Bloggang.com : Peakroong :

:::ระบำทวาราวดี:::

ระบำทวารวดี
ระบำนี้ประดิษฐ์ขึ้นจากการนค้นคว้าหลักฐานทางโบราณคาดีสมัยทวารวดี ท่ารำและ เครื่องแต่งกายได้แนวคิดจากภาพสลัก ภาพปั้นที่ขุดค้นพบ ณ โบราณสถานที่ตำบลคูบัว อำเภอ อู่ทอง จังหวัดนครปฐม และที่ตำบลโคกไม้เดน จังหวัดนครสวรรค์ ฯลฯ นักโบราณคดี สันนิฐานว่าชาวทวารวดีเป็นต้นเชื้อสายพวกมอญ ดังนั้นลีลาท่ารำ รวมทั้งเนียงทำนองเพลง จึงเป็นแบบมอญ ท่ารำบางท่าได้ความคิดมาจากภาพสลัก และภาพปูนปั้นที่ค้นพบโบราณสถานที่ สำคัญ เช่น
- ท่านั่งพับเพียบ มือขวาจีบตั้งข้อมือระดับไหล่ มือซ้ายวางบนตัก ท่านี้เป็นท่าที่ได้จากภาพปูนปั้น นักร้องนักดนตรีหญิงสมัยทวารวดี ซึ่งพบที่ตำบลคูบัว จังหวัดราชบุรี
- ท่ามือซ้ายคว่ำฝ่ามือ งอนิ้วทั้ง ๔ เล็กน้อยปรกหู มือขวาหงายฝ่ามือ ปลายนิ้วมือจรดที่หน้าขาเกือบถึงข่าซ้าย เขย่งเท้าซ้าย ย่อเข่าทั้ง ๒ ข้างลง กดไหล่ว้าย ลักคอข้างขวา ท่านี้เรียกว่าท่าลลิตะ จากภาพปูนปั้นกินรีฟ้อนรำ ที่ตำบลโคกไม้เดน จังหวัดนครสวรรค์
- ท่ามือซ้ายจีบหันฝ่ามือเข้าหารักแร้ มือขาวจีบตั้งวงกันศอกระดับไหล่ ดกไหล่ขวา ลักคอทางซ้าย เท้าขวาเขย่ง ส้นเท้าขวาชิดกับข้อเท้าซ้าย ซึ่งยืนเต็มเท้า ย่อเข่าทั้ง ๒ ข้างและกับเข่าขวา ท่านี้เป็นท่าที่ได้จากการภาพปูนปั้นที่ตำบลคูบัว จังหวัดราชบุรี

การแต่งกาย
เครื่องแต่งกายชุดระบำทวารวดี ได้แบบอย่างมาจากภาพปูนปั้น ที่ค้นพบตามสถานที่สำคัญต่าง ๆ สมัยทวารวดี และได้นำมาประดิษฐ์ให้เหมาะสมกับการแสดง ซึ่งมีดังนี้
๑. ผมเกล้าสูงกลางศีรษะในลักษณะคล้ายลูกจันแบน สวมเกี้ยวรัดผม
๒. สวมกระบังหน้า
๓. สวมต่างหูเป็นห่วงกลมใหญ่
๔. สวมเสื้อในสีเนื้อ ( แทนการเปลือยอกตามภาพปั้น )
๕. นุ่งผ้าลักษณะคล้ายจีบหน้านางสีน้ำตาลแถวหนึ่ง และสีเหลืองอ่อนแถวหนึ่ง มีตาลสีทองตกแต่งเป็นลายพาดขวางลำตัว
๖. ห่มสไบเฉียง ปล่อยชายไว้ด้านหน้า และด้านหลัง
๗. สวมกำไลข้อมือ ต้นแขนโลหะ และแผงข้อเท้าผ้าติดลูกกระพรวน
๘. สวมจี้นาง
๙. คาดเข็มขัดผ้าตาดเงิน หรือเข็มขัดโลหะ

เครื่องดนตรีที่ใช้ประกอบการแสดง

พิณ ๕ สาย
จะเข้
ระนาดตัด
ตะโพนมอญ
ฉิ่ง
ฉาบ
กรับ
นาฏยศัพท์ที่ใช้ประกอบการรำ
ตั้งวง ลักษณะการตั้งวงของระบำทวารวดี ยกลำแขนเป็นวงโด้ง กันข้อศอก ไม่ตกศอก เช่นวงของรำไทยมาตรฐาน มือแบเหยียดนิ้วตึงหักข้อมือ และปัดปลายมือมาด้านหน้าวงสูงระดับหางตา วงกลางเป็นวงหน้าสูงระดับอกและศอก ลักษณะข้อศอกตั้งเป็นมุมฉากระดับเดียวกับไหล่
จีบ ลักษณะจีบแตกแต่งจากรำไทยมาตรฐาน และจีบของระบำโบราณคดีชุดอื่น ๆ คือนำนิ้วชี้มาจรดกับข้อสุดท้ายของนิ้วหัวแม่มือเป็นวงกลมกรีดนิ้วที่เหลือทั้ง ๓ ออกไป
เคลื่อนเท้าหรือขยับเท้า การเคลื่อนเท้าจะเป็นการรำของมอญ คือย่อเข่าผสม เท้า
ชิดเคลื่อนเท้าทั้ง ๒ ข้างไปพร้อมกับโดยเผยอปลายเท้าและส้นเท้าสลับกันตามจังหวะยืดยุบเข่า
ลักคอ คือการกดไหล่ข้างใดข้างหนึ่ง แต่ศีรษะกลับเอียงตรงกันข้ามกับไหล่ที่กด เช่น ลักคอซ้าย จะต้องกดไหล่ขวา ศีรษะเอียงทางซ้าย เป็นต้น
กระทายไหล่ คือการเบี่ยงไหล่ข้างใดข้างหนึ่งไปด้านหลังแล้วกลับคืนมาด้านหน้า

ละคร
ละครชาตรี
การแต่งกายละครชาตรี
ละครโนรา
ละครนอก
ละครใน
ละครพันทาง
การแสดงพื้นเมืองของไทย
ภาคเหนือ
ภาคกลาง
เพลงพวงมาล้ย
การรำแสดงพื้นเมืองภาคเหนือ
การรำแสดงพื้นเมืองภาคอีสาน
การรำพื้นเมืองภาคใต้
ความหมายของคำว่า
ประเภทของระบำ
ประเภทของการรำ
ประเภทของการฟ้อน
การแสดงเบ็ดเตล็ด
กำเนิดของโขน
การแสดงกระบี่กระบอง
การแสดงหนังใหญ่
ประเภทของโขน
โขนหน้าจอ
ตัวละครในการแสดงโขน
ตัวนาง
ตัวยักษ์
ตัวลิง
เรื่องที่ใช้ในการแสดงโขน
บทละครรามเกียรติ์สมัยกรุงศรีอยุธยา
บทละครรามเกียรติ์สมัยกรุงธนบุรี
บทละครรามเกียรติ์สมัยกรุงรัตนโกสินทร์
ดนตรีที่ใช้บรรเลงในการแสดงโขน
โขนโรงใน
รำวงมาตรฐาน
คำร้อง/ทำนอง รำวงมาตรฐาน
เครื่องดนตรี /การแต่งกาย รำวงมาตรฐาน

Create Date : 04 มีนาคม 2554

0 comments

Last Update : 4 มีนาคม 2554 8:27:58 น.

Counter : 4334 Pageviews.