|
ดาวหลงจันทร์ Crush on You บทที่ ๑๘ (Yuri)
๑๘ ที่ห้องมีข้าวสารกับหมูบดบ้างไหมคะ? ติชิลาเอียงหน้ามาถามขณะทำหน้าที่เป็นสารถีรถญี่ปุ่นคันเล็กให้ดาริน ซึ่งนั่งเงียบ สายตามองออกนอกหน้าต่างตลอดทางตั้งแต่ออกจากบริษัทเหมือนครุ่นคิดอะไรอยู่ หล่อนจึงหาเรื่องคุยเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจ รู้จักนิสัยใจคอของอีกฝ่ายอย่างลึกซึ้งว่า...เป็นพวกคิดมากขนาดไหน?จึงไม่แปลกใจเลยที่ดารินจะคบหากับไมเกรนเป็นเพื่อนสนิทมาเนิ่นนาน เหลือนิดนึงมั้ง ดารินตอบหลังใช้เวลาขบคิดเล็กน้อย ยังไม่ได้ซื้อเสบียงของอาทิตย์นี้หลังกลับมาคอนโดเมื่อวานตอนสายด้วยอารมณ์เคืองขุ่น หลังรู้ว่าเพื่อนชายคนสนิทคิดจะทำอะไรต่อหญิงสาวหมกตัวอยู่แต่ในห้องตลอดทั้งวัน คิดหาทางออกในหลายเรื่องซึ่งได้บทสรุปบ้างแล้วโดยเฉพาะเรื่องความสัมพันธ์กับวัลลภ ทำให้เธอบอกเลิกกับเขาไป ...กับบางคนหากคบหาแล้วปวดกบาลปวดหัวใจการเลิกราน่าจะเป็นทางออกที่ดีที่สุด ดีกว่ายืดเยื้อ จะทรมานกันทั้งสองฝ่าย แล้วเหลือของสดอะไรบ้างคะ? นมสดกับมาม่า มันใช่เหรอ! หล่อนหลุดหัวเราะคิกคักกับคำตอบ สาวหน้าคมทำหน้าไม่เข้าใจ เอียงหน้ามองคนขับ มีอะไรน่าขำ? พี่เพิ่งรู้นะคะว่านมสดกับมาม่าคือของสด เฉลยพร้อมยิ้มยวนๆ อ๊าย! ดารินหน้าแดงร้อนหลังคิดตาม อับอายไม่น้อยที่ตอบไปแบบนั้น ไม่น่าอายเท่าไหร่...แค่ปล่อยไก่หมดเล้ากันเลยทีเดียวจึงรีบแก้ตัวจนลิ้นแทบจะพันกัน กะ ก็ดาไม่ได้ตั้งใจฟัง น่ารักไปนะคะ ติชิลาคิดแบบนั้นยามเห็นหน้าคมขึ้นสี ก่อนเสนอแผนบางอย่าง ถ้าไงเราแวะซื้อที่ร้านสะดวกซื้อข้างล่างก่อนเผื่อน้องดาอยากได้อะไรเพิ่ม จะได้ไม่ต้องลงมาอีก ดีไหมคะ? ก็ได้ค่ะ ยอมรับข้อเสนอนั้น หลังคิดตาม ที่ห้องมีพาราฯ เหลือไหม? ค่ะ เหลือประมาณครึ่งขวด สาวผมสั้นพยักหน้าน้อยๆ ดีแล้วล่ะค่ะ คนอายุมากกว่าพูดยิ้มๆ จากนั้นก็หันไปขับรถต่ออย่างตั้งใจเหลืออีกแค่สองไฟแดงก็จะถึงคอนโด ทำไมถึงได้ใจดีกับฉันนัก? ดารินลอบมองหล่อนผ่านหางตาหากเป็นเมื่อก่อนเธอคงไม่กล้าคิดฝันว่าผู้หญิงคนนี้จะกลับเข้ามาในชีวิตของตนอีกหลังผ่านไปหลายปีหากแต่ตอนนี้ติชิลาตัวเป็นๆ อยู่ตรงนี้ อยู่ในระยะมือเอื้อมถึง ...และเธอมีคำถามมากมายที่อยากจะถามหล่อน เพียงแต่ไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นจากตรงไหนดี สองสาวลงจากรถ เดินผ่านทางเข้าประตูคอนโดไปด้วยกัน ยังมึนหัวอยู่ไหมคะ? ติชิลาเอ่ยถามระหว่างเดินชำเลืองมองอีกคนบ่อยๆ อย่างเป็นห่วง กลัวจะตะครุบกบ ดารินส่ายหน้าน้อยๆ หลังรู้สึกดีขึ้นอาจเพราะนั่งสบายไม่ต้องขับรถเอง ไม่แล้วล่ะ สาวสวยยิ้มจางๆ อย่างพอใจกับคำตอบก่อนเดินไปยังร้านค้าปลีกของคอนโด เย็นนี้ทานข้าวต้มหมูนะ หรือจะทานอย่างอื่นดี? อะไรก็ได้ เธอไม่อยากจะเรื่องมากจนเกินไปแค่นี้ก็รบกวนอีกฝ่ายมากเกินไปแล้ว แต่แล้วเรื่องน่าอับอายก็บังเกิดขึ้นแบบไม่คาดฝัน โครก! เสียงท้องของดารินร้องลั่นจนเจ้าตัวหน้าขึ้นสีเข้มด้วยอายคนข้างกายเหลือเกินโชคดีที่ไม่มีผู้รู้เห็นมากกว่านี้ ไม่เช่นนั้นคงเผ่นหนีขึ้นห้องไปแล้ว บ้าจริง! ทำไมต้องมาร้องตอนนี้ด้วย...ขายหน้าจริงๆ ห้ามหัวเราะเยาะนะ เธอปั้นหน้ายักษ์ ขู่อีกคนลอดไรฟัน ไม่เปลี่ยนเลยจริงๆ หึหึ ติชิลาอมยิ้มในหน้า ไม่ได้รู้สึกกลัวสักนิด พยายามกลั้นหัวเราะไว้เต็มที่นึกไม่ถึงว่าวันนี้อีกคนจะทำให้หล่อนยิ้มเยอะกว่าทุกวัน ...นานแค่ไหนแล้วนะที่ไม่ได้ยิ้มกว้างมากขนาดนี้ โอเค ขอเวลาแป๊บนะคะ รับรองไม่เกินสิบนาที อือ ขานรับเบาๆ มองแผ่นหลังของอดีตคนรักเดินเข้าไปเลือกซื้อของด้วยความรู้สึกคุ้นเคย ไม่ต่างจากในอดีตนัก จึงได้แต่นึกบ่นในใจ เดจาวูชัดๆ เพียงไม่นาน ติชิลาก็ออกมาจากร้านพร้อมถุงพลาสติกใส่ของหลายอย่าง เรียบร้อยค่ะ ซื้ออะไรเยอะแยะ? ดารินอดจะสงสัยไม่ได้ อ๋อ พี่ตุนของสดน่ะค่ะ หล่อนบอกยิ้มๆพลางยกถุงขวดนมขึ้นโชว์ต่อหน้า บ้า! ส่งค้อนให้อีกฝ่ายที่เอาเรื่องหน้าแตกของเธอมาล้อเล่น แต่พี่ว่า นี่มันยังสดไม่พอ สาวผมยาวพูดลากเสียงเล็กน้อย หืม! คนฟังทำหน้าฉงนสนเท่ห์ แต่เมื่อมองตามสายตาวาววับของสาวสวยที่จ้องมายังหน้าอกดารินใจหายวาบ เข้าใจทันทีว่าอีกคนหมายถึงอะไร ยกมือขึ้นป้องร่างกายส่วนบนของตน ทะลึ่ง ลามกที่สุด! ต่อว่าอย่างเหลืออด ก่อนสะบัดหน้าหนี แล้วก้าวไปยังลิฟต์ มาทีเป็นชุดเลย หึหึ หล่อนนึกหัวร่อในใจ รอพี่ด้วยสิ ติชิลาร้องบอก รีบขยับเท้าตามไปทันที ก่อนตามไปยืนเบียดไหล่ชนไหล่กับรุ่นน้องในกล่องเหล็กที่มีหนุ่มสาวคู่หนึ่งอยู่ด้วย ทำไมต้องมาเบียดกันด้วยลิฟต์ก็ออกกว้าง ร่างเล็กนึกบ่นในใจ สาวสวยขยับริมฝีปากข้างใบหูเรียวเล็กของเธอ โดนแบบเฉี่ยวๆเหมือนจงใจฉกฉวยทุกโอกาส...แตะนิดแตะหน่อยก็เอา หูนิ่มมาก...แต่ดื้อสุดๆ ไปทำที่ห้องดานะคะ ห้องพี่มีแต่กระทะไฟฟ้า สาเหตุที่ขอไปห้องดารินแทนห้องตัวเองเพื่อสาวหน้าคมไม่ต้องเดินไปเดินมา และอีกอย่างคือไม่อยากให้เธอเห็นสภาพห้อง ที่ตอนนี้มีแฟ้มข้อมูลของบริษัทวางเกลื่อนเพราะอาจทำให้อีกฝ่ายเคลือบแคลงว่า ตนกำลังทำอะไร ไม่อยากให้เรื่องที่กำลังตรวจสอบรั่วไหลออกไปกลัวจะเข้าถึงหูปรีชาบิดาของเธอ ซึ่งเป็นหนึ่งบุคคลที่น่าสงสัย ติชิลาไม่อยากมองข้ามใครเลยสักคน แม้ว่าคนผู้นั้นจะดูหน้าซื่อมือสะอาดก็ตามแต่ความจริงอาจไม่ได้เป็นแบบนั้น เหมือนบทกลอนที่ท่านสุนทรภู่ได้ประพันธ์ไว้ในเรื่องสุดสาคร แล้วสอนว่าอย่าไว้ใจมนุษย์ มันแสนสุดลึกล้ำเหลือกำหนด
ถึงเถาวัลย์พันเกี่ยวที่เลี้ยวลด ก็ไม่คดเหมือนหนึ่งในน้ำใจคน
มนุษย์นี้ที่รักอยู่สองสถาน บิดามารดารักมักเป็นผล
ที่พึ่งหนึ่งพึ่งได้แต่กายตน เกิดเป็นคนคิดเห็นจึงเจรจา
แม้นใครรักรักมั่งชังชังตอบ ให้รอบคอบคิดอ่านนะหลานหนา
รู้สิ่งใดไม่สู้รู้วิชา รู้รักษาตัวรอดเป็นยอดดี ฉวยโอกาสเก่งจริงๆ! สาวร่างเล็กนึกต่อว่าในใจ ทว่าไม่มีอารมณ์จะต่อปากต่อคำด้วย อาการมึนหัวทำท่าเหมือนจะกลับมาอีกรอบจึงเผลอยกมือขึ้นแตะขมับนวดคลึงเพื่อบรรเทาอาการที่เกิดขึ้น อย่าเพิ่งมาเวียนหัวตอนนี้สิ ติชิลาสังเกตเห็นความผิดปกติของอีกฝ่าย จึงใช้แขนเรียวที่ว่างโอบเอวบอบบางเอาไว้เกรงเธอจะซวนเซล้มลง อีกแป๊บนะคะ เดี๋ยวก็ถึงแล้วล่ะ สาวผมสั้นเหลียวมองใบหน้าด้านข้างของคนพูด ที่แสดงความห่วงใยออกมาชัดเจนด้วยความรู้สึกคุ้นเคย และอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก ในใจพลันบังเกิดความรู้สึกอยากไขว่คว้า อยากได้หล่อนมาเป็นคนของตนแต่แล้วความคิดก็พลันสะดุดลง เมื่อคิดถึงปัจจุบันที่ต่างจากในอดีตชนิดหนังคนละม้วนเมื่อติชิลามีบุคคลที่คู่ควร และเหมาะสมดั่งกิ่งทองใบหยก เข้มแข็งหน่อยสิดารินพี่เตมีคุณทินกรอยู่แล้วนะ...อย่าลืมสิ! นึกเตือนตัวเองอีกรอบ ไม่ให้เผลอใจไปมากกว่านี้ หลังทั้งคู่เข้าไปในห้องของดารินติชิลาประคองเธอไปนั่งที่โซฟาเพื่อให้พักผ่อน พร้อมวางข้าวของที่โต๊ะกระจกใกล้ๆ พักตรงนี้ก่อนนะคะ พี่จะรีบทำข้าวต้มก่อน ค่ะ ระยะห่างของเราลดลงแล้วใช่ไหมคะ? สาวสวยยิ้มน้อยๆ ที่อีกฝ่ายดูจะอ่อนข้อให้มากกว่าเดิม ไม่บึ้งตึงเฉยชามากเท่าช่วงวันแรกๆที่กลับมาเจอกัน อย่างน้อยการได้เข้ามายังภายในพื้นที่ส่วนตัวสองต่อสองนับเป็นโอกาสดีที่จะรื้อฟื้นความสัมพันธ์ของเรา อยากดื่มอะไรก่อนไหมคะ? หืม? ดารินเลิกคิ้ว แล้วหลุดหัวเราะออกมาเบาๆ กับคำพูดที่แสดงราวกับเป็นเจ้าของห้องเสียเอง ตกลงนี่ห้องใคร เธอย้อนถาม ห้องน้องดาค่ะ แต่พี่พร้อมบริการทุกระดับประทับใจ หล่อนยิ้มหวานกว้างชวนให้คนมองใจสั่นเล่นๆ ใจเย็นๆ จะเต้นแรงทำไม สาวร่างเล็กเตือนตัวเองที่จู่ๆ ก็ใจเต้นแรงแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย น้ำส้มก็ได้ค่ะ อ้าว!นึกว่าอยากดื่มนมสดซะอีก ติชิลาแสร้งทำหน้าประหลาดใจ แล้วสัพยอกอีกรอบ เล่นมุกตลอดคนอะไร! เธออดที่จะค้อนอีกฝ่ายไม่ได้ ที่ได้ยินคำว่า นมสด ซึ่งเป็นมุกสองแง่สองง่ามของวันนี้ ทะลึ่งจริงๆ! พึมพำต่อว่าเบาๆ ขอบคุณที่ชมค่ะ สาวสวยยิ้มระรื่นเต็มหน้าเดินไปตู้เย็นหยิบน้ำส้มเย็นๆ หนึ่งขวดมาเปิด แล้วส่งให้อีกสาว ขอบคุณค่ะ หญิงสาวรับขวดเครื่องดื่มไปถือดื่มดับกระหาย ยินดีค่ะ สาวผมยาวยิ้มน้อยๆ อ่อนโยน หยิบถุงที่ได้จากร้านสะดวกซื้อไปทำกับข้าวมื้อเย็น สาวหน้าคมเผลอมองตามอีกสาวที่ง่วนกับการทำกับข้าวอยู่ในโซนครัวของตน แล้วอดที่จะยิ้มออกมาไม่ได้ด้วยรู้ว่าหล่อนชอบเรื่องทำครัวขนาดไหน...เสน่ห์ปลายจวักชัดๆ นิสัยเหมือนเดิมจริงๆ น่าแปลกที่เธอเพิ่งแตกหักกับวัลลภ แต่ทว่าหัวใจกลับไม่ได้รู้สึกเจ็บปวดมากมายแบบที่กังวลไว้แม้จะสนิทสนมกับเขามานานแต่เอาเข้าจริงชายหนุ่มคนนั้นไม่ได้มีอิทธิพลกับหัวใจดวงนี้นัก ผิดกับผู้หญิงที่เป็นอดีตคนนี้ที่กำลังคืบคลานมายึดพื้นที่ในอกข้างซ้ายอย่างรวดเร็ว ไม่ต่างจากที่เคยเป็น หล่อนใช้เวลาไม่นานก็ทำข้าวต้มร้อนๆ หอมฉุยออกมาสองชามแล้วนำมาวางที่โต๊ะกระจก หอมจัง ดารินอดที่จะชมไม่ได้ ทานเลยค่ะ ติชิลาชวน ไม่อยากให้อีกฝ่ายต้องหิวมากเกินไป เกรงโรคกระเพาะจะกำเริบอีกระวังร้อนนะคะ เธอตักข้าวต้ม เป่าลมไล่ไอร้อน ก่อนเข้าปาก ฝีมือดีขึ้นกว่าเดิมอีก พอใช้ได้ พูดชมแค่สั้นๆ ขอบคุณค่ะ เชฟสาวไม่คิดจะเรียกร้องอะไรมากไปกว่านั้นด้วยรู้ว่า อดีตคนรักปากหนักขนาดไหน ก่อนเริ่มรับประทานบ้าง ทั้งสองทานกันเงียบๆ เหลือบมองกันบ้างบางครั้งใช้ภาษากายและสายตาแทนถ้อยคำ ทำให้บรรยากาศเข้าโหมดหวานซึ้งได้ไม่ยาก ไม่นานข้าวต้มก็หมดชาม อิ่มไหมคะ? สาวสวยถามขึ้น อืม เจ้าของห้องพยักหน้า ทั้งอิ่มทั้งอร่อยแต่เธอไม่คิดจะปริปากชมออกมาตรงๆ อีกสักพักน้องดาก็อาบน้ำ แล้วนอนพักนะคะ พรุ่งนี้จะได้สดชื่นสาวสวยบอก ขยับตัวลุกหมายเอาชามที่ใช้ไปทำความสะอาด ไม่อยากอยู่รบกวนอีกคนนานเกินไป เดี๋ยวค่ะ คะ? ขอถามอะไรหน่อยสิ? ติชิลาขยับตัวนั่งลงตามเดิม แล้วตั้งใจฟัง เอาไงดี? ดารินเม้มริมฝีปากแทบเป็นเส้นตรงอย่างครุ่นคิดหนักจ้องหน้าอีกฝ่ายเขม็ง คำพูดของปรียานุชยังคงวนเวียนอยู่ในสมอง ถ้าดาอยากรู้อะไรจากเตพี่แนะนำให้ถามค่ะ ถามตรงๆ หืม? สาวผมสั้นหันมอง พร้อมทำหน้าประหลาดใจ ถ้ายังรักกัน อย่าใช้ทิฐินำหน้าค่ะปรียานุชกล่าวทิ้งท้าย เอาว่ะ สาวหน้าคมตัดสินใจเด็ดเดี่ยว ทำหน้าจริงจัง แล้วถามสิ่งที่ค้างคาใจมาหลายปีออกไป ทำไมตอนนั้นถึงหนีดาไป...ช่วยบอกเหตุผลดาได้ไหมคะ?
OoXoO ขอบคุณที่กรุณาติดตามค่ะ ฝากกดถูกใจ 'เพจนิ้วนาง' ด้วยนะคะ นาง OoXoO
| Create Date : 08 กุมภาพันธ์ 2561 |
|
0 comments |
| Last Update : 8 กุมภาพันธ์ 2561 18:25:13 น. |
| Counter : 1480 Pageviews. |
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [
