ผ้าห่มที่อุ่นที่สุดในช่วงอากาศหนาวคือ อ้อมกอด
อย่างไม่ทันยั้งคิด หลายครั้งผมก็กอดคนตรงหน้า ด้วยความที่รู้สึกที่ต่างๆกัน

พี่เจ้าหน้าที่ เป็นรายแรก เธอเอ่ยขอบคุณที่ผมไปช่วยงาน (กรอกน้ำยาฆ่าเชื้อเพื่อไปแจกชาวบ้านเพื่อขัดบ้านหลังน้ำลด)
มันเป็นงานอาสาที่ใครก็ไม่อยากลงแรงทำ แต่พวกเธอก็ทำ จะด้วยเหตุผลว่าได้รับคำสั่งมา ได้การขอร้องมา หรือใดๆ
"มาอีกนะ พวกพี่จะไม่ไหวกันแล้ว" พี่จับมือผมและบอกอย่างนั้นในตอนเย็นที่เราเสร็จงานของวัน
"มาฮะพี่ เดี๋ยวว่างตอนไหนก็จะลงมา" ผมบอกพลางโอบกอดพี่

พี่คงตะลึงไปสักครู่ .....

ผมก็แค่อยากให้กำลังใจพี่นี่หว่า .. หวังว่าพี่จะรับรู้มัน



เพื่อนสาวคนสนิทของผม เป็นรายที่สอง
เธอมารับผมกลับบ้านด้วยกันตอนเย็นวันเดียวกัน

"คิดถึง (ชื่อผม)" เธอบอก
"อืมม .. คิดถึงเหมือนกัน" ผมบอกแล้วโอบกอดเธอไว้

เธอคงไม่ได้ตะลึง เพราะนี่เป็นเรื่องปกติ เพียงแต่ช่วงหลังเราเจอกันไม่บ่อย และเพียงแต่ ทุกครั้งจะเป็นเธอที่กอดผม

"(ชื่อผม) ตัวหอม" เธอเย้าเบาๆ

ผมหัวเราะ บอกเธอว่าไม่ได้ใส่น้ำหอมมานานแล้ว คงเป็นกลิ่นเสื้อ (ปนกลิ่นน้ำยาฆ่าเชื้อที่ไปช่วยพี่เจ้าหน้าที่กรอก)

เธอยิ้ม ผมยิ้ม .. อุ่นในใจ




อีกหลายอ้อมกอดหลังจากนั้น .. มันอุ่นดี เหนืออื่นใด บางกอดมันส่งความรักถึงกันได้มากกว่าคำพูดใดๆ

หากคุณมีคนที่รักสักคน อย่าลืมกอดพวกเขาบ้างนะฮะ










ปล. อากาศเย็นแล้ว ดูแลสุขภาพกันด้วย