พิธีรำลึกถึง...๑๑ กันยาน ๒๐๐๙ครบ ๙ปี

เตรียมการ

เข้าร่วมพิธี

บินมาสมมุติเหตุการ


ที่แท้บินนำธงชาติมาให้

ลดธงลงครึ่งเสาร์..วัยอาลัยกับผู้ที่จากไปจากเหตุการณ์

สมมุติเหตุการณ์จริง


พอเหตุการณ์ ๑๑กันยาผ่านไปเก้าเดือน..ผมก็มาเกิดบนโลกใบนี้..แม่น่าจะตั้งชื่อผมว่า.."ไอ้หนู เวิน Trade"




Create Date : 13 กันยายน 2552
Last Update : 13 กันยายน 2552 20:17:40 น. 11 comments
Counter : 488 Pageviews.

 
....สอบ ๘ โมงเช้า..เก้าโมงทุกคนไปร่วมพิธีลำรึก..เหตุการณ์ ๑๑ กันยา..๒๐๐๑..อีชั้นมาอยูอเมริกาได้สองเดือน...ไปเรียนภาษาอิงลิชได้ ๑เดือน..๑๐กันยาได้ถามครูที่โรงเรียนว่า..ขณะนั้นประธานาธิบดี จอร์ด ดับบริวบุชได้รับตำแหน่งใหม่ๆ...จะเดินทางมาที่โรงเรียนเราหรือเปล่า..ครูคอลินตอบว่า.."ท่านจะไปที่โรงเรียนประถม"..พวกเราเด็กโตท่านไม่มา...โรงเรียนที่ว่า..ห่างจากบ้านอีชั้นไปห้าไมล์...พอเครื่องบินลำแรกชนตึก...เขาไม่บอกว่าประธานาธิบดีอยู่ตรงไหน....ทราบภายหลัง...เครื่องลำที่สองชน...พวกอีชั้นต้องออกจากห้องมารวมกันที่..หน้าเสาธง...พอสามสิบนาทีผ่านไป..เครื่องบินคุมกันประธานาธิบดี..สารพัดเครื่องบินมาที่เมืองชาราโชต้า...อีชั้นผู้ไม่ทราบข่าว คิดว่ามันคงมาถล่มต่อที่โรงเรียนแน่ๆ ....ที่ไหนได้ทุกสนามบินนะเขาไม่ให้เครื่องบินขึ้น..ไอ้ที่บินมายังกับสงครามนะ..เขาบินมาคุ้มกันประธานาธิบดีเขา....ทราบอีกภายหลังอีกเช่นเครื่องบินที่บินเยอะนะไม่มีประธาณาธิบีดีร่วมขบวน..เป็นแผนช้อนแผนเขาต่างหาก....จำไม่ได้ว่า..อดีตประธาณาธิบดี บุช..แกออกจากเมืองช้าร้าโชต้าไปตอนไหน..ต้องถามพี่จุ๋มอีกที่ลืมคะลืม...


โดย: เล่าเอง (ดาวกระพริบฟ้า ) วันที่: 13 กันยายน 2552 เวลา:20:35:54 น.  

 
ได้ร่วมในเหตุการณ์ตื่นเต้น
วันนั้น นอนอยู่ที่สุรินทร์ เปิดทีวีนึกว่าเป็นหนังเรื่องใหม่เสียอีก
แต่วันนี่อ่ะ อยู่ที่บ้านโนนคูน กะ ยัยช่วย ตาคูน
ตอนนี้ยัยช่วยไปประชุมหมูบ่านอยู่
เดี๋ยวนี้หมู่บ้านเขา hi แล้ว อิอิ
คิดถึง น้องโฟม มากมาย ฝากบอกโฟมด้วยว่า น้ากลับบ้าน ยัยช่วยเล่าถึงแต่น้องโฟม ท้างวัน


โดย: vivajaja วันที่: 14 กันยายน 2552 เวลา:15:21:15 น.  

 
ร่วมรำลึกเหตุการณ์ด้วยค่ะ วันนั้นไปงานเลี้ยงกลับบ้านเปิดประตูเข้าบ้านได้ยิงรีโมท TV ทุกช่องถ่ายทอดเหมือนกันหมด นึกว่าเป็นการแสดง หยิกตัวเองหลายรอบ อุแม่เจ้า!!!! เค้าทำกันถึงเพียงนี้หรือ โทรหาบรรดาเพื่อน ๆ ที่อยู่นอกบ้าน บอกว่ารีบกลับบ้านมาดูเหตุด่วนที่อเมริกา จากนั้นก็คอยตามข่าวมาเป็นระยะ ว่ามีคนไทยอยู่ด้วยมั้ย เป็นอย่างไรบ้าง ว่าแต่ผู้ก่อการร้ายเค้าวางแผนได้แยบยลจริง ๆ


ขอแสดงความเสียใจต่อครอบผู้เสียชีวิตด้วยค่ะ


โดย: puipom วันที่: 14 กันยายน 2552 เวลา:21:44:48 น.  

 
..บัตรโทรศัพท์หมด..เลยไม่ได้โทรหาแม่...ฝนตกหนักช่วงนี้..มดแดงไฟเยอะมาก..


โดย: เล่าเอง IP: 70.127.50.131 วันที่: 15 กันยายน 2552 เวลา:8:11:16 น.  

 
ที่บ้านมดไม่แยะ
แต่ยุงแยะ
และ เสื้อผ้าของลูกสาวแต่ละคนเต็มไปหมดเลย


โดย: vivajaja วันที่: 15 กันยายน 2552 เวลา:12:49:52 น.  

 
...แม่นะแม่บอกให้ยกให้เพื่อนบ้านไป..ไม่รู้จะเสียดายทำไม?..บอกไปแม่ก็จะชอบพูดว่า..."ไม่เห็นหน้าลูก...เห็นเสื้อผ้าก็ยังดี...ปีนี้โดนเศษฐกิจของอเมริกา..สาหัสไปเหมือนกัน..แต่เสื้อผ้าขนไปที่รับบริจาตก็เยอะ....คนเดิมนะเปีย..อดใจไม่ไหวขนาดอ้วนนะนี้..หลานก็สบายดี..บักพริกเผ็ดอ้วนเอาๆ....นอนบิดมากบ่นปวดคอ...เดินคอเอียง....แม่พูดว่าคอเงียง..มันบอกไม่เป็นไร..เล่นได้..


โดย: เล่าเอง IP: 70.127.50.131 วันที่: 16 กันยายน 2552 เวลา:6:21:02 น.  

 
พูดเรื่องปวดคอ
เมือคืนตืนมาตอนดึกแล้วตกใจ
ยัยช่วยนอนหนุนท่อPVCขนาดหกนิ้ว
โอ๊ะ เกิดอะไรขึ้นล่ะเนี่ย
เพิ่งรู้ตอนเช้าว่า ปวดคอบอกว่านอนตกหมอน
ปัจจุบันไม่ต้องเป็นห่วงหายแล้วเพราะว่า สามีเธอ พาไปนวดกับแม่ดาเรียบร้อยแล้ว
มาอยู่บ้าน สามวัน สอง ตา ยาย ไปข้างนอกทู๊กวัน เดี๋ยวก็ไปนา เดี๋ยวก็ไปโน่นไปนี่ ขับรถไปกันสองคน
ตาคูนก็อารมณ์ดีแซวคนโน้นคนนี้ทั้งวันแต่ตอนกลางคืน ก็ร้องครวญครางอยู่คนเดียว
ไอ้เราก็สงสัย ถามแม่ว่า ตาคูนร้องอย่างงี้ทุกคืนเลยเหรอ
สรุปได้ความว่า จะร้องก็เพราะลูกมา
เออ พ่อเรานิก้อ เนอะ
กลับบ้าน ครานี้แม่เล่าเรื่องคนโน้นคนนี้ให้ฟังเต็มไปหมดเลย
หุหุ แต่ว่าไม่รู้จักซักคน
คิดว่า คุณต๋อยคงรู้จัก สาวละออง
ยายเปลี่ยนมาบอกเมื่อวานว่า แต่งงานใหม่แล้ว ครั้งนี้ครั้งที่ ห้าเห็นจะได้
กับ หัวพ่ออุ่น (เวลาคนแก่สึกแล้วยังเรียกแบบนี้อยู่ใช่ป่าว ) ตาคูนบอกว่า อายุมากกว่าแกอีก หุหุ อันนี้ไม่มีสาระ แจ้งเพื่อทราบจ้า ...คืนนี้ก็กลับแล้วเดี๋ยวเดือนหน้ากลับมาใหม่
วันอาทิตย์หน้าไปเชียงใหม่ สามวัน ต้องการอารัยอ่ะป่าว


โดย: vivajaja วันที่: 16 กันยายน 2552 เวลา:16:31:00 น.  

 
อ้อ ลืมค่ะ
เมื่อเช้าไม่รู้พ่อฝันอะไรให้โทรหาพี่ต๋อยใหญ่เลยอ่ะ
แต่เค้าหาเบอร์ไม่เจอ


โดย: vivajaja วันที่: 16 กันยายน 2552 เวลา:16:32:33 น.  

 
...พอฟังพระพยอมมากๆเข้า มีหนังสือของอ.พุทธทาสไม่ว่าความฝัน...ลางบอกเหตุไม่สนคะ...เพราะมันทำให้เราทุกข์...พระพุทธทาสบอกว่า.นรกภาษาธรรม..เมื่อเป็นทุกข์นั้นคือนรก..พี่ก็เลยว่า..เรื่องอะไรฉันจะตกนรกละ..ดึงใจขึ้นมา...
...."รู้จักทุกคนในหมู่บ้านเพราะไปทวงหนี้..และสำรวจประชากร..ตอนทำงานบัณทิตอาสา...ตกใจมากมีคนรู่นอายุห้าสิบขึ้นไปอ่านหนังสือไม่ออก..มีเป็นห้าสิบหกสิบเลย....เรื่องตาคูณเป็นกรรมพันธุ์ ..ตอนสมัยที่ไปอยู่กับปู่แกก็นอนครวญคราง..ยิ่งป้าสีตอนไม่สบาย..ครวญครางอย่างเดียวเลย...ช่วงนี้ไม่ดูละครจะดูแต่หมอลำ...ในเว็บดันมีรายละเอียด..ลูกแพร อุไรพร..ผู้ที่ใช้นามปากกาว่า หนุ่มกันทรารมย์นะเขียนดีมาก.ไอ้ที่สนใจนะ..คือคนที่เห็นแววของลูกแพรเป็นคนแรก..คือท่านผอ.วิจิตร นามวงษ์...มีลูกศิษย์เป็นคนดังท่านผอ.เลยมีรายชื่อขึ้นทำเนียบกับเขา..นี้ถ้าเจอผอ.วิจิตรจะที่ไหนก็ตาม...จะแชวว่าไม่เห็นแววในตัวอีชั้นบ้างหรือคะท่านผอ.


โดย: เล่าเอง IP: 70.127.50.131 วันที่: 17 กันยายน 2552 เวลา:8:30:23 น.  

 
แจ้งข้อมูลใหม่ ทีบอกว่า จะโทรหาต๋อยเนี่ยไมใช่ต๋อยที่เป็นลูกสาวหรอกนะ
แต่เป็นต๋อย ลูกป้าแดง ..ถามอีกทีก็ไม่ทันแระเพราะว่าคุณพ่อท่านเดินทางไปหาแว้ว
เอาเงินค่านาไปให้ป้าแดง ..ได้ข้าวใหม่มา สองกระสอบ เราก็นึก ..โอ๊ะ ทำไมป้าเราใจดีจัง ขายนาไปแต่ยังมีน้ำใจแบ่งข้าวให้
สรุปก็คือ ..แมบอกว่า ปีที่แล้วเห็นป้าแดงไม่ค่อยมีตังค์ เลย สีข้าวไปให้กิน .. ปีนี้ป้าก็เลยตอบแทนเป็นข้าวสาร สองกระสอบ
ป๋าก็บอกว่า .. ให้เงินค่านาป้าแดง ..แต่ป้าไม่ได้ใช้เลย นับไปนับมายังไม่พอค่าหนี้ที่ที่ลูกทำไว้ ป๋าเลยยักยอกให้ป้าไป 1 พัน
แม่บอกว่า มีลูกสร้างหนี้ให้ ทุกข์หนัก
นั่นเขาเป็นหนี้หลักแสน
แต่พอบอกว่า ลูกค้า ลูกสาวหล่ากำลังจะเป็นหนี้หลักล้าน ... หุหุ แม่ร้อง ป๊าด !!! ทำไมลูกเป็นหนึ้อะไรมากมายแท้ !!!
บอกว่าไม่ต้องเป็นห่วงแม่ ลูกมีเงินจ่าย
แต่ว่าจะค่อยๆ จ่ายไปสัก 30 ปี อิอิ


โดย: vivajaja วันที่: 17 กันยายน 2552 เวลา:18:04:23 น.  

 
....ว่าแล้ว...ผลการเรียนครอสนี้จะจบลงอาทิตย์หน้า ..คงไม่ผ่าน..และจะลงทะเบียนช้ำรอบที่สอง...สิบโมงถึงเที่ยงง่วงอย่างเดียว..จริงแล้วไม่ยากเท่าไหร่.จะยากตรงที่ความจำสั้นนี้แหละ...เห็นว่าจะไปเชียงใหม่...พี่คงไม่มีอะไรจะเอา
..โดนพิษจีดีพีของคุณโอบามาเข้า..พี่ก็เลยอยู่แบบเจียมเนื้อเจียมตัวหน่อย..ดีใจที่เปียได้พูดถึงป้าๆให้ฟัง...กรรมของเวรก็เอวังด้วยประการฉะนี้...หารู้ไม่คนนะคน..กรรมคนละอย่าง...ตอนพวกพี่เรียนหนังสือแม่ก็ทุกข์หนักมาแล้ว..มากกว่าป้าแดงอีกนะ...


โดย: เล่าเอง IP: 70.127.50.131 วันที่: 18 กันยายน 2552 เวลา:16:22:58 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ดาวกระพริบฟ้า
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Blog Boonsita
สาวอีสานพลัดถิ่น

แบนเนอร์ของ Blog boonsita จ้าเผื่อว่าใครอยาก นำไปแปะตามเวบ หรือ คลับ ได้ทั้งนั้น ทำเอาไว้ เล่นเผื่อว่าได้ใช้ ... (เมื่อก๊อบแบนเนอร์ไปแล้ว ก๊อบลิงค์ไปด้วยนะคะ)
>
My Gaden
Group Blog
 
<<
กันยายน 2552
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930 
 
13 กันยายน 2552
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add ดาวกระพริบฟ้า's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.