|
 จาก คคห. 8 
> แล้วอาการทางกายล่ะคะ คุณเคยได้ยินว่ามีคนผิดปกติทางกายจากการฝึกสมาธิแล้วไม่หายไหมคะ เพราะมันเป็นเหตุนึงที่ดิฉันกลัว จึงไม่กล้าทำอีก เพราะตอนที่เป็นนั้น เหมือนมีคนมาจับหน้าเราบิดแรงๆไปมาตลอดเวลา ตอนออกจากสมาธิก็ยังเป็น ตอนนั้นค่อนข้างหวั่นใจ แต่ก็อดทนนั่งจนหายไป ใช้เวลาช่วงนั้นราวสองวันค่ะ กลัวว่าคราวนี้ทำอีกแล้วเกิดมันเป็นอีก แล้วไม่หายจะแย่ ....
(หากเรื่องที่เขาพูดกันว่าหมดวาสนาทางนี้เป็นเรื่องจริง เพราะมีคนพูดใส่เราแบบนั้นเช่นกัน แต่ดิฉันเองไม่อยากจะเชื่อ ผลของทุกอย่างย่อมเกิดจากเหตุ แต่ดิฉันไม่รู้ว่าเหตุใด ร่างกายเราเกิดอาการผิดปกติเช่นนั้นจากการทำสมาธิ แล้วจะไปป้องกัน หรือเลี่ยงมันได้อย่างไร)
https://topicstock.pantip.com/religious/topicstock/2010/10/Y9785609/Y9785609.html
> ดิฉันเองไม่อยากจะเชื่อ ผลของทุกอย่างย่อมเกิดจากเหตุ แต่ดิฉันไม่รู้ว่าเหตุใด ร่างกายเราเกิดอาการผิดปกติเช่นนั้นจากการทำสมาธิ
ถ้า จขกท. ได้ผู้แนะนำที่รู้เข้าใจหลักปฏิบัติแล้ว ไปไกลทีเดียว "ผลของทุกอย่างย่อมเกิดจากเหตุ" ถูกต้องเลย อริยสัจจ์ ๔ ก็มีแต่เหตุกับผล ทุกข์เป็นผล สมุทัยเป็นเหตุ นิโรธเป็นผล มรรคเป็นเหตุ
ที่ จขกท.ไม่รู้เหตุว่าทำไม ร่างกายจึงเกิดอาการเช่นนั้นเพราะไม่กำหนดรู้รู้ทุกๆสภาวะที่ปรากฎทั้งทางกาย ทั้งทางความคิดมาแต่ต้น ก็เลยไม่รู้เหตุ เอาเถอะถึงไม่รู้ว่าเหตุใด แต่มันก็ดับไป (สองวัน) ตามธรรมดาของมัน (สมาธิแรง ที่ขีดเส้นใต้ ปีติก็แรง)
นักปฏิบัติธรรมแนวนี้ พึงดูไว้เป็นตัวอย่าง อย่าฝืนอย่าต้านสภาวะ แต่พึงกำหนดรู้มัน มันเป็นยังไงก็เรื่องของมัน หน้าที่เราคือกำหนดรู้ (ว่าในใจ เหมือนพูดในใจ) ตามที่มันเป็น ไม่ฝืน ไม่ต้าน
| Create Date : 10 เมษายน 2567 |
|
0 comments |
| Last Update : 15 เมษายน 2567 7:02:08 น. |
| Counter : 47 Pageviews. |
|
 |
|
