ลมหายใจของใบไม้
Group Blog
 
 
มีนาคม 2553
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
 
14 มีนาคม 2553
 
All Blogs
 

:::ณ ตรงนี้:::






ลิขิตถ้อยร้อยกรอง ณ ตรงนี้
แม้นมิใช่บทกวีที่สูงส่ง
แต่มุ่งมั่นสรรค์สร้างอย่างบรรจง
เผื่อยังคงประโยชน์บ้างก็ยังดี

อาจมีผู้เงียบเหงาหรือเศร้าสร้อย
คลายหงอหงอยปลดปลง ณ ตรงนี้
ณ ตรงลานบานสะพรั่งความหวังดี
ต้นไมตรีพร้อมปลูกเพื่อผูกพัน

อาจมีผู้รันทดท้อถดถอย
สดับถ้อยสร้อยศัพท์ประทับขวัญ
ณ ตรงที่มิพร่องของกำนัล
คือห่วงใยกันและกันนิรันดร์กาล

อาจมีผู้ชีวิตพบผิดพลาด
กลับสามารถคืนมาความกล้าหาญ
ณ ตรงที่จิตสำนึกจารึกจาร
แม้นมิใช่ผู้เชี่ยวชาญบทกานท์กลอน

อาจมีผู้ผิดหวังรักพลั้งผิด
คืนชีวิตจิตใจทุกข์ไถ่ถอน
ณ ตรงที่มีห่วงหามากอาวรณ์
ถ้อยสุนทรพรั่งพร้อมขับกล่อมใจ

ลิขิตถ้อยร้อยกรอง ณ ตรงนี้
แม้นมิใช่บทกวีที่หวามไหว
เผื่อยังคงประโยชน์บ้างเพื่อบางใคร
ณ ตรงที่มิไร้ความไยดี




มนต์เมืองเหนือ - สมยศ ทัศนพันธ์

ป่าเหนือเมื่อหน้าดอกไม้บาน
ลมฝนบนฟ้าผ่านฟ้ามองดั่งม่านน้ำตา
น้ำฝนหล่นจากฟากฟ้า
ขังแก่งเหมือนแอ่งน้ำตาไหลตกจากผาแว่วฟัง

ป่าเหนือเมื่อไปได้พบมา
เมืองเหนือเมื่อน้ำบ่าเลาะธารซ่านซ่าเคล้าดัง
น้ำไหลไปหลากมากครั้ง
สายชลหมุนวนเหมือนดังไหลหลั่งเป็นวังน้ำวน

* ริมฝั่งวังน้ำค่ำลงคงมีแสงจันทร์
คืนหนึ่งคืนนั้นพบกันน้องเอยสองคน
เมืองเหนืออนงค์นั้นคงมีมนต์
เป่าหัวใจเสียจนก่นให้ใฝ่ฝัน

** แอ่วเว้าเจ้าวอนอ้อนน้ำคำ
จนสูรย์ลอยคล้อยต่ำสายัณห์เย็นย่ำทุกวัน
แล้วไฉนจะให้ลืมนั้น
แม้นใครได้ไปเที่ยวพลันหลงมั่นในเมืองเหนือเอย



ขอบคุณทุกบทกวี ภาพและเพลงที่ปรากฏในบล็อก,

ภูมิใจเถิด..วันนี้ผลงานของคุณเผยแพร่ไปทั่วโลก..

ให้งานออนไลน์ทุกชิ้นเป็นดาวประดับฟ้า

ขอบคุณทุก"งานสร้าง"ที่แสนงดงาม.


'ปีฆรุ้ง...





 

Create Date : 14 มีนาคม 2553
0 comments
Last Update : 15 มีนาคม 2553 15:52:01 น.
Counter : 533 Pageviews.


Peakroong
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 41 คน [?]





"หากต้องตัดสินใครสักคน

เริ่มจาก "ทำไม"คงจะดีกว่า"อย่างไร"

เพราะสิ่งที่มองเห็นไม่แน่ว่ามีอยู่จริง

สิ่งที่มองไม่เห็นใช่ว่าไม่มี

สิ่งที่คิดว่าใช่อาจไม่ใช่

สิ่งที่ไม่คิดว่าใช่สำหรับคุณ

มันอาจใช่เลยสำหรับใครอีกคน"


"
๐ ให้ลมหายใจของใบไม้เป็นบันทึกคนกล่อง
คำเขียนของคนล้มลุกคลุกคลาน
แต่ยังมีลมหายใจเป็นของตัวเอง
แม้ไม่ใช่ทุกอย่างที่มีหากเป็นทุกอย่างที่เป็น
เก็บความว่างเปล่าไว้เติมเต็ม..

๐ ขอบคุณตัวละครทุกตัว
ทั้งที่มีอยู่จริงและที่ไม่มีตัวตน
ขอบคุณวันเวลา-ครูบา-อาจารย์
ที่สอนให้เก็บเกี่ยว ฝึกให้คิด สอนให้เขียน

๐ ขอบคุณเพื่อนเพื่อนชาวไซเบอร์
ที่กรุยทางให้สร้างสรรรค์บล็อคได้เท่าใจ
ขอบคุณทุกภาพงดงามจากบล็อกน้องญามี่ขอบคุณ https://www.thaipoem.com
ที่ให้เพลงประกอบเป็นอมตะนิรันดร์กาล

๐ ขอบคุณความเป็นเธอ..
ที่ส่งผ่านการ"ให้"มาเสมอฝัน
ขอบคุณความเป็นฉัน..
คนเกี่ยวประสบการณ์ระหว่างวันมาถักทอ


'ปีฆรุ้ง
27 มกราคม 2553


Friends' blogs
[Add Peakroong's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.