|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
ฉันหายไปในวันหยุด
ถ้าหากคุณต้องอาศัยอยู่ในบ้านที่ต้องเตรียมตัวให้พร้อมสำหรับการถูกขับไล่อยู่ตลอดเวลา คุณจะทำยังไง?
หลังจากที่แม่ตายจากไป ซึกะวะระ นาโอ ก็ทำใจ และวางตัวอยู่ในคฤหาสหลังใหญ่ของตระกูลซึกะวะระอย่างคนที่พร้อมจะถูกขับไล่ออกจากบ้านอยู่ตลอดเวลา ถึงแม้ว่าทุกคนจะปฏิบัติกับนาโอไม่ต่างจากคนในครอบครัวเดียวกัน แต่ด้วยความที่ไม่เกี่ยวข้องกันเลยทางสายเลือดนาโอจึงหวาดระแวงในความสัมพันธ์อยู่ตลอดเวลา และใช้ชีวิตลูกเลี้ยงของมหาเศรษฐีอย่างคุ้มค่าที่สุดด้วยการกินอาหารราคาแพงให้ได้มากที่สุด ซื้อของทุกอย่างที่อย่างได้ สวมเสื้อผ้าที่ตัดเย็บอย่างประณีต และออกแบบโดยดีไซด์เนอร์ชื่อดัง
แต่ความสัมพันธ์ของเธอกับพ่อเลี้ยงก็ไม่ได้เลวร้ายอะไร และนาโอก็สังเกตเห็นว่าตั้งแต่แม่ตายจากไป คนที่เธอเรียกว่า ป๊ะป๋า ก็ซึมเศร้าและเหม่อลอยอย่างเห็นได้ชัด นาโอจึงหางานอดิเรกให้ป๊ะป๋าของเธอได้ทำ และด้วยเหตุนี้เองจึงทำให้ป๊ะป๋าของเธอได้พบกับผู้หญิงสวยชื่อเคียวโกะ
เคียวโกะเข้ามาอยู่ร่วมบ้านกับนาโอได้ไม่นานสัญญาณอันตรายก็เริ่มชัดเจนขึ้น เคียวโกะพยายามประกาศตัวเป็นเจ้าของป๊ะป๋า รวมทั้งคฤหาสหลังงามของตระกูลซึกะวะระนี่ด้วย
นาโอคิดแบบนั้น...
ก่อนถึงวันคริสมาสเพียงสองวันนาโอก็ตัดสินใจหนีออกจากบ้าน แต่เด็กมัธยมอย่างนาโอก็หนีไปไหนได้ไม่ไกลนัก บ้านเพื่อนเป็นที่แรกและที่เดียวที่นาโอนึกออก และอยู่กับเพื่อนได้เพียงสองวัน นาโอก็หมดสนุก กลับเข้าบ้านอีกครั้ง
แทนที่จะได้เห็นป๊ะป๋ากำลังทำท่าร้อนรนกับการหายตัวไปของเธอ นาโอกลับเห็นทุกคนกำลังสนุกสนานอยู่กับงานฉลองวันคริสมาส ตอนที่เธอแอบย่องกลับเข้ามาในบ้าน มิหนำซ้ำบูเมอแรงที่ตั้งอยู่ยังล้มลงอีกด้วย นั่นหมายความว่าจะต้องมีคนเข้าไปยุ่มย่ามในห้องของเธอ และแน่นอนว่าต้องไม่ใช่ใครอื่น นอกจากเคียวโกะ
นาโอคิดที่จะจับให้ได้คาหนังคาเขาว่าเคียวโกะเข้ามารื้นค้นของในห้องของเธอ นาโอจึงแอบเข้าไปจับตามองอยู่ในห้องของคุนิโกะ
คุนิโกะเป็นสาวใช้คนใหม่ล่าสุดของบ้านซึกะวะระ พูดน้อย และท่าทางเซื่องซึม ซื่อบื้อ แต่คุนิโกะก็ให้ความร่วมมือกับนาโอเป็นอย่างดี ถึงแม้ว่าจะตกใจอยู่บ้างเมื่อได้ยินถึงแผนการลักพาตัวเองของนาโอ
บัตรเครดิตของป๊ะป๋าช่วยให้นาโอมีขนมอร่อยๆ เต็มห้อง และมีเครื่องมือสำหรับการสังเกตการณ์นั่นก็คือโทรศัพท์มือถือ นาโอรับฟังความเคลื่อนไหวของคนในบ้านผ่านสัญญาณโทรศัพท์ที่ซ่อนอยู่ในเสื้อของคุนิโกะ และการบอกเล่ารายงานของคุนิโกะ
จดหมายข่มขู่เรียกค่าไถ่ที่นาโอประดิดประดอยขึ้น คุนิโกะก็เป็นคนนำไปส่ง
แต่แล้วนาโอก็ต้องประหลาดใจว่าทำไมค่าไถ่ที่เธอเรียกไปมันถึงได้กลายเป็นสามสิบล้านเยน ทั้งที่เธอเขียนไปแค่สิบล้านเยนเท่านั้นเอง
ตำรวจที่เข้ามาซุ่มสืบอยู่ภายในบ้านก็มีแค่เพียงห้าคนเท่านั้น แทนที่จะเป็นหกคน มิหนำซ้ำแต่ละคนที่นาโอเห็นหน้าก็ไม่คุ้นเสียงเอาซะเลย
เงินค่าไถ่ในกระเป๋าที่คุนิโกะเป็นคนถือไปส่งมอบให้คนร้ายถูกคนร้ายอีกคนหนึ่งแย่งชิงไปกลางทาง แต่โชคดีที่ตำรวจพบตัวนาโอนอนหมดสติอยู่ริมถนน และหลังจากนั้นคุนิโกะก็ถูกไล่ออกจากบ้านซึกะวะระ และหายตัวไป
จนกระทั่งมีโปสการ์ดใบหนึ่งถูกส่งมาถึงนาโอในอีกหลายวันต่อมา
นาโอเดินทางไปตามที่อยู่บนโปสการ์ดใบนั้น สิ่งที่รออยู่ที่ปลายทางไม่ใช่ผู้หญิงชื่อคุนิโกะที่หายตัวไป แต่เป็นความจริงที่ว่า ตลอดเวลาที่นาโอหายตัวไป นาโอไม่ได้กำลังลักพาตัวเองอย่างที่เธอเข้าใจ
--- --- --- ชื่อหนังสือ : ฉันหายไปในวันหยุด ผู้เขียน : โอตสึ อิจิ ผู้แปล : สุดารัตน์ นิยมพานิชพัฒนา ราคาปก : 160 บาท จัดพิมพ์โดย : บริษัท บลิส พับลิชชิ่ง จำกัด
Create Date : 06 ธันวาคม 2551 |
Last Update : 18 ธันวาคม 2551 22:57:40 น. |
|
1 comments
|
Counter : 840 Pageviews. |
|
|
|
โดย: สาวไกด์ใจซื่อ ล็อกอินแล้วนา IP: 61.91.164.5 วันที่: 7 ธันวาคม 2551 เวลา:10:07:39 น. |
|
|
|
|
|
|
|
แต่เราชอบเล่มอื่นของโอตสึมากกว่า แหะๆ
อย่างโทรศัพท์สลับมิติ กับ นัดหมายความมืดอะค่ะ
ขอบคุณที่ทำรีวิวให้อ่านกันนะคะ