เพลงนี้ กับไดอารี่หน้านี้ . . . บ้าเหอะ!!!  แทงใจดำ จึ๊กๆ Y-Y

ศุกร์ที่ 25 ธันวาคม 2552

แอมมาถึงกี่โมงวะ?  อ่อ  5 โมงกว่าๆ

ก็เอาของไปเก็บที่เกสต์เฮ้าส์  เบลก็เอากุญแจห้องเบลไว้  แล้วปั่นจักรยานกลับบ้าน

พวกแอมก็ไปคอนเสิร์ตกันก่อน

จริงๆแล้วปั่นไปได้ประมาณ 30% เพราะทางที่เหลือมันขึ้นดอย ลงดอย สุดตีน

ถ้าใครเคยไปปาย  บ้านน้าหนิงก็อยู่ถนนเส้นเดียวกับ บ้านเนินเขาวิวปาย  แต่เลยไปอีก

แม่งไม่ปั่นแล้วเหมือนจะไม่เหนื่อย  ขอโทษเหอะ  เดินขึ้นดอย แถมต้องเข็นจักรยานอีก

ลมแทบจับ!!!

ถึงบ้านเอาซะมืดเลยล่ะ  แถมตอนแรกหาทางเข้าบ้านไม่เจออีก เอ๊า!!!

ก็โทรถามยาย  ยายก็พูดเสร็จวางไปแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย . . . ไรนักหน้าวะ

ถึงบ้านกุก็ไม่สนไรละ  เก็บของใส่เป๋า  ข้าวก็ไม่แดก  ให้น้าหนิงไปส่งที่เกสต์เฮ้าส์

จริงๆแล้วน้าหนิงก็ออกมาทำงานอ่ะแหละ  เหมือนเบลแค่ติดรถมา 555+

และที่เซอร์ไพรส์กระเป๋าตังค์นิดนึง  เพราะแม่บอกว่าให้เอาตังค์ให้ยายด้วย

อีกเบลก็ - -"  แต่ไม่ได้พูดอะไร   แค่คำนวณรายจ่ายไว้แล้ว  แบบนี้มันพลาดเป้าอ่ะ

ทั้งให้ยาย  ทั้งจ่ายค่าเกสต์เฮ้าส์  ซึ่งจริงๆแล้วอันหลังนี่ไม่จำเป็นเลย

พยักหน้าเห็นด้วยสิ  จะไปนอนเกสต์เฮ้าส์ทำไม  บ้านก็มีให้นอน

อย่างว่าแหละ  อยู่ไม่เป็นสุข  อึดอัดนะ ไม่รู้ดิ แม่บอกว่าเบลน้อยใจ...เออก็ใช่

ช่างแม่งเหอะ  คืนนี้เอาให้มันสุดๆไปเลยละกัน

เอาของเก็บแล้วก็เดินไปขึ้นสองแถวฟรี  บริการคนที่จะไปดูคอนเสิร์ตโดยเฉพาะ

ขึ้นไปนั่งคนเดียวก็ออกให้ละ  ไม่ต้องรอให้คนเต็ม  แต่...เปลืองไปมั้ย 555+

บอกไว้ก่อนว่าไม่ได้ตั้งใจมาถ่ายรูป  ที่เห็นก็กดไปให้เก็บไว้คิดถึงนิดๆหน่อยๆ

ปล่อยโคมกัน  อีนี่ก็ยืนส่องในระยะ 100 เมตร  กล้องก็ไม่ได้เซ็ท -..-

มือแอม

เป็นสาวนาวี  เอิ๊กๆ (เอากะเขามั่ง)

พยายามอยู่ตั้งนานกว่าจะถ่ายให้เห็นตัวหนังสือในจอ...บอกแล้วว่าไม่เป็น

แต่พอเซ็ทกล้องได้แล้วมันก็ลื่นนนน  อิอิ

แอมแก้มแดงเพราะบลัชนะยะ  ไม่เกี่ยวกะแอล ก ฮ

กับเจ้าภาพซะหน่อย  เอิ๊กๆ

กรุ๊วววว

งานนี้ได้เพื่อนใหม่  เป็น 4 สาว ที่นั่งอยู่ด้านหลัง

เหมือนจะเป็นแก๊งค์คุณครู   มีเจ๊กลมๆคนนึง  บ้ามาก  ฮามาก  หนุกๆ

เมื่อเอากล้องตัวเองไปให้คนอื่นถ่ายให้ก็มักจะเป็นแบบนี้

แต่ไม่ซีเรียสค่ะ  แค่รู้ว่ามีใครบ้างแค่นี้ก็พอแล้ว ^^

ตอนนี้ไปยังวะ  จำไม่ได้

อันนี้เจ๊ๆที่นั่งด้านหลังติดกัน...ยังไม่ครบแก๊งค์

ส่วนแก๊งค์นี้ครบ  อิอิ

รวม...แต่ไม่มีกุอีกแล้ว T^T

ทำไมสั่นว๊าาา  อิอิ  คิคิ งุงิ   คว๊ากกกก

หนุกมา  มันส์มาก  แด๊นซ์กันจนลืมหนาว   ฟางข้าวกระจุย 555+

และก็...กรุณากลับไปอ่านเรื่องของ เป็นปลื้ม คลิกเด่ะ

เสาร์ที่ 26 ธันวาคม 2552

แปลกมั้ยที่เบลตื่นก่อนใครเพื่อน  โฮะๆ

ตื่นรอบแรก 8 โมงครึ่ง  เข้าห้องน้ำล้างหน้า  เปิดการ์ตูนดู

แต่สักพักก็รู้ตัวว่ายังไม่สร่าง  ห้องหมุนติ้ว  เลยสลบไปอีกรอบ ชั่วโมงว่าๆ

อาบน้ำแต่งตัวเสร็จก่อนคนอื่น  ก็เลยขอตัวไปรอที่เซเว่นตรงปั๊ม  เพราะยังไม่แปรงฟัน :P

เพราะลืมแปรงสีฟันไว้ที่บ้านยาย  ระหว่างเดินไปเซเว่นก็จกไก่ปิ้งมาชิ้นนึง

ซื้อแปรงสีฟัน ยาสีฟัน  แปรงฟันเสร็จก็นั่งจกไก่อย่างไม่แคร์สื่อ

อ่อ  รู้แล้วล่ะ ที่เมื่อคืนอ้วกก็เพราะท้องว่างนี่เอง  ตอนอยู่เชียงรายก็กรณีเดียวกัน

ก็แม่งทั้งวันมีข้าวซอยตกถึงท้องแค่ถ้วยเดียว  แถมทั้งปั่น  ทั้งเข็นจักรยานขึ้นดอย

แล้วก็ลืมไปว่าท้องว่าง  เสือกดูดจ๊วบๆๆๆ  ยังกะดูดน้ำเปล่า...ไม่อ้วกก็ถึกเกินไปละ

พอฝ่ายสมทบตามมาก็ไปหาข้าวกินกัน . . . สรุปก็ไปร้านข้าวซอยที่อีเบลกินเมื่อวาน

ก็มันอร่อยยยย (พิมพ์ไปกลืนน้ำลายไป  เวรกรรม -*-)

เสียดายที่รอบนี้ไม่ได้เข้าติงต๊องไปรำลึกความหลัง

เป็นร้านที่น่านั่งอีกร้าน  มีนู่นนั่นนี่ให้เล่นเยอะดี  เหมือนคนที่ร้านก็เป็นคนบ้านเราเลยนิ

ตอนเดินผ่านลุงแกยืนรดน้ำต้นไม้อยู่  แกก็ทักพวกแอมกะจั๋ม (เดินอยู่หน้าเบล)

ก็ถามๆคุยๆ  แล้วอีเบลไปทันตอนที่แกถามว่า สนุกตรงไหน (คอนเสิร์ตอ่ะ)

พวกแอมก็เหมือนกับไม่รู้จะรับมุขลุงแกยังไง

อีเบลก็เลยชี้มือไปทางคอฟฟี่อินเลิฟแล้วบอก สนุกตรงนู้นไงลุง

เตย  โตน (เพื่อนจั๋ม)  แอม  จั๋ม . . . รูปนี้ถ่ายก่อนถึงร้านข้าวซอย

สักหน่อย

แอบถ่ายด้วยแววตาร้อนผ่าว 555+

ดอกไม้เล็กๆ สีม่วงอีก โอ๊ยยยย  น่ารัก . . . วันนี้คาร์ดิแกนเค้าก็สีม่วงน๊าาาา

ตอนเดินกลับเกสต์เฮ้าส์  เบลกับแอมก็แวะกินก๋วยเตี๋ยวกันสองคน...ปอปลง 555+

ปล่อยหนุ่มๆกลับไปรอที่ห้อง ^^'

กดๆไปงั้น

พร้อมใจกันใส่เดรสโดยมิได้นัดหมาย . . . ไม่หนาวนะ

เบล : ไม่มีตัวอื่นจะใส่แล้ว  เพราะไม่ได้ซัก

แอม : อันนี้ชีเตรียมไว้จ้ะ

รูปนี้แอมเบ๊อะ  น่ารักดี

ปล่อยให้หนุ่มๆเก๊กไป 555+  ขัดแย้งแต่รู้สึกลงตัวไงไม่รู้ดิ

ไม่ไหวจะเคลียร์ -"-

อยากสอยกลับบ้านมากกกก

ตอนเห็นรูปจากชาวบ้านก็คิดว่า บ้านสีเหลืองของคอฟฟี่อินเลิฟจะใหญ่กว่าที่เห็น

นั่งถ่ายรูปกันจนรั้วเขาร้าวแล้วเห็นมั้ยนักท่องเที่ยวจ๋า

ชอบรูปนี้

มันตามมาหลอนกันถึงนี่เว้ยเฮ้ย!!!

สถานที่เริ่ดมากกกก

คือตอนแรกคิดว่าจะเป็นป่าๆ อยู่ข้างๆ ซึ่งไม่ควรเท่าไร  แต่อยู่กลางนาแบบนี้ก็โอ

คิดดูบอกว่าเริ่มเล่นบ่ายสอง  กุอยากรู้นักใครจะมานั่งกางร่มดู   ร้อนตายห่า

ถ่ายแบบขี้เกียจเดิน  นั่งแล้วรากงอก 555+

ถ้าเป็นหนังขายยาก็คงได้อารมณ์ไปอีกแบบ...อย่างที่บอกว่าอยู่กลางนา 555+

ชอบกราฟฟิกกุหลาบดำที่สุดละ

นี่ก็สวย

^_^

วันที่สองนี่เบลนิ่งกว่าวันแรก เพราะคิดว่าตอนเช้าต้องเดินทาง เลยออมแรง

ตอนดึก  ก็ไปหาไรกินกับแอม  กระเพาะปลาเหม็นสาบถ้ายละ 50 แว้กกกก

แต่ก็ให้อภัย  เพราะบรรยากาศดีมากๆ  จะบอกไงดีล่ะ

คือส่วนที่ขายของกินมันจะอยู่เยื้องๆกับเวที  แต่ถอยไปด้านหลัง

ลมหนาวพัดมาก็โดนกันไปเต็มๆ   เบลไปสอยน้ำขิงมากระบอกนึง ก็ลัลลา

มาปายทุกครั้งก็ต้องซดน้ำขิงในกระบอกไม้ไผ่  น้ำขิงก็ช่วยให้อุ่นไม่แพ้เบียร์นะ ขอบอก555+

(แต่ได้ข่าวว่าที่แดกกันไม่ใช่เบียร์ -"- )

วันที่สองกลับไวกว่าวันแรก...เที่ยงคืนรึตีหนึ่งนี่แหละ

นอนเอาแรงไว้เดินทางต่อ

อาทิตย์ที่ 27 ธันวาคม 2552

รั้วข้างๆเกสต์เฮ้าส์

ออกกัน 9 โมงกว่า  เพราะรถเมล์เที่ยวที่จะกลับมันออก 10 โมงครึ่ง

คนขายตั๋วแม่งกวนตีน  ตอนอีเบลไปถามบอกซื้อตั๋วบนรถเลย...ปกติที่เคยมาก็แบบนี้แหละ

แต่พอจั๋มไปถามก็เสือกให้ลงชื่อไว้ (ตั้งแต่เมื่อวาน)

นี่ถ้าจั๋มไม่ลงชื่อไว้ก็แม่งไม่ได้นั่งกันสิวะ  เชี่ย!!!

รูปสุดท้ายในทริปนี้ ของเบลกับแอม

ชอบรูปนี้ เบลอๆ แต่ก็ชอบ  เพราะแมนนวลโฟกัสไว้แล้วลืม ^^'

เหมือนถนนจะบอกให้รู้ว่าการเดินทางครั้งนี้สิ้นสุดแล้ว

ไม่ได้ใช้โฟโต้ช้อปกลับด้านแต่อย่างใด  แค่ถ้ายข้างหน้า - ข้างหลัง ^^

เป็นรูปหัวใจมั้ย ^_^

รูปสุดท้ายของทริปนี้

ถึงเชียงใหม่แล้วว่าจะไปหาน้องพี  แต่โทรเท่าไรก็ไม่รับ เพราะมันทำงาน  ไม่พกมือถือ

ไม่อยากเดินทางต่อไง  เพราะเหนื่อยมากๆ  อยากพักก่อนสักคืน

แต่สุดท้ายก็ต้องซื้อตั๋วกลับกรุงเทพฯ

ไม่รู้ว่าตอนจากกัน  ฉันกลั้นน้ำตาไว้ได้ยังไง

บอกลากันด้วยความสุขที่ออกมาในรูปของรอยยิ้ม

แล้วเก็บน้ำตาไปซึมบนรถ . . . สุดท้ายก็โทรหาแอม และบอกว่า คิดถึง

ทั้งๆที่เพิ่งจากกันไม่ถึงครึ่งชั่วโมง

ขอบคุณ ความหลัง  ที่ยังอบอุ่น

ขอบคุณพ่อกับแม่ที่ไว้ใจให้เบลได้ทำอะไรตามใจตัวเอง

ขอบคุณนังข้าว  เด็กบ้า สำหรับที่นอนอุ่นๆ

ขอบคุณพี่อุ้ยกับครอบครัวสำหรับชีวิตเรียบง่าย และของกินอร่อยๆ

ที่ทำให้เบลไม่เที่ยวแบบนักท่องเที่ยว (พิเศษสำหรับเจ๊ที่พาไปปล่อยผี 555+)

ขอบคุณแอมที่ยังน่ารักเหมือนเดิม  ตอนนี้เราบึ่งมอไซด์เที่ยวกัน

ตอนนี้ฝันว่าสักวันเราจะนั่งรถเปิดประทุน เที่ยวยุโรป ด้วยกัน  >_< (คงไม่มากไปเนอะ)

ขอบคุณจั๋ม สปอนเซอร์ตั๋วคอนเสิร์ต "ช้าง อิน เลิฟ @ปาย"

ขอบคุณโตนที่โตนไม่ใช่แฟนเตย  เพราะไม่งั้นเบลจะกลายเป็นก้างระหว่างคน 2 คู่ ^^'

และ

ขอบคุณเตย  ที่ทำให้ เบล in love @ Pai

ถึงจะแค่วันเดียวก็เหอะ :P