไปก็เท่านั้น เห็นแต่กล่องทรอมโบนนี่หว่า แต่คุณน้องสาวสุดที่รักนี่เดะ เห็นปั๊บ เดินหนีเลย เอาแต่ร้องว่า"ไม่เอาแล้ว เจ๊ กลับเลย จะกลับแล้ว ไม่ดูแล้ว" พร้อมทำหน้าจะร้องไห้ (ขอให้นึกถึง หมีโคล่าจะร้องไห้ นะคับ จะเห็นภาพได้ชัดมาก อิอิ)เล่นเอาทิพงงไปพักใหญ่ นึกไปนึกมา เลยเริ่มรู้ว่าเห็นใคร เลยต้องทั้งขู่ทั้งดึงเอาไว้ จนพี่แนนมา เล่นเอาเหนื่อยเลยนะเข้าไปนั่งดู มองไปมองมา"เฮ้ย แป้ง พี่หล่อมาว่ะ กรี๊ดดดดดด"เพลงวันนั้นเพราะดีนะคับ เรียกว่า ดีเกือบทุกอย่างเลย ดนตรี นักแสดงเก่ง conductor ดี(ก็พี่ลุงนี่เนอะ ไว้ใจฝีมือมากเลย แต่ดูๆไปพี่คับเหมือน โดราเอมอน ฉบับเกรียมเลยอ่ะ) แถมมีคนหล่อให้ดูอีกแน่ะ จะไม่ดีก็คนนั่งรอบๆตัวนี่ล่ะ มาดูกันว่าไม่ดียังไง1. ผู้ชายที่นั่งแถวหน้าสองคน คุยกันไม่หยุดเลย ตลอดการแสดง น่ารำคาญมากๆ สงสัยผีเจาะปากมาพูด สุดท้ายทิพเลยทนไม่ไหว แอบสะกิดบอกให้เงียบซะงั้น2. เด็กที่นั่งข้างๆ พลิกสูจิบัตรดังมาก อยากทราบว่า จะพลิกหรือฉีกคะนั่น3. พวกนั่งแถวหลัง เอาขนมลูกอมเข้ามาทานในหอประชุม คุยกันจุกจิกตลอดเวลา คือ หอประชุมเค้าไม่ให้เอาอะไรเข้าไปทานไม่ใช่หรอคับ ระหว่างนั่งดูเห็นครูเตี้ยเดินเข้ามาด้วย ดีใจที่ได้เจอคับครูตอนงานจบ ทิพเดินไปถ่ายรูปด้านหน้า คือกะถ่ายรูปพี่หล่อล่ะนะ แต่ไม่ทัน พอดีเจอพี่ตั๋ง ตอนแรกก็มองไม่ออกหรอกนะ คุณพี่หุ่นเปลี่ยนเป็นตุ่มเลยง่ะ หุหุ เลยขอพี่ตั๋งไปถ่ายมาให้ ก็ทิพเขินนี่ แต่พี่หล่อไม่ให้อ่ะ คงกลัวโดนเอาไปจิ้น ก็พี่หล่อแอบหน้าหวานนิดๆนี่นา อดๆ แง๊ ได้ถ่ายรูปพี่โอมให้ไอติม (ติมเอ๋ย พี่หล่อชั้นหล่อกว่าพี่โอมอีกอ่ะ) จากนั้นโทรหาพี่อิน ว่าจะไปโชว์ผมทรงใหม่ซะหน่อย คือเห่อผมตัวเองอ่ะ อิอิ โทรไปแล้ว พอดีกับที่พี่แนนเดินมาบอกว่ามือถือหาย เลยอดไปโชว์เลย รีบเดินหามือถือ ก็พอดีคนเก็บได้เค้าฉลาด โทรเข้าเบอร์ยัยแป้งพอดี แป้งบอกว่าทักมาเหมือนคนรู้จักเลย แต่สายตัดไป โทรกลับไปก็ไม่รับ เลยปลง ว่าคงไม่เจอแล้ว เดินไปด้านหน้าหอประชุม กะไปเจอพวกสุทธิฯกะเกษตรซะหน่อย ไปหมดแล้ว เหลือพี่ตั๋งกะกลุ่มเพื่อนยืนอยู่ ทักพี่เค้าไป เลยได้รู้ว่า ไอ้คนโทรเมื่อกี้นี้คือ พี่ตั๋งนั่นเอง มิน่าทักยังกะรู้จักกันซะงั้น ก็รู้จักจิงๆนี่เนอะงานคอนเสิร์ตก็จบลงเท่านี้ล่ะหนา ไว้วันไหนอารมณ์ดีๆจะมาเขียนเขย่าขวัญคนที่จะไปงานวันรับปริญญาซะหน่อย อิอิอิ