. . . เ รื่ อ ง เ รื่ อ ย เ ปื่ อ ย . . .
เริ่มจากอะไรดีล่ะ.??
ผมจะพูดถึงเก้าอี้ผมก็แล้วกัน…
ตอนนี้หักไปตัวนึง..แล้วก็หลุดอีกตัวนึง
อีกสี่ตัวยังใช้การได้ดีอยู่…เมื่อก่อนผมไม่เคยนั่งมัน
เ เ ต่ ต อ น นี้ ต้ อ ง ใ ช้ เ เ ล้ ว ล ่ะ . . .
ผมชอบลากเก้าอี้จากโต๊ะกินข้าวมาไว้ในห้องนอน
ห้องนอนผมมีเตียงหลังใหญ่กินพื้นที่ส่วนใหญ่ในห้อง..และก็กินเวลาส่วนใหญ่ของผม
นี่ถ้ามีฝีมือทางด้านการวาดรูป..ผมจะวาดไปให้ดู…และก็อาจจะเพ้นท์รูปป่าหิมพานต์
เ พ ร า ะ ต อ นนี้ มี กิ น น ร อ ยู่ เ เ ล้ ว …
หน้าต่างบานใหญ่…ผมชอบเปิดมันทิ้งไว้แล้วก็ประตูห้องประตูบ้านด้วย
ลมมันจะพัดผ่านพอดี…
จ า ก ห น้ า ต่ าง . . .
ตอนกลางวันผมจะเห็นขอบฟ้า
แต่ราตรีจะมองเห็นพระจันทร์…
ผมชอบที่จะนั่งพาดขากับขอบหน้าต่าง…เปิดเพลงเก่าๆซ้ำๆซึ้งๆ
สูบบุหรี่…จิบเบียร์…แล้วก็โยกเก้าอี้ไป..โยกเก้าอี้มา อ๊อดแอ๊ดๆ
(กรุณาช่วยสังเกตุด้วยว่า เก้าอี้ผมพังเนื่องจากอุปนิสัยการใช้…ไม่ใช่น้ำหนัก)
เ ค ย รู้ สึ ก อิ ส ร ะ กั น ต อ น ไ ห น บ้ า ง ? ?
. . . .ผมรู้สึกอย่างนั้นเวลาไม่มีอำนาจ
ผมชอบเป็นเพื่อนหมา มากกว่าเป็นเจ้าของมัน..
งั้นคืนนี้ผมขอดื่มให้เพื่อนที่บ้านแล้วกัน…
เมื่อวานผมดื่มให้กับความรู้สึกอาลัย…
ส่วนพรุ่งนี้…
เ ดี๋ ย ว เ ห ตุ ผ ล ก็ ม า เ อ ง ล ่ ะ . . .
Create Date : 21 กุมภาพันธ์ 2548 |
|
27 comments |
Last Update : 21 กุมภาพันธ์ 2548 1:40:54 น. |
Counter : 424 Pageviews. |
|
|
|
เหตุผลของพรุ่งนี้. . .ต้องถอนไงค่ะ อิอิ
(^____^)