Bloggang.com : แมวเซาผู้น่าสงสาร : กินลมชมวิวหาดปากเมง ตรัง

หาดปากเมง อยู่ที่อำเภอสิเกา จังหวัดตรัง ห่างจากตัวเมือง 40 กิโลเมตร ผมขึ้นรถตู้จากคิวรถตรงตลาดท่ากลาง (พ.ค.2556) ใช้เวลาเดินทางเพียงครึ่งชั่วโมง ขณะที่นั่งรอรถออก (จนเซ็ง) เกือบ 1 ชั่วโมง ถึงที่พักหลบแดดตากแอร์ก่อน ยามเย็นค่อยออกไปสำรวจทะเลตรังกัน

จากรีสอร์ทที่ผมอยู่ เดินไปชายหาด 200 กว่าเมตร เจ้าเท้าขวาผมป่วยเรื้อรังมาตั้งแต่ครั้งเที่ยวเวียดนาม กระย่องกระแย่งเป็นเฒ่าขาเป๋ เหนื่อยและปวดขาน่าดูกว่าจะถึงทะเล ก่อนมาเคยวางแผนเช่าจักรยานปั่นไปเที่ยวอุทยานแห่งชาติหาดเจ้าไหม ระยะทางกว่า 5 กิโลเมตรได้สัมผัสหาดปากเมง หาดฉางหลาง หาดเจ้าไหม หาดหยงหลิง หาดสั้น และหาดยาว เมื่อสุขภาพไม่อำนวยโครงการจึงล้มพับไป

ชายหาดที่นี่กว้างมาก พื้นทรายแน่นชนิดจักรยานยนต์ลงไปวิ่งได้สบาย ใส่รองเท้าแตะเดินเท้าไม่เลอะทรายเลย ผมถ่ายรูป และย่ำน้ำทะเลไปเรื่อย ๆ เพลินจนลืมไปว่าเจ็บข้อเท้าขวา พอนึกขึ้นได้อาการปวดหายเป็นปลิดทิ้ง เหมือนปาฏิหาริย์อยู่ดี ๆ ขาหายเอง สงสัยเป็นโรคอุปาทาน

บริเวณชายหาดมีร้านอาหารทะเลตั้งเรียงรายให้เลือกใช้บริการ ความสดใช้ได้ และราคาไม่แพง หาดปากเมงค่อนข้างเงียบสงบ เหมาะกับการพักผ่อนเล่นน้ำ ผมได้ฟังเสียงคลื่นซัดกระทบฝั่ง มองดวงตะวันค่อย ๆ อัสดงลับขอบฟ้า แค่นี้ก็มีความสุขแล้วครับ