วันสบายและไม่สบาย...ใต้ฟ้าวันหยุด
สองศรีพี่น้องเล่นกล้อง
นกทะเลที่ชอบขึ้นมาพักผ่อนบนบก
บอร์ดภาพถ่าย..สร้างสรรค์โดย..พี่เค้กเขา
พริกเผ็ดกับหาดทราย....สายลม....และแสงแดด
คิด คิดไม่ออกกับการเขียน...เพราะขาดการอ่าน.....ที่ไม่อ่านเพราะตาสตีฟไม่สบาย....ดิฉันต้องทำหน้าที่ขับรถรับส่ง....เข้าออกโรงพยาบาล....เมื่อวานวันที่ ๑๙ กรกฎาคม ๒๕๔๒....การที่ลำไส้ตาสตีฟบิดตัว..ไม่ต้องเข้าออกโรงพยาบาลแล้ว...รถโรงพยาบาลจากเมือง...แท้มป้า..มารับเองเพื่อไปผ่าตัตกับคุณหมอที่ชื่อว่า..เมอร์ คนเลบานอน..... ดิฉันผู้ไม่สบายก็ขับรถไม่ได้...ตาสตีฟโทรมาบอกว่า..รถมารับแล้วให้เอาคอมโทรศัพท์มาให้ด้วย.....พี่จุ๋มเป็นคนขับรถให้........"ต๋อยรถมารับสตีฟนี้...พี่ไม่ใช่นะมันรถขนศพคะ"...รถฉุกเฉินกับกับรถขนศพมันต่างกัน..ก็เป็นจริงตามที่พี่จุ๋มบอก..รถมารับตาสตีฟ หาใช่รถขนศพไม่... ......โทษนะคะไฮไลน์มันไม่ได้อยู่ตรงนั้น..ใจดิฉันหวิว..มันอยู่ตรงที่คนมารับ...คัดเอาแต่คนตัวยังกับยักษ์....เพราะคืนที่ดิฉันเกิดอาการชักแล้วไปฟื้นโรงพยาบาลนี้ชิ...ลืมตาขึ้นมาเจอทำไมคนมารับตัวใหญ่ขนาดนี้.. ........กระเช้าทองโทรบอกแม่ที่เมืองไทย."..มันว่ายังไม่ได้พูดอะไร..แม่ตีความว่าดิฉันอยู่..ไอ..ชี..ยู..เป็นตายเท่ากัน...ในความคิดของตาสตีฟแกคิดว่า...คราวนี้ดิฉันไม่รอดแน่...ตัวชีดหมดแล้ว..คงเหลือแต่ลมหายใจ..... ......เหมือนสุภาษิตอิสานที่ได้ยินมาตั้งแต่จำความได้ว่า...."ความตายนี้..นำฮอยทุกบาทหย่าง"..แปลเป็นไทยก็เดินตามเราตลอดนะเจ้าความตาย..... .......ยิ่งดิฉันเป็นชาวพุทธที่เชื่อพระพุทธเจ้าแล้ว...ยิ่งเชื่อในวัฏสงสาร..คือตายแล้วเกิด...เลยต้องพยายาม..คิดดี..ทำดี...แต่จะไปถึงนิพานหรือไม่ต้องพิสูจน์กัน... (ป.ล. คุณกระเช้าเพร็ชแห่งเมือง เชราสเบร์ก ออสเตรีย...ช่วยรายงานตัวที่บล็อกหรือที่อีเมล์ก็ได้นะ....อีเวียตมันว่าให้ฉันว่า.."ป้านะปากก็บ่นว่าคิดถึงยายช่วย...ไม่เคยเห็นป้ายกหูโทรหายายเลย...มันพูดยังกับมันโทรบ่อยนักนี้....ฉันเลยตอบมันไปว่า...ก็แม่แกโทรทุกวันแล้วนี้..)
Create Date : 20 มิถุนายน 2552 |
|
5 comments |
Last Update : 20 มิถุนายน 2552 19:59:30 น. |
Counter : 474 Pageviews. |
|
|
|