เพลงนี้ กับไดอารี่หน้านี้ . . . บ้าเหอะ!!!  แทงใจดำ จึ๊กๆ Y-Y

อาทิตย์ที่ 20 ธันวาคม 2552

ตอนแรกว่าจะไปปายวันนี้   แต่โดนตื๊อให้ไปบ้านพี่อุ้ยอีกรอบ ^^'

ไปแล้วมีความสุขด้วยแหละ  ก็เลยไม่ขัดศรัทธา  อิอิ

คราวนี้นั่งรถไปเอง  เริ่มจากนั่งรถเขียวจากหน้ามอไปท่ารถน้อยตรงตลาดสดในเมือง

แล้วก็ต่อสองแถวสีฟ้า เชียงราย-พาน  ไปลงเอาตรงด่านตรวจที่เลยวัดร่องขุ่นไปหน่อย

ไม่ได้ชิลล์เดินถ่ายรูปแม่ค้านะ  อันนี้ถ่ายเอาตอนรถออก . . . ให้ไปยืนถ่ายอ่ะไม่กล้าหรอก

นั่งรอพี่อุ้ยมารับ  ที่ด่านตรวจ . . . ไม่เข้าในตัวเองทำไมต้องก้มหน้า แอบๆถ่าย

กลัวตำรวจจับรึไงวะ  มีบัตรประชาชนนะเฟ้ย!!!

ระหว่างนั่งรอพี่อุ้ยก็มีแก๊งค์เพื่อนน้องหนืด (honda c...) ผ่านมา

แล้วแบบว่าหลายคันไม่มีสาวซ้อนท้ายซะด้วย วี๊ดวิ้วววว

แอบคิดในใจ ถ้าจอดรับนะ กุจะรีบโทรแคนเซิลพี่อุ้ยทันที 

แต่ . . . เออ  อย่างที่เข้าใจกันนั่นแหละ  เบลก็ได้ไปบ้านพี่อุ้ยอยู่ดี

ไปรอบสองไม่ได้ถ่ายรูปอะไร  ตัดไปที่ปายเลยละกัน

เดินทางไปปายครั้งนี้เป็นครั้งที่ 5 แล่วๆๆๆ

ครั้งแรก...ไปกับอีซอลล์  ก่อนเข้าปี1  ไปหลังจากสอบสัมภาษณ์ที่แม่ฟ้าหลวง

สอบสัมภาษณ์เสร็จเที่ยง  ขึ้นรถไปเชียงใหม่  นอนเชียงใหม่คืนนึง  เช้าไปปาย

ครั้งที่สอง...ตอนปี 2 ไปตรงกับวันแม่พอดี  เพื่อนกลับบ้านกันหมด เลยเปลี่ยวไปคนเดียว

ครั้งที่สาม...ทริปใหญ่ส่งท้ายปี เค้าดาวน์ที่ปายเลย  รวมๆกันแล้วก็ 11 คน

มี เบล แอม เอ ป๊อป กอล์ฟ ปาย พี่แย๊ค โฟน เต้ ปอ และก็แฟนปอ (จำชื่อไม่ได้อ่ะ)

ครั้งที่สี่...ไปกับแอม นอนกับพี่แก้ว เพราะพี่แก้วฝึกสอนอยู่ที่ปาย

ทริปนี้เลยไปทุ่งบัวตอง  ที่ดอยแม่อูคอด้วย  โบกรถขึ้นดอยกับแอม  สนุกมา ><

ครั้งที่ห้า . . . ห่างจากครั้งที่สี่ ตั้ง 2 ปีแน่ะ

v

v

v

ฟ้าแรก ณ จุดพักรถแห่งใหม่ . . . ไม่ชอบเลย  คิดถึงข้าวซอยร้านประจำโว้ย!!!

พฤหัสบดีที่ 24 ธันวาคม 2552

ลอกมาจากสมุดบันทึกเล่มใหม่ที่แอมให้มา...

เริ่มบันทึกเล่มนี้กับอากาศดีๆ ของเมืองเล็กๆเมืองนี้ละกัน  ^_^

ตอนนี้อยู่บ้านน้าหนิงกับยาย . . . แดดแรงม๊ากกกก  แต่ก็ดีที่ลมหนาวพัดมา

ว่าไป ร้อนๆ หนาวๆ แบบนี้ ถ้าร่างกายไม่ฟิตพอ ก็จะพาไม่สบายเอาเหมือนกัน

เมื่อวานกะจะมารถหวานเย็น  แต่ตอนไปซื้อตั๋วคนขายบอกหวานเย็นไม่มี  มีแต่รถตู้ -*-

อีนี่ก็กลัวเมารถสุดฤทธิ์  แต่โชคดีที่ได้นั่งด้านหน้า  ตรงข้างๆคนขับ เลยไม่มึน

เบล    ป้อจาย    คนขับ

นั่งเรียงกันแบบนี้แล

ต้องเปิดหน้าต่าง . . .  ลมโกรกหัว . . . สะใจมั้ยล่ะ

พอเริ่มเข้าถึงปาย  อุ๊!!! แม่เจ้า  ร่านอาหารเอย  เกสเฮ้าส์เอย  รีสอร์ทเอย อะไรยั้วเยี้ย

เริ่มกันตั้งแต่สะพานประวัติศาสตร์ไปจนถึงตัวเมืองเลย

อารมณ์แบบ กูมาป่าตองเหรอวะ แค่ 2 ปี เล่นเอาอีเบลอึ้งไปนิดนึง

ที่บอกว่านิดนึงก็เพราะติดตามความเคลื่อนไหวของ ปาย มาตลอด

เลยพอจะจินตนาการไว้บ้าง . . . เฮ่อ!!!

แอบน้อยใจน้ากับยายนิดนึง ตรงที่ไม่มีอะไรให้กูกินเลย...มีแต่หมี่ผัดเหลือๆให้รองท้อง

นี่ถ้าหลานคนโปรดมา  ก็คงเตรียมนั่นนี่ ของกินของโปรดไว้ให้เต็มที่แน่ๆ เชอะ!!!

ห้องนอน(ชั่วคราว) ของเบลที่บ้านน้าหนิง . . . หวานเนอะ ^^'

วิวที่จากหน้าต่าง

แท่แด๊ ~ ~

สายๆ เบลก็ออกมานั่งตรงส่วนที่(เคย)เป็นร้านอาหารเล็กๆ . . . อากาศ ดี๊ ดี

นั่งเขียนบันทึกตรงนี้

รองเท้าจากถนนคนเดิน  เชียงราย ... 49 บาท

เก้าอี้สีลอก  สวยๆ

ครัวนอกบ้าน

ตอนนี้เลิกขายอาหาร  เลยยกเก้าอี้ขึ้นอย่างที่เห็น

ด้านซ้ายที่มีม่ายสีขาวปิดนั่นคือตู้หนังสือ  ด้านขวาที่เห็นประตูนั่นคือประตูบ้าน

นั่งฟั่งยายพร่ำนั่นนี่ไปเรื่อย  พูดถึงแต่เรื่องไอ้อ๊อบ (เพื่อนตอน ม.ปลาย  ยายสนิทกับแม่มัน)

ว่ามันเรียนจบแล้วโชคดี มีงานทำได้เป็นอาจารย์นั่นนี่

สอนอยู่แม่ฟ้าหลวงอีกต่างหาก (สอนภาษาจีน...อ๊อบได้ทุนไปเรียนที่เมืองจีน)

เออ กูก็ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องเป็นแม่ฟ้าหลวงด้วย

นี่ถ้าอ๊อบมันเป็นหลานยายจริงๆ ยายคงภูมิใจจนตัวลอยไปเลยสิท่า...ชิ!!!

อย่าให้ถึงวันของอีเบลละกัน  แม่งใช่สิ  ตอนนี้อีเบลมันหมาขี้เรื้อน

ไม่ได้เป็นทีเชิดหน้าชูตาของยายหรอก

แต่ก็อย่าหวังว่าถ้าอีเบลได้ดีแล้วจะเอายายมาเชิดหน้าชูตา . . .

ชีวิตกูมีแค่พ่อกับแม่

. . .

ตอนเย็นเดินขึ้นดอยหลังบ้าน  ยายบอกว่าวิวสวย  เห็นเมืองปายเกือบทั้งเมือง

หันกลับมาถ่ายบ้าน...หลังคาเขียวคือส่วนครัว และก็ร้าน...ทางขวาที่โผล่มานิดคือบ้าน

ใบไม้สีส้มๆ กับฟ้าสวยๆ . . . ชอบจัง ^^

น้องแมวแอบตามมาด้วย  แต่ไม่กล้าเข้าใกล้เบล . . . ก็แน่ล่ะ เบลเป็นเสือนี่  อิอิ

ลูกอะไรก็ไม่รู้ น่าเอามาทำสร้อย ^^

สีแดงก็มี . . . เหมือนหมากฝรั่งบิ๊กบลูมเลยเนอะ

มีม้านั่งซะด้วย

อากาศดี  วิวสวย  เบลนั่งอยู่คนเดียวเป็นชั่วโมงเลยล่ะ

มองท้องฟ้าไปเรื่อยๆ  ลืมเรื่องหนักหัวไปชั่วคราว  รู้สึกดีมากๆเลย

ใครสนใจซื้อที่ก็จะได้วิวแบบนี้นะจ้ะ . . . ไร่ละ 3 ล้านเอง  555+

มีพาโนรามาแบบขี้โกงมาฝากด้วย ^^'  ดูรูปใหญ่ จิ้มที่รูปเลยนะจ้ะ

เสียดายมากๆไม่ได้เอาขาตั้งกล้องขึ้นไป  เลยยืนกดๆ แล้วหมุนตัวเอง -..-

แต่อยากให้เห็นจริงๆว่าเป็นยังไง  วิว 270 องศาเลยนะเออ  อิอิ

ฟ้าของเบลคนเดียว . . . เพราะไม่มีใครอยู่ข้างๆ Y-Y

พระอาทิตย์ตกแล้ววววว

อันนี้ก็อะไรไม่รู้อีกนั่นแหละ  แห้งๆ สีน้ำตาล  ชอบอีกแล้ว

จริงๆ เริ่มมืดละ  แต่รูปที่เพิ่มแสงไปหลายสต็อป 555+

ขอบคุณพี่นิกรที่ยังละลายหลังได้เยี่ยมเหมือนเดิม

คิดไม่ผิดเลยที่สอยรองเท้าแดงนี่มา  ถ่ายรูปออกมาแล้วดูไม่จืดเลย ชอบมาก

ศุกร์ที่ 25 ธันวาคม 2552 ; 11:55 จากสมุดบันทึก

นั่งกินข้าวซอยอยู่ที่ร้านในซอยหน้าอำเภอ  ซอยเดียวกับบ้านเก่าน้าหนิง

ตั้งใจจะมากินขาหมู  ต้มเลือดหมู  แต่ดูเหมือนว่าร้านจะปิดไปแล้ว

โชคดีที่ฝั่งตรงข้ามมีร้านข้าวซอยให้กิน  ไม่งั้นปั่นจักรยานต่อไม่ไหวแน่ๆ . . .

เมื่อกี๊ฟังวิทยุที่ร้านข้าวซอยนี่แหละ ก็พูดถึงเรื่องคอนเสิร์ต

ลุงดีเจก็พูดถึงที่สรยุทธพูดว่า เหตุผลที่จัดคอนเสิร์ตบัตรแพงๆ ราคาพันปลาย

เหตุผลหนึ่งก็คือ...กันอันธพาล  เพราะคนมีสตางค์ซื้อบัตร คือคนมีการศึกษา

ถ้าฟรีคอนเสิร์ตก็จะมีแต่คนตีกัน  บัตรแพงแบบนี้คนที่ไปดูก็จะสนุกกันเต็มที่

เห็นด้วยแค่เรื่องกันคนตีกัน  แต่ที่บอกว่าคนมีเงินคือคนมีการศึกษา...ใช่เหรอ?

กินข้าวซอยเสร็จก็ปั่นจักรยานมั่วไปเรื่อย  อยู่แค่ในเมืองอ่ะแหละ

ขืนให้ปั่นไปถึงวัด  ถึงน้ำตก . . . ตายลีกว่าาาา

แดดอย่างที่เห็น  คิดดูแล้วกันว่าคนที่ไม่ปั่นจักรยานมา 2 ปีจะมีสภาพยังไง Y-Y

.    .    .

13:55 @ ธ.กรุงไทย ; จากสมุดบันทึก

ปั่นจักรยาน เหนื่อยชิบหาย TOT

ตอนนี้กะรอแอมมาก่อนแล้วค่อยกลับบ้าน  เพราะขี้เกียจปั่นกลับ  ทั้งร้อน ทั้งล้า T^T

วันนี้/พรุ่งนี้  ยายก็มีแขกของยาย  เมื่อเช้าก็เลยถามว่าเบลจะกลับวันไหน  ฮึ!!!

ไม่ต้องถามหรอก  เพราะยังไงคืนนี้เบลก็ออกมาอยู่แล้ว จะไปพักกับแอม

อันที่จริงก็ต้องจ่ายค่าห้องนั่นแหละ  อีก 500  เหอๆ

ตอนนี้ทั้งตัวมีอยู่ 6,700 ต้องใช้ถึงสิ้นเดือนมกรานะเจ้าคะ

มาเที่ยวนี้แม่งเพลินชิบหาย  แล้วเดือนหน้ากูจะเอาไรแดกวะคะ T^T

ขอให้ Thomas สั่ง coffee plus มาเยอะๆละกัน แบบได้ส่วนแบ่งสัก 5 พันไรงี้

ก็คงพอประทังชีวิตกันไป . . . เฮ่อ!!!

 

15:14 ... รอแอมอยู่เหมือนเดิม

อีกชั่วโมงแน่ะกว่าจะมาถึงกัน  ตอนนี้ เหงาชิบหาย เหี้ยเอ๊ย!!!

ต่อให้ปายเจริญไปแค่ไหน  คนมาปายเยอะแค่ไหน

การมาปายคนเดียวก็ยังทำให้เหงาสัดๆเหมือนเดิม