จิตอันทรงพลัง... พลังเยอะงี้เมื่อไรมันจะยอมซะทีล่ะเนี่ย ตั้งแต่ทีเคยเล่าๆ ไว้ใน blog ก่อนๆ ผมยังรู้สึกเสมอ ว่าผมต้อทำ และต้องทำให้ได้... ฟังโยมท่านนึงส่งารบ้านในแผ่นที่ 26 ... พอจ. ท่านว่าโยมท่านนั้น มีจริตเอาจริงเอาจัง จิตมันสู้ไม่ยอมถอย ต้องรู้จนมันยอมนั่นแหละ ถึงจะเห็นธรรม... ฟังแล้วคิดถึงตัวเองเลยครับ วันนี้ไปกราบพอจ. ไม่ได้ส่งการบ้านนะครับ แต่พบว่า ใจผมวันนี้ดูเหมือนจะไม่มีแรง รู้ถึงฐานบ้าง ไม่ถึงฐานบ้าง แต่มันก็ดิ้นน้อยลงอยู่ ไม่ได้อยากดีเท่าไร แต่ลึกๆ แล้ว มันยังมีพลังงานก้อนนึง ที่แน่นๆ อยู่ในอก ดูจะน้อยกว่าเมื่อ 2-3 วันก่อนนิดนึง แต่มันยังมีอยู่ และพบว่า มันเป็นตัวขับดันให้จิตมีพลัง อึดสู้ เอาชนะเพื่อให้ได้สิ่งที่ต้องการ... พลังงานก้อนนี้มีอยู่กับผมมานานแล้ว มันมักจะแสดงพลังออกมาในเวลาที่จำเป็น เช่น ตอนที่สอบ entrance เป็นแรงขับทางโลกียะที่สำคัญยิ่ง แม้แต่ทางโลกุตระในเบื้องต้น ในขยัน เอาจริงเอาจังในการปฏิบัติ... แต่ตอนนี้ มันเป็นอุปสรรคซะแล้ว... ผมเข้าใจว่า ถ้ายังมีพลังงานก้อนนี้อยู่ จิตมันจะยังดิ้นอยู่ ระดับที่ละเอียดๆ หน่อยนี่ก็ เช่นการดิ้นรนเพื่อให้ตนบรรลุมรรคผลนิพพาน... คิดเสมอว่า ต้องเอาให้จบชาตินี้ให้ได้... ก้อนนี้ยิ่งใหญ่ ยิ่งแน่นกว่าเดิมอีก พักหลังเริ่มปลงใจบ้างว่า ชาติหน้าต่อๆ ไป ก็ทำ ทำมันตลอดไป กี่พบกี่ชาติ และขอให้ได้พบพระพุทธศาสนาเรื่อยๆ ไปตลอดเส้นทางอันยาวนานนี้ ด้วยภพภูมิมนุษย์ที่เกิดในดินแดนที่มีโอกาศได้ฟังธรรมได้เข้าใจ ทุกชาติๆ ไป... ค่อยเบาลงหน่อย... มันยังไม่ยอม มันก็ไม่เห็นธรรมซะที แต่ถ้าไม่มีมัน ชาตินี้คงไม่ได้เห็นธรรมเช่นกัน เอาล่ะ เข้าใจงี้ สุดท้ายแล้ว ไม่มีอะไรมากกว่ารู้กายรู้ใจลงปัจจุบัน... รู้ลงไป รู้ลงไป...ตายเป็นตาย พระอริยะท่านทั้งหลาย จะได้เจอ จะได้ผ่านสิ่งที่ผมกำลังประสบอยู่อย่างนี้รึเปล่าน้อ เจริญในธรรมนะครับทุกท่าน   Create Date : 04 เมษายน 2552 4 comments Last Update : 4 เมษายน 2552 20:15:24 น. Counter : 384 Pageviews. Share Tweet

สวัสดีค่ะ..คุณหมอเบียร์ แวะมาเยี่ยมค่ะ ...และขอบคุณสำหรับการไปเยี่ยมเยียนกันนะคะ .. ตอนนี้ก็แวะไปบล็อกเหน่งบ้าง คุณบุหงาบ้าง วน ๆ อยู่แค่นี้อ่ะค่ะ สำหรับคำถามที่ฝากไว้ที่บ้านพี่นั้น ... อิอิ จะตอบไงดี ฟังลพ.เล่าอยู่บ่อย ๆ ได้แต่เดาว่าคงไม่ใช่ใครที่ไหนนะคะ ...คงเป็นลพ.ท่านเองอ่ะ ... (อันนี้เดาเองนะคะ ผิดพลาดประการใดขอขมา ขออภัยด้วย) วันนี้ว่าจะไป แต่ไม่ได้ไปค่ะ ... แล้วถ้าไปหมอเบียร์จะรู้จักพี่หรอคะ ... ช่วงสงกรานต์พี่คงไปตั้งแต่วันที่ 11 และกลับวันที่ 13 ตั้งใจไว้จะไปพักที่วัดหนองเลงค่ะ ถ้าหมอเบียร์ไปคงได้รู้จักกัน ถามหาแม่ไก่ใคร ๆ (ขาประจำ) ก้อรู้จัก โดยเฉพาะคนที่ช่วยแจกหนังสือ จัดเตรียมซีดี ส่วนใหญ่จะรู้จักกันหมดค่ะ หลังจากลพ.เทศน์เสร็จแล้ว พี่จะนั่งรอเพื่อกราบแม่ชี เพราะฉะนั้นหาพี่ได้แถว ๆ ที่แม่ชีนั่ง เจอกันแน่นอนค่ะ   โดย: สาวิกา IP: 124.120.100.158 4 เมษายน 2552 21:02:24 น.

เคร่งเครียดมากไปก็ไม่ดีนะครับ เหมือนการเล่นกีฬา ถ้าเราเครียดมากไปกล้ามเนื้อมันก็เกร็ง อาจเคลื่อนไหวได้ไม่ถนัดนัก ดีไม่ดีเป็นตะคริวไปอีก ครูบาอาจารย์ท่านแนะให้ ทำแบบสบายๆ รับรู้อารมณ์ที่เกิดขึ้นแล้วปล่อยวาง ขอเป็นเพื่อนร่วมทางธรรมด้วยคนนะครับ   โดย: วรบรรณ 5 เมษายน 2552 5:36:42 น.

ผมก็ว่างั้นน่ะครับ เฮอะๆ แต่มันก็ห้ามไม่ได้น่ะนะครับ ยินดีครับ มีอะไรก็มาคุยกันนะครับ   โดย: Pormaid 5 เมษายน 2552 10:43:30 น.

โห ...แอบรู้จักกันด้วย อย่างนี้ทักไม่ผิดตัวแน่ ๆ แล้วพบกันวันสงกรานต์นะคะ ...   โดย: สาวิกา 5 เมษายน 2552 12:34:32 น.