Tomyam Pladib (Opening Ceremony) @ Jim Thompson House
Photo by merveillesxx
Tomyam Pladib (Opening Ceremony) 19 Mar 2008 @ Jim Thompson House
หลังจากไปที่เพิ่งไปยืนบ้านจิม ทอมป์สัน หยกๆ เมื่ออาทิตย์ก่อนในงานแถลงข่าว
วันนี้ก็กลับมาเยือนที่นี่อีกครั้งกับพิธีเปิด
ไปถึงงานก็ประมาณเกือบๆ 5 โมง เค้าก็เริ่มกันพอที (ดีจัง งานนี้ไม่ต้องรอ)
จัดกันที่หอศิลป์ ซึ่งอยู่ตรงชั้น 2 จ้ะ
พี่เจี๊ยบ กฤติยา กาวีวงศ์ Curator ของงานนี้ เป็นไกด์พาสื่อมวลชนดูงานด้วยตัวเอง
สื่อมวลชนให้ความสนใจมากมาย
งานของ ยาสึมาสะ โมริมูระ ชิ้นนี้เค้าแต่งเป็นฟรีด้า
ฟรีด้า อีกชิ้น (ในงานยังมีรูปที่เค้ามาถ่ายที่กรุงเทพด้วย เปรี้ยวมากๆ ห้ามพลาด)
งานของ โยชิโตโมะ นาระ (เราชอบงานคนนี้ ^^)
ฮึ่ม...ไม่รู้จะเรียกว่าน่ากลัว หรือน่ารัก
งานของ จารุพัชร อาชวะสมิต เป็นงาน textile
อันนี้คือชิ้นเทพของงาน "มรกต" วิดีโออาร์ต 10 นาทีของ อภิชาติพงศ์ วีระเศรษฐกุล ดูแล้วชอบมากๆ นึกถึงหนังเรื่อง Kairo เลย หลอนดี
ชิ้นใหญ่สุดในงาน ผลงานของ โอซาว่า ทซึโยชิ
เค้าจะให้เด็กๆ เขียนโปสการ์ด แล้วเอาไปใส่ที่ช่องนี้ แล้วไปจัดแสดงต่อที่ประเทศอื่นต่อไป (ไอเดียอลังการจริงๆ)
เขียนกันอย่างมุ่งมั่น
โปสการ์ดจากเด็กประเทศอื่น
คนนี้แหละ โอซาว่า ทซึโยชิ (เอ่อ หน้าเหมือนคนญี่ปุ่นแถวธนิยะจัง 555)
จริงๆ เค้าให้เด็กเล่น แต่เราก็ขอแจม
แน่นอน ข้าพเจ้าก็ไม่พลาด ฮ่าๆ
งานของ วิสุทธิ์ พรนิมิต และวชิราภรณ์ ลิมวิภูวัฒน์ เป็นงาน interactive ให้เราเอาเสื้อมาใส่ แล้วให้ตัวแอนิเมชั่นตกลงบนตัวเรา
เจ้าของผลงานสาธิตการเล่นให้ดู
งานของ เรียวตะ ซูซูกิ
เรียวตะ ให้สัมภาษณ์ (จะพูดไทยชัดกว่าตูแล้วเนี่ย)
ตกเย็น ผู้คนมากมาย
ย้ายกันมาทำพิธีเปิดอย่างเป็นทางการที่ห้องชั้นสอง
ถ่ายรูปรวม
การแสดง แอนิเมชั่น + เดี่ยวเปียโนจากพี่ตั้ม (ชอบมากๆ)
ตบท้ายด้วยการเดินแบบ (ซึ่งจริงๆ มันคือการเดินจงกรมมากกว่านะ)
ต่อจากนั้นก็เป็น party มีของกินมากมาย แต่ว่าข้าพเจ้ามิอาจเข้าถึง ก็เลยตัดสินใจแว่บไปดู My Blueberry Night ที่สกาล่าดีกว่า
ว่างๆ อย่าลืมดูไปกันนะ งานแสดง 19 มี.ค. - 5 มิ.ย. นู่นแน่ะ ที่หอศิลป์ บ้านจิม ทอมป์สัน (ลง BTS สนามกีฬา เดินมาทางซ้าย เข้า ซ.เกษมสันต์ 2 อยู่ท้ายซอย)
พลาดแล้วจะเสียใจ
Create Date : 20 มีนาคม 2551 |
|
13 comments |
Last Update : 20 มีนาคม 2551 2:22:53 น. |
Counter : 4038 Pageviews. |
|
|
|
DON'T MISS
ห้ามพลาดในระดับ A+++++++
1. My Blueberry Night
หนังเรื่องล่าสุดของหว่องกาไว มันไม่ใช่หนังดีเท่าไร (จริงๆมันห่วย 555) แต่เราชอบมาก ดูแล้วอิ่มใจ พี่หว่องยังเป็นแรงบันดาลใจให้ข้าพเข้าได้ดีเสมอ
สิ่งที่ชอบก็คือ ถึงหว่องจะทำหนังภาษาอังกฤษ เค้าก็ยังเป็นตัวเองอยู่ดี คำพูดแบบน้ำเน่า, การถ่ายภาพแบบดัดจริต, จัดองค์ประกอบแบบ fake เว่อร์
ภาพในหนังเรื่องนี้ถ่ายสวยในระดับเทพ แนะนำให้ดูจอใหญ่ๆ ที่สกาล่า
2. Emerald
วิดีโออาร์ตของพี่เจ้ย ก็อันเดียวกับที่เขียนข้างบนนั่นแหละ
หนังมันพูดถึงความทรงจำ (จริงๆ หนังพี่เจ้ยเกือบทุกเรื่องก็พูดเรื่องนี้) มันเลยให้ความรู้สึกที่หลอกหลอนมากๆ