Bloggang.com : แมวเซาผู้น่าสงสาร : ถนนคนเดินพัทยา แหล่งบันเทิงเริมรมย์ยามค่ำคืน

พูดถึงถนนคนเดินที่ได้รับความนิยมในเมืองท่องเที่ยว ส่วนมากเน้นขายงาน handmade สินค้าแแปลกใหม่ รวมไปถึงอาหารการกินที่หลากหลาย เริ่มตั้งร้านกันช่วงเย็นเป็นต้นไป ผู้ปกครองสามารถพาบุตรหลานเดินเที่ยวได้อย่างสบายใจ สำหรับที่พัทยา แปลตรงตัวจาก Walking Street ว่าถนนคนเดินเช่นกัน แต่ค้าขายความบันเทิงเริงรมย์ยามราตรี จึงไม่เหมาะกับเยาวชนที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ

ที่ผมนำมารีวิว (พ.ค.2556) ไม่ได้เจตนาเชิญชวนให้ไปเที่ยวสถานที่อโคจร ต้องยอมรับว่า Walking Street โด่งดังระดับโลกจนนักท่องเที่ยวต่างชาติทั้่งชายหญิงมาบ้านเราต้องแวะสัมผัสให้ได้ ใครไม่รู้จักลองไปเปิดหูเปิดตาเป็นประสบการณ์คงไม่เสียหายอะไร ผมเชื่อว่าที่เที่ยวสไตล์นี้ไม่ใช่รสนิยมคนไทย และไม่ทำให้ติดงองแงมจนเสียคน จากผลงานวิจัย (ของสำนักไหนมิทราบ) ชี้ชัดว่า สิ่งเสพติดของคนไทย มีดังนี้ การพนัน เหล้า/เบียร์ ยาบ้า บุหรี่ หวยใต้ดิน มือถือ ฯลฯ ไม่ปรากฎ A GO GO ติดอันดับกับเขาเลย 555

ไฟกลางคืน Walking Street เริ่มยามดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้า ตั้งแต่ถนนเลียบชายหาดพัทยาใต้ (ก่อนเลี้ยวเข้าถนนพัทยาสาย 2) ไปจนถึงท่าเรือแหลมบาลีฮาย ตลอดระยะทาง 1 กิโลฯ กว่าทั้ง 2 ฝั่งเต็มไปด้วยแสงสีของบาร์อะโกโก้ ผับเธค บาร์เบียร์ และร้าน seafood แต่คนไทยส่วนใหญ่มักกินอาหารทะเลที่อื่น อย่างผมรู้สึกฝังใจแปลก ๆ เหมือนย่านนี้ไม่ค่อยสะอาด

ความบันเทิงกว่า 70 % เป็นบาร์อะโกโก้ น่าจะเยอะสุดในประเทศไทย ไม่ต้องไปพัฒน์พงษ์หรอกครับ กระจอกมากถ้าเทียบกับพัทยา
ช่วงหัวค่ำมีโปรโมชั่นลดราคาเครื่องดื่มเหลือ 60-80 บาท ดึกหน่อยอัตราปกติ 120-150 บาท เข้าไปนั่งหัวค่ำเครื่องดื่มถูกเจอ 2 piece ส่วนตอนดึก 3-4 ทุ่มเป็นต้นไปจ่ายแพงแต่เจอ no piece อิ อิ

เนื่องจากปัจจุบันเมืองพัทยาเป็นเขตปกครองพิเศษภายใต้อาณานิคมของประเทศรัสเซีย (พูดเล่น ขำ ๆ) จึงมีอะโกโก้สาวผมบลอนด์ตาสีฟ้าให้ใช้บริการด้วย ราคาเครื่องดื่มแพงกว่าร้านคนไทยเท่าตัว ประมาณ 300 บาทขึ้นไป อยากเปลี่ยนบรรยากาศลองเข้าไปนั่งชมได้

สิ่งสำคัญที่ควรตระหนักในการเที่ยวกลางคืนคือความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สิน ผมคิดว่าเสี่ยงน้อยกว่าไปเที่ยวผับวัยรุ่นฮิตในกรุงเทพฯ หรือดูคอนเสิร์ตวงร็อคชื่อดัง ที่นี่อย่างมากแค่เจอฝรั่งเมาอาละวาด เบาใจได้..ไม่มีวัยรุ่นตีกัน แล้วแจกลูกตะกั่วมั่วซั่วให้ชาวบ้านรับเคราะห์