BlogGang.com : : ปิงปองงง : . . . เ ร า ม า ล้ อ ม ว ง คุ ย เ รื่ อ ง ก า เ เ ฟ กั น เ ถ อ ะ . . .

. . . เ ร า ม า ล้ อ ม ว ง คุ ย เ รื่ อ ง ก า เ เ ฟ กั น เ ถ อ ะ . . .

ผ ม เ ป็ น ค น ล ว ก ๆ . .

ผมไม่ค่อยถนัดกับการทำอะไรด้วยพิธีรีตองเท่าไหร่..

ยกตัวอย่างง่ายๆก็ รสก. เนี่ยแหละ…ผ่านมาจนป่านนี้ยังไม่มีอมยิ้มเหมือนใครๆเขา

ขี้เกียจสมัครบ้าง อ้างว่าไม่ว่างบ้าง…

จ น ต อ น นี้ ส มั ค ร ย า ก สุ ด ๆ T_T

…………………..

เวลาถึงบ้าน.. รองเท้าข้างซ้ายก็จะไปตามแรงสะบัดของเท้าซ้าย

ข้างขวาก็ตามแรงของข้างขวาถุงเท้าก็จะถูกปลิ้นทิ้งเอาไว้ตรงกลาง..

สิ่งของสัมภาระ(ถ้ามี)ก็จะวางเอาไว้ที่โซฟาหน้าบ้าน… กว่าจะใช้นอนใช้นั่งได้ก็เดือนให้หลัง
(ประมาณสองเดือนเก็บของที)

แต่เห็นผมชุ่ยๆแบบนี้นะ…ผมยังมีเรื่องละเมียดๆอยู่บ้าง

อืมมมมม

เ ร า ม า จิ บ ก า เ เ ฟ กั น เ ถ อ ะ . . .

……………………………………

ก า เ เ ฟ เ ป็ น เ ค รื่ อ ง ดื่ ม ข อ ง ผู้ ใ ห ญ่ . . .

กาแฟแก้วแรกในชีวิต ทำให้ผมรู้สึกเหมือนลูกกระเดือกพุ่งทะลุออกมาจากคอหอยในนาทีนั้น

แขนขาเปลี่ยนเกร็งกำยำ เสียงที่เปล่งออกมาแตกห้าวราวแตกพาน

ความคิดความรู้สึกผมเปลี่ยนจากเริงไร้ เป็นลุ่มลึก. . .

นั้ น เ ป็ น เ เ ค่ ค ว า ม ท ร ง จำ ส่ ว น ห นึ่ ง เ ท่ า นั้ น . . .

…………………………………..

เริ่มต้นด้วยแก้วกาแฟแก้วโปรด…อาจจะเป็นแก้วที่คุณชอบ

. . . หรือแก้วที่สวยที่สุดในสายตาคุณตอนนั้น

แต่แก้วโปรดผมเป็นดินเผาเปล่าๆ ผมปั้นเองโดยจงใจที่จะไม่เคลือบ(ที่บ้านเกิดผมมีเตาเผา)

ถ้านึกไม่ออกก็นึกถึงกาแฟโบราณที่เค้าชงใส่โอ่งนั่นล่ะ

สัมผัสสากๆของมันเหมาะกับชีวิตและรสกาแฟดี…. จะมีอะไรราบรื่นไปซะทุกอย่างเล่า

. . . ริ น น้ำ ร้ อ น เ ดื อ ด พ ล่ า น ล ง ไ ป ใ ห้ มั น ส ะ ดุ้ ง

อาศัยจังหวะและความสุนทรีย์ในการกลั้วน้ำร้อนในแก้ว ช้าๆ

จากสายตามองลงไปจะเห็นเกลียวน้ำเหวี่ยงเป็นวงราวน้ำวน

หลอมละลายความฝันที่ยังคงติดอยู่ที่เปลือกตาเข้ากับความเป็นจริงของชีวิตในวันใหม่

ให้ไอร้อนได้สัมผัสเปลี่ยนรอยเย็นที่ฝังฝากอยู่ในไอดิน…

…………………………

ค่ อ ย ๆ ห ย่ อ น เ ม็ ด ก า เ เ ฟ ร า ว เ รี ย ง เ ม็ ด ล ง ไ ป …

. . .ยังที่บดกาแฟแบบเก่าที่ไม่ต้องการไฟฟ้าหรืออารยะธรรมใดๆ..

สิ่งซึ่งจะช่วยกลั่นกรองเอารสชาดที่แฝงลึกในเมล็ดกาแฟชั้นดีที่เคยถูกบรรจงปลูก และคั่วอย่างปราณีต

การเก็บและรักษาอย่างดีราวอัญมณี จะสร้างคุณค่าให้ในความรู้สึก. . .

การบด. . .

หากใช้แรงมากเกินไป…หรือการที่หมุนมันแรงเกินไป

นอกจากเสี่ยงต่อความเสียหายของที่บดรุ่นลายคราม ที่ประดับมุกอยู่บนปลายปิด

ยังทำให้ผงกาแฟที่ได้ละเอียดแหลกจนเกินไป. . .

ความหอมหวลและรสชาดที่ได้รับกลับ จะผิดเพี้ยนไปจากสิ่งที่ดีที่สุดที่ทำได้

. . .การบดที่หยาบเกินไปก็เช่นกัน

มั น ไ ม่ ต่ า ง อ ะ ไ ร กั บ ชี วิ ต ที่ ต้ อ ง ก า ร เ พี ย ง เ เ ค่ ค ว า ม เ พี ย ง พ อ . . .

……………………………………….

นำ ผ ง ก า เ เ ฟ ที่ ไ ด้ จ า ก ก า ร บ ด ใ ส่ ล ง ใ น เ เ ก้ ว ช ง . . . .

ราดน้ำเดือดพล่านลงไปผสม.. . หยาดน้ำโพลยไอจะหลอมรวมกันกลายเป็นสีน้ำตาลเข้ม

ศิลปะแห่งรสชาดสำคัญที่ตรงนี้มากที่สุด!!!

การกะปริมาณน้ำกับปริมาณกาแฟผิดพลาด หมายถึงหายนะของกาแฟแก้วนั้น!!!

รสชาดนั้นคุณต้องหาด้วยจิตใจและประสบการณ์ของตัวคุณเอง. . .

ผมไม่อาจบอกได้ว่า กาแฟแก้วที่อร่อยที่สุดของผม จะต้องอร่อยที่สุดสำหรับคุณด้วย

ในการกลับ ก็เช่นกัน. . .เฉกเช่นชีวิตที่แต่ละคนต้องมีทางที่เลือกเดิน

ไม่มีใครในโลกที่มีชีวิตเหมือนกัน. . .

ก า เ เ ฟ ก็ เ ช่ น กั น . . .

………………………………..

. . . ถึ ง ณ นา ที นี้

คุณจะได้กาแฟหนึ่งแก้วที่เปลี่ยนปรุงรสชาดด้วยนมสดหรือน้ำตาลตามที่ใจชอบ

กับบรรยากาศซึมซาบแห่งยามเช้า. . . เวลาที่หลายชีวิตต้องฟื้นจากการพักผ่อนหลับใหล

ในราตรีที่ความฝันร้าง เปลือกตาหนักอึ้ง. . .

ก า เ เ ฟ เ เ ก้ ว นี้ กั บ ม ว ล ห ม อ ก ย า ม เ ช้ า จ ะ เ ติ ม เ ต็ ม ค ว า ม รู้ สึ ก ใ ห้ คุ ณ . . .

…………………………………..

ผมขอละที่จะกล่าวถึงกิจกรรมระหว่างแก้วกาแฟนะ…

อย่างที่บอก. . .ไม่มีใครมีชีวิตเหมือนกัน การบรรยายเย่นเย้อจะทำให้กาแฟในมือเย็นลงไปเสียเปล่า

แต่ผมเลือกที่จะโรยควันสีเทาในระหว่างนั้น. . .กับเก้าอี้ที่แสนสบายสักตัว

ผมจะลากเก้าอี้ออกมาที่นอกชาน. . .วางขาพาดกับระเบียงเตี้ยที่กั้น

ท่ามกลางความเยือกเย็นยามเช้าพร้อมกับบุหรี่สักตัว…

ปล่อยใจว่างเปล่าให้ล่องลอยไป

รู้สึกถึงสัมผัสอบอุ่นด้วยสองมือที่ประคองแก้วกาแฟนั้นไว้. . .

ซึ่ ง มั น อ า จ จ ะ เ ป็ น เ พี ย ง ค ว า ม อ บ อุ่ น อ ย่ า ง เ ดี ย ว ที่ ผ ม จ ะ ไ ด้ รั บ ใ น วั น นั้ น . . .

……………………………………………………………………………………………

ถึงบรรทัดนี้ผมมันใจว่าทุกคนที่ผ่านเข้ามาอ่านเข้าใจ. . .

คุณกำลังเข้าใจถึงความละเมียดในกลิ่นและรสสัมผัสจากเครื่องดื่มที่คุณเคยคิดว่าธรรมดานี้

กาแฟไม่ใช่สิ่งที่คุณสามารถดื่มมันได้อย่างส่งๆ. . .

มันไม่ใช่ยาบ้ายาม้าที่เอาไว้ใช้แค่ดับความง่วงเหงาหาวนอน

มันคือสิ่งที่มีค่ากว่านั้น คุณเข้าใจแล้วใช่มั๊ย!!!!

เอาล่ะ . . . .

ถ้าคุณเข้าใจแล้ว แสดงว่าในโลกนี้มีคนที่ไม่เข้าใจอยู่เพียงคนเดียว

คือหัวหน้าผม. . .

ผมล่ะไม่เข้าใจจริงๆ ว่าทำไมเค้าไม่เข้าใจในสิ่งที่ผมพยายามอธิบาย

ผมก็อธิบายแบบที่อธิบายให้คุณฟังเนี่ยแหละ แต่แทนที่เค้าจะซาบซึ้งและเข้าใจ

เค้ากับบังคับให้ผมกลับไปกินกาแฟสำเร็จแบบเก่า

กาแฟที่ให้แต่รสชาดปลอมๆกับกลิ่นที่ถูกปรุงแต่งนั่น!!!

เ เ ล้ ว เ ลิ ก ม า ส า ย ต อ น เ ช้ า ซ ะ ที ! ! ! !

รับกาแฟอีกสักแก้วไหม

Create Date : 08 กุมภาพันธ์ 2548

Last Update : 14 กุมภาพันธ์ 2548 0:02:42 น.

4 comments

Counter : 318 Pageviews.

ดิฉันว่านะ คุณน่ะ เป็นนักเขียนได้ดีทีเดียว เอาไว้กลับมาจากเที่ยว จะเข้ามาอ่านต่อนะ

โดย: รักดี

วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:18:20:01 น.

รับค่ะ ^ ^

ตื่นเช้าอีกสักหน่อยสิ 555

โดย: คนสวย (ทำใจได้

) วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:11:49:24 น.

ขออึ้ง....ก่อนค่ะ

แล้วยื่นมือไปรับแก้วกาแฟ ^_^

โดย: Big Spender

วันที่: 16 มีนาคม 2548 เวลา:20:27:28 น.

กาแฟแก้วนึงได้ไหม๊

น้ำตาล 2 นมนิดหน่อย

ถ้าไม่มี.....ขอเพียง

กาแฟดำ

โดย: .... IP: 61.90.90.31 วันที่: 24 กรกฎาคม 2548 เวลา:9:13:42 น.