|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
:::ระบำผีเสื้อ:::
สิทธิสภาพนอกอาณาเขตของสดายุ
O ทอดทอแดดอุ่นอ่อนลงอ้อนไม้ ลมแผ่วไหว, เสียงแว่วก็แผ่วหวาน ของนกเช้าพรั่งพร้อม..ขับกล่อมกาล แตะตื่นความชื่นบานให้ผ่านวน
O อ้อยอิ่งนัก-โคมสรวงเมื่อช่วงฉาย โอบรำบายห้อมเห่ห้วงเวหน ก็เมื่อรอบอาลัย, น้ำใจคน- ค่อยค่อยล้นเอ่อแล้วที่แววตา
O ลับล่มสิ้น-หมอกเช้าแต่เข้าสาย เหลือใจว่าย-เวียนคอยรูปรอยหน้า จะแฝงฝากเปล่าเปลี่ยวเข้าเยียวยา- ความละห้อยคอยท่า-ผู้อาวรณ์
O ปีกผีเสื้อโบกผ่านดอกมาลย์สี ลมไหววีห้อมเห่ช่อเกสร โอบจบกลีบเบาบางในต่างตอน เหมือนจบอ่อนนุ่มปราง..โอบร่างไว้
O แทนอ้อมโอบลมพลิ้ว-คือริ้วแก้ม- โอบจบแต้มผูกขวัญ-ผู้ฝันใฝ่ เพียงเพื่อการสั่นรัวของหัวใจ จะผ่านเสียงสั่นไหว..แว่วให้ฟัง
O งดงามสี, ลวดลายที่ปลายปีก บินหลบหลีกแดดเช้า..ด้วยเฝ้าหวัง- จะแทรกกายจ่อมจมใต้ร่มบัง เพื่อหวานหอมหลอมหลั่ง..สุมสั่งรส
O ละม่อมหน้าเนียนแก้มก็แซมภาพ กลางกำซาบหวานหอมพรั่งพร้อมบท เกสรช่อลมร่ำ-ถ้อยคำพจน์ น้อมลงจดอารมณ์..กลางลมวี
O ปีกผีเสื้อ-ยอร่าง, เงาร่างนั้น- ก็ยอร่างแนบขวัญในฝันนี่ ล่องลอยผ่านอาลัย, เพรียกไมตรี แล้วค่อยลีลาศบท..ลงกดดัน
O พลิ้วลมแผ่วโผยผ่านช่อมาลย์หอม ก็เมื่องามพักตร์ละม่อมรายล้อมขวัญ โบกปีกกลางหมู่มาลย์ก็ปานกัน กับการผันรูปล่วงรับห่วงใย
O กรุ่นหอมรื่นรวยรินในถิ่นที่ พร้อมลายผีเสื้อโบก..ปีกโยกไหว ขณะวันลอยดวง, อีกดวงใจ- ก็แกว่งไกว..ด้วยถวิลอันดิ้นรน
O ลายดำแฝงแดงเหลืองอยู่เบื้องหน้า โบกปีกช้าเฉื่อยล่วงฝ่าห้วงหน เคลื่อนคล้อยร่างผันผก..ลอย-วกวน ก็เช่นใจของคน.คิด..วน-วก
O มีหอมและมีหวานสุมาลย์หมู่ มีรอบชู้วาบไหวอยู่ในอก มีดวงตาไหวสั่น..แววหวั่นสะทก ด้วยสุดปกป้องใจจากใครนั้น
O ผีเสื้อยังว่อนบินในถิ่นที่ กลางเรื่อยรี้ลมวก, หัวอก-หวั่น แรงอาวรณ์อาลัยของใครกัน หนอ-ช่างมั่นคงอยู่ไม่รู้คลาย
O โบกปีก-เบาบางพาร่างน้อย บินล่องลอยผ่านเช้าจนเข้าสาย เมื่ออาวรณ์อาลัยแห่งใจชาย ค่อยค่อยว่าย-วนรอบ..รอมอบตัว
O พลิ้วผ่านมวลแมกไม้..ฝ่าไอแดด- อยู่ในแวดล้อมห่ม..ของร่มหลัว ผ่านแล้วหนอไหวหวั่น..ใจสั่นรัว กับเย้ยยั่วอาลัย..ด้วยนัยน์ตา
O พลิ้วผ่านเงาม่านใบ..ดอกไม้หอม- ลงแนบน้อมรูปคอยละห้อยหา มอบใจและมอบขวัญในฉันทา รับบัญชานิรมิตจากฤทธิ์พรหม
O รวยรวยรสหอมมาลย์, รูปคราญเจ้า- ก็รุมเร้าแรงถวิล..รับกลิ่นฉม จนเผยผ่านแววตา-ห้วงอารมณ์- ก็จ่อมจมด้วยนัย..จากใจนั้น
O ปีกผีเสื้อบอบบาง..ลับร่างแล้ว เหลือเพียงแววอาลัย..วาบ-ไหว-สั่น โอ-งามเห็นจะงามไปตามกัน เมื่อยิ้มนั่น, เนตรพรับ..ตอบ - รับรู้ !
วรรณประทีป
เพลงประกอบ : วนาสวาท ศิลปิน : ธงไชย แมคอินไตย - หนึ่งธิดา คำร้อง / ทำนอง สง่า อารัมภีร เรียบเรียง บวรภัส จินต์ประเสริฐ
Create Date : 10 กันยายน 2554 |
Last Update : 7 ธันวาคม 2555 14:24:12 น. |
|
0 comments
|
Counter : 1022 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 41 คน [?]
|
" ๐ ให้ลมหายใจของใบไม้เป็นบันทึกคนกล่อง คำเขียนของคนล้มลุกคลุกคลาน แต่ยังมีลมหายใจเป็นของตัวเอง แม้ไม่ใช่ทุกอย่างที่มีหากเป็นทุกอย่างที่เป็น เก็บความว่างเปล่าไว้เติมเต็ม.. ๐ ขอบคุณตัวละครทุกตัว ทั้งที่มีอยู่จริงและที่ไม่มีตัวตน ขอบคุณวันเวลา-ครูบา-อาจารย์ ที่สอนให้เก็บเกี่ยว ฝึกให้คิด สอนให้เขียน
๐ ขอบคุณเพื่อนเพื่อนชาวไซเบอร์ ที่กรุยทางให้สร้างสรรรค์บล็อคได้เท่าใจ ขอบคุณทุกภาพงดงามจากบล็อกน้องญามี่ขอบคุณ https://www.thaipoem.com ที่ให้เพลงประกอบเป็นอมตะนิรันดร์กาล
๐ ขอบคุณความเป็นเธอ.. ที่ส่งผ่านการ"ให้"มาเสมอฝัน ขอบคุณความเป็นฉัน.. คนเกี่ยวประสบการณ์ระหว่างวันมาถักทอ
'ปีฆรุ้ง 27 มกราคม 2553
|
|
|
|
|
|
|