ย้อนกลับมาเรื่องเด็ก ที่เป็นอนาคตของชาติกันดีกว่า ทีมวิจัยคณะ Dimitri Christakis, University of Washington in Seattle, US (งงไหมอ่ะ คือ เหมือนลิเกคณะศิษย์หอมหวลประมาณนั้น คือ คุณ Dimitri เป็นหัวหน้าคณะ)
คณะนี้เขาพยายามจะทำวิจัยเพื่อยืนยันให้สังคมเชื่อว่า 'คุณพ่อ คุณแม่คร๊าบ...จับเด็ก 0-2 ปี นั่งดูทีวี ไม่ดีนะคร๊าบบบ' เพราะแกเป็นห่วงคนอเมริกัน ที่ฮิตกันเหลือเกิน พยายามนัก พยายามหนา พยายามหา DVD สารพัดแบบ มาให้ลูกดู โดยหวังว่า 'ลูกช้าน..ต้องฉลาดที่สุด' ขนาดสมาคมกุมารแพทย์ของอเมริกัน (ไม่รู้เรียกชื่อไทยแบบนี้ถูกมะ the American Academy of Pediatrics) ออกโลงเตือนแล้วนะ ว่า 'อย่าเพิ่งให้เด็กเล็กดูทีวีเลย..รอสัก 2 ขวบไปแล้วก่อน นะนะ ขอร้องละนะ'
หัวหน้าคณะวิจัย Dimitri Christakis ขอออกโรงเป็นคนสุดท้าย แล้วพูดตบท้ายว่า 'ผมไม่ใช่พวก ต่อต้านการดูทีวีนะ แค่ผมไม่เชื่อเท่านั้นเอง ว่า TV มันจะเหมาะกับเด็กเล็กก็เท่านั้นเอง แล้วผู้ผลิตรายการ TV ก็ควรจะทำให้เห็นเป็นรูปธรรมออกมาด้วย ว่ามันพัฒนาเด็กได้จริงๆ'
ช่วงเวลาใกล้ๆ กัน Mabel Rice จาก the University of Kansas in Lawrence, US ซึ่งเป็นนักวิจัยด้านความผิดปกติของการใช้ภาษา ก็ได้เสนอผลการวิจัยที่ยืนยันว่า TV เนี่ยยังไม่จำเป็นเลยสำหรับเด็กเล็ก และยังเสนอแนะเพิ่มว่า สิ่งสำคัญสำหรับการเรียนรู้ของเด็กเล็กก็คือ ปฎิสัมพันธ์ระหว่างเด็กกับพ่อแม่นั่นเอง