FRESH YOUNG BLOOD
by merveillesxx
วันที่ 11 พ.ค. ของทุกปี เป็น "วันแรกพบ" ของ ม.ธรรมศาสตร์ หมายถึงวันที่เหล่าเฟรชชี่จะมารวมตัวและพบเจอหน้ากันกันเป็นครั้งแรกนั่นเอง
แม้จะเรียนจบมาเกือบปีนึงแล้ว ผมและเพื่อนๆ ก็ยังฝืนสังขารไปดูหน้าน้องใหม่ของกลุ่มกอไผ่ (เป็นกลุ่มในคณะเศรษฐศาสตร์ มธ.) พูดแล้วก็ใจหาย เพราะพวกผมนั้นเป็นกอไผ่รุ่นที่ 20 ส่วนน้องๆ ปีนี้ปาเข้าไปรุ่นที่ 25 แล้ว (สัมผัสถึงความแก่ทางตัวเลขอย่างมีนัยสำคัญ)
เข้าไปถึงผมก็เห็นน้องๆ ปีหนึ่งกลุ่มตัวเองนั่งเรียงหน้ากันอย่าง งงๆ เบลอๆ มึนๆ (ประมาณว่ารุ่นพี่จะทำอะไรกับกู) สีหน้าเหมือนสมัยผมตอนวันแรกพบไม่มีผิด (5555)
ไอ้เขียวๆ นี่แหละน้องปีหนึ่ง
ส่วนไอ้เหลืองๆ คือพวกปีสอง (ในรูปกำลังย้ายที่กันเพราะฝนตก)
แต่ฝนจะตกพวกปีแก่ๆ ก็ยังหน้ามืดถ่ายรูปกันต่อไป
จับน้องมาถ่ายรูปกับป้ายกลุ่ม (โปรดสังเกตสีหน้าน้อง ดูจำใจมาก)
แล้วพี่ๆ ก็รุมถ่ายรูปกับน้อง (กลุ่มกอไผ่ไม่ยอมแพ้ถ้าเป็นเรื่องถ่ายรูป)
ดูน้องๆ ปีหนึ่งจะเอือมอะรากับพี่ๆ เต็มที
สภาพหลังเรียนจบแล้วก็จะเป็นแบบนี้
ไม่อายเด็กมันเลย
จากนั้นทั้งพี่/น้อง ก็รอกินข้าวเย็น ระหว่างนั้นก็มีบทสนทนาอันน่าประทับใจ จนอดไม่ได้ที่จะบันทึกไว้ ณ ที่นี้
(เป็นการคุยกันเรื่องอะไรไม่รู้แต่มีพูดถึงพายุนาร์กีส)
เจนดำ: เอ๊ะ นาร์กีสคืออะไรเหรอ
เพื่อนๆ: นี่แกไม่รู้จักนาร์กีสเหรอ!!??
เจนดำ: เออ ไม่รู้ (น้ำเสียงไร้ความสำนึกผิด)
เพื่อน 1: ตายแล้ว นี่การศึกษามันไม่ช่วยอะไรคนเลยใช่มั้ย
เพื่อน 2: ที่บ้านมีทีวีหรือเปล่า อ้อ คงมัวดูแต่สวรรค์เบี่ยงสินะ
เพื่อน 3: นี่ทำงานฝ่าย Data Analysis จริงๆ เหรอเนี่ย (เอ๊ะ ไม่เห็นเกี่ยว)
เพื่อน 4: นอกจากดำแล้วยังจะโง่อีก (อ้าว อันนี้เหยียดสีผิวแล้ว)
เพื่อน 5: ชั้นว่าต่อไปคงต้องให้บรรจุคำว่าพายุนาร์กีสในระบบการศึกษาชั้นประถมแล้วล่ะ (ไปกันใหญ่แล้ว)
เจนดำ: เออๆๆๆๆ แล้วตกลงมันคืออะไรล่ะ
เพื่อนๆ: ลองถามน้องปีหนึ่งดูดีกว่า เชื่อสิ น้องก็ต้องรู้ ...น้องๆ...น้องรู้มั้ยครับว่านาร์กีสคืออะไร
น้องปีหนึ่ง: เอ่อ...ไม่แน่ใจอ่ะค่ะ ใช่ หมายถึงพวกชอบใช้ความรุนแรงป่าวคะ
ทุกคน: นั่นมัน ซาดิสม์!!!
(เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า นาร์กีส กับ ซาดิสม์ ไม่มีความเกี่ยวข้องกันใดๆ ทั้งสิ้นนะจ๊ะ)
ก่อนหน้านี้พวกเรา (รุ่น 20) มีความกังวลใจเกี่ยวกับข้าวเย็นในวันนี้เหมือนกัน เพราะหน่วยสืบราชการได้ข้อมูลมาว่าจากปกติที่กินกันในร้านอาหาร ปีนี้น้องปีสองขอทำเก๋ด้วยการกินข้าวใต้ตึกคณะ! แถมยังเก๋ต่อด้วยเมนูเป็นไก่ย่างส้มตำ!! ซึ่งเราก็กลัวว่าน้องๆ ปีหนึ่งอาจจะช็อคเอา หรืออาจจะเจอเคสน้องเป็นเด็กไฮโซแพ้ส้มตำอะไรเทือกนี้ (อย่าดูถูกไป เพราะกลุ่มกอไผ่เคยเจอกรณีน้องคนนึงที่ต้องใช้ช้อนกลางตลอดเวลา เพราะมีความเชื่อว่าการโดนน้ำลายคนอื่นจะทำให้เสียพรหมจรรย์!!) แต่พวกเราก็โทรคุยกันว่าปล่อยไปตามเวรตามกรรมแล้วกัน ยกเว้นว่าได้น้องเป็นเด็กเซนโยสัก 3 คน เราอาจจะต้องล้มแผนนี้
แต่หลังจากสำรวจหน้าน้องๆแล้ว ...เราเชื่อว่าทุกคนกินได้แน่นอน 5555555
เชิญชมบรรยากาศดินเนอร์สุดหรู พร้อมคำบรรยาย
กลุ่มนักโทษรอกินอาหารเย็น
เจ้าหน้าที่กรมราชทัณฑ์กำลังเตรียมอาหาร
สองผัวเมียเจ้าของร้านส้มตำชื่อดัง เคยออกรายการ "สู้แล้วรวย" มาแล้ว
กลุ่มเด็กบ้านเมตตา (ซ้าย) และสมาชิกจากบ้านคนชรา (ขวา) รับประทานอาหารร่วมกัน
เสื้อแดงและชมพูนั้นคือสมาชิกรุ่นเก๋าของเรือนจำแห่งนี้
บรรยากาศ After Party
กินเสร็จแล้ว ถ่ายรูปต่อทันที
โปรดสังเกตกางเกงของจ๋าดำ เนี่ยมันจะมาเล่นโขนให้น้องดูหรือไง??
ไม่มีการบันยะบันยังอะไรอีกต่อไปแล้ว
ชีวิตมนุษย์เงินเดือนทำให้คนเราเป็นถึงเพียงนี้
จีจ๋า เด็กออทิสติก แต่ไม่ได้มีฝีมือบู๊แบบจีจ้า กำลังรอรับเงินบริจาคช่วยเหลือจากทุกท่าน
สรุปแล้วงานเลี้ยงส้มตำปาตี้ก็ผ่านไปด้วยดี แถมดูเหมือนจะสนุกกว่ากินข้าวปีก่อนๆด้วยนะเนี่ย (ไม่รู้สนุกกันแต่พี่ๆป่าว 555) เรื่องนี้ก็สอนให้รู้ว่าบางทีเราก็ไม่ควรใช้กรอบความคิดของเราไปตัดสินแทนน้องมากจนเกินไป บางทีสิ่งที่น้องทำอาจจะมีเหตุผลดีๆ ที่เราคิดไม่ถึงก็ได้ (เอ๊ะ หรือจริงๆมันเอามันส์ลูกเดียว ฮ่าๆ)
สิ่งที่พวกเราควรทำก็คือ เฝ้ามองดูการเติบโตของเขา...อย่างห่างๆ แต่ก็ด้วยความห่วงใย
(โอ๊ย จบหล่อโคตร!)
มันพีคมาก! ไม่น่าเชื่อว่าผมยังเก็บมันไว้...เพราะนี่คือป้ายชื่อของผมตอนวันแรกพบ เมื่อ 11 พ.ค. 2546 หรือเมื่อ 5 ปีที่แล้ว!
ป่านนี้พี่สาวคนสวยที่เขียนชื่อผมลงบนป้ายนี้เขาจะเป็นยังไงบ้างนะ (แน่นอนครับ ผมจำหน้าพี่เค้าไม่ได้เลย 555)
Create Date : 12 พฤษภาคม 2551 |
|
14 comments |
Last Update : 12 พฤษภาคม 2551 4:54:26 น. |
Counter : 1664 Pageviews. |
|
|
|
อิอิ