นิยายรักหลากหลายแนว by ไตรติมา
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
คืนค่ำร่ำพิศวาส ตอน 6 คืนค่ำร่ำพิศวาส ตอน 6  ........... กาฬวารนอนหลับในอาการกระสับกระส่าย แต่ไม่เชิงฝันร้ายเสียทีเดียว กาฬ... เสียงเรียกของลมเหนือเขาอยู่ข้างบ้าน เธอเดินออกไป จู่ๆ ถูกเขารวบกอดทันที ไม่ทันได้เห็นใบหน้าของเขาด้วยซ้ำแม้อยู่ในความฝัน แต่สัมผัสกอดรัดที่แน่นหนักนั้นเสมือนจริงมากและกระเทือนกับอาการสะอื้นของเขา ร้องไห้ทำไม... คุณเหนือ เกิดอะไรขึ้นเหรอ เขาไม่รักฉันแล้ว เขานอกใจ ฉันเห็นเขานอนกับผู้ชายอื่นเขาทำได้ยังไง ฉันอยากตาย... ฮือ ฮือ ฮือ... แต่ตอนนี้คุณเหนือเป็นวิญญาณคุณเหนือตายแล้วใช่ไหม กาฬวารพูดเขาคลายอ้อมกอด มองเธอ... จึงเห็นใบหน้าหมองเศร้า เต็มไปด้วยน้ำตานองหน้า แล้วร่างของเขาค่อยๆเลือนราง จางหาย... คุณเหนือ คุณเหนือ... กาฬวารเรียกชื่อเขาจนตื่น ........... เช้าวันรุ่งขึ้นหลังใส่บาตร กรวดน้ำอุทิศให้วิญญาณลมเหนือแล้ว จึงไปบ้านคุณนายจินตนาเพื่อเล่าเรื่องความฝันให้ฟัง... พอตกกลางคืน... กาฬวารฝันเห็นลมเหนือซ้ำอีกแต่เขาอยู่ในเงามืด ...ไม่พูด ...ไม่มองเธอ แล้วเลือนหายไป... ในความฝันกาฬวารรับรู้ได้ว่าวิญญาณเขามีแต่ความทุกข์จึงคิดทำบุญใหญ่ให้เขา รุ่งขึ้นเช้าวันถัดมา... กาฬวารตรงไปบ้านคุณนายจินตนาและเล่าความฝันให้ฟังอีก กาฬคิดจะทำบุญให้คุณเหนือ ทำสังฆทานชุดใหญ่เลยมาบอกคุณนายกับคุณมิลิน ดีสิกาฬ... ฉันอยากทำบุญให้เหนือเหมือนกันฉันจะให้เงินไปซื้อของถวายพระ คุณมิลินบอก และคุณนายจินตนาให้เงินกาฬวารไปจัดซื้อเครื่องสังฆทานชุดใหญ่มีทั้งไตรจีวร ฯลฯ ... นอกจากนั้นกาฬวารยังสั่งให้ร้านดอกไม้ในตลาดร้อยพวงมาลัยมะลิพวงใหญ่อย่างสวยงามประณีตใช้ดอกไม้หลายสีสัน ทำชายเป็นอุบะกุหลาบสีชมพู แล้วคุณนายจินตนา คุณมิลินและกาฬวารจึงช่วยกันขนของทำบุญทั้งหมดไปถวายพระพร้อมเครื่องสังฆทาน จากนั้นนำน้ำอบไปสรงน้ำพระ แล้วทำบุญเติมน้ำมันตะเกียง ........... กาฬวารไม่ได้ฝันเห็นลมเหนืออีกตื่นนอนเวลาตีสอง สวดมนต์ และนั่งสมาธิ แต่ครั้งนี้ใช้เวลานานชั่วโมงกว่า ตลอดเวลานั้นเธอตั้งใจทำใจให้สงบที่สุดผลของใจที่สงบตั้งมั่นจะช่วยให้ผู้รับได้รับผลบุญมากยิ่งขึ้น หลังจากนั้นจึงอุทิศส่วนกุศลให้วิญญาณลมเหนือ หากคุณเหนือมีทุกข์โศกใด ด้วยบุญกุศลที่อุทิศไปขอให้คลายความทุกข์โศกเศร้า มีแต่ความสุข... ความเพลิดเพลินเจริญใจกาฬวารตั้งใจกล่าวแผ่ส่วนกุศล ไม่นาน... เสียงสุนัขเห่าหอนดังขึ้นอย่างเย็นยะเยือกเสียงรับส่งกันเป็นทอด... นั่นทำให้เธอรู้สึกกลัวขึ้นมาจับใจ แต่พยายามแข็งใจเปิดประตูออกไปหน้าบ้านจึงได้เห็น... หอมกลิ่นดอกมะลิ น้ำอบ มีแสงสว่างส่องมาเธอทำบุญให้ฉัน ขอบใจมาก ฉันสบายใจขึ้นแล้ว วิญญาณลมเหนือบอกเขายิ้มให้ ใบหน้าอิ่มเอิบเป็นสุข... ชุดที่สวมใส่สีขาวดูเจิดจ้า กาฬวารเห็นดังนั้นจึงพลอยสบายใจไปด้วยและคลายความหวาดกลัว คุณเหนืออยู่ที่ไหน ฉันหมายถึงร่างกายของคุณเหนือ ฉันไม่รู้... ไม่เห็นร่างตัวเองเลย กาฬ... ยืนคุยอยู่กับใครเหรอ ยังเช้ามืดอยู่เลย ตาเปี๊ยกเอ่ยทักทาย ประสาคนละแวกบ้าน แกขี่มอเตอร์ไซค์ผ่านมาเพราะออกไปจ่ายตลาดตอนตีสี่เป็นประจำ เปล่าจ้า กาฬวารตอบไม่แน่ใจว่าคนถามเห็นหน้าคนที่เธอยืนคุยอยู่ด้วยไหม เฮ้ย! ...หายวับไปแล้วอะไรกันวะ จ๊ากกก... ผีหลอก ตาเปี๊ยกอกสั่นขวัญหนีอารามตกใจ ส่งเสียงโวยวายดังลั่น รีบเร่งมอเตอร์ไซค์ขับหนีไปอย่างเร็วสุดชีวิต! กลายเป็นว่าต่อไปนี้ทุกเช้า... กาฬวารต้องทำบุญใส่บาตรอุทิศให้วิญญาณลมเหนือ และข่าวลือเรื่องมีคนเห็นผีที่หน้าบ้านกาฬวาร ก็แพร่ออกไปทั่วหมู่บ้าน... ........... กาฬวารเล่นกับเจ้าสามลูกแมวดำตัวอ้วนอย่างสบายอารมณ์ เวลาตีสามคืนนี้ปลอดโปร่งไม่มีวิญญาณลมเหนือปรากฏตัว? ...ซะเมื่อไหร่! สามเอ๊ย... สาม ไอ้อ้วนสาม... นอนเฉยๆ นะ เจ้าสามนอนเรียบร้อยบนตักกาฬวาร ชั่วครู่เดียว...มันเงยหน้าขึ้นมา ใช้เล็บตะกุยตะกาย ทำคอยืดคอยาว ยื่นปากจะหอมแก้มกาฬวารเธอกอดมันแนบอก คางเธอเกยหัวของมัน ทั้งลูบหัว แล้วปล่อยให้มันหอมแก้ม แง๊ว... เสียงเจ้าสามเรียกร้องเล็บของมันเกาะเสื้อเธอ ตะกายยื่นหน้าขึ้นมา ขอหอมแก้มกาฬวารอีกหนเธอยอมให้มันหอมอีก อืม... หอมแล้ว หอมอีก พอแล้วหอมกันไปตั้งหลายทีละ แง๊ว... เจ้าสามไม่ยอมปล่อยท่าเดียวเล็บของมันเกาะแน่น ยังคงตะกายขึ้นมา จงใจหมายจะหอมอีก เอ๊... วันนี้เป็นอะไรไปสาม ทั้งอ้อนทั้งกวนจังเลย ไม่ไหวแล้ว นี่... กาฬวารจับตัวมันเหวี่ยงลงกับพื้นเห็นมันนอนแน่นิ่ง แวบหนึ่งร่างลมเหนือผุดยืนตระหง่านขึ้นมา... ฮะ ฮะ ฮะ... เบามือหน่อยสิ ทำฉันกระเด็นออกมาเลย วิญญาณลมเหนือหัวเราะเสียงใส ไม่เพียงเท่านั้น... อยู่ๆ สุนัขช่วยกันเห่าหอนเสียงดังระงม กาฬวารสะดุ้ง ออกจะตกใจกลัว ไม่นึกว่าเขาจะกลายเป็นผีขี้เล่นเช่นนี้ แต่มีคนเห็น... และตกใจกลัวยิ่งกว่าคือคนที่อยู่บ้านฝั่งตรงข้าม เขาวิ่งออกจากบ้าน ตะโกนลั่นซอย บ้านใกล้เรือนเคียงละแวกนั้นได้ยินกันทั่ว เขย่าขวัญสั่นประสาทคนในซอยพาให้ตกใจแตกตื่นตั้งแต่เช้ามืด... โว้ย! ...ช่วยด้วยผีหลอก... ผีหลอก... หา! นั่นเขาเห็นฉันเหรอ ร้องเสียงดังอย่างนั้น...ฉันตกใจเป็นเหมือนกันนะ วิญญาณลมเหนือบอก คุณเหนือเป็นผีขี้ตกใจด้วยเหรอ กาฬวารยิ้มเพราะขำเขานั่นแหละ และทุกคนในบ้านพลอยตื่น... โผล่หน้าออกมาจากบ้าน มีอะไรกาฬ... เสียงร้องเอะอะ นายพลอยถามลูกสาว วิญญาณลมเหนือยืนมองดู กาฬวารสังเกตสีหน้าพ่อของเธอจึงรู้ว่ามองไม่เห็นวิญญาณ ใครเป็นอะไร ร้องเสียงดัง นางนิลผู้เป็นแม่ของกาฬเอ่ยถามบ้างเป็นเช่นเดียวกับพ่อของเธอ ซึ่งมองไม่เห็นวิญญาณลมเหนือ ส่วนยายเพียรโผล่หน้าออกมาดู ผีที่ไหน ไม่เห็นมีอะไรเลย ไม่มีอะไรหรอกจ้า สงสัยคงตาฝาด เห็นอะไร...แล้วคิดเหมาเอาเองเลยตกใจ ถึงร้องโวยวายขึ้นมา แล้วทุกคนในบ้านจึงกลับเข้าไปนอนหลับกันต่อ แต่ชาวบ้านละแวกนั้น แม้เช้าแล้ว... ยังไม่ค่อยมีคนเดินผ่านใครๆ ...เริ่มไม่อยากผ่านหน้าบ้านกาฬวาร คนที่เห็นฉันกลับกลัวฉันส่วนคนที่ฉันอยากให้เห็นอย่างคนที่บ้านฉัน กลับไม่มีใครมองเห็นฉันสักคน สงสารคุณเหนือ แบบนี้มันน่าเหงานะ ไม่มีเพื่อน...ไม่เป็นไร ฉันจะเป็นเพื่อนของคุณเหนือเอง กาฬวารเอ่ยอาสาเป็นเพื่อนกับผีวัยรุ่นผู้น่ารัก วิญญาณลมเหนือมองสบตากาฬวารนิ่งนาน ซึ่งเขาซาบซึ้งน้ำใจเธอ... ขอบใจนะ ฉันจะหาทางให้คุณเหนือได้เข้าบ้านของตัวเอง กาฬวารบอกกับวิญญาณลมเหนือ ........... บ้านโองาว่า มีอะไรเหรอกาฬ... มาแต่เช้า คุณมิลินได้ข่าวคุณเหนือบ้างไหมคะ ไม่มีเลย เหนือไม่โทรมา ไม่ติดต่อกลับบ้านสักครั้งไม่รู้จะไปตามหาที่ไหน ไม่รู้อะไรสักอย่าง เพื่อนผู้หญิงของเหนือ เรายิ่งไม่รู้จัก กาฬมีความคิดบางอย่าง อาจเป็นเรื่องไสยศาสตร์แล้วแต่ความเชื่อ แต่เราน่าจะลองทำดู เผื่อบางทีสิ่งที่มองไม่เห็น อาจช่วยนำทาง...พาให้คุณเหนือกลับมาเร็วขึ้น จะให้ทำอะไรหรือ ตั้งศาล เชิญวิญญาณคุณเหนือเข้าบ้าน กาฬวารบอก เพราะเธอได้อ่านค้นคว้าเรื่องเกี่ยวกับจิตวิญญาณและเห็นว่าหนทางนี้ จะช่วยให้วิญญาณลมเหนือ เข้าบ้านของตัวเองได้ไม่มีใครขัดความคิดของเธอ ผู้เป็นแม่อยากทำทุกอย่าง ...ที่เป็นทางทำให้ลูกกลับบ้าน หลังจากนั้นจึงมีการตั้งศาลเจ้าที่อีกหนึ่งแห่งโดยเชิญพราหมณ์มาทำพิธีเชิญวิญญาณ ...และเธอได้เห็นวิญญาณลมเหนือ เข้ามาในบ้านได้ ดีใจด้วยนะคะ คุณเหนือเข้าบ้านของตัวเองได้แล้ว เธอพูดกับเขาเบาๆ ไม่ให้ทุกคนได้ยินเพราะไม่มีใครเลย ...ที่มองเห็นวิญญาณเขา ........... กาฬวารค่อนข้างโล่งใจตีสามออกมานั่งเล่นกับเจ้าสามเหมือนเคย อุ้มมันมากอด แล้ววางลงให้นั่งตักลูบหัวมันไปจนตลอดตัว ป่านนี้คุณเหนือคงอยู่อย่างเป็นสุขเข้าบ้านได้แล้วนี่นะ สามว่าไง... ต่อไปนี้คงไม่ได้เจอคุณเหนือแล้ว แง๊ว... เจ้าสามร้องเหมือนจะคุยด้วย และมือแมวตะกุยตะกาย ยื่นหน้าขึ้นมาหอมแก้มกาฬวารถึงตอนนี้เธอเริ่มไม่แน่ใจ นี่ใช่เจ้าสาม? ได้แต่ปล่อยให้มันหอมแก้ม กาฬ... เธอสัญญาเป็นเพื่อนฉันไปอยู่ด้วยกันกับฉันนะ ฉันต้องการเพื่อน เสียงวิญญาณลมเหนือพูดสำเนียงเยือกเย็น กาฬวารถึงกับตาเหลือกโพลง ตกใจมาก... ช็อก! หมายความว่ายังไง ...ไปอยู่ด้วยกันจะเอาชีวิตฉันไปใช่ไหม อย่างนั้นฉันต้องตายนะสิ ไม่... ฉันยังไม่อยากตายฉันยังตายไม่ได้ ทั้งพ่อฉัน แม่ฉัน กับย่าอีกคน ฉันยังไม่ได้ทำหน้าที่ลูกกตัญญูเลี้ยงดูพวกเขายามแก่เฒ่า ยังไม่ได้ตอบแทนบุญคุณพ่อแม่และย่าเลย เธอตีโพยตีพาย เพราะเข้าใจเช่นนั้น... จึงตกใจ! ไม่ใช่อย่างนั้นฉันอยากให้เธอมีชีวิตอยู่อย่างนี้แหละ แต่เข้าไปอาศัยอยู่ในบ้านของฉัน ไปอยู่ข้างๆกัน เป็นเพื่อนเล่นกับฉัน ...ทุกวันนี้ฉันไม่สนุกเลย ไม่มีเพื่อนคุยไม่มีใครสักคนมองเห็นฉัน ฉันจะเข้าไปอยู่ในบ้านคุณเหนือได้ยังไงเป็นไปไม่ได้หรอก เธอบอกแม่ฉันสิว่าฉันต้องการให้เธอเข้าไปอยู่ในบ้าน ไม่มีใครเขาเชื่อหรอก เพราะเขาไม่เคยวิญญาณคุณเหนือยังไงๆ มันดูไม่สมเหตุสมผล เอาเป็นข้ออ้างไม่ได้ ฉันนึกออกแล้วว่าจะทำยังไง... เสียงของลมเหนือกล่าว โดยไม่ให้เห็นตัว แล้วเงียบหายไป... ........... เมื่อเจอกาฬวารไปซื้อของร้านเจ๊เกียว คนเขาเห็นผีที่หน้าบ้านคุณกาฬ... จู่ๆ ทำไมมีผี เจ๊เกียวถาม ไม่มีหรอกเจ๊ คนเขาตาฝาด เห็นเงาอะไร... เลยคิดว่าเป็นผีล่ะมั้งเธอส่ายหน้าปฏิเสธ แต่เขาเห็นกันหลายคน ตาเปี๊ยกเอย คนบ้านตรงข้ามเอย...นั่นยิ่งเห็นชัด แมวดำของคุณกาฬ... กลายร่างเป็นผู้ชายตัวสูงใหญ่ ที่บ้านไม่มีใครเห็นเลย อยู่กันมาตั้งนาน ไม่เคยเห็นมีผีที่ไหนมันไม่มีหรอกน่า กาฬวารพูดกลบเกลื่อน เกรงชาวบ้านจะพากันขวัญเสียไปใหญ่ กาฬอยู่นี่เอง คุณมิลินให้มาตาม ช่วยไปที่บ้านหน่อย จุ๊บแจงบอกกล่าวเธอถูกใช้ให้มาซื้อของที่ร้านเจ๊เกียว จึงเจอกับกาฬวาร จุ๊บแจงนั่นเอง คุณมิลินมีเรื่องอะไรกับฉันเหรอ ไม่รู้สิ ไปเถอะ จุ๊บแจงบอก แล้วจุ๊บแจงก็เดินนำหน้าไปที่บ้านโองาว่า ........... กาฬวารเจอกับผู้ใหญ่ทั้งสี่คนของบ้านโองาว่าทุกคนนั่งมองกาฬวาร ไม่ค่อยมีใครพูดอะไรกัน สีหน้าหมองๆ เหมือนกันทุกคน ฉันไม่ได้เชื่อเรื่องที่พิสูจน์ไม่ได้หรอกนะ แต่มิลินเป็นทุกข์มาก...คิดถึงแต่ฮคคุ จนฉันเห็นใจ อาจจะต้องการความช่วยเหลือจากเธอ คุณฮิงาชิกล่าวกับกาฬวาร ถ้าเห็นว่าฉันช่วยได้ ฉันเต็มใจช่วยค่ะ ฮคคุมาเข้าฝันทั้งมิลินและคุณนายจินตนา บอกว่าเขาตายแล้วไม่รู้ร่างตัวเองอยู่ที่ไหน มีกาฬคนเดียวที่พูดกับเขาได้ เพราะเธอมองเห็นเขา ...จริงไหม เอ่อ... จริงค่ะ กาฬวารลังเลเล็กน้อยก่อนตอบเพราะไม่ค่อยแน่ใจว่าพวกผู้ใหญ่จะเชื่อถือเธอ เขาบอกว่าเธอคนเดียวเท่านั้นที่จะช่วยเขาได้เขาต้องการให้เธอเข้ามาอยู่ที่นี่ คุณเหนือเคยบอกฉันอย่างนั้นเหมือนกันค่ะ เขาบอกว่าเขาสูญเสียคนรัก และเขาต้องการให้เธอ...แต่งงานกับวิญญาณเขา คุณฮิงาชิพูดทอดเสียงทิ้งท้ายประโยคตัวเขาเองยังไม่ค่อยแน่ใจว่าจะทำอย่างไร เช่นเดียวกับทั้งคุณมิลินและทาคามิที่อยู่ๆเกิดเรื่องไม่คาดฝันมาก่อน หา!... กาฬวารอุทานรู้สึกอึ้ง และมึนงงไปครู่หนึ่ง ซึ่งเรื่องพวกนี้เป็นเรื่องไม่คาดฝัน มันเหลือเชื่อ... ........... ตีสามเป็นเวลาประจำกาฬวารได้เจอวิญญาณลมเหนือ กาฬ... แต่งงานกับฉันนะ ฉันต้องเข้าไปอยู่บ้านคุณเหนือ เพียงคนเดียวเหรอพ่อแม่และย่าฉันล่ะ บ้านฉันกว้าง ตึกเล็กยังว่าง ตึกใหญ่ยิ่งว่าง...เป็นตึกร้างทั้งตึก ย้ายไปอยู่บ้านฉันทั้งครอบครัวได้ ตกลง ฉันจะแต่งงานกับคุณเหนือ ตอบอย่างไม่ลังเลเต็มใจช่วยเหลือในฐานะเพื่อนของเขา และอีกเหตุผลหนึ่งคือ... ฉันรู้... บางทีฉันอาจจะบังคับใจเธอเพราะผู้หญิงต้องการแต่งงานด้วยความรัก ฉันไม่คิดอย่างนั้น ความรักเป็นกิเลสตัณหาไม่มีความแน่นอน ผันแปรเปลี่ยนไปได้ และอาจมีผิดหวังเสียใจ จริงของเธอ ฉัน... เจอกับความผิดหวังนั้นแล้ว ฉันจะแต่งงานด้วยเหตุผลทำให้ชีวิตเจริญรุ่งเรืองขึ้น พ่อแม่และย่าอยู่ดีมีสุขสบาย ฉันเองเหมือนกัน จะแต่งงานด้วยเหตุผล ฉันต้องการเพื่อนมากที่สุดในตอนนี้ต้องการคนให้กำลังใจ เป็นที่พึ่งทางใจให้ฉันได้ เพราะฉันเพิ่งพบกับความสูญเสียทุกสิ่งทุกอย่างดูเคว้งคว้างไปหมด ฉันไม่เหลือคนรักแล้วต่อไปฉันไม่อยากรักใครจริงใจจริงจัง ฉันต้องการคนที่เป็นเพื่อนแท้และเวลาอยู่ใกล้เธอฉันรู้สึกพึ่งพาเธอได้ แต่ฉันไม่ได้เป็นคนโรแมนติกหวานแหววนะตอนที่คุณเหนือเข้าสิงร่างเจ้าสาม แล้วชอบมาหอมแก้ม ฉันไม่รู้สึกใจเต้นสักนิดคิดเหมือนโดนแมวมาหอม กาฬวารบอกยิ้มๆ วิญญาณลมเหนือแสร้งทำเป็นคอตก แล้วกลับยิ้มให้เช่นกัน แต่ฉันชอบ รู้สึกอบอุ่นดี... ตอนที่เธอลูบหัว ลูบตามตัวและกอดฉันไว้ทั้งตัว หลังจากกาฬวารตอบตกลง ทางบ้านโองาว่าจัดเตรียมงานวิวาห์อย่างรีบเร่งในอีกห้าวันถัดมา... ........... กาฬวารต้องมาค้างคืนที่ตึกเล็กชั้นล่างใกล้ห้องนอนคุณนายจินตนา เพื่อเตรียมการสำหรับพิธีวิวาห์ในวันรุ่งขึ้น ซึ่งจะเริ่มต้นด้วยการทำบุญใส่บาตรในตอนหกโมงเช้า กาฬลองเลือกใส่ดูพรุ่งนี้จะได้ใส่ให้เข้ากับชุดเจ้าสาว ฉันเอามาให้เลือกสองชุด คุณนายจินตนานำกล่องเครื่องเพชรมาวางบนเตียงนอนต่อหน้ากาฬวาร เธอจึงเปิดดูทั้งสองกล่องเปรียบเทียบกันมีชุดไข่มุกสีขาวประดับเพชร และชุดทองคำขาวฝังเพชร ชุดไหนราคาแพงกว่ากันคะ ชุดทองคำขาวฝังเพชรสิจ๊ะ แพงกว่า... ทั้งต่างหูกำไล แหวนเพชรห้ากะรัต โดยเฉพาะสร้อยคอประดับเพชรสีชมพูสิบกว่ากะรัตนี่ทำจากเพชรที่หายากมากที่สุด รวมหมดทั้งชุดนี่ไม่ต่ำกว่าสามสิบล้าน เธอชอบชุดนี้เหรอเหมาะกับชุดเจ้าสาวสีขาวเหมือนกัน ฉันให้ยืมใส่ แต่เสร็จจากพิธีแต่งงานต้องรีบถอดเอามาคืนฉันทันทีนะ กาฬวารนิ่งฟังตาโต... คุณนายจินตนาเดาใจว่าที่หลานสะใภ้ นึกว่าเด็กสาวแสนฉลาดอย่างกาฬวารคงชอบของที่มีราคาสูง จึงพูดออกตัวว่า... เพียงแค่ให้ยืมใส่เท่านั้น ไม่อยากให้เธอคิดละโมบถึงขั้นอยากเป็นเจ้าของ แต่คุณนายจินตนาเดาใจผิดไป... อย่างนั้นฉันเอาชุดไข่มุกนี่ดีกว่า ขนาดชุดนี้ถ้าได้ใส่...ยังกลัวโดนปล้น ไม่รู้มีโจรขโมยมาในงานด้วยไหม ถ้าเสร็จพิธีแต่งงาน ฉันจะรีบถอดคืนคุณนายทันทีเลยค่ะ อืม...อย่างนั้นดีแล้ว เธอไม่นึกอยากได้เครื่องเพชรเครื่องทองกับเขาบ้างเหรอ ฉันไม่อยากได้ ของมันแพง... ไม่มีเงินซื้อหรอกค่ะถ้ามีเงิน... ฉันขอซื้อของกินได้ก่อนอื่นเลยค่ะ จะได้มีกิน ไม่ต้องอด ไม่ต้องหิวถ้ามีเงินมากขึ้นมาอีกหน่อยว่าจะแบ่งเงินไปทำบุญบ้าง ฉันชอบทำบุญที่สุดค่ะ งั้นเหรอ... กาฬนี่เป็นเด็กดีนะ ตอนเด็ก... คุณครูที่โรงเรียนก็ชมแบบนี้ เธอบอก และยิ้มเป็นปลื้มรับกับคำชม คุณนายจินตนาพิศดู... ให้รู้สึกเอ็นดูว่าที่หลานสะใภ้วัยรุ่นมากยิ่งขึ้น ต่อไปเราคงต้องเรียกสรรพนามกันซะใหม่ เธอเข้ามาเป็นหลานอีกคนคือเป็นหลานสะใภ้ ต้องเรียกแทนตัวฉันว่า คุณยาย แทนคุณนาย และเรียกคุณฮิงาชิว่าคุณตา แบบเดียวกับเหนือเขาเรียก คุณเหนือเป็นลูกคนเดียว ไม่มีพี่น้องเลยหรือคะ เธอถามอย่างนั้น คุณนายจินตนาท่าทางครุ่นคิด... ความจริง... เหนือมีพี่ชาย อายุไล่เลี่ยกัน แล้วไปไหนเสียล่ะคะ เขาอยู่กับพ่อของเขาที่อเมริกา คุณทาคามิเป็นคุณพ่อของคุณเหนือ แล้วพี่ชายคุณเหนือ... มิลินเคยแต่งงาน และมีลูกกับชาวอเมริกัน เอ๋... แต่รู้มาว่าคุณมิลินไปอยู่ที่ญี่ปุ่น... กาฬวารยิ่งงงเข้าไปใหญ่ เพื่อคลายความสงสัยคุณนายจินตนาจึงเล่าย้อนนึกถึงเรื่องราวหนหลัง... เขาเป็นชาวอเมริกันที่ไปทำมาหากินในประเทศญี่ปุ่นที่จริงเป็นลูกครึ่งญี่ปุ่นอเมริกันนั่นล่ะ หลังหย่ากับมิลินก็ย้ายกลับไปอเมริกา ชื่อของเขาคือยูชิยะ เป็นหนุ่มที่หล่อที่สุดเท่าที่ฉันเคยเห็นมา ผิวขาว ตัวสูง...หุ่นอย่างกับนายแบบสมัยนี้ หน้าตาดูเป็นคนญี่ปุ่น ไม่เหมือนคนอเมริกันเลยสักนิด ...ผิดกับลูกชายหน้าตาดูเป็นอเมริกัน หลานชายฉันคนนี้ชื่อ เลวิส ฉันมักเจอหลานในช่วงวันคริสต์มาส...และได้เจอยูชิยะตอนไปเยี่ยมมิลินที่ญี่ปุ่น เขาก็มาเยี่ยมลูกชายเขาเหมือนกัน ถึงตอนเลวิสอายุสิบขวบพ่อเขารับไปอยู่อเมริกา แต่ทุกปีในวันคริสต์มาสก็ได้มาเจอกัน เลวิสกับเหนือเขาสองคนพี่น้องสนิทกันมาก ดูรักกันดี เล่นกัน คุยกันไม่หยุด ทำให้ยายอย่างฉันหัวเราะไปกับพวกเขา คุณจินตนาเล่าไปยิ้มไปด้วย ชุ่มชื่นใจกับการได้เล่าถึงเรื่องของหลานชาย แต่กาฬวารยังไม่วายมีข้อสงสัยอื่นอีก แล้วเรื่องคุณตากับคุณยายล่ะคะคุณยายอยู่เมืองไทย แต่ได้แต่งงานกับคุณตาที่เป็นคนญี่ปุ่น เป็นไปได้ยังไงคะ คุณฮิงาชิกับเพื่อนคือ คุณเรนะและคุณคาโต้สองคนนี้เขาแต่งงานกันแล้ว มาเที่ยวเมืองไทย เห็นลู่ทางทำมาหากิน เลยเข้าหุ้นกันเปิดบริษัทขายรถยนต์นำเข้าจากญี่ปุ่นอยู่ในตัวเมืองนครปฐมนี่ล่ะ พอได้เงินจากการขายรถคุณฮิงาชิชอบมาซื้อทองรูปพรรณที่ร้าน ตอนนั้นฉันช่วยพ่อแม่ขายทองอยู่หน้าร้านฉันพอพูดภาษาอังกฤษได้ เลยต้องเป็นคนต้อนรับเขาตลอด คุยกันไปคุยกันมาก็รู้สึกชอบกัน พอดีกับคุณเรนะแพ้ท้อง เป็นลมบ่อย และแพ้อากาศร้อนของเมืองไทยเลยย้ายกลับไปอยู่บ้านเกิด คุณคาโต้เป็นห่วงเมียเขา เลยขอถอนหุ้น แล้วกลับไปอยู่ดูแลเมียและลูกคุณเรนะคลอดลูกชายคือ ทาคามิ พ่อของลมเหนือนี่ล่ะ เหลือคุณฮิงาชิทำกิจการอยู่คนเดียวเหนื่อยมาก มาบ่นให้ฉันฟังเสมอ พ่อแม่ฉันชวนคุณฮิงาชิเข้าหุ้นขยายร้านทองและให้เลิกกิจการขายรถยนต์ เลยได้แต่งงานกันในตอนนั้น
|
สมาชิกหมายเลข 2795671
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] นามปากกา... ไตรติมา เขียนนิยายหลากหลายแนว รักหญิงชาย วาย Yaoi LGBTQ ผี แฟนตาซี Sci-fi ดราม่า คอมเมดี้ ฯลฯ
Group Blog All Blog
Friends Blog Link
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
