--[ผมก็ไม่ได้อยากโดนตัวคุณซักเท่าไหร่หรอกครับ]--

กระทู้นี้ตั้งขึ้นเมื่อ
- [ 9 ก.พ. 49 20:28:43 ]
ห้องสวนลุม ฯ (สุขภาพจิต)

.......................................................................................................

มีเรื่องจากประสบการณ์มาเล่าให้ฟังกันอีกแล้วครับ

เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมานี่เอง


คือทุกวันอาทิตย์เนี่ย ผมจะมีนัดเล่นบาสกับเพื่อน ๆ ในห้องศุภฯ เป็นประจำทุกอาทิตย์ ซึ่งอาทิตย์ที่ผ่านมานี่ก็เช่นเดียวกัน

เหตุการณ์ก็ดำเนินไปตามปกติ จนกระทั่งเดินทางกลับบ้าน ผมต้องต่อรถ 2 ต่อ เพื่อจะกลับบ้าน ต่อแรกคือจาก หน้า ปตท. (ตรงข้ามหอวัง) มาลงที่รังสิต แล้วก็ต่อรถรังสิต - ปทุม เพื่อกลับบ้าน

ชีวิตผมก็ดำเนินไปตามปกติแหล่ะครับ จากรถคันแรก จนมาถึงคันที่ 2 ที่ผมจะต้องขึ้นเพื่อกลับบ้าน

รถ รังสิต - ปทุมธานี
เวลาประมาณ 2 ทุ่มกว่า ๆ

เนื่องจากเล่นกีฬามาตั้งแต่เย็น ยังไม่ได้กินอะไรเลย หิวมาก ๆ ตอนแรก กะว่าจะกินจากรังสิตเข้าไป
แต่กลัวว่า กับข้าวที่คุณนายแม่ทำไว้ให้ จะไม่มีคนกิน แล้วผมก็จะโดนคุณนายแม่บ่นให้เสียฟิวซะเปล่า ๆ

"ข้าวบ้านก็มี ไม่ยอมกิน ชอบไปกินเสียเงิน"

นี่คือประโยคคลาสสิคที่คุณนายแม่ผมชอบพูด เมื่อผมกินข้าวจากข้างนอกเข้ามา โดยไม่สนใจกับข้าวที่คุณนายแม่ทำไว้ให้

หลังจากยืนตัดสินใจอยู่หน้าร้านขายข้าวมันไก่ ที่หน้าหมู่บ้านรังสิต 200 ปี ว่าจะกินดี ไม่กินดี ยิ่งเห็นไก่ขาว ๆ มันหยดแหม่ะ ๆ ๆ ก็ยิ่งหิว

แต่พอนึกถังคำบ่นของแม่แล้ว "กรูกลับไปกินที่บ้านดีกว่า!!!"

หลังจากตัดใจจากข้าวมันไก่มาแล้ว ก็รีบบึ่งกลับบ้าน ซึ่งก็ต้องไปขึ้นรถที่ท่าจอดรถ รังสิต - ปทุมฯ เดินไปถึงรถก็ไม่ได้ดูหรอกครับว่ามันเต็มหรือยัง ขึ้นไปจะได้นั่งหรือเปล่า ตอนนั้น ไม่มัวมาคำนึงอยู่ คิดอยู่อย่างเดียว

"หิว ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ" อารมณ์ประมาณ แดรกควายได้ทั้งตัวแล้วตอนนั้น

เดินถึงรถก็ขึ้นเลย!!!!!

แล้วก็แน่นอน คนดวงดีอย่าง สมันน้อย เบอร์ 14 มีหรือที่จะได้นั่ง ไม่มีทางซะล่ะ ยืนสิครับ ยืน

แล้วทีนี้ ไอ้รถสายนี้ก็รู้ ๆ กันอยู่ว่าคนขึ้นเยอะมาก มีวิ่งอยู่สายเดียว เจ้าเดียวตลอดชาติ ขึ้นมาตั้งแต่เมื่อก่อน 5 บาท จนทุกวันนี้ 12 บาทแล้ว ก็ยังต้องง้อเค้าอยู่ เพราะมีเค้าวิ่งอยู่สายเดียวทั่วปทุมธานี

ยืนไปได้ซักพัก คนเริ่มขึ้นมาเรื่อยๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

แล้วรถปทุมนะครับ ที่ว่างตรงกลางที่ยืนเนี่ย มันยืนหันหลังชนกันได้ 2 คน คือหันหน้าออกไปข้างๆ รถ หันหลังชนกัน

แล้วด้วยความเป็นคนโชคดีตลอดชาติของผม ทำให้คนที่มายืนข้างหลังผม เป็นผู้หญิง!!!!!!!

โห๊ะๆๆๆ ครับ ตรูดชนตรูดกันเลยแหล่ะ

มันจะน่าดีใจมากกว่า ถ้าผู้หญิงคนนี้ไม่ได้มีหุ่นปาน "ตุ่มสามโคก!!!!" T_T

โหเพื่อน ๆ ครับ คือมันเบียดน่ะครับ เบียดมาก ๆ ไอ้กระเป๋ารถ ก็ตะโกนจังเลย

"ชิดหน่อยพี่ ชิดหน่อย พี่เสื้อขาวตรงนั้นน่ะ เขยิบหน่อยซิคะ พี่จะเว้ณที่ไว้ทำไม แบ่งให้คนขึ้นทีหลังด้วยซิคะ"

ผมหันไปดูคนเสื้อขาวที่ถูกระบุตัว ซึ่งเจ้าตัวเค้าเองก็มองซ้ายมองขวาแบบงง ๆ ว่า

"ไหนวะที่ว่างที่มันเห็น นี่กรูก็ยืนตัวลีบจนจะเป็นไม้ไอติมอยู่แล้ว"

ผมก็ไม่เห็นมันจะมีที่ว่างให้เขยิบเลย ไม่รู้ไอ้กระเป๋ารถเมล์มันเห็นได้ไง มันอาจจะเป็นเพราะว่า คนที่ยืนถัดจากพี่เสื้อขาวที่มันเห็นนั่น ตัวเล็กมากจนมองไม่เห็นก็เป็นได้ มันเลยไล่ให้เค้าเขยิบ!!!!

เอาล่ะ ช่างหัวพี่เสื้อขาวไปก่อนเหอะ มาสนใจตัวเองหน่อย

เพื่อน ๆ นึกภาพผมก่อนนะครับ

สมันน้อย เบอร์ 14 รูปร่าง สูง ๆ ๆ ผอม ๆ สะพายกระเป๋ากีฬา 1 ใบ บริเวณที่ยืน ผมหันหน้าไปข้างรถทางฝั่งขวาของรถ โดยตรงที่ผมยืนนั่น มันดันไปตรงกับน้องผู้หญิง คนนึง ซึ่งผู้หญิงคนนี้ จากที่เห็นแวป ๆ หน้าตาดีกว่าผมหน่อยนึง (ซึ่งก็คงบอกได้ว่าหน้าตาดีขนาดไหน!!!!)

ใจผมอยากจะถามเค้าเหลือเกินว่า

"น้อง ๆ น้องมาอยู่เมืองไทยนานหรือยัง ฝั่งพม่าเดี๋ยวนี้เป็นไงมั่งก็ไม่รู้"

แต่ก็ได้แต่คิดครับ ไม่กล้าถามจริง ๆ หรอก กลัวโดนด่าอ่ะ T_T

คือโดนด่านี่ยังไม่เท่าไหร่เพราะหน้าผมก็ด้านพอสมควรอยู่ แต่ว่า โดนด่าเป็นภาษาพม่าแล้วฟังไม่รู้เรื่องนี่ มันก็ไม่รู้จะไปตอบเค้ายังไงเหมือนกัน - -"

เอาล่ะครับ พอนึกภาพออกนะครับ แล้วทีนี้มานึกภาพคนที่ยืนหันหลังชนผมบ้าง ก็อย่างที่บอกแหล่ะครับ ว่า

"เล็กกว่าตุ่มนิดนึง นิดเดียวจริงๆ นะ นิ๊ดดดดดดดเดียวเอง"

ซึ่งพอมันเบียดกันขนาดนั้น ไอ้กระเป๋ากีฬาที่ผมสะพายอยู่มันก็สะพายไว้ข้างหลังไม่ได้แล้ว มันต้องเอามาไว้ข้างหน้าแทนใช่ไหมครับ

ทีนี้เรื่องมันก็เกิดล่ะ (เฮ้อ กว่าจะเกิดนะไอ้หมันนะ บรรยายซะ!!!)

เมื่อกระเป๋าผม มันไปโดนตัวน้องพม่าที่นั่งอยู่ตรงที่ผมยืนพอดี!!!!

ผมพยายามเอามือจับ ๆ ไว้แล้วไม่ให้แกว่งไปโดนเค้า แต่ก็นะ ผมก็โดนช้างเบียดจนตัวลีบเป็นไม้ไอติมไม่ต่างจากพี่เสื้อขาวเท่าไหร่นักหรอก

มันก็ช่วยไม่ได้ซักเท่าไหร่ กระเป๋าสะพายผม ก็ยังไปโดนตัวเค้าอยู่ดี นิด ๆ หน่อย ๆ ก็ยังโดนแหล่ะ

คือปกติมันก็เป็นอย่างนี้อยู่แล้ว คนนั่งเค้าก็น่าจะเข้าใจ แต่ยกเว้ณน้องพม่าคนนี้ครับ

เมื่อกระเป๋าผมไปโดนตัวเธอ เธอเงยหน้ามามองหน้าผม ซึ่งผมก็ก้มหัวไปมองน้องเค้าด้วยเหมือนกัน

สายตาที่เธอมอง ไม่ได้มาแนวชื่นชมในความหล่อของผมแต่อย่างใด แต่มาในแนวประมาณว่า

"กระเป๋ามรึง มันโดนตัวกรูโว้ย!!!!"

ผมก็ได้แต่พยักหน้าขอโทษ หงึก ๆ ๆ บอก "ขอโทษครับ ๆ มันเบียด"

ผมก็ไม่รู้จะทำยังไง จะเขยิบไปไหนมันก็เขยิบไม่ได้ มันเบียดกันจริงๆ นะครับ ประมาณว่า ถ้ามีผู้หญิงมายืนหันหน้าให้ผมแล้วผมยืนหันหน้าให้เค้านี่ ผมสามารถกลายเป็นสามีเค้าได้เลยแหล่ะ!!!!!!!!!!!!! มันเบียดจริงๆ

ไปได้ซักพัก มีคนลง ซึ่งคนลงเค้าอยู่ด้านในน่ะครับ เค้าต้องเบียดคนยืนออกมา และแน่นอน จุดที่เบียดยากที่สุด มันก็คือตรงที่ผมยืนอยู่เนี่ยแหล่ะ

แต่คนมันจะลง อะไรก็ห้ามไม่ได้ เค้าก็แทรกตัวมาระหว่าง ตรูดผมกับตรูดช้างข้างหลัง แทรกมา ๆ ๆ ๆ

ทีนี้พอผมโดนเบียด ไอ้กระเป๋าผมมันก็ไปโดนตัวน้องพม่าคนนี้อีก

ทีนี้ออกอาการเลยครับ ประมาณว่า เอนตัวหนีแล้วทำหน้าแบบ รังเกียจมาก!!!!! หันมามองหน้าผมด้วย


"นี่คุณ กระเป๋าคุณมันโดนฉันนะเนี่ย"

"เอ่อ ขอโทษครับ คนเค้าลงก็เลยเบียดมาน่ะครับ"

"จับกระเป๋าไว้ดี ๆ หน่อยสิ"

"ครับ ๆ ขอโทษครับ"

หลังจากผมบอกขอโทษเค้าไป โทรศัพท์เค้าก็ดังขึ้นพอดี

ได้ยินเสียงที่เค้าพูดนะครับ เค้าพูดก็ไม่เบา ไม่ดัง เสียงรถมันก็ดังน่ะครับ แต่ผมพอจะจับใจความได้ประมาณนี้

"เนี่ย อยู่ตรง............. นี่แล้ว ออกมารอด้วยนะ ไม่อยากนั่งมอไซต์เข้าไป"

".................(อีกฝั่งพูด ไม่รู้พูดว่าอะไร)..............."

"รีบ ๆ ออกมานะ รถแมร่งแน่นชิบหาย แล้วไอ้คนยืนข้าง ๆ นี่มันก็เอากระเป๋ามาโดนอยู่ได้ หน้าก็ไม่หล่อ ยังไม่รู้จักมารยาทอีก"

โห!!!!!!!!!!!!!!!! สุดยอด ถ้าคุณเจออย่างนี้คุณจะทำยังไงกัน ถ้าเป็นเมื่อก่อน ผมคงด่าน้องพม่าคนนี้ไปแล้วแหล่ะ

แต่ตอนนี้มาคิด ๆ ดู ด่าไปเราก็อายคนบนรถเปล่า ๆ แล้วด่าผู้หญิงด้วย คนเค้าจะว่าเอาได้ว่า "ไอ้ หน้า อัว เอีย" ด่าผู้หญิง!!!!!!!



ไม่ได้ด่าครับ แต่ในใจคิด



"แมร่งเอ้ย มรึงลองมายืนอย่างกรูมั่งสิวะ โห!!!!! โดนนิดโดนหน่อยก็ไม่ได้ แล้วขอโทษเถอะครับน้อง ถึงกรูจะไม่หล่อ แต่ถ้าให้มีอะไรกับน้องเนี่ยนะ.............................. กรูวิ่งกระแทกเสาเอาจะมันส์กว่า!!!!!!!!!"


ได้แต่คิดครับ แต่ไม่พูด

แต่ถึงไม่ได้พูด แต่ผมทำครับ!!!!!!!!!!!!!

ผมทำอะไร เพื่อน ๆ อยากรู้ใช่ม้า มาสิ ผมจะบอกให้

ผมแก้ปัญหาโดยการเอาประเป๋าสะพายใบนั้น มาถือยกไว้ให้เหนือหัวน้องพม่าคนนี้แหล่ะ ไม่ผิดสังเกตุครับเพราะคนแน่นมาก คนอื่นเห็นก็คงคิดว่า ผมยกกระเป๋าหลบคน

ซึ่งน้องพม่าคนนั้น เห็นผมเอากระเป๋าไปยกไว้ห่างตัวเธอ (แต่อยู่เหนือหัวเค้านะ) เธอก็คงพอใจแหล่ะ เพราะเห็นว่า เอนตัวกลับมานั่งเหมือนเดิมแล้วนี่ จากที่เอนหนีกระเป๋าตอนแรก.............


ผมจะบอกให้ ว่าพอเค้าเอนตัวกลับมาที่เดิมนะ หัวเค้าจะอยู่ใต้กระเป๋าผมเด๊ะ ๆ



น้องพม่าพอใจ ในขณะที่สมันน้อย สะใจ!!!!!!!!!!!!!!



เพื่อน ๆ อาจจะงงว่า "มรึงจะพอใจอะไรของมรึง ไอ้หมัน นั่นมรึงต้องแบกกระเป๋าด้วยมือข้างเดียวเลยนะนั่นน่ะ (มืออีกข้างจับราวอยู่) ไม่เมื่อยเหรอ"



"เมื่อยสิครับ แต่สะใจมากกว่า"



คิดใช่ไหมว่าผมสะใจอะไร อยากรู้ใช่ไหมล่ะ มา ผมจะบอกให้ว่าผมสะใจอะไร


ก็กระเป๋าสะพายของผมน่ะสิครับ ที่ผมสะพายไปโดนน้องพม่าจนเค้าแขว่ะมาเนี่ย มัน......................







เอ่อ ................ มัน





















มันมีรองเท้า พร้อมถุงเท้าที่ผมเพิ่งใส่เล่นบาสอยู่ข้างในกระเป๋าน่ะสิครับ !!!!!!!!!



พอใจไหมล่ะ...............!!!!!!!!!!! เหนือหัวเลยนะนั่นน่ะ...



ครับ น้ำใจนะครับมีไว้แบ่งปันกันได้ไม่เสียหายหรอกครับ หนักนิดเบาหน่อย อภัยให้กันได้ก็อภัยให้กันไป (อย่าทำอย่างผมที่เล่นเงียบ ๆ )

อภัยให้เค้าไป มันก็จะทำให้เราสบายใจด้วย ไม่ต้องมาคิดซีเรียสว่าทำไมมันทำอย่างนั้น ทำไมมันทำอย่างนี้

แล้วสุขภาพจิตเราก็จะดีเองแหล่ะครับ


สมันน้อย เบอร์ 14

จากคุณ : สมันน้อย เบอร์ 14 - [ 9 ก.พ. 49 20:28:43 ]

.................................................................................................

จำนวนคอมเม้นท์ทั้งสิ้น 77 คอมเม้นท์

Create Date : 18 กุมภาพันธ์ 2549 Last Update : 18 กุมภาพันธ์ 2549 2:18:31 น. Counter : 367 Pageviews.		1 comments
Share Tweet