สิบเก้านาฬิกายี่สิบเจ็ดนาที


ผมเพิ่งชงกาแฟแก้วที่สองของวัน

มันไม่ใช่เวลาแปลกสำหรับการดื่มกาแฟของผม

ผมดื่มมันได้เสมอไม่ว่าจะเป็นเวลาไหน

เพียงแต่ จำนวนแก้วของกาแฟต่อวันของผมลดลง เมื่อบางส่วนของชีวิตผมหายไป




ไม่มีกาแฟแก้วกลางคืนมานานมากแล้ว

นาน พอๆกับการหายไปของเขา

แต่นั่นไม่เป็นไรหรอก ผมไม่ได้ยากลำบากอะไร

ผมเคยชินกับมันแล้ว




ค่ำนี้ ผมนึกอยากดื่มกาแฟขึ้นมา

ค่ำนี้ ผมนึกถึงเขาขึ้นมา

ค่ำนี้ ก็แค่ค่ำของคืนธรรมดาคืนหนึ่ง

ที่ผมยังคิดถึงเขา




สิบเก้านาฬิกาสามสิบห้านาที


กลิ่นกาแฟหอมไปทั้งห้อง

รสมันจางกว่าเเก้วเมื่อเช้านิดหน่อย



รับกาแฟสักแก้วมั้ยฮะ?

Create Date : 12 สิงหาคม 2552
Last Update : 12 สิงหาคม 2552 19:37:10 น.		9 comments
Counter : 691 Pageviews.
Share Tweet