เรื่องตลกของนักดนตรี

ต้องขยัน up blog ใหม่ก่อนจะไปทำงานหลายวัน
อันสืบเนื่องมาจาก คอนเสิร์ทของ Dream Theater ที่ผ่านมา เวลาเห็น John Myung มือเบสฝีมือระดับโลกเชื้อสายเอเชียผมสวยผู้นี้ทีไร ก็ต้องแซวกันกับเพื่อนๆ ว่ารู้หรือยัง ว่าเขาใช้แชมพูอะไร

สัก 3 ปีก่อนหน้านี้ ก่อนที่พวกเขาจะมาเล่นคอนเสิร์ทที่เมืองไทยเป็นครั้งแรก คุณ John แกเคยมาเมืองไทยแล้ว ครั้งนั้นแกมาทำ workshop หรือ clinic Tour ที่ทางสปอนเซอร์ เครื่องดนตรีที่แกใช้ยี่ห้อ Yamaha จัดให้ โดยเข้าชมฟรี

ด้วยการที่เข้าชมฟรีทำให้มีหลายคนที่อาจจะไม่ใช่ Bassist หรือคนดนตรีเข้ามาเยอะพอสมควร แต่ คุณ John แกก็เอาจริงเอาจังสาธิตวิธีการเล่น (แกบออกว่าก่อนโชว์แต่ละโชว์แกต้อง Worm up ร่วม 2 ชั่วโมงถึงจะออกไปเล่นได้ !!!!!) รวมถึงเล่น Bass สด ๆ กับ backing Tracks หลายเพลง แต่ละเพลงก็นานโข สิบกว่าหนาทีก็มี เรียกว่าถ้าไม่ใช่แฟนพันธ์แท้ของ John Myung หรือ Dream Theater ก็หาวกันเลย พอเล่นเสร็จแล้วก็ตามระเบียบ มีการเปิดโอกาสให้ผู้ชมถามคำถาม ตัวศิลปินเองคงอยากได้ยินคำถามทำนองว่า "เมื่อกี้คุณใช้สเกลอะไร" หรือ "ช่วยเล่นท่อนโซโลเพลงนั้นให้ฟังช้า ๆ หน่อย" แต่อย่างที่บอกเป็นงานฟรี เลยมีคำถามฮา ๆ ออกมา เช่น

"มือ Keybords คนก่อนทำไมลาออก????
เราว่า ถ้าเราไม่ใช่นักดนตรีหรือแฟนเพลงเขาไปดูก็ไม่ผิด อยู่เฉย ๆ ฟังอย่างเดียวก็ได้ บางคนยกมือรอถามอยู่นานหลายครั้ง นึกว่าจะถามอะไรเด็ด กลับถามไปว่า

ช่วยเล่าประวัติ วงDT ของคุณหน่อยว่าตั้งวงกันที่ไหน ยังไง เมือไหร่???? เล่นเอาคนอื่นมีเสียงบ่นกันเบา ๆ เลย แต่พิธีกรในงานก็ช่วยถามให้ ยังไม่พอ หนุ่มคนนี้ยังปล่อยมุขเด็ดอีก
"ขออีกคำถามครับ คุณ John .ใช้แชมพูอะไร"

พอพิธีกรแปลคำถามออกมา คุณ John ทำหน้างง และพูดว่า" it's not serious question" แล้วก็ไม่ตอบอะไร

บางครั้งก็ขึ้นอยู่กับตัวศิลปินด้วย พอต่อมาไม่นานมีงาน workshop แบบนี้อีก คราวนี้เป็น Marty Friedman อดีตมือกีตาร์ของวง Megadeath

ถึงจะเป็นอเมริกันชนเหมือนกัน แต่ต่างกันคือ Marty ค่อนข้างเป็นกันเอง สบาย ๆ ไม่ซีเรียส พอช่วงถามคำถาม เขาบอกเลยว่า "ถามคำถามได้เลยอะไรก็ได้ ยิ่งเรื่องไม่เกี่ยวกับดนตรียิ่งชอบ"

เผอิญว่า พิธีกรเป็นคนเดียวกันกับงานก่อน( เป็นฝรั่งที่พูดไทยเก่งมากรู้สึกว่าเป็นนักดรีด้วย ขอโทษจำชื่อไม่ได้) เลยแปลให้ผู้ชม แล้วบอกว่า
"มีใครจะถามไหมว่าเขาใช้แชมพูยี่ห้ออะไร ถามได้นะ"

แต่ก็ไม่มีใครถามแบบนั้น
ว้า แย่จัง เราเลยไม่รู้เลยว่า พวกนักดนตรีร๊อค เขาชอบใช้แชมพูอะไรกัน

ขำไม๊ ไม่ขำเอาไปอีกเรื่องแล้วกัน เป็นเรื่องเล่าของนักดนตรีรุ่นเก่าเคยอ่านจากหนังสือสีสันเมื่อ 10 กว่าปีแล้ว

เป็นที่รู้กันว่าแต่สมัยก่อนเวลาไปเที่ยวร้านอาหารหรือบาร์ที่มีวงดนตรีเล่นเพลงฝรั่ง เพลงที่ได้ยินบ่อยๆ ก็คือ Hotel California หรือ ประมาณ Wonderful tonight เรียกว่านักดนตรีต้องเล่นทุกวันเลย บางทีเล่นจบไปแล้วแป๊บเดียวก็มีคนขออีกแล้ว

ไอ้หนุ่มคนหนึ่ง มันพาเพื่อนมาเลี้ยงที่ร้านนั้น ซึ่งมีสาว ๆ มาด้วย 3-4 คน มันเลยพูดเสียงดังลั่นร้าน ประมาณว่า เรื่องเพลงฝรั่งเนี่ยกูเจ๋ง

"พี่ ๆ" มันเรียกนักดนตรี "เอาเพลงโหดๆ หน่อย เอาของ ดาย สเตด เลย"

จริง ๆเพลงของวงนี้มันไม่ได้โหดอะไร เลย แล้วมันก็ยังโม้ไปเรื่อย พูดชื่อวงชื่อเพลงฝรั่งถูกมั่งผิดมั่ง เอาดังเข้าว่า เอาแปลกเข้าไว้ หวังว่าพวกเพื่อนมันและสาว ๆ คงทึ่งในความรอบรู้ของมัน ก่อนที่จะหันไปบอกนักดนตรีอีกครั้ง

"พี่ ๆ วันเดอร์ฟูน มูนไล้ ร้องได้ป่าว "(ของจริงคือ wonderful tonight นะ)

พอนักดนตรีเล่นเพลงนี้ขึ้นมา มันยิ่งเสียงดังเข้าไปใหญ่ และโม้ว่า
"นี่ไง เพลงที่ผมขอ เพลงเนี้ย ของ อีริก กิ๊ปสัน" (ของจริงคือ Eric Clapton)
แล้วมันก็ร้องคลอตามเพลง
"โอ มาย ดาร์ลิง ยู อาร์ วันเดอร์ฟูล มูนไล้ท์"

 

Create Date : 24 มกราคม 2551		3 comments
Last Update : 3 กุมภาพันธ์ 2551 18:04:03 น.
Counter : 1255 Pageviews.
Share Tweet