เรื่องเล่าจากปากทหารกล้า โดยสมาชิกเฟสบุ๊ค (Yinme)

วันนี้ เข้าไปเจอกระทู้นี้ในกลุ่มเฟสบุ๊ค อ่านแล้วร้องไห้นะ
ซึ้งอะ อยากให้พี่ทหารได้กลับบ้านเร็วๆ ให้บ้านเมืองสงบเร็วๆ
เลิกเห็นแก่ตัวกันเถอะนะ

และนี่ คือเนื้อหาของกระทู้นั้น

"หยินมี่และเพื่อนๆได้ไปเลี้ยงอาหารเที่ยง คุณน้า คุณอา พี่ๆ น้องๆ เหล่าทหาร ระหว่างที่หยินมี่ขับรถอยู่คนเดียวผ่านเหล่าทหารที่ยืน ตากแดด ในอุณหภูมิ 40 องศา เศษๆ มันยิ่งร้อนมากขึ้นไปอีกในชุดที่พวกเค้าใส่กัน ทั้งหนา ทั้งหนัก และยังแบกปืนที่คาดว่า มันคงไม่เบา หมวกแข็งๆ ยิ่งทำร่างการระบายความร้อนยากเข้าไปอีก ...ในใจคิดว่า เราว่าเราทำงานหนักแล้วนะ เบื่อกับงานแล้วนะ แต่เรายังเลือกได้ แล้วพวกทหารหละ ไม่ใช่แค่ทำงานหนัก แต่ทุกนาที คือชีวิต ที่ต้องเสี่ยงและเอาแน่เอานอนอะไรไม่ได้เลย...

พอถึงที่หมายที่เราจะ ต้องเจอทุกๆคน หยินมี่รู้สึกได้ว่า ใต้ใบหน้าที่ยิ้มๆของเหล่าทหารกล้าที่ได้เจอพวกเรา แฝงไปด้วยความคิดถึงบ้าน ความเหนื่อย ความกังวล ความหวังว่า แต่ที่เหล่าทหารทุกคนรู้ว่าสำคัญ คือ หน้าที่และความรักชาติ

คิดดูสิว่า บางคนเป็นน้องเรา บางคนอายุเท่าน้องของเรา บอกคนยังไม่ทันได้เริ่มเรียนในระดับปริญญาตรีเลย และ น้าๆ อาๆ พี่ๆบางคน อายุเยอะแล้ว ที่จะต้องมาทำงานเสี่ยงแบบนี้ ตอนนั้นระหว่างที่เทอาหารแล้วเตรียมจัดให้เหล่าทหาร หยินมี่คิดว่า เราไม่ได้มาเลี้ยงข้าวพวกเค้า แต่เรากำลังมาเลี้ยงชีวิตตัวเองต่างหาก (เพื่อให้พวกเค้าดูแลประเทศไทย เพื่อให้เราอยู่สบาย) พวกเหล่าทหารไม่จำเป็นต้องของคุณเราเลยด้วยซ้ำ เราต่างหากที่ต้องขอบคุณ ขอบคุณที่เหนื่อยและยอมตายเมื่อเหตุการณ์ไม่คาดคิดจะเกิดขึ้น

นั้น ยังคงไม่ทำให้ทุกคนซึ้งได้เท่ากับตอนที่หยินมี่และพี่เอได้คุยกับ ทหารชั้นผู้ใหญ่ขึ้นมาหน่อย ในระหว่างที่ทุกคนกำลังช่วยกันทำนั้นนี้อยู่

พี่ เค้าบอกว่าทหารกองนี้อยู่ในที่เกิดเหตุวันที่ 10 เมษา 53 ด้วย
ระหว่าง ที่ฟังหยินมี่ต้องรีบหายใจไวๆเพราะว่า กลัวน้ำตาจะไหล

นายทหารเล่า ว่า ในกลุ่มเสื้อแดง ยังไงก็ยังมีความเป็นคนไทยอยู่ ลึกๆแล้วก็ยังเป็นคนไทย
(แต่อันนี้หยินมี่คิดนะคะว่า ถ้าจะไม่ใช่คนไทยเลย คือพวกที่มันอยู่ชักใย และนายใหญ่) ทำไมถึงนายทหารถึงบอกอย่างนั้น เพราะว่า

เชื่อ ไหมวันนั้น ทหารต้องใส่ชุดที่หนักมาก เดินกันเป็นแถวๆๆ ทางเข้าออก ของรถทหาร ที่ส่งอาหารไม่สามารถนำเข้ามาได้ จากเช้าจนเย็นไม่มีทหารได้ทานข้าวกันเลยสักคน

นายทหารไปขอซื้อข้าว กับเหล่าแม่ค้าแดง ว่าทำอาหารให้สัก 20 กล่องได้ไหม ?? ถ้าลึกๆเค้าไม่ใช่คนไทย เค้าจะไม่ทำอาหารให้ก็ได้ หรือใส่ยาอะไรลงไปก็ได้ ป่าว แม่ค้าแดงแถวนั้น ช่วยกันทำให้!!!
แต่รู้ไหม 20 กล่องวันนั้น สำหรับ กองนายทหารที่หยินมี่ฟังอยู่นั้น มี 200 คน ข้าว 20 กล่อง กับทหาร 200 คน จะพอไหม???
เหล่าทหารแบ่งกันกินคนหละ 1 คำ บางคนขอไม่กินเพื่อให้เพื่อนกิน แต่สรุป ได้กินกันคนหละ 1คำ นายทหารยศใหญ่ขึ้นมาหน่อยไม่ได้กินเลยด้วยซ้ำต้องให้ลูกนายกินก่อน

ไม่ เท่านั้น นายทหารยังเล่าว่า ที่ผมเชื่อว่า ทำไมคนเสื้อแดงยังเป็นคนไทย เพราะคนไทยมีความเห็นอกเห็นใจ แบ่งปัน มีน้ำใจ (นี้คือคนไทยจริงๆ) เพราะว่าตอนที่ทหารยิงแก๊สน้ำตาแล้วลมมันตีกลับมาที่เหล่าทหารเอง ก็ได้คนเสื้อแดงนิแหละ ช่วยเอาน้ำมาให้ทหารล้างหน้า ล้างตา มาถามว่า แสบตาไหม ไหวไหม (ทั้งที่จริงๆจะไม่ทำก็ได้)

นายทหารเล่าว่า ผมยังเชื่อว่า ประชาชนเป็นคนไทย เพียงแต่ได้รับข่าวสารที่ผิด และได้ฟังมันอยู่ทุกวันๆๆๆๆๆๆ แต่ผมยังเชื่อว่า ทุกอย่างจะกลับมาเป็นอย่างเดิม เพราะ ยังมีพ่อหลวง (ระหว่างนั้นนายทหารเอามือจับเหรียญรูปในหลวงที่อก...นั้นทำให้หยินมี่คิด ว่าในหลวงคือกำลังใจของทุกคนจริงๆ)

พวกทหารไม่อยากยิงประชาชน ไม่อยากเลย นี้เป็นความรู้สึกจริงๆ การจะฆ่าใครสักคนมันเป็นเรื่องที่น่าเศร้ามากเลยนะ แล้วต้องมาใช้อาวุธหนักยิงคนไทยด้วยกัน มันเลวร้ายมาก เลวร้ายจริงๆ

หยิน มี่ยังสงสัยว่าแล้วทำไมวันนั้น อยู่ๆคนเสื้อแดง จากที่กำลังเห็นใจ แบ่งน้ำใจให้ อยู่ๆถึงลุกมาสู้หละ... เพราะมีพวกเลวมากมายยืนปืนและสร้างกระแสว่า ทหารยิงพวกเค้าเหล่านั้น --- นิแหละที่ไม่ใช่คนไทย คนกลุ่มเล็กๆกลุ่มนี้แหละ (มันมีไม่เยอะหรอก)

พี่ ทหารอีกคนหนึ่ง ร้อยโทหน่อย (ที่ทราบชื่อเพราะว่าเป็นคนจังหวัด ศรีสะเกษ บ้านเดียวกันกับหยินมี่) พี่เล่าว่า อย่าหาสามีเป็นทหารนะ (เอ๊า ทำไมว่ะ คิดในใจนะ) เพราะชีวิตทหารเอาแน่เอานอนไม่ได้เลย กลับบ้านก็ไม่ได้ จะตายเมื่อไหร่ก็ไม่รู้

หยินมี่เลยถามกลับไปว่า พี่คิดถึงที่บ้านเหรอ ??
พลทหารหน่อย ไม่ได้ตอบ เป็นคำพูดแต่พยักหน้า (ที่หยินมี่เห็นคือในตามันบอกอย่างนั้นจริงๆ มีน้ำตาคลอๆด้วย)

พล ทหารหน่อยเค้าก็ได้ถามที่อยู่ว่าร้านว่าบ้านอยู่ที่ไหน เพื่อได้กลับบ้าน จะไปขอบคุณ ครอบครัวหยินมี่ หยินมี่บอกว่าคนที่ต้องขอบคุณคือพวกเราคะ ไม่ใช่พวกพี่ๆเลย

แล้วรู้ไหมว่าการที่พวกเราไปชุมนุนกันหละ พี่ทหารเค้ารู้ว่า ท่านหวังดี แต่มาเพิ่งภาระให้พวกเค้าอีกทำไม ??? เพราะว่าพวกเค้าต้องแยกกลุ่ม (สมมุติ จากกองหละ 100 นาย ถ้ามีการชุมนุน เค้าต้องแบ่งกองออกไปอีก เท่ากับที่ต้องอยู่รวมกัน 100นาย อาจจะเหลือเป็น 50-50 กำลังก็อ่อนลงเพื่อไปดูแลรักษาความปลอดภัยให้พวกเราๆ ที่โวยวายว่าจะไม่ยอมยุบสภา จะนั้นนี้โน้น ฮาดคอใส่เสื้อแดงกันเลย ) จะฮาดคอ ถามเหล่าทหารบางหรือยัง (คุณไม่ใช่คนถือปืนฆ่าประชาชนนะ พวกทหารถือปืนฆ่า แล้วเค้าอยากจะฆ่าคนเหรอไง ยิ่งเป็นคนไทย ลูกพ่อหลวงด้วยกันแล้วยิ่งทำใจลำบาก) จะให้ฆ่าประชาชน ถามกรูแล้วหรือยัง (อันนี้หยินมี่เติมเองนะคร้า ประชดการเมืองสักหน่อย)

ตอนนี้พวกเหล่า ทหาร ต้องการคือช่วยกันทำให้คนเสื้อแดงรู้ว่าอะไรผิดอะไรถูก จากที่จะต้องไปชุมนุน แต่เปลี่ยนไปทำประโยชน์ บอกพวกชาวบ้าน กลับไปทำงาน ตอนนี้หน้าฝน แล้ว ไปให้ความเข้าใจพวกเค้าเหล่านั้น มันอาจจะนานและยากหน่อย แต่ลึกๆจิตใจทุกคนยังเป็นคนไทย และพี่น้องเหล่าทหาร และเสื้อแดง เสื้อเหลือ เสื้ออะไรก็ตามแต่ บางที่สาวไปสาวมา เป็นญาติกันก็มี และจะให้มาทำร้าย ฆ่ากันได้ยังไง????

แต่ที่ทำให้หยินมี่อดทนเก็บ น้ำตาไม่ไหวจริงๆก็ตอนที่จะลากลับ
พี่ๆทุกคนบอกขอบคุณนะ ขอบคุณนะ ดูแลตัวเองกันด้วย ขอให้ปลอดภัย

หยินมี่ตอบกลับไปว่า ขอให้พวกพี่ๆน้องๆเหล่าทหารทุกคน ได้กลับบ้านกันนะคะ ขอให้ปลอดภัย ขอให้..... แล้วเสียงก็ไม่มีที่จะกล่าวอะไรอีกแล้ว นอกจากมองลงดินและ กลั่นใจกล่าวว่า ขอบคุณที่ดูแลประเทศไทยคะ


ตอนนี้ เราพร้อมกันหรือยังที่จะละลายความเห็นแก่ตัวของตัวเอง และช่วยกันส่งต่อให้ไปที่หละ 1 คน ที่หละคน ละลายความขัดแย้ง ละลายสีต่างๆให้เป็นแค่ คนไทย

หยินมี่พร้อมและทำมันแล้ว ตอนนี้ถามสิว่า ...คุณพร้อมหรือยัง เราจะช่วยกัน ออกไปทำอะไรให้ชาวบ้านรู้ และเข้าใจอะไรมากขึ้นหรือยัง ไม่ใช่ไปร้องตะโกน กูไม่ยุบสภา รู้ว่าทำเพราะรักชาติ แต่รักชาติให้มันสร้างสันต์ ไม่ใช่ไปเพิ่มภาระให้กับชาติ อาจช้าหน่อย แต่หลังฝนตกที่ยาวนาน ท้องฟ้าก็จะสวยอย่างยังยืน




รักเมืองไทย รักพ่อหลวง คุณพร้อมแล้วหรือยัง

หยินมี่ เขียน 10 พ.ค. 2553



รูป ภาพ ภาพการปฏิบัติการส่งใจ{น้ำ+กำลัง}จากไทยสู่ไทยหลอมใจเป็นไทยเดียว(ภาค2)มา แล้ว
//www.facebook.com/album.php?aid=59225&id=1068128769


ป.ล. หยินมี่สัญญาจะเอาตีพิมพ์ลง นิยตาสาร EVE- everything ที่หยินมี่ทำออกวางแผงเดือนหน้า เพื่อกระจายข่าวให้มากที่สุดค่ะ

และ โฟโต้อัลบั้ม ที่หยินมี่ทำขึ้นมาหยินมี่ตัดสินใจแล้วว่า 3 บาทต่อเล่ม หยินมี่จะนำไปร่วมสมทบทุน ให้เหล่าทหารกล้า คร้า สัญญา"

Create Date : 11 พฤษภาคม 2553		2 comments
Last Update : 11 พฤษภาคม 2553 4:04:39 น.
Counter : 769 Pageviews.
Share Tweet