BlogGang.com : : พักผ่อน : นิทาน - ตัวยุ่งกับถุงวิเศษ 8

นิทาน - ตัวยุ่งกับถุงวิเศษ 8

"ตกลงว่าอย่างไรล่ะ เจ้าภูตน้อย" - ดาวกายสิทธิ์หรี่แสงลงรอคำตอบจากตัวยุ่ง

"ข้า ๆ ข้าตัดสินใจแล้ว" - ตัวยุ่งพูดขึ้น
"ข้าขอแลกชีวิตของข้ากับแขนของเขา" - ตัวยุ่งตอบ

"เจ้าคิดดีแล้วหรือ ทำไมเจ้าจึงตัดสินใจเช่นนี้ล่ะ" - ดาวกายสิทธิ์ถามตัวยุ่งอีก

"ตั้งแต่ข้าเกิดมาเป็นภูต ข้าไม่รู้จักอย่างอื่นนอกจากทำความพอใจให้กับคนทั้งหลายเท่านั้น ข้าคิดว่าถุงวิเศษของข้าเป็นสิ่งที่ทำให้ทุกคนมีความสุข มาตอนนี้ข้ามีความรู้สึกลึก ๆ ว่าตัวเองมีคุณค่ามากกว่าที่ข้าเคยเข้าใจตัวเอง ถุงวิเศษนี้ถ้าตกอยู่ในมือคนไม่ดี ถุงนี้ก็ไม่อาจบันดาลความสุขให้แก่ผู้คนได้อย่างแท้จริง ในตอนนี้แม้ว่าตัวข้าจะมีถุงวิเศษหรือไม่ก็ตาม แต่ก็คิดว่าข้าสามารถให้ความสุขแก่ผู้คนได้ถ้ามีแต่เพียงชายคนนี้คอยให้คำแนะนำ แต่ถุงวิเศษก็ไม่ใช่สิ่งที่หาได้ง่าย ๆ ในโลก แล้วถ้าเป็นชายคนนี้ข้าก็มั่นใจว่าเขาจะนำถุงวิเศษนี้ไปสร้างความสุขให้แก่ผู้คนได้ไม่ต่างไปจากข้าหรืออาจจะดีกว่าข้าด้วยซ้ำ ในเมื่อยังรักษาคนที่มีความปรารถนาดีต่อผู้คนและถุงวิเศษเอาไว้ได้ทั้งสองอย่าง ข้าก็ขอเอาชีวิตของข้าติดตามเป็นแขนให้กับเขาตลอดเวลาไม่แยกจากกัน สิ่งใดที่เขากระทำด้วยแขนของเขา ข้าจะยอมรับผลจากการกระทำนั้นทั้งหมด เพื่อตอบแทนที่เขาทำให้ข้ามองเห็นคุณค่าในตัวเองในขณะนี้ ข้าขอมอบชีวิตที่เพิ่งจะรู้ความสำคัญนี้ให้กับเขาทั้งหมด"

ตัวยุ่งพรรณนายืดยาวแล้วก็หันหน้าไปมองชายพเนจร แต่ชายพเนจรก็ยังคงหลับตานิ่งอยู่ จนสักพักชายพเนจรก็พูดขึ้นว่า

"เจ้าตัดสินใจเองนะตัวยุ่ง ข้าขอชีวิตเจ้าล่ะ"
"จ๊ะ นายท่าน" - คำพูดสุดท้ายของตัวยุ่ง

"ดีล่ะ งั้นเจ้าจงหลับตาลง เจ้าภูตน้อย ข้าจะทำความปรารถนาของเจ้าให้สำเร็จ ณ บัดนี้" - ดาวกายสิทธิ์เปล่งประกายแสงอีกครั้งพร้อมทั้งคำรามออกมา

ตัวยุ่งหลับตาลงอย่างช้า ๆ แม้ว่านี่จะเป็นครั้งสุดท้ายที่ตัวยุ่งได้เห็นชายพเนจรและโลกใบนี้ แต่จิตใจของตัวยุ่งกลับสงบสบายอย่างประหลาด จิตใจของตัวยุ่งบริสุทธิ์จริง ๆ บริสุทธิ์จนเกินกว่าจะมีความเศร้าหรือความคิดทุกข์ร้อนใด ๆ เข้าไปแทรกอยู่ภายในจิตใจได้ในขณะนี้

ชายพเนจรที่ยังคงหลับตาอยู่ ได้รวบรวมพลังในร่างกายของเขาเองอีกครั้ง จิตใจเขาในตอนนี้เสมือนหนึ่งว่าเป็นอิสระจากร่างกายโดยสิ้นเชิง เป็นเหมือนตุ๊กตาหินที่ตั้งอยู่ริมทาง สงบนิ่งไม่ไหวติงไม่หายใจ

ดาวกายสิทธิ์ส่งแสงเจิดจ้าปกคลุมไปทั่วบริเวณ สว่างจนเหมือนบริเวณนั้นจะมีแต่แสงจากดาวกายสิทธิ์เพียงอย่างเดียว แล้วเมื่อแสงสว่างค่อย ๆ หรี่ลง ทั้งตัวยุ่งและดาวกายสิทธิ์ก็เลือนหายไปเหมือนไม่เคยมีปรากฏอยู่ตรงนั้น คงเหลือแต่ชายพเนจรที่ยังคงนั่งนิ่งไม่ไหวติงอยู่ที่เดิม

ต่อตอน 9 บทสรุป ...
//www.bloggang.com/viewdiary.php?id=relax&month=09-2005&date=28&group=4&gblog=7

Create Date : 28 กันยายน 2548

Last Update : 18 มิถุนายน 2552 15:10:23 น.

1 comments

Counter : 407 Pageviews.

มาติดตามด้วยคนค่ะ

โดย: juejame IP: 125.24.162.57 วันที่: 18 มิถุนายน 2552 เวลา:16:24:37 น.