นิยายรักหลากหลายแนว by ไตรติมา
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
คืนค่ำร่ำพิศวาส ตอน 8 คืนค่ำร่ำพิศวาส ตอน 8  ........... เมื่อจุ๊บแจงกลับไปบ้านเรือนไม้แล้วกาฬวารเล่นเกมคอมพิวเตอร์ เพียงชั่วครู่... ฮั่นแน่... ทำตัวเป็นเด็กติดเกม ไม่ดีนะ เปล่าติด เล่นแป๊บเดียวเอง เกมสร้างสรรค์สร้างบ้าน สร้างครอบครัว ไม่ใช่เกมฆ่ากันเอาแต้มแบบที่พวกเด็กผู้ชายชอบเล่นกันหรอก เอ๊ะ! นั่นตัวอะไร ลมเหนือเอ่ยถามเมื่อเห็นตัวละครในเกม มันรูปร่างหน้าตาประหลาดไปหน่อย อยู่ในชุดคลุมสีดำทั้งร่างเป็นโครงกระดูกไม่มีขา และมันล่องลอย... อ๋อ... นั่นยมทูต จะออกมาตอนมีคนตาย ยมทูตรูปร่างหน้าตาแบบนี้เหรอ...ฉันไม่เห็นเคยเจอเลย น่าเกรงขาม อืม... เข้าท่า ฉันอยากใส่ชุดแบบนี้บ้าง หา! แบบนี้น่ากลัวจะตาย อย่าใส่ชุดนี้มาหาฉันนะฉันคงหัวใจวายตาย ไม่หรอกน่า ฉันจะไม่ทำอันตรายเธอแน่นอน ลมเหนือบอก เขาแค่จดจำไว้... เผื่อใช้งานในยามนึกสนุก ........... วันรุ่งขึ้น ณตึกเล็ก หลังอาหารเย็น... ตอนวันแต่งงาน แฟนเก่าคุณเหนือมางานด้วยค่ะ คุณเหนือบอก...ทำให้ฉันรู้จักแฟนเก่าคุณเหนือ ชื่อ มนตรา ฉันเลยขอที่อยู่ เบอร์โทรศัพท์ไว้ด้วยนี่ค่ะ กาฬวารยื่นนามบัตรให้คุณมิลินดู ทำไมไม่บอกแม่ แม่จะได้รู้จักด้วยเลยไม่รู้ว่าคนไหน ขอโทษค่ะ วันงานยุ่งมาก คนแน่นไปหมดเลยไม่ทันได้บอกค่ะ แม่เคยขอเบอร์โทรมือถือของผู้หญิงที่ริวจิบอกเหนือไปติดพันชื่อ... มนตรา เหมือนกันนี่แหละ แต่พอโทรไป กลับติดต่อไม่ได้ โทรอยู่หลายรอบจนล้มเลิกไม่อยากโทรแล้ว อย่างนั้น... ฉันจะลองโทรตามเบอร์มือถือในนามบัตรนี่ กาฬวารกดโทรศัพท์บ้านเข้ามือถือ...ผลเป็นแบบเดียวกับที่คุณมิลินเล่าให้ฟัง ติดต่อไม่ได้... เหมือนกันใช่ไหม ค่ะ แต่ไม่เป็นไร พรุ่งนี้ฉันจะลองไปตามที่อยู่นี่ ให้ตามั่นช่วยขับรถไปส่งนะ อยู่ไกลถึงเมืองนนท์ถ้าไปรถเมล์เองคงไม่สะดวกหรอก พูดถึงเรื่องรถ กาฬขับรถยังไม่เป็นใช่ไหม ไม่เป็นค่ะ แม้แต่มอเตอร์ไซค์ยังขับไม่เป็น ที่บ้านไม่มีเงินซื้อมอเตอร์ไซค์เป็นแต่ขี่จักรยาน หาเวลาไปหัดขับรถซะนะ ที่บ้านนี่มีรถให้ใช้สองคันรถเก๋งยี่ห้อวอลโว่ กับรถกระบะ มอเตอร์ไซค์ก็มี ไปหัดขับทั้งหมดนั่นแหละและสอบใบขับขี่ให้ได้ด้วย เวลามีธุระจำเป็นจะได้ใช้งาน คุณมิลินเหมือนจะสั่งกลายๆ ........... ก่อนนอนตอนหัวค่ำกาฬวารลงมาเดินเล่นในสวนหลังตึกใหญ่ ตุ้บ... เสียงเหมือนวัตถุบางอย่างตกลงบนพื้นหญ้า กาฬวารจึงส่องไฟฉายดู กรี๊ดดด... กาฬวารร้องลั่นด้วยความตกใจสุดเสียงเมื่อเห็นเป็นใบหน้าคน ทำตาเหลือกโพลง นอนนิ่งอยู่บนพื้นสนามหญ้า ไม่ใช่ใครที่ไหน ปัดโธ่คุณเหนือนี่... ทำไมต้องมาหลอกกัน ตกใจหมด เมื่อไหร่จะไปนอน ได้เวลาแล้ว...อุ้มฉันขึ้นห้องนอน ...เดี๋ยวนี้ ลมเหนือออกคำสั่ง...เลือนหายไปสิงร่างเจ้าสาม แล้วลูกแมวดำตัวโปรดของเธอจึงเดินมาให้เธอต้องอุ้ม...เขาทำแกล้งหลอกให้ตกใจ มิได้มุ่งร้ายที่แท้มาตามเธอเข้านอน เมื่อกี้ได้ยินกาฬร้องเสียงดัง เป็นอะไร คุณมิลินถาม เห็นเธออุ้มเจ้าสามกำลังเดินผ่านจะกลับขึ้นตึกใหญ่ โดน... ผีหลอกค่ะ หา! ... คุณเหนือแค่ล้อเล่น...นิดหน่อยค่ะ วิญญาณเหนือ มาปรากฏตัวให้เห็น ...งั้นเหรอ แง๊ว... เสียงเจ้าสามร้องคุณมิลินมองที่ดวงตาของมัน เห็นมีแสงเรืองแวบหนึ่ง ทำให้นึกประหลาดใจอยู่โข ใช่ค่ะ ฉันขอตัวขึ้นตึก ไปนอนก่อนนะคะ ในห้องนอน... กาฬวารวางร่างลูกแมวอ้วนดำลงบนเตียงถอดเสื้อคลุมชุดนอนของตนออก เหลือแต่ชุดนอนตัวใน ซึ่งเป็นสายเดี่ยว กระโปรงสั้นเหนือเข่าเนื้อผ้าบางเอนกายลงนอนตะแคง ปิดโคมไฟ... หลับไปในเวลาไม่นาน วิญญาณลมเหนือมองดูเธอตลอดเรือนร่างยามนอนในท่านี้ทำให้ได้เห็นร่องอกเบียดชิด ดูเซ็กซี่เป็นธรรมชาติในสายตาของเขาราวภาพวาดบนผืนผ้าใบสีขาวบริสุทธิ์ ช่างแตกต่างอย่างตรงกันข้ามกับมโนภาพนางมารในเงามืดสีดำความทรงจำถึงผู้หญิงที่เคยลุ่มหลงเสน่ห์เล่ห์มารยา มนตราในชุดนอนสีดำบางหวิว เคยใช้ครีมทาผิวลูบไล้เรือนกายให้ท่ายั่วยวนชวนใจ ทำให้เด็กหนุ่มอ่อนต่อโลกอย่างเขา เกิดความอยากได้เป็นผัว ด้วยอารมณ์ชั่ววูบตอนนี้เขามองเห็นเป็นดัดจริตมารยา น่าละอาย ให้นึกรังเกียจความร่านร้อนหล่อนนอนกับชายอื่น กอดจูบชู้รักอย่างหื่นกระหาย หล่อนนอกใจทรยศหักหลังความรักหลงใหลในตัวหล่อนได้โดนกระทืบทำลายตายคาฝ่าเท้าเจ้าหล่อน จนแหลกสลายไปในพริบตาวันนั้น เธอสวย... เซ็กซี่แบบไม่ได้แกล้งทำฉันไม่น่าไปหลงผู้หญิงไม่ดี เธอน่ารักกว่าเยอะ พูดอยู่คนเดียวในใจนึกอยากสัมผัสตัวเธอ แต่เขาเป็นเพียงวิญญาณที่สิงอยู่ในร่างลูกแมวจึงทำได้เพียงนอนเบียดชิดข้างกายเธอ ...เท่านั้นก็ได้รับความอบอุ่นและนุ่มนิ่มจากตัวเธอ ........... วันรุ่งขึ้น กาฬวารนั่งรถกระบะที่นายมั่นขับถามทางชาวบ้านตลอด จนถึงบ้านเลขที่ในนามบัตร ซึ่งเป็นหมู่บ้านจัดสรรเพิ่งสร้างเสร็จพอมีคนเข้ามาอยู่อาศัยบ้าง เธอลงจากรถเดินไปกดกริ่งหน้าประตูหลายที สังเกตเห็นแต่ความโล่งว่าง... บ้านปิดเงียบสนิทราวกับบ้านร้าง เห็นคนข้างบ้านนั่งเล่นอยู่หน้าบ้าน เธอจึงถามเขา คุณคะ คนบ้านนี้เขาไม่อยู่เหรอคะ อ๋อ... บ้านข้างนี่เขาเพิ่งย้ายออกไป ...เมื่ออาทิตย์ก่อนบ้านนี้เป็นบ้านเช่าครับ เจ้าของจริงซื้อทิ้งไว้ปล่อยให้เช่าตัวเจ้าของไปอยู่ต่างประเทศแล้ว อ้าว... จบกัน... แล้วคนที่เช่าเก่าย้ายไปอยู่ที่ไหนล่ะคะพอจะทราบไหม ไม่ทราบครับ เขาไม่ได้บอก เพื่อนบ้านคนนั้นตอบ กาฬวารต้องแบกความผิดหวังกลับบ้าน... ........... ตอนห้าโมงเย็นเป็นประจำทุกวันกาฬวารจะเป็นคนให้อาหาร บรรดาแมวทั้งสามตัวของเธอเสมอ นั่งดูมันกินอาหารจนอิ่มจากนั้นจะอุ้มเล่น พาเดินอยู่ในสนามหญ้า อุ้มไว้บนต้นไม้ให้มันไต่เล่นบ้างบางทีก็เล่นแหย่แมว ลมเหนือเฝ้ามองอย่างสบายใจ กาฬ... วันนี้เธอไปไหนมา เสียงดังมาจากตัวเจ้าสามทั้งที่มันไม่ได้ขยับปากสักนิด มันขึ้นมานอนบนตักกาฬวาร ขณะนั่งที่ม้าหินในสนาม ไปตามหาพี่มนตรา แต่เขาย้ายบ้านไปแล้ว ที่นั่นเป็นบ้านเช่าคุณเหนือรู้ไหม พี่มนตรามีบ้านที่ไหนอีก ฉันไม่เคยรู้เลยว่าที่นั่นเป็นบ้านเช่าบ้านที่อื่น... ฉันไม่รู้ คุณเหนือคิดถึงพี่มนตราอยู่หรือเปล่า ยังเสียใจที่เขามีผู้ชายอื่นไหม ตอนนี้ไม่ค่อยคิดถึงเท่าไหร่แล้วเพราะมีเธออยู่ใกล้ฉัน เพลินดีนะเวลามีเธออยู่ ส่วนเรื่องที่ทำให้ฉันเสียใจอย่าพูดถึงมันอีกเลย วิญญาณลมเหนือบอกแล้วร่างเจ้าสามก็แน่นิ่งสงบ เหมือนแมวนอนหลับธรรมดา แสดงว่าเขาออกจากร่างมัน หกโมงเย็น... เป็นเวลาอาหารค่ำ ไม่รู้ย้ายไปไหน? ...มืดแปดด้านอย่างนี้เราจะตามหาตัวเหนือได้ยังไง...โธ่ถัง คุณมิลินรำพันอย่างสิ้นหวัง คุณเหนือเคยเล่าให้ฟัง... แล้วกาฬวารจึงเล่าเรื่องที่ลมเหนือบอกกับเธอให้ทุกคนได้รู้... เรื่องมันเลวร้ายกว่าที่คิดเสียอีก ไม่น่าเชื่อฮคคุจะกลายเป็นอย่างนั้นไปได้ คุณฮิงาชิกล่าว ฮคคุเคยเป็นเด็กดี เรื่องติดยา เรื่องซิ่งรถอีกรู้ทั้งรู้ว่าไม่ดี ยังทำ... พ่อเสียใจ คุณทาคามิผู้เป็นพ่อของลมเหนือพูด...ท่าทางผิดหวัง พ่อ... ผมไม่ได้ตั้งใจ ผมผิดไปแล้ว ...ถึงมาพูดตอนนี้มันจะสายไปก็ตาม ...ขอโทษครับพ่อ วิญญาณลมเหนือพูดกับผู้เป็นพ่อสีหน้าเศร้าสร้อย... และไม่กล้าปรากฏตัวให้เห็น กาฬวารไม่พูดอะไร ได้แต่มองอย่างสงสารทั้งพ่อและลูก เพราะผู้หญิงชั่วคนนั้นถ้าเจอตัวจะต้องคาดคั้นให้ได้ เราต้องแจ้งความแล้วล่ะ คุณแม่ว่าไหมคะ ต้องแจ้งความสิ ให้ตำรวจช่วยตามหาตัว ผู้หญิงคนนั้นสมควรติดคุกด้วย...ข้อหาค้ายาเสพติด คุณมิลินกับคุณนายจินตนาคุยกันอย่างโกรธเคืองผู้หญิงที่เป็นตัวต้นเหตุ วันต่อมา... คุณมิลินกับคุณทาคามิจึงพากันไปแจ้งความที่สถานีตำรวจให้ลงบันทึกประจำวันไว้ และช่วยสืบหาลมเหนือตามโรงพยาบาลแต่ละแห่งที่สงสัยว่าเขาอาจจะถูกส่งตัวไปรักษาทั้งตำรวจทางหลวง... ช่วยตรวจสอบอุบัติเหตุย้อนหลัง สำหรับพวกที่ชอบซิ่งรถบนทางหลวงตอนดึกส่วนเรื่องการตามหาตัวมนตรานั้น เพราะไม่สามารถหารูปถ่ายเป็นหลักฐาน กาฬวารต้องไปบอกรูปพรรณสัณฐานเพื่อให้ทางตำรวจสเก็ตภาพไว้ตามหาตัวต่อไป ........... กาฬวารเมื่อมีพื้นที่กว้างขึ้นโดยเฉพาะมีห้องพระเป็นส่วนตัว ทุกคืนตื่นมาตอนตีสอง จึงสวดมนต์ แล้วแถมด้วยเดินจงกรมนั่งสมาธิ ด้วยจิตใจสงบมาก เนื่องจากสถานที่อยู่นั้นเอื้ออำนวย กาฬ... อย่าออกมา อยู่แต่ในห้องมีขโมยจะปีนเข้ามาในบ้านเรา เสียงร้องสั่งจากวิญญาณลมเหนือโดยไม่ปรากฏกาย กาฬวารเชื่อฟัง... และแอบมองจากหน้าต่างห้องพระ แม๊ววว... เสียงแมวร้องดังมากเป็นเสียงร้องขู่... เหมือนตอนจะกัดกัน ใช่เพียงเสียงแมวดังแสบโสตประสาทอย่างเดียว ตามด้วยเสียงสุนัขเห่าหอนยาวๆ เย็นยะเยือก หอนรับกันเป็นเสียงกังวานแอคโค่บรรยากาศนิ่งเงียบวังเวง ยิ่งได้ยินถนัดท่ามกลางความมืดมิดคืนเดือนแรม จุ๊บแจง นายมั่น และนางจันทร์ที่นอนอยู่บ้านเรือนไม้ได้ยินจึงตื่น ลุกขึ้นดูด้วยกัน บนขอบกำแพงซึ่งติดเหล็กดัดปลายแหลม พวกเขาต่างเห็นแมวดำลักษณะเหมือนเจ้าสามแมวของกาฬวาร มันเดินบนปลายเหล็กแหลม มีบันไดไม้ไผ่พาดขึ้นมาจากด้านนอกกำแพง ...ให้แปลกใจกันทุกคนจึงจ้องมองกันอย่างตาไม่กระพริบ ประหลาดที่เท้าแมวเดินบนปลายเหล็กแหลมได้และร่างกายของมันใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ จนมีขนาดเท่าเสือดำ คนที่เห็น... ขนหัวลุกไปตามกัน แล้วมันลุกยืนขึ้น ร่างนั้นเปลี่ยนไป... กลายเป็นผู้อยู่ในชุดคลุมสีดำทั้งตัวคลุมมิดทั้งศีรษะ ลักษณะที่ยืนไม่เห็นขาและรองเท้า เพราะถูกปกคลุมด้วยชุดดำ ...เท่านั้นหัวใจของคนที่ได้ประสบพบเห็น...ถึงกับหล่นวูบตกไปอยู่ที่ตาตุ่ม จ๊ากกก... ผีหลอก... โอ๊ย... ผีหลอก ผีหลอก... เสียงผู้ชายตะโกนดังลั่น เหมือนเป็นบ้าตายด้วยความกลัว ...เสียงมาจากนอกกำแพงรั้วบ้านคนในบ้านจึงไม่เห็นว่าเป็นใคร แต่ชาวบ้านใกล้เรือนเคียงตกใจตื่น ...ได้ยินเสียงชวนเขย่าขวัญนั้นกันทั่วแม้ขณะนั้นจะเป็นเวลาตีสามครึ่ง วิญญาณลมเหนือรู้ตัวว่ามีคนในบ้านเห็นจึงโดดลงมายังพื้น เปิดชุดคลุมที่ศีรษะ ปรากฏให้เห็นใบหน้าเป็นคนอย่างชัดเจนมองตรงมายังพวกเขา ทั้งโบกมือและยิ้มให้ ท่าทางราวนักร้องที่ไปออกคอนเสิร์ต...ประมาณนั้น เฮ้อ... คุณเหนือนั่นเองเห็นอย่างนี้ค่อยไม่น่ากลัวหน่อย กาฬวารปลอบใจตัวเอง แล้ววิญญาณลมเหนือจึงเดินขึ้นตึกใหญ่หายวับไปตรงหน้าประตูนั่นเอง ฝ่ายนายมั่น นางจันทร์ และจุ๊บแจง ...เห็นเหมือนกันทั้งหมดต่างกลัวจนตัวแข็ง ไม่อาจขยับเขยื้อน อีกทั้งไม่มีใครกล้าส่งเสียงร้องออกมา แง๊ว... เสียงเล็กๆ เป็นเสียงลูกแมวร้องดังมาจากหน้าประตูห้องพระ กาฬวารจึงเปิดห้องพระออกไปดู ไม่แน่ใจว่าจะใช่เจ้าสามลูกแมวดำของเธอหรือไม่ สาม... สามเอ๊ย เธอเรียกชื่อมันแล้วอุ้มขึ้นมากอด พลางเกาคางให้ด้วย พาเข้าห้องนอน เธอนั่งที่โซฟา วางเจ้าสามไว้บนตัก ฉันไปทำความดีมา ปกป้องบ้านนี้ไม่ให้ขโมยปีนเข้าบ้าน ฉันเก่งไหม ฉันปรากฏตัวให้คนเห็นได้ เธอเห็นไหม เสียงวิญญาณลมเหนือพูด ดังมาจากตัวเจ้าสาม เห็นค่ะ คุณเหนือสุดยอดมาก เดี๋ยวนี้ชักแผลงฤทธิ์เก่งปรากฏร่างให้ใครต่อใครเห็นได้แล้ว ฉันรู้สึกมีพลังเพิ่มมากขึ้นทุกที เวลากาฬอุทิศบุญกุศลให้ฉันฉันถึงมีฤทธิ์ปรากฏร่างได้ ขอบใจนะกาฬ ไม่ต้องขอบคุณหรอกค่ะ ฉันต้องทำให้คุณเหนืออยู่แล้ว ต่อไป... ฉันจะปรากฏตัวให้พ่อแม่ตายายเห็นบ้างอยากพูดคุยกับพวกเขา ถ้าพวกท่านไม่ตกใจ จนหัวใจวายคงไม่เป็นไรหรอกมั้ง กาฬวารว่าอย่างนั้น วิญญาณลมเหนือจึงลังเล เริ่มไม่แน่ใจ...เพราะรู้ว่าคนที่บ้านทุกคนล้วนกลัวผี! เอ... ถ้าอย่างนั้น อย่าเพิ่งดีกว่าพ่อเพิ่งไปผ่าตัดโรคหัวใจมา ถึงมาพักฟื้นที่เมืองไทยนี่ ฉันไม่อยากให้พ่อตกใจ ทีนี้เลยกลายเป็นผีเฮี้ยนพวกชาวบ้านที่ได้ยินเสียง ตอนเช้าคงลือกันให้แซ่ด... ไม่ต้องติดป้ายหน้าบ้านบ้านนี้มีผีดุ กาฬวารลูบหัว ลูบตัวเจ้าสามไปเรื่อยซึ่งวิญญาณลมเหนือยังคงสิงร่างอยู่ ........... จนกระทั่งตีสี่ได้เวลาเข้าครัวเพื่อทำกับข้าวใส่บาตรพระ เจอ... เจอ... จุ๊บแจงพูดติดอ่างทั้งที่ไม่ได้เป็นคนติดอ่าง และดวงตาเหลือกโตกว่าปกติมากเมื่อเดินเข้ามาในห้องครัว พบกาฬวารและยายเพียร เจอผีหรือเปล่า จุ๊บแจง กาฬวารเดาออกว่าจุ๊บแจงจะพูดอะไรจึงถามดักไว้ก่อน เจอสิคะคุณกาฬ โอ๊ย... หัวใจจะวายตาย ตั้งแต่เกิดมาจากท้องพ่อท้องแม่ ไม่เคยเห็นผีชัดๆอย่างนี้มาก่อน จะช็อกตาย ยิ่งพูดยิ่งกลัว นี่ยังไม่สว่างด้วย เห็นหน้าไหม ผีที่ว่า... คุ... คุ.. คุณฮคคุ จุ๊บแจงบอกทั้งยังติดอ่างไม่เลิก คุณเหนือบอกฉัน มีขโมยจะปีนเข้าบ้านเรา ...เลยต้องปรากฏตัวเพื่อไล่ขโมยให้มันหนีไป คุณเหนือปกป้องคุ้มครองบ้านเราอยู่นะอย่ากลัววิญญาณคุณเหนือเลย เขาไม่ทำอันตรายคนในบ้านหรอก กาฬวารพูดปลอบใจให้นางจันทร์และจุ๊บแจงเข้าใจ คลายความหวาดกลัวลงไปบ้าง เออ... จริงด้วย พวกเราก็ได้ยินเสียงผู้ชายร้องดังลั่นตะโกนว่า... ผีหลอก.. ผีหลอก นั่นล่ะมั้ง ไอ้เจ้าหัวขโมย จุ๊บแจงพูด ใช่แล้ว ...นั่นล่ะ ยังมีบันไดของพวกขโมยพาดอยู่ข้างกำแพงเลย ไม่เชื่อออกไปดูสิ ไม่ล่ะค่ะ ยังไม่สว่าง กลัวเจอ... จุ๊บแจงเสียงอ่อย ทำกับข้าวเตรียมของใส่บาตรเรียบร้อย...ฟ้าเริ่มสาง กาฬวารกับยายเพียร ออกไปตั้งโต๊ะรอพระมาบิณฑบาตหน้าบ้าน กาฬ... เมื่อตอนดึก ใครมาตะโกนข้างบ้าน ผีหลอก...ผีหลอก ยายมาลีเป็นคนข้างบ้าน จู่เข้ามาถามตรงๆ นั่นแหละพวกขโมย มันจะมาปีนเข้าบ้านเมื่อคืนนี้ โน่นไง...บันไดพาดข้างกำแพง ของพวกมันนั่นแหละ กาฬวารบอก ชี้ไปให้เห็นบันไดไม้ไผ่ดังกล่าว มันเข้าไปขโมยของในบ้านเหรอ ยังไม่ทันได้เข้ามาในบ้านเลย โดนผีหลอกเสียก่อนเลยร้องดังลั่นนั่นไง ...ป่านนี้คงจับไข้หัวโกร๋นไปแล้ว เมื่อก่อนเขาลือกันว่ามีผีที่หน้าบ้านเอ็งพอเอ็งย้ายบ้านมานี่ ผีก็ตามมาอีก ข้ากลัวผีนะเว้ย เอ็งเลี้ยงผีเหรอยายมาลีซักถามอยากรู้เรื่อง เพื่อหวังจะแก้ไขอะไรได้บ้าง เปล่านา... ฉันไม่ได้เลี้ยงผีสักหน่อยไม่ใช่พวกแม่มดหมอผี แล้วผีมาจากไหนล่ะ เอ่อ... คราวนี้กาฬวารตอบไม่ถูกไม่รู้จะเล่าอย่างไรดี ถึงเอ็งจะฝันให้หวยแม่น แต่เอ็งเลี้ยงผีอย่างนี้มันไม่ไหวนายังไงช่วยเอาไปเก็บหน่อย อย่าปล่อยให้เพ่นพ่านนัก เดี๋ยวคนแถวนี้จะจับไข้หัวโกร๋นกันหมด ยายมาลียังปักใจเชื่ออย่างเดิม คือ... ฉันจะบอกความจริงให้ ผีที่ใครๆ เห็นนะมีจริงเป็นผีคนเดียวกันกับผีที่เห็นแถวหน้าบ้านฉันด้วย ผีลูกชายบ้านนี้เองที่ฉันแต่งงานด้วยนี่แหละ เฮ้ย!ผีลูกชายบ้านนี้? ที่ว่าไม่กลับบ้านที่แท้ตายแล้ว ...แน่เหรอ ที่บ้านเรากำลังตามหาร่างอยู่จะได้นำมาจัดงานศพ ตอนนี้แจ้งความกับตำรวจให้ช่วยค้นหาแล้ว
|
สมาชิกหมายเลข 2795671
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] นามปากกา... ไตรติมา เขียนนิยายหลากหลายแนว รักหญิงชาย วาย Yaoi LGBTQ ผี แฟนตาซี Sci-fi ดราม่า คอมเมดี้ ฯลฯ
Group Blog All Blog
Friends Blog Link
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
