|
|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
..
เช้าวันใหม่ที่บ้าน ผมนอนลืมตาบนที่นอนที่คุ้นเคย
ลมยังคงพัดแรง ลมทะเลหน้ามรสุมก็อย่างนี้ ดีที่ว่าบ้านผมห่างจากทะเลสักร้อยเมตรได้ แถมมีบ้านใหญ่อยู่ข้างหน้า ละอองน้ำเค็มจึงมาไม่ถึงบ้าน
ฟ้าข้างนอกยังคงมืดสนิท ผมซุกตัวในผ้านวมผืนเก่าอย่างอิ่มใจ รู้สึกอบอุ่นมากกว่าครั้งไหนๆตั้งแต่ลมหนาวพัดมาเยือน
ผมได้ยินเสียงก๊อกๆแก๊กๆด้านล่าง จึงได้ขยับตัวขึ้นจากที่นอน คงมีใครสักคนตื่นแล้ว คงเป็นพ่อหรือไม่ก็พี่สาวของผม
ผมเดินลงไปชั้นล่างของบ้าน เห็นพี่สาวกำลังเสียบปลั๊กกาต้มน้ำ นั่นคือสิ่งที่บ้านเราทำกัน ใครตื่นเป็นคนแรกจะเป็นคนตั้งน้ำร้อนไว้เพื่อดื่มกาแฟกัน
"หวัดดีปีใหม่ฮะ" ผมยกมือไหว้พี่สาวคนโตของบ้าน
พี่พยักหน้ารับ "หวัดดีปีใหม่จ้ะ"
นี่คือสิ่งที่เกิดขึ้นในบ้านเรามาแต่ไหนแต่ไร เราไม่เคยนับถอยหลังเพื่อขึ้นปีใหม่ แต่เราจะทักทายคำแรกของวันแรกของปีแบบนี้
คนอื่นๆในบ้านทยอยตื่นทั้งๆที่เวลาเพิ่งผ่านตีห้ามาได้ไม่นาน เราสวัสดีปีใหม่กันและกัน
"อ่ะ (ชื่อผม) มาเอาข้าวเหนียวปิ้ง" พ่อเปิดประตูเข้ามาพอดี
ผมยกมือไหว้สวัสดีปีใหม่กับพ่อ พ่อยิ้มรับและบอกสวัสดีปีใหม่กับผมเช่นกัน
ไม่นานแม่ก็ตื่นมา เดินออกมาพร้อมหลานตัวโตสองคน ผมยกมือไหว้แม่และกอดแม่แน่นๆรับปีใหม่ และรับไหว้และเคาะหัวเจ้าหลานทั้งสองคนเบาๆ
ท้ายสุดพวกเราก็ตื่นมากันมาทั้งบ้าน เริ่มเช้าวันแรกของปีด้วยกัน
พี่สาวชงกาแฟให้กับพี่เขย ในขณะที่ผมเองก็ชงกาแฟให้กับตัวเอง พี่สาวอีกสองคนกับเพื่อนพี่อีกคนก็นั่งล้อมวงอยู่ไม่ไกล ส่วนไอ้หลานตัวโตอีกสองคนก็กำลังเตรียมตัว
"ว๊า ท้องฟ้าปิด" ผมบ่นงึมงำ ตอนที่ชะโงกหน้าออกไปนอกบ้าน ลมแรงข้างนอกตีผมซะกระเซิง
"วันนี้เมฆเยอะ คงไม่เห็นพระอาทิตย์ขึ้น" พ่อบอกอย่างนั้น พ่อรู้ดีว่าผมชอบไปดูพระอาทิตย์ขึ้นริมทะเล
ผมบ่นงึมงำ แต่ก็เข้าใจดี ฤดูนี้ท้องฟ้าบ้านผมก็อย่างนี้ล่ะ แต่กระนั้นผมก็ไม่ย่อท้อหรอก ผมตั้งใจว่ากลับบ้านคราวนี้ผมจะไปขึ้นเขาสูงของบ้านเกิดให้ได้
ผมเคยขึ้นเมื่อนานมาแล้ว และผมอยากจะขึ้นไปดูภาพเมืองเกิดของผมจากข้างบนอีกครั้ง ไม่ว่าผมจะได้เห็นพระอาทิตย์ขึ้นสวยๆหรือไม่ก็ตาม
ฟังดูออกจะเอาแต่ใจตัวเอง แต่เมื่อผมเปรยขึ้น หลายคนในบ้านก็มีความคิดและความตั้งใจแบบผมเช่นกัน ท้ายสุดก็ขึ้นกันเกือบทุกคน ยกเว้นพี่สาวที่กลัวความสูง และพ่อกับแม่ที่ร่างกายไม่เอื้ออำนวยอีกแล้ว
เราผ่านสามร้อยเก้าสิบห้าขั้นไปอย่างไม่ยากลำบากนัก ยกเว้นพี่สาวคนรองที่เจ็บหน้าอก
ผมใจหายเมื่อเห็นหน้าซีดๆของพี่ พี่ไม่เคยบอกผมว่าพี่จะมีปัญหาหากขึ้นไปยังที่สูง พี่บอกว่าไม่เป็นไร แต่ก็รับปากพวกเราว่าจะไปเช็คหัวใจให้ละเอียดอีกครั้ง
คราวที่แล้ว หมอบอกว่าหัวใจพี่ไม่มีปัญหา แต่เหตุการณ์ครั้งนี้ทำให้พวกเราไม่ไว้วางใจอีกแล้ว เราจะเช็คมันอย่างละเอียด หัวใจของพี่นั่นน่ะ ผมไม่อยากให้มันเป็นอะไร
"ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวก็ไปต่อได้" พี่ยังคงยืนยันคำเดิม
พี่คงอยากขึ้นมาเห็นภาพบ้านเกิดของพวกเราจากมุมสูงอีกครั้งเหมือนผม ผมไม่รู้ว่าคนบ้านอื่นเป็นกันไหม แต่คนบ้านผม เราผูกพันกับเมืองๆนี้มาก
ท้ายสุด พวกเราก็ขึ้นไปถึงข้างบนจนได้ ทุกคนสูดหายใจลึกกับอากาศด้านบนที่ไม่มีละอองน้ำเค็มปน ภาพข้างหน้าทำให้มีรอยยิ้มบนใบหน้าของทุกคน
เราชี้ดูอ่าวนั้นอ่าวนี้ เกาะนั้นเกาะนี้ ก็บ้านผมน่ะมีถึงสามอ่าวเลยนะ ถ้าไม่ขึ้นมาดูด้านบนนี้ก็ไม่มีทางรู้หรอก
เรือประมงที่ลอยเกาะกลุ่มกันหลังเกาะเพื่อหลบลม กลายเป็นเหมือนจุดเล็กๆเมื่อมองจากด้านบน เกาะแต่ละเกาะก็มีขนาดเล็กลง ทุกอย่างดูเหมือนเป็นแบบจำลองขนาดเล็ก น่ารักดี
"สวัสดีปีใหม่" ผมตะโกนกรอกเสียงเข้ามือถือ เมื่อมันดังและผมเห็นว่าอีกปลายทางหนึ่งคือพี่ชายคนโตของผมที่ติดงานอยู่ที่อีกอำเภอหนึ่ง
พี่รับคำและถามผมว่าอยู่ไหน
"กลับมาได้แล้ว หิวข้าวแล้ว" พี่บอก ผมเองก็ยังงงๆอยู่ว่า พี่หิวข้าวแล้วมันเกี่ยวอะไรกับผมที่อยู่นอกบ้าน ในเมื่อพี่อยู่ที่ทำงานอีกแห่งหนึ่ง
จนผมได้ยินเสียงหัวเราะของแม่ ผมถึงได้รู้ว่าพี่ขับรถมาบ้านตั้งแต่เช้ามืด ผมรีบบอกทุกคน พวกเราละสายตาจากวิวตรงหน้าและหันหลังเพื่อลงทันที ราวกับว่าข้างบนนั่นไม่มีอะไรให้สนใจอีกแล้ว
ก็การอยู่ด้วยกันจนพร้อมหน้าพร้อมตาอย่างนี้ มันไม่เกิดขึ้นง่ายๆในครอบครัวขนาดใหญ่อย่างครอบครัวเรา และพวกเราก็รู้ดีว่าพี่ปลีกตัวจากงานมาเพื่อมาอยู่กับพวกเราโดยเฉพาะ
การอยู่ด้วยกัน นั่นล่ะคือสิ่งที่มีค่าที่สุด
พี่ชายหัวเราะเอิ๊กอ๊ากเมื่อเห็นหน้าผม พี่ชอบหยอกผมเสมอ คงเป็นเพราะผมเป็นน้องคนเล็ก
สายๆ พี่ชายคนที่สองกับครอบครัวที่อยู่อีกบ้านหนึ่งก็มาถึง แม้จะเป็นเวลาสั้นๆ แต่เราก็กินข้าวเช้าพร้อมหน้ากัน หัวเราะด้วยกัน
พี่ชายคนโตไปกราบพระพร้อมพวกเรา และขอตัวกลับก่อนขณะที่พวกเราอยู่ทำบุญกันต่อ
ผมเคยได้ยินว่า หากเราทำบุญร่วมกัน ชาติหน้าเราจะเกิดมาเจอกันอีก
อืมม .. ผมไม่รู้หรอกว่าชาติภพมีจริงไหม หากมันมีจริง ผมว่าชีวิตที่แล้วของผมคงจะทำบุญมาเยอะ ผมถึงได้เกิดมาในครอบครัวนี้ ทั้งๆที่พ่อและแม่คิดจะทำหมันตั้งแต่ลูกคนที่ห้าเกิด แต่พี่ชายของผมก็ขัดขวางภารกิจนั้น โดยการรีบออกมาดูโลกก่อนถึงสถานีปลายทางที่พ่อกับแม่จะไป
แม่ต้องคลอดพี่ชายกลางทาง จึงไม่ได้ทำหมัน พ่อก็ไม่ได้ทำหมัน แน่นอนหลังจากนั้นลูกคนเล็กอย่างผมจึงออกมาลืมตาดูโลกอยู่ในปัจจุบัน ไม่รู้ว่ามันดีต่อโลกหรือเปล่า แต่ที่ผมรู้คือมันดีต่อผม
และเพื่อไม่ให้การเกิดมาของผมเป็นการเพิ่มประชากรแบบรกโลก พ่อกับแม่จึงพร่ำสอนให้ผมเป็นคนดี
หลังจากทำบุญเสร็จ พ่อกับแม่มักจะพาพวกเราไปบ้านญาติๆ ไปสวัสดีปีใหม่พร้อมของขวัญติดมือเล็กๆน้อยๆ จะว่าไปมันก็เป็นโอกาสเดียวที่เราจะไปเยี่ยมญาติอย่างพร้อมหน้าพร้อมตา ปีนี้เราก็ออกตระเวณกันอีกเช่นกัน
เราจบวันแรกของปีด้วยการกินข้าวด้วยกันในครอบครัว คราวนี้มีน้าอีกสองคนมาสมทบด้วย วงใหญ่เหมือนเดิม จะขาดก็แต่ครอบครัวพี่ชายคนโตที่ติดงาน
ปีนี้พ่อให้โอวาทยาวกว่าทุกปีที่ผ่านมา พ่อจะบอกพวกเราเสมอว่า พ่อไม่รู้ว่าจะอยู่กับพวกเราได้อีกนานเท่าไร แต่สิ่งที่พ่ออยากให้เป็นคือ พ่ออยากให้พวกเรารักกันเหมือนที่รักกันในวันนี้
พวกเรารับปากกับพ่อว่าพวกเราจะรักกันมากๆ และไม่ทิ้งกัน
บางครั้งความรักของคนในครอบครัวผมก็ทำให้ผมอึดอัด แต่จะให้ผมเลิกรักพวกเขาน่ะรึ นั่นมันเป็นไปไม่ได้หรอก ผมจึงเห็นว่าพ่อไม่จำเป็นต้องกังวลใดๆเกี่ยวกับพวกเรา
หากพวกเราจะเลิกรักกัน เราคงเลิกรักกันไปแล้ว คงไม่รักกันมาจนพี่สาวคนโตอายุปาเข้าไปครึ่งชีวิตแล้ว
แต่ผมก็เข้าใจพ่อและแม่ อนาคตไม่มีใครรู้ได้ แต่ว่าเราป้องกันสิ่งไม่ดีได้ หากเรามีความรักให้แก่กัน
นั่นคงเป็นเหตุผลว่าทำไมพ่อกับแม่จึงพร่ำบอกให้พวกเรารักกันมากๆ
คืนนั้น ผมหลับตาลงด้วยความอิ่มเอมใจ
หลายคืน ที่ผมหลับตาลงด้วยความกังวลกับเรื่องต่างๆในหัว แต่อย่างน้อยในวันที่ผมอยู่กับครอบครัว ผมสามารถหลับตาลงได้อย่างสุขใจ
เรื่องต่างๆ กลายเป็นสิ่งที่ยังพอจะมีทางจัดการได้
อืมม นั่นละมั้งความรัก มันทำให้ผมมีกำลังใจมากขึ้นที่จะเดินในวันต่อไป
ก็ผมไม่ได้เดินคนเดียวนี่นะ
This Way - DEPAPEPE
Create Date : 04 มกราคม 2552 |
|
9 comments |
Last Update : 30 พฤศจิกายน 2552 21:28:49 น. |
Counter : 367 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: ภูติ 4 มกราคม 2552 23:21:17 น. |
|
|
|
| |
โดย: u can call me anytime IP: 202.149.25.225 5 มกราคม 2552 0:21:02 น. |
|
|
|
| |
โดย: พิม IP: 118.173.90.183 5 มกราคม 2552 9:51:29 น. |
|
|
|
| |
โดย: nanida 5 มกราคม 2552 17:47:26 น. |
|
|
|
| |
โดย: warmupcupfee IP: 125.24.84.48 6 มกราคม 2552 8:27:24 น. |
|
|
|
| |
โดย: ภูติ IP: 161.200.255.162 6 มกราคม 2552 16:51:39 น. |
|
|
|
| |
โดย: miss_warmcupfee IP: 125.24.77.28 7 มกราคม 2552 12:57:41 น. |
|
|
|
| |
โดย: ภูติ 7 มกราคม 2552 20:13:07 น. |
|
|
|
| |
โดย: waiting.warm.cafe' IP: 125.24.13.251 8 มกราคม 2552 8:35:22 น. |
|
|
|
|
|
|
ไว้ค่อยมาลงรูปฮะ