Bloggang.com : A-Chee : กู้เงินซื้อบ้านแบบคนไกลบ้าน ตอนที่สาม

กู้เงินซื้อบ้านแบบคนไกลบ้าน ตอนที่สาม

ซื้อบ้าน episode นี้คุณนายนั่งเขียนอยู่ในเคบินชั้น U ของเครื่องการบินไทยจากโคเปนเฮเกนเข้ากรุงเทพ ฆ่าเวลาไง พอเข้าใจไหม

อีกแค่สี่ชั่วโมงเครื่องก็จะลงแล้ว (ลงที่สุวรรณภูมิเสียด้วย ตื่นเต้นจังเยย) ระหว่างนี้ก็นั่งขีด ๆ เขียน ๆ อะไรเล่น ๆ เพื่อให้ลืมเสียงกรนสนั่นหวั่นไหวของผู้โดยสารฝรั่งตัวอ้วนกลมดิกที่นั่งอยู่ข้าง ๆ นี่ คนอะไรก็ไม่รู้ กรนดั๊งดัง น่าเอามือบีบจมูกจริง ๆ (หวังว่าพี่แกจะอ่านภาษาไทยไม่ออกนะ ฮ่าฮ่าฮ่า

)

xxxxxxxxxxxxxxx

หลังจากที่ตกปากรับคำกับคุณโจว่าจะรีบหาเงินก้อนไปโปะค่าผ่อนรถที่ยังค้างอยู่เก้างวดให้เรียบร้อย เราสองคนกับน้องอ้วนก็วิ่งกันขาขวิดเพื่อหากะตังค์ ในที่สุดก็หามาจนได้น่ะแหละ

ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อว่าไฮโซอย่างข้าพเจ้า สามารถหอบเงินไทยห้าแสนบาท (เพื่อประหยัดค่าโอนเงินข้ามประเทศ …. หลักหมื่นเชียวนะคะ….ไม่งกตอนนี้แล้วจะไปงกตอนไหน) ใส่เป้หลังเน่า ๆ แบกจากสวีเดนมากรุงเทพได้อย่างหน้าตาเฉย ทำไปด๊ายยยยคนเรา

คนเรา

ลองคิดเล่น ๆ ว่าลืมเป้หลังไว้บนเครื่องบินซิ อูยยยย เหงื่อแตกซิ่กเลย

ถึงกรุงเทพ เอาเงินไปเข้าแบงค์เพื่อความปลอดภัยทั้งชีวิตและทรัพย์สิน แล้วตัวเองต้องเผ่นไปทำงานแถว ๆ ฉะเชิงเทรา ระหว่างทางก็เลยแวะแบงค์แถว ๆ นั้น เพื่อโอนเงินเข้าบัญชีพ่อให้ไปซื้อเช็คจ่ายบริษัทไฟแนนซ์รถ ด้วยความที่ซื่อใสบริสุทธิ์ อินโนเซน คิกคุอาโนเนะ ตรูจะไปตรัสรู้ได้ไงว่าโอนเงินข้ามจังหวัดไป ๆ มา ๆ จะต้องเสียค่าธรรมเนียมตามยอดเงิน งานนี้โดนเข้าไปพันสองร้อย งงไปเลยฮ่ะ

หลังจากที่เราส่งแฟกซ์ใบเสร็จรับเงินเป็นหลักฐานไปให้คุณโจแล้ว คุณโจก็รีบนัดแนะให้ทำโอนกับบริษัทบ้านโหลทันที เพราะฝ่ายโอนไปรายงานแกมเซ้าซี้กับคุณโจว่า บ้านเสร็จเรียบร้อยแล้ว

มะเหงกนี่ซิ เสร็จตะบักตะบวยอะไร

ไอ้ห้องกระจกอาบน้ำที่ผู้รับเหมาทำเอาไว้ให้น่ะ เข้าไปแล้วออกมาไม่ได้นะ

อ่างล้างหน้าห้องน้ำใหญ่ก็ทำซะเตี้ยม่อกต่อก จะให้ฉันนั่งยอง ๆ ล้างหน้าหรือไง

กรอบประตูห้องส้วมข้างล่างก็ผุเสียตั้งแต่คุณนายยังไม่ได้ย้ายเข้ามาอยู่

บลา บลา บลา

บลา บลา บลา

เท่านั้นยังไม่พอ ฝ่ายขายและฝ่ายโอนคงตั้งใจทำยอดสิ้นเดือน ด้วยความพยายามสูงส่ง คุณน้องฝ่ายขายจึงโทรไปจิกตีข้าพเจ้าถึงเมืองนอก
น้องจ๋า บ้านที่พี่จะซื้อน่ะ มันแพงหน้ามืดเชียวนะคะ ถ้าเป็นน้อง น้องจะยอมจ่ายเงินก้อนมหึมาเพื่อสินค้าคุณภาพห่วย ๆ หรือเปล่า

ไปซ่อมให้เสร็จก่อนไป๊ ก่อนที่จะมาปิดการขายกับอะฮั้น

ระหว่างที่น้องฝ่ายขายไปตบตีกับหน้างาน เราก็แอบตกลงกับคุณโจอย่างลับ ๆ ว่า เราจะเซ็นเอกสารเตรียมไว้ให้นะ คุณโจผู้แสนดีก็จัดการให้คุณสุดสวย (….สวยจริง ๆ ค่ะ ไปเจอตัวจริงมาแล้ว อะฮั้นเข้าไปนั่งเทียบรัศนีใกล้ ๆ นี่เห็นได้ชัดเลยว่าอะฮั้นโทรมเหมือนเด็กขายพวงมาลัย) เพื่อนร่วมทีมอีกคนโทรหาข้าพเจ้าเพื่อตกลงเรื่องการจัดเตรียมและการรับส่งเอกสารสัญญาต่าง ๆ

ตรงนี้ต้องขอชมเชยคุณโจกับคุณสุดสวยว่าเป็นมืออาชีพมากกกกกกกกกกกกกกกก (มากจนต้องตั้งข้อสังเกตในใจว่างบบริหารจัดการของแบงค์นี้คงสูงเอาเรื่องทีเดียว)

ยกตัวอย่างเช่น คุณโจเธอไปพักร้อนที่ภูเก็ตกับแฟน เธอยังบอกอิฉันเอาไว้ล่วงหน้าว่าถ้ามีอะไรที่ต้องการพูดคุยกับเธอในช่วงนั้นให้โทรเข้ามือถือเธอได้เลย โอ้ว้าววววววววว ! (อิฉันโทรจริง ๆ ด้วยละ)

ตั้งแต่เริ่มต้นพูดคุยกับคุณโจเรื่องโปรเจคซื้อบ้าน เราไม่มีความรู้สึกเลยว่า เราต้องไปของ้อหรือกราบกรานแบงค์ของคุณโจให้เอาเงินมาให้เรากู้ วิธีการที่เราพูดคุยและเจรจาต่อรองเรื่องรายละเอียดและจำนวนเงินกู้นั้น ได้ความรู้สึกว่าเป็นการเจรจาธุรกิจกันมากกว่า

ธุรกิจอะไร ธุรกิจกู้ยืมเงินไงล่ะ ธุรกิจระหว่างคนสองคน คนหนึ่งเป็นบุคคลธรรมดากับอีกคนเป็นนิติบุคคล

ถ้าแบงค์คุณโจไม่เห็นว่าเรามีศักยภาพในการชำระหนี้ เขาก็ไม่ให้เรากู้ ก็ง่าย ๆ แบบนี้ละ

แต่ถ้าเขาเห็นว่าเรามีศักยภาพในการชำระหนี้คืน เป็นลูกหนี้ที่มี Potential (อุ๊ยยย กระแดะพูดไทยคำอังกฤษคำเข้าให้ เหมือนนายกที่เพิ่งตกกระป๋องเลยนะก๊ะ) คุณจะให้อิฉันกู้ได้เท่าไรล่ะค่ะ แล้วอัตราดอกเบี้ยละค่ะ ต่อรองกันได้ไหม

เราชอบแบบนี้อ่ะ แฟร์ดีลดี ไม่งี่เง่าเหมือนแบงค์เหียกเลย (ฮ่า ฮ่า ยังไม่วายแวะไปแง้บเขาเข้าให้อีก)

จากนั้น คุณสุดสวยและคณะก็จัดส่งเอกสารให้ดิฉัน ส่งทาง DHL ค่ะท่านผู้ชม

สมกับเป็นธุรกิจพันล้านจริง ๆ เลยฟุ้ย

เมื่อได้เอกสารแล้ว ข้าพเจ้ากับอ้วนก็มีหน้าที่เอาสัญญาซื้อขาย สัญญาจำนอง หนังสือมอบอำนาจที่ได้มา ไปประทับตรารับรองลายมือชื่อที่สถานทูตใกล้ ๆ บ้าน

จริง ๆ แล้ว สถานทูตใกล้บ้านเราที่สุดคือสถานทูตไทยในเดนมาร์ก แค่ขับรถข้ามสะพานเออเรอซูนด์ไปแค่ห้าสิบกิโลเมตรเอง ในขณะที่สถานกงสุลไทยในโกเตนเบอร์กห่างออกไปสองร้อยยี่สิบกิโล นี่ยังไม่ต้องพูดถึงสถานทูตไทยในสตอกโฮล์ม หกร้อยกิโลเมตรครับท่านผู้ชมที่เคารพ

แต่ทั้งนี้และทั้งนั้น ถิ่นพำนักที่แท้จริงของคุณนายอยู่ในสวีเดน เพื่อความไม่ประมาทจึงโทรไปที่สถานทูตไทยในเดนมาร์กก่อนว่ากรณีนี้จะรับรองที่เดนมาร์กได้ไหม

เจ้าหน้าที่ให้ข้อมูลอย่างดีด้วยน้ำเสียงแบบมะนาวหน้าแล้งว่า เรื่องรับรองเอกสารกู้ยืมเงิน สัญญาค้ำประกันจำนองมอบอำนาจอะไรประเภทนี้ คุณมรึงอยู่ประเทศไหน คุณมรึงก็ควรจะติดต่อกับสถานทูตหรือสถานกงสุลไทยในประเทศนั้นนะ (โว้ย) ขอรับ

ได้ข้อมูลมาอย่างดี ก็เตรียมตัวไปโกเตนเบอร์กเพื่อรับรองเอกสาร เช้ารับรองเอกสาร บ่ายดูคอนเสริต เจ๋งมะ เจ๋งมะ

หนีงาน เอ๊ย ลางานหนึ่งวัน ขับรถหน้าตั้งไปโกเตนเบอร์กกับอ้วนแต่เช้า เพราะสถานกงสุลเปิดทำการแค่ครึ่งวันเช้า ถึงแค่สิบเอ็ดโมงเท่านั้นเอง

เอกสารที่คุณสุดสวยส่งมาให้ (ทาง DHL เน้นมากกก) มีสองชุด หนึ่งในนั้นมีหนังสือมอบอำนาจให้ทำการแทนด้วย คุณสุดสวยย้ำนักย้ำหนาว่าต้องเซ็นด้วยสีน้ำเงินและต้องเซ็นต่อหน้าเจ้าหน้าที่เท่านั้น

เออ ให้เซ็นต่อหน้าเจ้าหน้าที่เนี่ยคุณนายพอเข้าใจ แต่เรื่องหมึกสีน้ำเงินนี่ไม่เข้าใจจริง ๆ ทำไมต้องน้ำเงิน ดำไม่ได้เหรอ แล้วถ้าแดงล่ะ เซ็นสีแดงแล้วจะไม่มีผลบังคับตามกฏหมายหรือไง สีม่วงก็สวยนะ สีเขียวก็ดูเย็นตาดี

นอกจากหนังสือมอบอำนาจแล้ว ยังมีหนังสือให้ถ้อยคำของสามีต่างด้าวว่า อีเมียไทยเนี่ยมันเก่งนะ มันมีปัญญาซื้อบ้านและที่ดินด้วยเงินมันเองด้วย มิได้มีเพียงแค่ปัญญาเกาะสามีรับประทานเพียงอย่างเดียว

หนังสือฉบับนี้อ้วนจะเซ็นคนเดียว น่าสงสารอ้วนจริง สงสารจนน้ำลาย เอ๊ย น้ำตาตกในเปาะ ๆ

ที่สถานกงสุลมีพี่ผู้หญิงคนไทยนั่งทำงานอยู่คนเดียว พี่คนนี้ทำงานได้คล่องแคล่วว่องไวน่าประทับใจมาก ก่อนหน้าที่เรามีผู้ชายสวิดิชแก่ ๆ มาขอวีซ่านักท่องเที่ยวอยู่คนหนึ่ง

เราเอาเอกสารออกให้พี่ผู้หญิงดู พี่เขาบอกว่า เอกสารนี้ต้องทิ้งไว้ให้กงสุลเซ็นชื่อ จะใช้เวลาประมาณหนึ่งอาทิตย์ อ้าวววว ไหงงั้นล่ะ งั้นที่แอบนัดคุณโจลับหลังสำนักงานขายเอาไว้ก็ไม่เป็นไปตามนัดน่ะซิ

พี่เขาเอาเอกสารไปตรวจ ๆ เอาพาสสปอร์ตของข้าพเจ้าและของอ้วนไปถ่ายเอกสาร จากนั้นก็ให้เราลงลายมือชื่อ (ด้วยหมึกสีน้ำเงิน) ตามเครื่องหมายที่คุณสุดสวยทำเตรียมเอาไว้ให้ ให้อ้วนลงลายมือชื่อ จากนั้นพี่เขาก็หยิบเอาตราสถานกงสุลมาประทับเปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยง ลงไปทุกที่ที่มีลายเซ็นเรา

ค่าตราประทับ ตราละร้อยยี่สิบโครนานะคะน้อง

รวมทั้งหมดสิบหกตรา เบ็ดเสร็จหลงจ้งแล้วก็ 1920 โครนาเท่านั้นเองค่ะ

ประมาณเก้าพันหกร้อยบาทครับท่านผู้ชม ตกใจน้ำลายฟูมปากไปเลยตรู

จ่ายเงินไปด้วยความช้ำใจ ปากก็บอกอ้วนว่า ถูกกว่าค่าตั๋วเครื่องบินไปเมืองไทยสองคนตั้งเยอะเนาะ อิ๋ง อิ๋ง อิ๋ง

พี่ผู้หญิงบอกว่าอีกสี่ห้าวันจะส่งเอกสารคืนให้ทางไปรษณีย์ เพราะงั้นเอาตังค์ค่าแสตมป์มาซะดี ๆ

จ่ายตังค์ค่าแสตมป์เสร็จ ก็ออกไปแร่ดแต๊ดแต๋กันในเมืองโกเตนเบอร์กค่ะ

จบตอนสาม

Create Date : 17 ตุลาคม 2549

Last Update : 17 ตุลาคม 2549 23:28:11 น.

5 comments

Counter : 1258 Pageviews.

ออกตอนสี่ เร็วๆนะครับ ...

นะคับ ๆๆ

ปล. รับปรึกษาปัญหาด้วยหรือเปล่าครับ พอดีมีข้อสงสัยมากมายเกี่ยวกับหลักฐานในการขอสินเชื่อ ทั้งกับทางธนาคารไทย หรือจะกับธนาคารต่างประเทศที่บัญชีเงินเดือนเราเข้าอยู่ปัจจุบัน ... สับสน เครียด ไร้ที่ปรึกษา

โดย: tatchatrin

วันที่: 30 ตุลาคม 2549 เวลา:17:23:54 น.