|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
| 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ติดลบ
ชีวิตติดลบ
การใช้ชีวิตของคนเราทุกวันนี้
ถูกโอบล้อมด้วยอบายมุขสารพัดชนิด
ชนไก่ กัดปลา มีมาตั้งแต่ก่อนสมัยพ่อขุน
เริ่มแรกคงเป็น...การละเล่นสนุกสนาน
เพื่อคลายเครียดของคนสมัยก่อน
ทำไปทำมามีการแบ่งข้าง...ให้ลุ้น
มีการพนันขันต่อเข้ามาเสริม
จากสนุกสนานกลายเป็น...เอาจริงเอาจัง
จากคลายเครียดกลายเป็น...เคร่งเครียด
เข้าสู่ความลุ่มหลงและมัวเมาในที่สุด
ยิ่งเวลาผ่านไป
รูปแบบการพนันก็ยิ่งแตกแขนงออกมามากมาย
จนเราตามแทบจะไม่ทัน
แทบไม่รู้ตัวเลย
มันหลอกล่อ มันยั่วยุ
มันแฝงเข้ามาแบบเนียนๆ
มันเป็นแผนการตลาดที่เราคาดไม่ถึง
มันแทรกซึมเข้าไปอยู่แทบทุกกิจกรรม
มาแบบแอบๆ ให้ใจเราเต้นระทึก
มาให้เราได้ลุ้น...ลุ้นได้ ลุ้นเสีย
ซึ่งส่วนใหญ่...เสียมากกว่าได้
แต่ก็ยังชอบลุ้น
นั่นอาจจะเป็นเพราะส่วนหนึ่งหรือว่าส่วนใหญ่
พิศมัยกับความเสี่ยง
มันคงเป็นสัญชาตญานอย่างหนึ่งของเรากระมั่ง
แสงสีที่อลังการ
สร้างความตื่นตาตื่นใจ
แสงไฟที่วูบวาบ
ช่างกระตุ้นเร่งเร้าจังหวะการเต้นของหัวใจ
หลากหลายรสชาติที่ผ่านลำคอ
มันซาบซ่า หวานฉ่ำ ขมเข้ม
ความเปรี้ยวปากที่ยากจะหยุด
กระตุ้นปลายลิ้นให้ลิ้มลองและไขว่คว้า
กลิ่นควันที่คละคลุ้ง
ม่านหมอกที่ลอยตลบอบอวลในบรรยากาศ
สร้างฉากละครที่ราวกับความฝัน
จังหวะดนตรีที่อึกทึกครึกโครม
ก็เร่งเร้า ให้เร่าร้อน ให้คล้อยตามได้ง่ายๆ
อารมณ์ที่โดนหล่อหลอม
ให้เหลวเปล๋ว...และรื่นไหลไปกับบรรยากาศ
พาให้เคลิบเคลิ้มคลุกเคล้า
เหล่าแมลงเม่าปีกบางตัวน้อยๆ
พากันกระพือปีกระริกระรี้
เริงร่าอยู่ในสถานที่อโคจร
การพัฒนาของคน
การก้าวไปไม่หยุดของวิทยาศาสตร์
มันคือวิวัฒนาการที่กำลังไต่ระดับ
ความโอ่อ่าอลังการ
ความสะดวกสบาย
ล้วนสร้างสรรค์ขึ้นมาประเคนให้กับความอยาก
แน่นอนทุกคนอยาก
เรื่องแบบนี้...ใครๆ ก็อยาก
กระแสอารมณ์ที่ผันผวน
กระแสความต้องการที่ปรวนแปร
สภาวะการดำเนินชีวิตที่บ้าคลั่งไปตามกระแสมวลรวม
สภาวะจำยอมที่ต้องคล้อยตามเพื่อความอยู่รอดในสังคม
การเลือกสรรที่ดูเหมือนเราจะเป็นผู้เลือก
แต่จริงๆ เรากลับถูกทำให้ต้องเลือก
เลือกความสะดวกสบาย
เลือกความโก้หรู
เลือกความมีหน้ามีตา
เลือกเปลือกที่สวยงาม
มันเกินไปหรือเปล่า?
มันสบายเกินไปหรือเปล่า?
มันสะดวกเกินไปไหม?
...ความอดทน
...ความแข็งแรง
...ความแข็งแกร่ง
...ความมีน้ำใจ
...ความอ่อนน้อม
...ความสุภาพ
...ความจริงใจ
มันหายไปไหน?
ทำไมร่างกายและจิตใจจึงแทบไม่มีภูมิคุ้มกัน?
หรือว่า...เราไร้ภูมิคุ้มกัน!!!
พัฒนาการของโลกที่ก้าวหน้า
วิวัฒนาการของโรคที่ก้าวไกล
มันตีขนานกันจนไม่เห็นความแตกต่าง
มันช่างเป็นคู่แข่งที่กินกันไม่ลงเลยทีเดียว
ยิ่งโลกก้าวล้ำ
โรคทั้งทางร่างกายและจิตใจก็ยิ่งก้าวกระโดด
ชีวิตก็เหือดแห้งลงทุกที
ทั้งชีวิตของโลกและชีวิตที่อาศัยอยู่ในโลก
มันเปราะและบางลงเรื่อยๆ
...มันไปเกี่ยวกันตรงไหน?
อะไรที่มันเกินไป
อะไรที่มันหยุดไม่อยู่
มันก็มักจะแหกโค้งประจำนั่นแหละ
เมื่อมันขาดสติ!!!
โรคทั้งทางร่างกายและจิตใจ
หลายโรคยังไม่มีหนทางรักษา
หลายโรคหาสาเหตุไม่พบ
หลายโรคก็เพิ่งค้นพบใหม่
หลายต่อหลายโรคก็กำลังทยอยมาให้ได้พบ
จริงๆ มันก็ช่างเป็นเรื่องที่น่าตื่นตาตื่นใจ
ในการค้นพบสิ่งใหม่ๆ เสียนี่กระไร
แต่ก็ไม่แน่ว่า...
ไอ้สิ่งที่ยิ่งค้นยิ่งพบ ยิ่งพบยิ่งค้น
มันอาจจะทำให้ตื่นตะลึง ตกใจขวัญกระเจิง
แทนความตื่นตาตื่นใจซะก็เป็นได้
หากเรายังคงวนเวียนอยู่ในสิ่งเดิมๆ
อยู่ในวัฎจักรเดิมๆ
มันก็เหมือนย่ำอยู่กับที่โดยที่เราไม่รู้ตัว
ว่าตัวเอง...ย้ำรอยเดิมมานานแค่ไหนแล้ว
ก็คงต้องหาหนทางรักษากันต่อไป
รักษาทั้งโลกและโรค
แต่หากรักษาไม่ตรงจุด
รักษาไม่ตรงอาการ
อาการลงแดงคงสำแดงฤทธิ์
คนกับความอยาก
ความอยากไม่เคยมีที่สิ้นสุด
ความอยากมันพุ่งทะยานไปข้างหน้า
มันพุ่งโลดลิ่วไปด้วยความแรง
จนหลายคนลืมจุดยืนแรกเริ่มของตน
ยิ่งเราเสพติดกับวิถีเมืองศิวิไลซ์มากเท่าไหร่
จิตวิญญาณแห่งธรรมชาติจากเบื้องลึกในตัวเรา
มันก็จะหลบมุม ซ่อนลึกลงไปทุกที...และทุกที
ในที่สุด มันก็จะนอนหลับใหล
จนกว่าจะมีสักวัน...
ที่มันจะได้สูดอากาศของชีวิตอีกครั้ง
สักวัน...ซึ่งไม่สามารถกำหนดเวลาได้
สักวัน...ซึ่งไม่รู้ว่าเมื่อไหร่
...สักวัน...
| Create Date : 30 สิงหาคม 2554 |
|
0 comments |
| Last Update : 30 สิงหาคม 2554 13:33:42 น. |
| Counter : 921 Pageviews. |
|
 |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
ธรรมชาติคือความสวยงาม
ธรรมชาติคือความเรียบง่าย
ธรรมชาติคือความสุข
ธรรมชาติคือความรัก
...แค่เราเปิดใจให้ธรรมชาติ
เราก็จะรับรู้และซึมซับ
ความสวยงามที่เรียบง่าย
ที่ส่งมอบความรักให้เราตลอดไป
...ธรรมชาติ
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
