ลมหายใจของใบไม้
Group Blog
 
 
มีนาคม 2553
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
 
19 มีนาคม 2553
 
All Blogs
 
:::แต่ปางก่อน:::




เหมือนรักร้างห่างหายในภายหลัง
คืนมายังฝั่งใจในวันนี้
ยามได้พบสบตาเพียงนาที
ในฤดีเหมือนคุ้นขวัญนั้นแสนนาน

ไยเราได้ใกล้ชิดสนิทนัก
พิศพบพักตร์เพียงพริ้มส่งยิ้มหวาน
ฟื้นความหลังฝังใจในห้วงกาล
อันเคยผ่านพบเคียงเพียงสองเรา

พี่รอเจ้าเฝ้าหาฟากฟ้าไหน
ดุจนกไฟว่ายวนจนใจเหงา
ใจล้าโรยโหยหาคล้ายคว้าเงา
จึงฟ้าเทาเฉาร้างอย่างเคยเป็น

เจ้ารอพี่ที่ไหนในปางหลัง
ในเวียงวังแห่งไหนจึงไม่เห็น
เคยเทียวทั่วทางผ่านบ้านเนื้อเย็น
ฤๅหลีกเร้นหลบลี้วันพี่มา

เมื่อวันนี้เจ้ามาหรือฟ้าเปิด
สุดประเสริฐสู่วันจันทร์ส่องหล้า
ใครคืนขวัญสู่ฤดีแห่งพี่ยา
คืนขวัญตามาพร้อมสู่อ้อมใจ

ฟื้นความหลังฝั่งวารีที่ปางก่อน
เคยอาวรณ์ถวิลหวังแต่ครั้งไหน
ท่ามวารีสีทองลอยล่องไป
ปลุกหัวใจเราสองวันครองกัน

ในกลางจันทร์วันเพ็ญเย็นแสนสวย
ลมระรวยรินมาพาใจฝัน
ส่งคืนรักถักนิยามท่ามแสงจันทร์
กลับสู่วันรักเก่าเราแสนนาน

คนกุลา

** ขอบฟ้ากว้าง แสนไกล ใจเหว่ว้า
ความรักพา พานพบ ประสบฝัน
ด้วยบุพเพ รักปลูก จึงผูกพัน
มิอาจกั้น เราสอง ประคองใจ

** ให้ได้พบ ประสบพักตร์ ประจักษ์แท้
คือเธอแน่ มั่นคง มิสงสัย
คืนรักครอง เคียงข้าง แต่ปางใด
หลอมหทัย สุดซึ้ง เป็นหนึ่งเดียว.....ฯ






เพลง : แต่ปางก่อน
ศิลปิน : ศรราม-แอน

รอคอยเธอมาแสนนาน
ทรมานวิญญาณหนักหนาระทมอยู่ในอุรา
แก้วกานดาฉันรอเธอผู้เดียว
เธอเอยแม้เราจากกันแสนไกล
ชายใดดวงใจฉันไม่แลเหลียวรักเธอแน่ใจจริงเชียว
รักเธอรักเดียวนิรันดร์*
แม้นมีอุปสรรคขวากหนาม
ขอตามไม่ยอมพลัดพรากจากกัน
จะชาติไหนๆ ไม่ยอมห่างไกลกัน
ดวงจิตผูกพันธ์ รักมั่นมีไว้เพียงเธอ**
คงเป็นรอยบุญมาหนุนนำ
รอยกรรมรอยเกวียนหมุนเปลี่ยนเสมอให้เราได้มาเจอะเจอ
ฉันและเธอพบกันร่วมสุขสมดังรอคอย(ซ้ำ * , **)


ขอบคุณทุกบทกวี ภาพและเพลงที่ปรากฏในบล็อก,

ภูมิใจเถิด..วันนี้ผลงานของคุณเผยแพร่ไปทั่วโลก..

ให้งานออนไลน์ทุกชิ้นเป็นดาวประดับฟ้า

ขอบคุณทุก"งานสร้าง"ที่แสนงดงาม.


'ปีฆรุ้ง...






Create Date : 19 มีนาคม 2553
Last Update : 19 มีนาคม 2553 3:12:18 น. 0 comments
Counter : 646 Pageviews.

Peakroong
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 41 คน [?]





"หากต้องตัดสินใครสักคน

เริ่มจาก "ทำไม"คงจะดีกว่า"อย่างไร"

เพราะสิ่งที่มองเห็นไม่แน่ว่ามีอยู่จริง

สิ่งที่มองไม่เห็นใช่ว่าไม่มี

สิ่งที่คิดว่าใช่อาจไม่ใช่

สิ่งที่ไม่คิดว่าใช่สำหรับคุณ

มันอาจใช่เลยสำหรับใครอีกคน"


"
๐ ให้ลมหายใจของใบไม้เป็นบันทึกคนกล่อง
คำเขียนของคนล้มลุกคลุกคลาน
แต่ยังมีลมหายใจเป็นของตัวเอง
แม้ไม่ใช่ทุกอย่างที่มีหากเป็นทุกอย่างที่เป็น
เก็บความว่างเปล่าไว้เติมเต็ม..

๐ ขอบคุณตัวละครทุกตัว
ทั้งที่มีอยู่จริงและที่ไม่มีตัวตน
ขอบคุณวันเวลา-ครูบา-อาจารย์
ที่สอนให้เก็บเกี่ยว ฝึกให้คิด สอนให้เขียน

๐ ขอบคุณเพื่อนเพื่อนชาวไซเบอร์
ที่กรุยทางให้สร้างสรรรค์บล็อคได้เท่าใจ
ขอบคุณทุกภาพงดงามจากบล็อกน้องญามี่ขอบคุณ https://www.thaipoem.com
ที่ให้เพลงประกอบเป็นอมตะนิรันดร์กาล

๐ ขอบคุณความเป็นเธอ..
ที่ส่งผ่านการ"ให้"มาเสมอฝัน
ขอบคุณความเป็นฉัน..
คนเกี่ยวประสบการณ์ระหว่างวันมาถักทอ


'ปีฆรุ้ง
27 มกราคม 2553


Friends' blogs
[Add Peakroong's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.