การเดินทางอันแสนยาวนาน
บางครั้งเราเลือกที่จะปรับตัว
และบางครั้งก็มากจนเราก็เริ่มลืมสิ่งที่เราเป็น

เมื่อถึงจุดสิ้นสุดของความรู้สึก
เมื่อเราไม่รู้สึกถึงชีวิต
เมื่อเราไร้ตัวตน

ก่อนที่เราจะจมหายไป
เราสลัดสิ่งที่เรายึดติด
แล้วปล่อยให้ความรู้สึกนำทางเราไป

แม้ว่าเราจะไม่รู้เลยว่าเส้นทางไหน
คือเส้นทางที่ควรเดินจริงๆ
แต่มันก็ไม่สำคัญ
เพราะการเดินทาง
คือการมีชีวิตที่แท้จริง
 




























กว่าจะมาเป็น RELEASE 2017

จุดเริ่มต้นมีเพียงแค่ความอยากถ่ายหนังสั้นเล่นๆ
มีโครงเรื่องแค่ 2 ส่วนคือ
ก่อน และหลังการเปลี่ยนแปลงจากการตัด และเปลี่ยนสีผม
กับมีไอเดียว่าอยากถ่ายผมสีนีออนในสภาพแวดล้อมที่ต่างกัน
แค่นั้น...

ตอนถ่ายก็สนุกกันหน้ามืด
มีตาช่าง [เป็นช่างทุกอย่าง] มีมิ้ล [ผู้ช่วยทุกอย่าง] และมีคุณตู่ [นางแบบ]
ทำผมเสร็จเย็น ถ่ายกลางคืน และต่ออีกวันช่วงสายยันบ่าย
ถ่ายเสร็จได้แผล ได้ไข้กันหลายวัน

หายนะบังเกิด
เมื่อคราวที่ต้องตัดต่อ แล้วไม่มีเส้นเรื่อง และจบไม่ลง
ตัดต่อไป 1 อาทิตย์ก็ยังไม่เข้าที่ เหมือนขาดอะไรไปหลายอย่าง 
ตัดสินใจถ่าย insert เพิ่มเพื่อสร้างช่วงข้อต่อของเรื่อง และตอนจบ

แล้ววันหนึ่งเวลาตี 3 เราก็ตัดเสร็จ
' กูรอดแล้วววววววววววววว '

โปรเจคนี้ถือว่าเป็นการรื้อกรุวิชาภาพยนตร์โดยแท้
วิชาที่ไม่คิดว่าจะได้มีโอกาสใช้
เพราะตอนเรียนไม่เคยทำภาพยนตร์ของตัวเองสำเร็จ

ขอบคุณคุณตู่ที่ทำทุกอย่างที่ขอให้ทำ ไม่บ่น แต่ป่วยเลย
ขอบคุณมิ้ลผู้ที่ทำให้เราทำเลย ลุยเลย ผลลัพท์คือปางตายทั้งทีม
ขอบคุณสีผมจากช่างสวย ที่สาแก่ใจ ตามโจทย์มากๆ
ขอบคุณแรงตัวเองที่ถึกทน ทำจนจบจนได้