ชีวิตคนเราสั้นยาวต่างกัน จงทำวันนี้ให้ดีที่สุด ขอให้มีความสุขกับการใช้ชีวิต มีสติ ปราศจากโรคภัยไข้เจ็บและใช้ชีวิตอย่างระมัดระวังเพราะว่าเรามีเพียงชีวิตเดียว...

^
^
จริงเลยค่ะ

ชีวิตคงไม่ร้ายกว่านี้ ต้องมีวันพรุ่งนี้ที่เป็นของเรา

บัตรราคา 29.50 ปอนด์ x 2 = £50

ummmm...I must stop shopping for a while

ตอนแรกเห็นแค่รูป เต้นยังว่าไม่น่าเศร้าเท่าไหร่ สีแดงอมม่วงยังพอมองให้สวยได้
แต่พออ่านเรื่องที่เกิดขึ้น ภาพนี้มันดูเศร้าจริง ๆ ด้วยค่ะ ชีวิตเหมือนใบไม้เลย มีทั้งตอนผลิ เปลี่ยนสี แล้วก้อร่วงลงดิน ... มีค่าทุกตอนเลยนะคะ

สวัสดีตอนสายๆจากอังกฤษ วันที่ขี้เกียจและอากาศอบอุ่นน่าออกไปเดินเล่น แต่ว่าเลือกที่จะอยู่บนเตียงแล้วเช็คบล็อค

ขอบคุณคุณMarimekko ที่แวะมาอ่านคะ อารมณ์นั้นเลยคะแบบว่าไหลไปตามภาพและเรื่อง
.
สวัสดีคะคุณเล็กที่แวะมาให้กำลังใจ งานที่ดิฉันทำไม่หนักกายนะคะแต่เพลียใจ ด้วยความสงสารและเห็นใจเขาเหล่านั้น บางวันลูกค้าผู้หญิงสูงอายุก็ร้องไหกับเราวันละหลายคน ความเหงา โดดเดี่ยว มีลูกค้าคนหนึ่งบอกกับดิฉันว่าเธอดีนะกลับบ้านยังมีสามีรออยู่ แต่ฉันไม่มีใครเลย จะลุกจะนั่งก็ต้องให้เธอช่วย ฉันทำอะไรหนักหนาชีวิตฉันจึงต้องทนทรมานกับโรคภัยไข้เจ็บแบบนี้

คุณสาวน้อยแอนนี่ผู้แสนซน แล้วเราเจอกันในงานดนตรีในสวนสวยในฤดูร้อนนี่นะคะ

คุณเต้นคะขอบคุณที่มาทักทายบ่อยๆ ธรรมชาติก็มีฤดูกาล ชีวิตก็มีฤดูกาลเช่นกันคะ ไม่ตั้งใจจะให้เศร้าขนาดนั้นนะคะ อยากแค่แบ่งปันประสบการณ์การทำงานในต่างแดนและเรื่องสังคมของผู้สูงอายุที่นี่คะ

สวัสดีค่ะ คุณ tanya วันนี้ท่องบลอกเล่น เลยได้พบบลอกของคุณ
อ่านแล้วอินค่ะ
เลยต้องลงชื่อชื่นชม

นั่งท่องเว็บเหมือนกันคะ ขอบคุณสำหรับข้อความน่ารักๆนะคะ คุณ filmgus

ขอบคุณที่แวะไปทักทายที่บล๊อกครับ ชอบประโยคทิ้งท้ายไว้ที่บล๊อก "จากการที่เขาใช้ยุทธศาสตร์โลกล้อมไทย ก็กลายเป็นโลกทั้งใบล้อมตัวเขาเอง " บรรยายได้เห็นภาพเลยครับ ว่าไปก็คล้ายชื่อหนังไทยเหมือนกันนะครับ

ชีวิตคนเรานั้นไม่มีใครรู้ว่าสั้นหรือยาว ทำทุกๆวันให้ดีที่สุดเพื่อจะไม่เสียใจภายหลัง แต่บางทีหนึ่งชีวิตนี่ก็มีภาระหรือห่วงกับหลายชีวิตเหมือนกันนะครับ และขอบคุณที่แอดชื่อไว้ด้วยครับ

ด้วยความยินดีคะคุณฮิโระ จริงๆดิฉันเป็นแฟนคลับคุณนานกว่าสองปีแล้วแต่ก่อนไปฟังเพลงของเบิร์ดกะฮาร์ท หลังๆนี้เข้าไปอ่านด้านการเมือง เพราะขอบเรื่องการเมืองและสังคมคะ คุณเขียนเรื่องการเมืองได้น่าอ่านนะคะ ตามนั้นคะคุณคนนั้นเขาถูกยุทธศาสตร์ของเขาตีกลับมาเล่นงานเข้าแล้ว เดี๋ยวนี้โลกไร้พรมแดนและมีขนาดเล็กลง ที่ว่าชื่อหนังใช่เรื่องโลกทั้งใบให้นายคนเดียวหรือเปล่าคะ ขอบคุณที่แวะมาเยียมนะคะ

หวัดดีค่ะ คุณธันย่า....
ชอบหนังเรื่องเดียวกันเลย...จิ๊บดูซ้ำ หลายรอบมากเลยอ่ะ..ชอบนางเอก...น่าร๊าก..แต่ไม่ชอบตอนจบเลย...เศร้า...มาก..สงสาร ริชาร์ด เกียร์..

โหเจ๊.....






โคตรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรร


นาน

ที่เจ๊หายไป





พี่สาวใจดี

อดทน

ทนทาน


และอึด
ของผม


สบายดีป่ะคับ


หญิง(ชรา) ของไทยหัวใจเหล็ก


อิอิ

สวัสดีคะคุณนายจิ๊บ เหมือนกันคะชอบน้องนางเอก สวย แสดงได้เศร้าดี ตัวริชาร์ด เกียร์ ก็ชอบนะคะแต่ไม่ชอบตอนแรกๆที่เขาเป็นคาซซาโนวาฆ่าไม่ตาย อิอิ อินซะ

หวัดดีน้องชายสันดานเสีย ดีใจที่แวะมา พี่สาวชราก็เพียงแค่แวะไปเลียแผลใจมา ตอนนี้แผลตกสะเก็ดแล้ว กลับมาซ่าได้เหมือนเดิม oops !!!!

เขียนได้ดีทีเดียวค่ะ
ส่วนเรื่องหนังนั้น ป้ามดจะต้องไปหามาดูบ้างแล้วละ

โอ้โฮ ถือว่าเป็นเกียรติอย่างมากที่ คุณครูของเรา ป้ามด แวะมาอ่านบล็อคและฝากข้อความเป็นกำลังใจไว้ให้ ขอบคุณป้ามดคะ

สวัสดีค่ะพี่ธันญ่า สบายใจดีแล้วนะคะ ก้อยมาบ่อยแต่ไม่เห็นพี่อัฟอะไรเลยคิดว่าคงพักผ่อน ส่วนตอนนี้ก้อยนาน น้าน เข้ามาทีที่บล็อกน่ะค่ะ พอดีย้ายไปทำเว็บแล้วแต่ยังไม่เสร็จดีหรอกค่ะ ทำไปเรื่อยๆด้วย ตอนนี้ก้อยทำงานด้วยมันเลยตกแต่งเว็บไปแบบช้าๆ เพิ่งกลับมาจากไทยอีกต่างหาก มันเลยขี้เกียจมากกกกก อือ ตอนนี้ก้อยย้ายบ้านแล้วนะคะ มาอยู่ใกล้วินเซอร์อีกหน่อยนึง หวังว่าพี่คงสบายดี นี่เว็บใหม่ก้อยค่ะ กำลังปรับปรุงไปด้วยค่ะ //www.chan-peuan.com แล้วก้อยจะแวะมาใหม่นะคะ

ขอบคุณคะน้องก้อย อ่านเม้นท์ที่ฝากไว้แล้วรู้สึกเหมือนได้คุยกันจริงๆอีกครั้ง ขอบคุณไมตรีจิตที่่มีให้เสมอมา ก้อยสบายดีนะคะ เพ่ิงรู้ว่านานมากกก ที่ไม่ได้ส่งข่าวไม่ได้เข้ามาอัพเดทบล็อค จนน้องก้อยมีเวบใหม่ ทำงานประจำ ย้ายบ้าน โอ้โห ชีวิตเปลี่ยนแปลงไปตั้งเยอะภายในเวลาเกือบสองปี พี่ธันยาสบายดีคะ ทำตัวให้ยุ่งเข้าไว้ ปรับตัวเข้ากับสิ่งแวดล้อมได้ดีแล้วทั้งทำงาน เรียน อบรม ความที่เราเป็นคนต่างชาติดูเหมือนว่าเราจะต้องใช้เวลาไปกับการเรียนรู้ทุกสิ่ง สัญญาว่าจะแวะไปเยี่ยมเวบเร็วๆนี้คะ คิดถึงน้องก้อยและเพื่อนๆคะ

อ่านจาก คห บนๆ นี่เหมือนหายไปนานเลยนะครับ ยังดีนะครับที่ไม่ได้หายนานขนาดบางคนมีครอบครัวไปแล้ว

แวะมาทักทายครับ

สวัสดีคะคุณฮีโระ(ในใจเรา) ขอบคุณที่แวะมาทักทายกันอีกครั้งนคะ กำลังอยากกินผัดไทอย่างที่คุณเขียนไว้ในบล็อคของคุณจัง ว่าแล้วทำเป็นอาหารเย็นดีกว่า พี่หายไปนานคะประมาณเกือบสองปี ตอนนั้นทำงานใหม่มีเรื่องให้ปรับตัวปรับใจเยอะ ตอนนี้สบายแล้วคะกลับมาเพ่นพ่านบนบล็อคอีกครั้ง แวะไปฟังเพลงที่บล็อคคุณบ่อยๆบางครังไปแบบสัมภเวสีคะ