|
|
| 1 | 2 |
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
> > อ ย า ก หั ว เ ร า ะ เ สี ย ง ใ ส ๆ เ ห มื อ น เ ด็ ก ๆ < <
เพราะโตขึ้น (เริ่มแก่!!) รู้จักสุข และรู้จักทุกข์มากขึ้น
บางวัน ทุกข์มากกว่าสุข
และหลายๆ วันอาจจะสุข และหัวเราะได้บ้าง
แต่พอตอนนี้ทำไมรู้สึกว่า..
เสียงหัวเราะ ที่ออกมาจากความสุขจริงๆ มันเป็นยังไง
ฉันลืมเสียงหัวเราะของตัวเองเหรอ...อาจจะเป็นไปได้ !!
ที่บ้านมีหลานๆ 5 ขวบ กะ 2 ขวบ
เวลาได้ยินเสียงหัวเราะของเค้า แล้วมีความสุขจัง
และเสียงหัวเราะนั้นช่างแตกต่างกับเสียงหัวเราะของเราโดยสิ้นเชิง
เพราะโลกของผู้ใหญ่ ไม่เหมือนโลกของเด็กๆ หรือเปล่า
เพราะเด็กๆ รู้จักแต่ความสุข
แต่ผู้ใหญ่มีความสุขน้อยลง หรือเปล่า
แล้วความสุขมันหายไปไหน?
ใครๆ ก็บอกว่า ความสุข อยู่ที่ใจ
แล้วถ้าหากว่าตอนนี้ในหัวใจไร้ซึ้งความสุข จะให้ทำอย่างไรค่ะ?
เวลาผ่านมา แล้วก็ผ่านไป จริงๆ ค่ะเวลาช่วยได้
แต่ถ้าความเจ็บปวดมันยาวนาน และฝังลึก
กำลังใจที่จะฟันฝ่าให้ผ่านพ้นช่วงเวลาโหดร้ายแบบนี้ไปได้
จะเอามาจากไหนกัน...
ถ้าจะบอกว่ากำลังใจที่ดีที่สุด คือตัวเราเอง
แต่ในขณะที่ตัวเราเองก็เจ็บปวดแทบแย่
ถามว่ามีแรงแค่ไหนที่จะสู้ ตอบได้เลยว่า ไม่มีก็ต้องมีให้ได้!!!
แต่เหนื่อยจัง!!...เท่านั้นเอง
By>>P_MIM ในค่ำคืนของวันที่ปวดใจ !!
Create Date : 02 มกราคม 2553 |
Last Update : 2 มกราคม 2553 19:25:50 น. |
|
1 comments
|
Counter : 306 Pageviews. |
|
|
|
โดย: gift_quality IP: 125.24.182.72 วันที่: 2 มกราคม 2553 เวลา:21:50:12 น. |
|
|
|
|
|
|