|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
เป็นเพื่อน
เราสองคนนัดกันเอาไว้ว่าวันนี้จะพาน้องนุถไปเที่ยว ยืมลูกชาวบ้านเขามาจูงเล่นกันอีกสักวัน ฉันวาดวางโปรแกรมไว้สวยหรู โดยไม่ได้บอกเธอ ก็ทุกทีเธอให้ฉันเป็นคนจัดการเรื่องแบบนี้นี่นา ไม่ว่าจะเรื่องเที่ยว หรือเรื่องซื้อของ ฉันมักจะได้เป็นคนเลือกให้น้องนุถเสมอ เพราะว่าน้องนุถกับฉันใจตรงกันในเรื่องสวยๆงามๆแบบนี้ ฉันจึงวางแพลนเอาไว้ล่วงหน้าโดยไม่ได้ขอคำปรึกษาจากเธอ
แล้วเรื่องก็เกิดตอนที่พวกเรากำลังจะไปกินขนม ฉันกำลังจะพาน้องนุถไปร้านโดนัท ในขณะที่เธอเดินเลี้ยวเข้าร้านไอติม
ฉันกับเธอยืนมองหน้ากัน ส่วนตัวเล็กนั้นพยายามแกะมือตัวเอง เพื่อวิ่งไปหาอะไรสักอย่าง
ขับรถมาไกลถึงบางกะปิเพื่อมากินไอติมหรือไง ไอติมในตู้เย็นที่บ้านยังไม่พอกินใช่มั้ย ฉันไม่เห็นว่าน้องนุถจะชอบกินไอติมสักนิด...ถ้าไม่ติดว่าคนเยอะ ฉันคงจะตะโกนประโยคพวกนี้ออกไป
เธอเดินออกมา ทำท่าจะตามใจฉัน แต่สำหรับฉัน ตอนนี้โดนัทมันไม่น่ากินอีกต่อไปแล้ว ฉันย่อตัวลงบอกน้องนุถว่าพวกเราจะไปกินไอติมกัน แต่น้องนุถส่ายหน้า ชี้มือไปอีกด้านหนึ่ง หนูอยากได้ตุ๊กตา ไปกินอันนู้นกัน เงยหน้ามองตามมือเล็กๆนั้นไป ฉันก็เห็นเซ็ทตุ๊กตาในตู้กระจกของร้านไก่ทอดร้านหนึ่ง แต่พวกเราเพิ่งจะกินข้าวกันมา แต่น้องนุถอยากได้ตุ๊กตา แต่ฉันไม่อยากกินของเลี่ยนๆตอนนี้ แต่...
ความคิดของฉันยังถกเถียงกันไม่ทันจบ เธอก็จูงมือน้องนุถเข้าไปหาที่นั่ง แล้วหันมาถามฉันว่าอยากได้อะไรมั้ย ...ส่ายหน้า ก่อนจะพาตัวเองไปนั่งเป็นเพื่อนน้องนุถ
แทนที่เธอจะซื้อแค่ชุดอาหารสำหรับเด็ก ซึ่งมีตุ๊กตาเป็นของแถมอยู่แล้ว แต่ถาดที่เธอถือมานั้น กลับมีทั้งไก่ทอด เฟรนซ์ฟราย น้ำสามแก้ว พร้อมมันบด เธอซื้อของกินมาเยอะแยะไปหมด ทั้งที่ของพวกนี้ไม่ได้อยู่ในเมนูโปรดของตัวเธอเองเลยแม้แต่น้อย
ส่วนคนอยากได้ของเล่นนั้นก็ไม่ได้สนใจของอื่นที่อยู่ตรงหน้าเลยแม้แต่น้อย คนที่ทำท่าเตรียมพร้อมจะเถียงกันเลยได้แต่นั่งมองหน้ากันตาปริบๆ ฉันรู้ว่าเธอซื้อของแบบนี้ไม่เป็น แล้วฉันจะต่อว่าต่อขานเธอลงได้ยังไงกัน แต่อกไก่ชิ้นใหญ่ก็ลอยไปอยู่ในจานของเธอ ก่อนจะทำเสียงขุ่นๆบอกว่าเธอต้องกินให้หมด แล้วไก่ทอดชิ้นน่องก็ลอยมาอยู่ในจานของฉัน ก่อนจะมีเสียงอ่อยๆบอกว่า กินเป็นเพื่อนกันนะ
หลังจากที่ช่วยกันกินจนอิ่มแปร้ พวกเราก็ชวนกันออกเดินต่อ ย่อยอาหารก่อนจะขับรถกลับบ้านกัน เดินได้ไม่นานฉันก็เจอซุ้มขายเครื่องหอมอยู่ตรงหน้า ถ้ามาคนเดียวฉันคงกระโจนเข้าใส่ เพราะกลิ่นบุหงาที่หัวเตียงจางเกือบหมดแล้ว และกำยานที่จุดแทบทุกคืนก็กำลังจะหมด แต่ว่า...ฉันมีคนที่จะต้องรออยู่ตั้งสองคน ซื้อของพวกนี้ทีไร ฉันใช้เวลาเป็นชั่วโมงแทบทุกที ก็เลยได้แต่ทำหน้าเศร้า แล้วเธอก็เดาใจฉันออก บอกให้ฉันเลือกซื้อได้ตามใจชอบ เธอจะพาน้องนุถไปเดินเล่นต่อเอง และจะเดินวนกลับมาหาที่นี่ แต่พอน้องนุถได้ยินแบบนั้นก็ส่ายหน้าแรงๆ หนูจะอยู่ที่นี่ อยู่เป็นเพื่อนจู เมื่อกี๊นี้จูยังตามใจหนูเลย จูของน้องนุถคือฉัน แต่คนที่ตามใจน้องนุถเมื่อกี๊คือเธอต่างหาก
ระหว่างทางกลับบ้าน ฉันอดไม่ได้ที่จะนึกถึงคำว่า เป็นเพื่อน ไม่ได้ เพิ่งรู้สึกว่าคำคำนี้เป็นคำที่ให้ความรู้สึกอุ่นๆได้ดีอีกคำหนึ่ง ไม่ว่าสถานการณ์ที่ตัวเองกำลังยืนอยู่จะดีงามหรือเลวร้ายสักแค่ไหนก็ตาม มันจะงดงาม positive มากขึ้น ถ้าหากมีใคร...อย่างน้อยสักคนหนึ่งอยู่ข้างๆกัน อย่างเช่นตอนนี้...
ตอนที่พวกเรากำลังนั่งทนรถติดเป็นเพื่อนกันอยู่หน้าโลตัสมาเป็นชั่วโมงแล้วนี่ไง :D
Create Date : 15 มกราคม 2551 |
|
10 comments |
Last Update : 15 มกราคม 2551 21:18:32 น. |
Counter : 326 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: ยิปซีสีน้ำเงิน IP: 124.121.47.7 21 มกราคม 2551 21:08:38 น. |
|
|
|
| |
โดย: ยิปซีสีน้ำเงิน IP: 58.8.115.72 28 มกราคม 2551 15:41:51 น. |
|
|
|
| |
โดย: ยิปซีสีชมพู IP: 124.121.46.169 30 มกราคม 2551 18:52:57 น. |
|
|
|
|
|
|
|
เจิม ขอ รับ