<<
สิงหาคม 2557
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
 
20 สิงหาคม 2557
 
 
พร้อมจะลุยต่อไปแล้ว

20/8/2557 18.23 น.

กลับมาอีกครั้ง ในรอบเท่าไหร่วะเนี่ย
หลังจากที่ไม่ได้อัพมานานมาก
คิดถึงบล็อคนี้จัง แต่หาเวลาแบบเต็มๆไม่ได้เสียที
จริงๆวันนี้ก้อไม่ค่อยว่างนะ
แต่ก้อแอบอู้มาอัพ ยังไงวะเนี่ย 55555555

เข้าเรื่องเลยละกัน
ตั้งแต่เรารู้จักกันมา ประมาณห้าเดือน
จนกระทั่งเราได้มาคุยกันแบบจริงๆจังๆ เมื่อไม่นานมานี้
จนกระทั่ง...เราทั้งคู่ ต่างเปิดใจให้กันและกัน
หลังจากที่ตอนแรก คุณปิดกั้นผมไม่ว่า แถมด่าผมซะแทบเสียหมา 555+

ขอบคุณนะครับ ที่ทำให้โลกของผม กลับมาเป็นสีชมพูอีกครั้ง
แบบที่ไม่เคยเป็นมาสักพักใหญ่ๆแล้ว
ไม่ใช่สิ เอาจริงๆ ไม่เคยเป็นแบบนี้ด้วยซ้ำมั้ง
แม้กระทั่งคนที่ผมเคยบอกคุณว่า คบกันมาโคตรยาวนานก็ตาม

ผมก็รู้นะ ว่าการที่มาคบกันคุณ
มันไม่ได้สวยงามแน่นอน
อุปสรรคหลายๆอย่าง มันก้าวเข้ามาอย่างไม่หยุดหย่อน
ทั้งเรื่องแฟนเก่าคุณ 
เรื่องความต่างของวัย อายุ 
ไหนจะเรื่องที่บ้านคุณอีก
อีกทั้งอารมณ์ผม ก็ค่อนข้างแปรปรวนอยู่ไม่น้อย

แต่ผมก็พยายามอดทนมาตลอด
รู้แหละว่าเรื่องพวกนี้ คุณก็ไม่สบายใจ ไม่น้อยไปกว่าผมหรอก (มั้ง)

คิดๆไป มันก็น่าตลกดีนะ
จากคนรู้จักกันผ่านๆในพันทิป
จากคนที่แซวกันเล่นๆตามกระทู้ต่างๆ
กลายเป็นคนที่แทบจะมองหน้ากันไม่ติด ตอนที่แฟนเก่าคุณมาตามรังควานผม
ไหนจะช่วงที่คุณมีบทมุ้งมิ้งกับหนุ่มคนอื่นๆที่เข้ามาอีก
สุดท้าย...เราต่างก็มีกันและกันสักที

เอาจริงๆนะ ตอนนี้ผมไม่สนใจแล้ว ว่าอนาคต มันจะจบอย่างไร
ถ้ามันไม่จบ เราก็พร้อมที่จะเดินจูงมือกันไปตลอดใช่ไหม?
แต่ถ้ามันมีเหตุอะไรก็ตาม ที่ทำให้ไม่อาจสมหวัง
อย่างน้อยก็ได้รู้ไว้ ว่าครั้งนึง เราเคยมีความรักที่เรียกได้ว่าความรักอย่างเต็มปากเสียที

ขอบคุณนะ ที่เดินเข้ามาในชีวิต และหยุดให้ผมจับมือไว้
ขอบคุณนะ ที่ยิ้มให้ผม เวลาสนุกด้วยกัน
ขอบคุณนะ ที่เสียน้ำตาให้ผม เวลาเรามีปัญหากัน
ขอบคุณนะ ที่กอดผมไว้ ในเวลาที่ผมมีปัญหาที่สุด
ขอบคุณนะ ที่มานั่งรอที่ทำงาน เพื่อรอผมเลิกงานได้เป็นชม.ๆ
ขอบคุณนะ ที่ชวนไปกินนั่นกินนี่ ถึงแม้จะไม่ค่อยได้ไปอย่างที่หวังไว้ เพราะเงินก็เถอะ...
ขอบคุณนะ ที่ยอมเปลี่ยนอะไรหลายๆอย่าง เพื่อผู้ชายคนนึง ที่ไม่มีอะไรเลย
ขอบคุณนะ ที่เคยพูดกับผมว่า จะขอหยุดทุกอย่างไว้ที่ผมคนเดียว
ขอบคุณนะ ที่เคยเสนอไอเดียอะไรต่างๆไว้ ที่จะทำร่วมกัน แม้มันจะได้ทำหรือป่าวก็ไม่รู้
ขอบคุณนะ ที่ดึงมือผมไว้ เวลาที่ผมลังเล หรือไม่แน่ใจอะไรก็ตาม
นึกไม่ออกแล้วว่าจะขอบคุณอะไร

ขณะที่กำลังอัพบล็อคนี้ ไม่มีอะไรจะบอก นอกจาก โคตรคิดถึงเลยวะ
ถ้าคุณลืมแฟนเก่าได้เมื่อไหร่ คุณคงเป็นคนที่เจ๋งมากสำหรับผม

บายนะ...แวะมาพิมพ์ไว้แค่นี้แหละ
ลาก่อยย ล็อคอินหนึ่งในห้องสยาม







Create Date : 20 สิงหาคม 2557
Last Update : 20 สิงหาคม 2557 18:42:34 น. 2 comments
Counter : 657 Pageviews.

 


โดย: รู้นะว่าคิดถึง วันที่: 25 สิงหาคม 2557 เวลา:20:05:47 น.  

 


โดย: nonnoiGiwGiw วันที่: 3 กันยายน 2557 เวลา:10:42:01 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 
 

คุณชายสี่ตากับนัยน์ตาเหงาเหงา
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]




พื้นที่นี้มีไว้สำหรับการเวิ่นเว้อ เท่านั้น...
ไม่ชอบ กรุณาด่า แต่ไม่ต้องดูอีก 555555
[Add คุณชายสี่ตากับนัยน์ตาเหงาเหงา's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com
pantip.com pantipmarket.com pantown.com